บทที่839 ศิลาจารึกทงเทียน

หลังจากที่จัดการกับคนรอบด้านแล้ว เฉินเกอจ้องมองไปที่ซู

ซูหง ในตอนนี้ตกใจกลัวยืนอยู่กับจนไม่กล้าจะก้าวขา “แก แกอย่าเข้ามา ฉัน ฉันเป็นคนในตระกูลซูนะ!”

เมื่อเห็นเฉินเกอก้าวเข้ามาหาตัวเองทีละก้าว เสียงของ หง สั่นเครือและพูดกับเฉินเกออย่างหวาดกลัว

แม้แต่ในเวลานี้แล้ว ซูหงก็ยังไม่ลืมแสดงตัวว่าตนเองเป็น คนตระกูลซู โดยคิดจะใช้สถานะของตระกูลซูเพื่อขู่เฉินเกอ เรียก ได้ว่าเธอไร้สมองจริง ๆ

“เฉินเกอ พอเถอะค่ะ!”

ในตอนนี้ซูมู่หานเดินเข้ามาเพื่อเป็นสัญญาณ

ไม่ว่าจะพูดยังไงซูหงก็เป็นผู้หญิงคนหนึ่ง อีกทั้งยังเป็น ลูกสาวของพ่อแท้ ๆ ของตนเอง เธอจึงไม่อยากจะทำอะไรหง

“ได้!”

เมื่อได้ซูมู่หานพูดอย่างนั้น เฉินเกอพยักหน้าตอบเล็กน้อย

“ซูหงใช่ไหม คุณฟังผมไว้ให้ดี ถ้าหากคุณกับตระกูลซูของ คุณกล้าทำอะไรซูมหานอีก ผมรับรองได้ว่าตระกูลซูได้หายไป จากหลิงโจวแน่ ผมพูดจริงทำจริง!”
ซูหงฟังแล้วและรีบพยักหน้าทันทีไม่กล้าพูดอะไร

พูดจบเฉินเกอก็ซูมู่หานออกไปอย่างรวดเร็ว

ส่วนคนที่ตายไปแล้วนั้น คิดว่าซูหงและตระกูลซูน่าจะมีวิธี จัดการได้อยู่แล้ว อย่างไรเสียตระกูลซูก็ไม่มีทางกล้าเปิดเผยอยู่ แล้วว่าเป็นฝีมือพวกเขา

หลังจากเฉินเกอและซูมู่หานจากไปได้ไม่นาน ซูหงจึงจะกล้า โทรหาแม่ของเธอหลิวฉ่ายเฟิง และรายงายสถานการณ์ให้เธอ ทราบ

หลังจากออกมา เฉินเกอกพาเฉินเสี่ยวและซูมู่หานออกจาก เมืองหลิงโจว

เฉพาะพวกเขาออกจากหลังโจว หงและคนอื่น ๆ ไม่

สามารถทำอะไรกับพวกเขาได้และพวกเขาก็ไม่รู้เส้นทางของ

พวกเขา

ผ่านไปหนึ่งวันหนึ่งคืน ทั้งสามคนก็กลับมาถึงตำหนักสวน

หยาง

เมื่อกลับมา ท่านซินแสกุ่ยก็มาหาเงินเกอ

“ท่านซินแสกุ่ย รีบร้อนมาหาผมขนาดนี้มีเรื่องอะไรรึเปล่า ครับ?” เฉินเกอถามท่านซินแสกุ่ยด้วยความสงสัย

“เฉินเกอ ประตูสู่โลกอื่นถูกเปิดออกแล้วนะ ฉันอยากจะถาม เธอว่าจะเข้าไปไหม?” ท่านซินแสกุ่ยถามเฉินเกอ
หลังจากเฉินเกอได้ยินสิ่งนี้ที่มีความประหลาดใจปรากฏขึ้น บนใบหน้าของเขา

คิดไม่ถึงจริง ๆ ว่าโลกนี้จะมีโลกอื่นอยู่ด้วยจริง ๆ “ท่านซินแสกุ่ย ประตูที่เอาไว้ไปโลกอื่นอยู่ที่ไหนครับ?” หลังจากเฉินเกอนิ่งไปชั่วครู่ก็รีบถามขึ้น

ท่านซินแสกุยยื่นมือออกมาและทำท่าต่อหน้าตัวเอง ทันใด นั้นแสงสีฟ้าก็บินออกมาจากปลายนิ้วของตนเองและพุ่งไปบน ท้องฟ้าไกล

“ทางเข้าอยู่ที่ศิลาจารึกทงเทียนของโลก”

“แต่ว่าเฉินเกอ ถ้าหากเธอเลือกที่จะเข้าไปในอีกโลก งั้นเธอ ก็ต้องเตรียมที่จะสูญเสียอะไรบางอย่างไป!” เพียงแค่ฟังคำพูด ของท่านซินแสกุ่ยก็เป็นอีกหนึ่งคำเตือนที่จริงจังสำหรับเฉินเกอ

เฉินเกอเข้าใจและพยักหน้า

วันต่อมา เฉินเกอบอกลาครอบครัวและซูมู่หานและออกจาก ตำหนักสวนหยาง เดินทางไปที่ศิลาจารึกทงเทียนของโลก

ข่าวเรื่องศิลาจารึกทงเทียนเปิดออกแล้วนั้นกระจายไปทั่ว

โลกยู่แล้ว คนจํานวนมากเดินทางมาถึงศิลาจารึกทงเทียนนี่ถือ เป็นโอกาสสำคัญสำหรับทุกคน การได้ออกไปผจญภัยในโลก อื่นเป็นการผจญภัยที่เกิดขึ้นในรอบหลายสิบปีเท่านั้น

ในระหว่างทางที่เฉินเกอเดินทางมายังโลกนั้น ได้ใช้ส่งเสียง เพื่อส่งข่าวให้โจว โน่รู้

ทันทีที่โจว โน่รู้ว่าเฉินเกอจะเดินทางไปที่ศิลาจารึกทงเทียน ไม่ต้องบอกว่าเธอดีใจขนาดไหน เพราะเธอเองก็จะไปที่ศิลา จารึกทงเทียน เหมือนกัน ดังนั้นเธอจึงรีบออกเดินทางไปศิลา จารึกทงเทียน เพื่อรอพบเฉินเกอ

ช่วงบ่าย เฉินเกอได้รับกับโจวโน้อย่างราบรื่น

ไม่ได้จบเพียงช่วงเวลาสั้น ๆ โจวโน่ก็คิดถึงเฉินเกอแล้ว เธอ เข้าไปกอดเขาแน่นเมื่อได้พบหน้าจนไม่สนใจผู้คนที่อยู่รอบข้าง

เฉินเกอคุ้นชินกับการกระทำของโจวโน่แล้ว เขารู้ว่าตนเอง ไม่สามารถจะปฏิเสธโจวโน่ได้

“เฉินเกอ เธอรู้ข่าวเรื่องศิลาจารึกทงเทียน เปิดแล้วได้ยัง

โจวโน้มองไปที่เฉินเกอและถามขึ้นอย่างสงสัย

ไง?”

ตามหลักการแล้วคนบนโลกไม่มีทางรู้เรื่องศิลาจารึกทง เทียน เปิดแล้วได้ มีเพียงคนจากโลกเท่านั้นที่รู้

“ติ๊ง!”

ในเวลานี้มีเพียงเสียงแผ่วเบาเท่านั้นที่ดังขึ้น

ไม่ผิด นี่จะต้องเป็นเสียงของศิลาจารึกทงเทียน ที่เปิดส่ง เสียงออกมา

ศิลาจารึกทงเทียน เริ่มสั่นสะเทือน จากนั้นบนศิลาจารึกก็เริ่มมีกระแสแสงหมุนวนพุ่งออกมา กระแสหมุนวนนั้นใหญ่ขึ้น เรื่อย ๆ แสงของมันก็สว่างขึ้นเรื่อย ๆ จนกลายเป็นทางเข้าขนาด ใหญ่แล้วจึงหยุดลง

ตามมาด้วยมีกลุ่มคนที่แต่งตัวแปลกประหลาดเดินออกมา จากกระแสแสงหมุนวนวงนั้น พวกเขาแตกต่างจากชาวโลกและ ชาวโลก พวกเขามาจากอีกโลกหนึ่งที่เรียกว่าแผ่นดินหลังคง

แผ่นดินหลิงคงกับโลกนั้นมีทางลับเชื่อมหากัน ทางเชื่อม จะเปิดขึ้นในรอบหลายสิบปี เปิดหนึ่งครั้งยาวหนึ่งปี

ภายในหนึ่งปีนี้ จะเดินทางไปมาระหว่างโลกยู่และแผ่นดิน หลังคงได้อย่างอิสระ ถือเป็นช่วงเวลาในการพบปะของทั้งสอง โลก

แต่คนจากแผ่นดินหลงคงไม่เคยเดินทางเข้ามาในโลกมา

ก่อน มีแต่คนจากโลกที่เดินทางข้ามไปแผ่นดินหลิงคง ทุกครั้ง

ที่เปิดจะเป็นเช่นนี้เสมอ

“ทุกท่าน วันนี้วันเป็นแห่งการรวมตัวกันของแผ่นดินหลังคง และโลกยู่ ผมคือคองหมิงผู้พิทักษ์แห่งแผ่นดินหลิงคง อย่างไร ก็ตามปีนี้ถือเป็นเรื่องพิเศษ ไม่ใช่ทุกคนจะเดินทางไปแผ่นดิน หลิงคงได้ แต่ต้องเป็นผู้ที่มีคุณสมบัติเท่านั้น ถือเป็นกฎใหม่ ล่าสุดของแผ่นดินหลิงคง!”

ผู้พิทักษ์คองหมิงมองดูทุกคนที่อยู่ด้านล่างและเริ่มกล่าวถึง กฎข้อใหม่ครั้งนี้

หลังจากได้ยินกฎข้อใหม่แล้ว ทุกคนต่างพากันวิพากษ์วิจารณ์ว่ากฎในปีนี้นั้นเข้มงวดเกินไป ในปีก่อน ๆ ทุกคน สามารถเดินทางได้อย่างอิสระ เหตุใดปีนี้จึงต้องมีกฎใหม่ด้วย

ทันทีที่สิ้นเสียงคองหมิงโบกมือ ข้าง ๆ ทางเชื่อมเดิมก็เกิด กระแสวนทางเชื่อมอันใหม่

“นี่เรียกว่า “ท้าทายแดนมายา” พวกท่านทุกคนจะต้อง กลายเป็นจิตสํานึกเทพเข้าไปข้างใน และเมื่อเข้าไปแล้วจะไม่ สามารถออกมาได้ มีเพียงผู้ที่ถูกโจมตีจนพ่ายแพ้หรือผู้ที่สะสม หินเทพทั้งห้าได้ที่จะได้ออกมา ผู้ที่มีหินเทพครบทั้งห้าดวงจึงจะมี คุณสมบัติในการได้เดินทางไปยังแผ่นดินหลิงคง หินเทพเป็น ของกำนัลที่ได้รับหลังจากเอาชนะสติสัมปชัญญะของผู้อื่น

“ตอนนี้พวกคุณทุกคนมีเวลาครึ่งชั่วโมงในการเข้าไปและ เตรียมตัว หลังจากครึ่งชั่วโมงทางเชื่อมจะถูกปิด การท้าทายจะ เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการ!

คองหมิงอธิบายกฎทั้งหมดโดยละเอียด

ทันทีที่พูดจบ ฝูงชนรอบข้างต่างพากันปั่นป่วน ทั้งหมดรีบ เข้าไปที่ทางเชื่อม “ท้าทายแดนมายา” ทุกคนต่างรอไม่ไหวและ พร้อมที่จะรับความท้าทายนี้ทุกเมื่อ