บทที่822 ย้อนกลับไปที่โลก

“มีครับ เชิญตามผมมา

พนักงานรีบเอ่ยปากตอบรับ

พูดจบ เขาก็พาเฉินเกอและโจวโน่มายังห้องโถงอีกห้องหนึ่ง

ภายในห้องโถงนี้แขวนเต็มไปด้วยเวทย์มากมาย ที่หลาก หลาย และระดับที่แตกต่างกัน

สามารถให้คำหนึ่งมาบรรยายได้เลย นั่นก็คือสิ่งของที่มีค่า และสวยงามวางอยู่ให้เห็นเต็มไปหมด

ต่อมา เฉินเกอก็ได้เริ่มเลือกเวทย์ที่นี่

ซึ่งราคาของสู้เวทย์ที่อยู่ในห้องโถงนี้จะยุติธรรมกว่าหน่อย โดยมีราคาต่ำที่สุดตั้งแต่หลายพันถึงหลายล้าน

หลังจากที่เลือกอยู่เป็นเวลาหนึ่งชั่วโมงกว่า เฉินเกอเลือก เสร็จ

เฉินเกอซื้อฮูเวทย์ระดับกลางนับร้อยกว่าแผ่น และฮู้เวทย์ ระดับหายากสิบกว่าแผ่น

เงินที่เขาใช่จ่ายไปทั้งหมดอยู่ที่130ล้านเหรียญ และเฉินเกอ ออกเงินเองเป็นจำนวน30กว่าล้าน เพียงพอที่จะเห็นว่าเวทย์นี้มี ราคาสูงมากแค่ไหน

และสาเหตุที่เขาซื้อฮูเวทย์เยอะขนาดนี้ เป็นเพราะว่าเฉินเกอจะใช้มันเพื่อป้องกันตัวเอง ในกรณีฉุกเฉิน

ซึ่งเวทย์เหล่านี้ต่างก็สามารถออกฤทธิ์ที่แตกต่างกันออกไป

และการใช้งานก็ง่าย อีกทั้งยังเป็นหนึ่งในอาวุธวิเศษที่น้ำหนัก เบาและสามารถพกพาได้สะดวก หลังจากที่ซื้อฮู้เวทย์เสร็จ เฉินเกอและโจวโน่ก็ได้ออกจาก

วิหาร

“เฉินเกอ ต่อไปคุณมีแผนอะไร? ”

โจวโน้มองไปที่เฉินเกอและถามขึ้น โดยอยากรู้เกี่ยวกับ แผนการของเฉินเกอ

“ฉันจะไปเมืองส้งที่โลกมนุษย์หน่อย! ”

เฉินเกอไม่ได้ปิดบัง และบอกแผนการของตัวเองกับโจวโน่ “เมืองสัง? ไปทำอะไรที่นั่นเหรอ?

โจว โน่รู้สึกสงสัย จึงถามขึ้น

“ก่อนหน้านี้เศษเดนของตระกูลฉินจากโลกยังถูกกำจัดไม่ ใช้ของตระกูลฉินจากโลก ! ”

หมด และในเมืองสังก็มีตระกูลฉินอยู่ตระกูลหนึ่ง ซึ่งเป็นสุนัขรับ

เฉินเกอเปิดปากอธิบายอย่างแผ่วเบา

หลังจากที่โจวโน่ได้ฟังแล้ว เธอก็เข้าใจ และรู้ว่าเฉินเกอจะไป กำจัดตระกูลฉินแห่งเมืองสั่งให้หมดไป

และถ้าเศษเดนอย่างตระกูลฉินไม่ถูกกำจัด สำหรับเงินเกอแล้วก็เป็นเรื่องที่ยุ่งยากเรื่องหนึ่ง แม้ว่าเขาจะไม่เคยเอาตระกูล ฉินแห่งเมืองสั่งมาอยู่ในสายตาเขาเลยก็ตาม

“ได้ ถ้าอย่างงั้นคุณระวังตัวด้วยนะ และถ้าต้องการความช่วย เหลือ ต้องติดต่อมาหาฉันนะ ฉันจะคอยช่วยเหลือคุณอย่างเต็ม ที่!

โจวโน่กล่าวเตือนให้เงินเกออีกครั้ง

“อืมๆ!

เฉินเกอส่งยิ้มให้โจวโน่ จากนั้นก็รีบออกตัว และหายไปอย่าง รวดเร็ว

โจวโน้มองไปที่แผ่นหลังที่จากไปของเฉินเกอ แล้วในใจของ เธอก็รู้สึกแปลกๆ เธอคิดว่าวันหนึ่งเธอจะทำให้เงินเกอยอมรับ เธอให้ได้

ตระกูลหลิน ณ โลก

หลินจื่อเจ๋เดินโซเซกลับไปถึงบ้านของเขา ด้วยสถานการณ์ที่ ยากลำบากและกระอักกระอ่วนใจ ใบหน้าที่เต็มไปด้วยฝุ่น และ ผมที่ยุ่งเหยิงของเขา ยังมีภาพลักษณ์ความเป็นคุณชายใหญ่แห่ง ตระกูลหลินสักที่ไหนล่ะ โดยทั้งตัวของเขาไม่ต่างอะไรกับขอทาน เลย

“หืม? จื่อเจ๋ เกิดอะไรขึ้นกับน้อง? ทำไมน้องถึงกลายเป็น สภาพแบบนี้?

ในเวลานี้เองมีชายหนุ่มคนหนึ่งที่หน้าตาคล้ายกับหลินจื่อเจ้เดินออกมา และมองหลินจื่อเจด้วยความตะลึงพร้อมถามขึ้น “พี่ ผมถูกคนทุบตี”

หลินจื่อเจ๋แสดงท่าทีที่น้อยอกน้อยใจและมองไปที่พี่ชายของ เขาหลินจื่ออ้างพร้อมกล่าว

และคนคนนี้ก็คือพี่ชายคนโตของหลินจื่อเจซื่อหลินจื่ออ้าง อำนาจของเขาอยู่ชั้นที่สองของขอบเขตเงินเหริน และเขาก็เป็น สมาชิกคนหนึ่งของกลุ่มตี้ในโลก

กลุ่มตี้ส้า เป็นอิทธิพลที่ซ้อนอยู่ใต้ดินของโลก และด้านใน กลุ่มประกอบด้วยนักฆ่าที่มีอำนาจมากมารวมกันมาเป็นกลุ่ม ซึ่ง มีหน้าที่รับภารกิจบางอย่าง โดยเฉพาะ

“อะไรนะ? มีใครกล้าทำร้ายน้องด้วยเหรอ บอกมา คนคนนั้น คือใคร? พี่ไปแก้แค้นให้น้องเดี๋ยวนี้

ทันทีที่หลินจื่ออ้างได้ยิน ก็รู้สึกโกรธ และถามหลินจื่อเจน

ทันที

“ไม่รู้ ผมรู้เพียงแค่ว่าไอ้หนุ่มคนนั้นมีความสัมพันธ์ที่ค่อนข้าง ดีกับโจวโน่แห่งตระกูลโจว และเหมือนว่าจะเป็นแฟนของโจว โน่! ”

หลินจื่อเจ๋ตอบกลับอย่างขมขื่น และเมื่อเขานึกถึงเฉินเกอ ใน ใจของเขาก็รู้สึกเจ็บปวดและทรมานอย่างมาก

ตัวเองเป็นคุณชายของตระกูลหลินแท้ๆ แต่กลับถูกไอ้หนุ่มขน ดกทุบตีจนกลายเป็นแบบนี้ และทำให้ตระกูลหลินขายหน้า
“ได้ ตระกูลโจว ใช่ไหม ดูเหมือนว่าตอนนี้ตระกูลโจวจะยิ่งอยู่ ยิ่งอาละวาดมากขึ้นเรื่อย ๆ แล้ว กล้าเป็นศัตรูกับตระกูลหลิน เรา ! ”

หลินจื่ออ้างมีท่าทีที่เย็นชาและมืดมน พร้อมกล่าวอย่างโมโห

ในความเป็นจริงเมื่อเทียบกัน ตระกูลโจวและตระกูลหลินต่าง ก็ถือว่าเท่าเทียมกันในโลก ไม่มีใครแพ้ใคร และนี่ก็เป็นเหตุผล ที่ว่าทำไมทั้งสองตระกูลโจวและหลินถึงอยู่ในสถานการณ์ที่ว่า น้ำบาดาลไม่ละเมิดน้ำในแม่น้ำมาโดยตลอด

แต่ตอนนี้ คาดว่าทั้งสองตระกูลจะบาดหมางกันเพราะเรื่องที่ เฉินเกอและโจวโน่ก่อขึ้นแล้ว

“จื่อเจ๋ เรื่องนี้จะเป็นนายให้น้องเอง พี่จะไปบอกกับพ่อด้วย ตัวพี่เอง แล้วพี่จะรอดูสิว่าตระกูลโจวจะทำอย่างได้บ้าง! ” หลินจื่ออ้างหรี่ตาลงเล็กน้อยและกล่าวอย่างเย็นชา

พูดจบ หลินจื่ออ่างก็พยุงน้องชายของตัวเองหลินจื่อเจ็กลับไป พักผ่อนที่ห้องก่อน

ตกกลางคืน

ณ เมืองสง

คฤหาสน์ตระกูลฉินสว่างไสว และคนรับใช้ก็ยืนกันอยู่ ฉินเจินยืนอยู่ในคฤหาสน์ และมองไปที่ผู้คนที่ยืนอยู่ด้านหน้า ของเขา ด้วยความรู้สึกที่กังวลมาก
เหยียนซุนผู้อาวุโสทั้งสามท่านได้เดินทางไปวันหนึ่งแล้ว แม้แต่ข่าวอะไรก็ไม่มีเลยสักนิด จึงทำให้ฉันเป็นกังวลอย่างมาก

“คุณพ่อ พ่อไม่ต้องเป็นห่วง อำนาจของผู้อาวุโสทั้งสาม แข็งแกร่งขนาดนี้ พวกท่านต้องกำจัดไอ้หนุ่มเงินเกอได้แน่!

ลูกชายคนโตฉินซองกล่าว โน้มน้าวฉินเงิน

“หวังว่าจะเป็นเช่นนั้น

ฉินเงินขมวดคิ้ว และพยายามบีบค่าพูดออกมาจากปากของ

เขา

“แกคิดไว้แค่ว่าแกจะอธิบายกับตระกูลฉินของโลกอย่างไร เมื่อแกลงไปดีกว่า!

ทันทีที่ฉินเงินพูดจบ จู่ ๆ เสียงของเฉินเกอก็ดังขึ้นมาจากรอบ ๆคฤหาสน์ของตระกูลฉิน ในขณะนี้

และเมื่อได้ยินคำพูดของเฉินเกอ ฉินเงินและสมาชิกของ ตระกูลฉินก็กระวนกระวายขึ้นทันที และรีบมองไปโดยรอบ เพื่อที่ จะค้นหาตัวของเฉินเกอ

วินาทีต่อไป เฉินเกอปรากฏตัวอยู่ด้านหลังของฉินเจิน และยก ฉินเจินขึ้นด้วยมือของเขาโดยตรง

“ฉินเจิน ไอ้แก่อย่างแกนี่มันไม่ตายใจจริง ๆ เลย จนต้องให้ฉัน มาที่เมืองสงด้วยตัวเองให้ได้!

เฉินเกอบีบคอของฉินเจินไว้ แล้วแสดงท่าทีกับรอยยิ้มที่เย่อหนึ่งออกมา และมองไปที่ฉินเงินและกล่าวด้วยน้ำเสียงที่เลือก เย็น

ใบหน้าของฉันเดินแดงขึ้นทันที จนไม่สามารถหายใจได้ และ ไม่สามารถหลุดพ้นออกจากมือของเฉินเกอไปได้

“เฉินเกอ แกปล่อยพ่อฉัน!

ฉินซองมองไปที่เฉินเกอด้วยความโมโหและตะโกนพูด

“คุกเข่าลงให้หมด!

เฉินเกอตะโกนด้วยความโกรธและสั่งอย่างเย็นชา

และเมื่อได้ยินคำพูดของเฉินเกอ สมาชิกของตระกูลฉินต่างก็ มองหน้าซึ่งกันและกัน และไม่มีใครยอมคุกเข่าลงสักคน

“ได้ ในเมื่อไม่ยอม ถ้าอย่างนั้นพวกแกก็ไปตายซะ! ”

เฉินเกอไม่หวังจะพูดครั้งที่สอง และในดวงตาของเขาก็ปรากฏ

ความเยือกเย็นออกมา จากนั้นมือของเขาก็ออกแรง

เสียงนึกดังขึ้น เฉินเกอก็บีบคอของฉันเดินจนหักโดยตรง จน ฉินเจินตายคาททันที

“ท่านพ่อ! ”

“เจ้าบ้าน!

เมื่อเห็นฉินเงินถูกฆ่า ฉินซองและสมาชิกของตระกูลฉินต่างก็ ตะโกนขึ้น
“ไอ้สารเลว ฉันจะฆ่าแก! ”

ฉินของทนไม่ไหวอีกต่อไป แล้วพุ่งไปที่เฉินเกอด้วยความ โมโห

แต่เสียดายที่เป็นเพียงแค่การกระทำที่ไร้ประโยชน์เท่านั้น และครั้งนี้ที่เฉินเกอมาที่นี่ก็เพื่อที่จะกำจัดตระกูลฉินแห่งเมืองสัง ให้สิ้นซาก เหมือนกับกำจัดตระกูลฉินของโลกยู่แบบนั้น และก็จะ

ไม่ปล่อยใครคนใดของตระกูลฉินไปอีก

การใจอ่อนให้ศัตรูก็คือการโหดร้ายกับตัวเอง ความหมาย ของคำพูดนี้เฉินเกอรู้ลึกซึ้งดีที่สุด

ชั่วพริบตา เฉินเกอก็ฆ่าคนของตระกูลฉินแห่งเมืองส่งทุก คนจนตายกันหมด และยังได้จุดไฟเผาคฤหาสน์ของตระกูลฉิน ทั้งหมดจนสิ้นซาก

ตระกูลฉิน ถูกกำจัดอย่างหมดจด และสาบสูญไปจากโลก

และเมืองสัง

หลังจากจัดการสิ่งเหล่านี้เสร็จเรียบร้อย เฉินเกอก็ออกจาก เมืองส้งไปโดยตรง แล้วกลับไปที่โลก

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ