บทที่809 ตระกูลฉินแห่งเมืองไป

นับตั้งแต่ที่เฉินเสี่ยวถูกจับตัวมายังตระกูลฉินจากโลกแล้ว ก็ได้ รับความทรมานในทุกๆวัน เจ็บปวดยิ่งนัก แต่ในใจของเธอนั้นยังคงเข้มแข็งมาก เธอเชื่อว่าจะต้องมีซัก

วันที่เฉินเกอน้องชายของตัวเองจะมาช่วยเธอให้ออกไปได้อย่าง

แน่นอน

และเมื่อวันนั้นมาถึง เธอจะมุ่งมั่นมีชีวิตอยู่ต่อไป

แต่วันนี้ใกล้จะมาถึงแล้วในอีกไม่ช้า

เฉินเกอเดินทางมาถึงโลกแล้ว

ที่เขาไม่อยากจะไปยุ่งวุ่นวายกับหม่าหย่งชิ้น ให้มากมายนั้น ก็ เป็นเพราะว่าตัวเขาเองยังมีเรื่องที่สำคัญมากกว่า นั่นก็คือช่วย เฉินเสี่ยวพี่สาวของตัวเองออกมา

ตอนนี้เฉินเกอได้ก้าวเข้าสู่ขอบเขตหลุนหวางชั้นเก้าแล้ว นับ ว่าขาข้างหนึ่งได้ก้าวเข้าสู่ความสามารถของขอบเขตเงินเหริน แล้วนั่นเอง

ดังนั้นการที่เขาจะรับมือกับตระกูลฉินนั้นจึงไม่ได้มีความกลัว เลยแม้แต่นิดเดียว จะต้องช่วยพี่สาวตัวเองออกมาได้อย่าง แน่นอน

ภายในเมืองไป
เฉินเกอที่มาเพียงลำพัง ร่างนั้นถูกคลุมด้วยเสื้อคลุมตัวยาว เดินอยู่บนถนนภายในเมือง

บนถนนนั้นมีผู้คนจำนวนมาก คนที่สวมใส่เสื้อผ้าที่ดูหรูหรา

นั้นมีให้เห็นอยู่ทั่วๆไป เห็นได้ว่าคนที่โลกนี้มีชีวิตที่อุดม สมบูรณ์และมั่งคั่งกันยิ่งนัก “นี่ ได้ยินมาหรือเปล่า? ว่าคุณชายตระกูลฉินเตรียมจะจัดงาน

เลี้ยงวันเกิดของตัวเองที่จินหยุเก่อด้วยล่ะ!”

“ใช่หรือ? ถ้าอย่างนั้นพวกเรารีบไปดูกันเถอะ!

และในตอนนี้เอง ขณะที่เฉินเกอเดินมาตรงข้างๆลูกเศรษฐี หนึ่งนั้น จึงได้ยินสถานการณ์ที่ดึงดูดความสนใจของเขาขึ้นมา

คุณชายตระกูลฉินจะจัดงานเลี้ยง!!

นี่นับว่าเป็นเรื่องดีสําหรับเฉินเกอ

เดิมทีเขามาที่นี่ก็เพื่อต้องการจะมาเยี่ยมเยียนตระกูลฉิน ตอน นี้ได้มาเจอเรื่องดีๆแบบนี้แล้ว ถ้าเช่นนั้นก็ให้คุณชายตระกูลฉิน เป็นผู้นำทางตัวเองไปก็แล้วกัน

พอดีกับที่เขาเองก็สามารถให้ของขวัญในการพบกันครั้งนี้กับ ตระกูลฉินได้อีกด้วย

คิดแล้วนั้น เฉินเกอก็ตามลูกเศรษฐีทั้งสองคนนั้นไปที่จินหยุเก่

จินหยุเก่อ เป็นสถานที่ที่หรูหราที่สุดของเมืองไป มีเพียงแค่ลูกหลานของตระกูลเศรษฐีและบุคคลที่มีอำนาจตำแหน่งสูงๆ เท่านั้นถึงจะสามารถเข้ามาได้

แน่นอนว่า การเข้ามายังจีนหยุเก่อนี้ไม่ใช่เรื่องยากสำหรับเงิน เกออยู่แล้ว

เฉินเกอกระโดดเข้ามาจากทางประตูด้านหลังของจินหยู่เกือ แล้วเดินทะลุผ่านห้องโถงด้วยความระมัดระวังอย่างเงียบๆ และ เข้ามาถึงห้องโถงที่จัดงานโดยไม่ได้มีใครสนใจเลยแม้แต่นิด เดียว

เวลานี้ ภายในห้องจัดงานนั้นมีผู้คนนั่งอยู่เต็มไปหมดแล้ว

คนที่มาร่วมงานนั้นล้วนแต่เป็นพวกลูกหลานตระกูลเศรษฐี แห่งเมืองไปหรือพวกคนที่มีอำนาจตำแหน่งสูงๆนั่นเอง

“คุณชายฉินหยู่เฟยมาถึงแล้ว!”

ได้ยินเพียงแค่เสียงหนึ่งที่ดังก้องกังวานขึ้นมา

เสียงดนตรีบรรเลง และบุคคลนั้นก็ปรากฏตัวขึ้น ชายหนุ่มในชุดสีขาว สวมใส่แว่นตาดำเดินออกมาจากทาง ด้านหลังผ้าม่าน

เขาก็คือคุณชายตระกูลฉินแห่งเมืองไปตี้ ฉินหยู่เฟย

ข้างๆฉินหยู่เฟยนั้นมีชายผิวสีเข้มอยู่สองคน สีหน้าท่าทางเย็น ชา ร่างกายกำยำแข็งแกร่ง เห็นแล้วก็ทำให้รู้สึกได้เลยว่าความ สามารถจะต้องไม่ธรรมดา
เฉินเกอเห็นสถานการณ์แล้ว รู้สึกว่าชายผิวเข้มทั้งสองคนนี้จะ ต้องเป็นบอดี้การ์ดดของฉินหยู่เฟยอย่างแน่นอน ความสามารถ อย่างน้อยๆก็คงจะอยู่ในหลุนหวางชั้นสี่

โลกไม่เหมือนกับที่อื่นๆ

ผู้ที่มีความแข็งแกร่งเป็นจำนวนมากที่อยู่ในโลกนี้ อาจกล่าว ได้ว่าแข็งแกร่งเหมือนก้อนเมฆ ผู้ที่มีความแข็งแกร่งของขอบเขต หลุนหว่างนั้นก็สามารถพบเห็นได้ทั่วๆไป

นี่ก็เป็นสาเหตุที่ทำไมโลกถึงได้ดูลึกลับและยังมีความ แข็งแกร่งมากขนาดนี้

ส่วนคุณชายฉินหยู่เฟยที่อยู่ตรงหน้า ความสามารถนั้นเป็น นักพรตชั้นเก้า ยังไม่ได้เข้าอยู่ในขอบเขตหลุนหว่าง แต่ในสายตาของเฉินเกอนั้น คนเหล่านี้ไม่ช้าหรือเร็วก็ล้วนแต่

ต้องเป็นศพที่ร่างกายเย็นเยือกกันทั้งนั้น

การมาของฉินหยู่เฟยนี้ ทำให้ภายในห้องจัดงานเงียบลงใน ทันใด กล้าที่จะพูดออกมาได้ว่าสายตาของทุกคนล้วนแต่ต้อง มองไปยังฉินหยู่เฟยด้วยกันทั้งหมด

คุณชายตระกูลฉินปรากฏตัวออกมาดูมีอำนาจมากพอ เพราะ ถึงอย่างไรใครๆก็ไม่อยากทำให้ตระกูลฉันรู้สึกไม่พอใจด้วยกัน ทั้งนั้น

“ทุกท่าน ยินดีต้อนทุกท่านที่มาร่วมงานเลี้ยงวันเกิดของผมฉิน หมู่เฟย วันนี้ทั้งงานผมฉินหยู่เฟยจะเป็นคนจ่ายเอง ขอให้ทุกท่านดื่ม และสนุกกันให้เต็มที่!

ฉินหยู่เฟยตะโกนเอ่ยพูดกับทุกคนที่อยู่ทางด้านล่างภายใต้ บรรยากาศที่ดูหรูหราเช่นนี้

ทันใดนั้นเองทุกคนก็พากันโห่ร้องขึ้นมา

เฉินเกออยู่ในมุมมืดตรงนั้นตลอด แล้วสังเกตการณ์ทุกอย่าง อย่างเงียบๆ

สําหรับเขาแล้ว วันนี้ไม่ใช่งานเลี้ยงฉลองวันเกิดของฉันห เฟย แต่เป็นวันที่จะทำพิธีเซ่นไหว้เขาต่างหาก

งานเลี้ยงเริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการ ขณะที่ทุกคนกำลังดื่ม กับความสุขนี้อยู่นั้น ฉินหยู่เฟยกลับไม่ได้รู้สึกถึงอันตรายที่กำลัง จะมาถึงตัวเขาเลย

คำพังเพยกล่าวเอาไว้กับข้าวออกมาห้าอย่าง ดื่มสุรากันไป สามรอบ ก็คงจะถึงแก่เวลาอันควรแล้ว

เวลานี้เองด้านบนฝ้าเพดาน ในห้องโถงที่จัดงานก็มีร่างหนึ่งที่ กระโดดลงมาอย่างรวดเร็ว แล้วยืนอยู่บนโต๊ะที่วางเครื่องดื่ม อย่างมั่นคง

“โครม!”

โต๊ะนั้นแบ่งครึ่ง ในทันที แขกที่นั่งอยู่นั้นพากันตกใจวิ่งหนีไป การเคลื่อนไหวครั้งใหญ่นี้ทำให้บรรยากาศที่รื่นเริงของงาน เลี้ยงนั้นวุ่นวายขึ้นมา กลายเป็นกลิ่นดินปืนแทน
“แกเป็นใคร? กล้ามาทำลายงานเลี้ยงของฉัน อยากตาย หรือ!!

ฉินหยู่เฟยลุกขึ้นยืน แววตาเฉียบคม จ้องมองเฉินเกอด้วย ความอาฆาตพลางเอ่ยออกมาด้วยความโมโห

“อา!”

เงินเกอหัวเราะเยาะออกมา แล้วค่อยๆถอดหมวกของเสื้อ

ดอก ปรากฏให้เห็นใบหน้าที่แท้จริงของตัวเองออกมา

“คุณชายฉินจัดงานได้เอิกเกริกเสียจริงๆ เสพสุขมากพอแล้ว สินะ!”

“แกเป็นใครกันแน่?

ฉินหยู่เฟยจ้องมองไปยังเฉินเกออีกครั้งแล้วเอ่ยถามขึ้นด้วย ความสงสัย

“เฉินเกอ!”

เฉินเกอตัดบทด้วยการบอกชื่อของตัวเองออกมา

ฮะ!

ทันใดนั้นเองสีหน้าของฉินหยู่เฟยก็เปลี่ยนไปในทันที ทั้ง ตกใจและประหลาดใจ แต่ที่มีมากกว่านั้นก็คือสีหน้าของความ เหยียดหยาม

เขาคิดไม่ถึงเลยว่าคนที่อยู่ตรงหน้านี้จะเป็นเฉินเกอ ผู้ชาย เลวๆที่ลักพาตัวน้องสาวของตัวเองซูมู่หานไป
“ฮา! ฉันก็คิดว่าใคร ที่แท้ก็เป็นผู้ชายป่าเถื่อนที่ลักเอาตัวน้อง สาวของฉันไปนี่เอง คิดไม่ถึงเลยนะว่าแกจะกล้ามาที่โลกนี้คน เดียว แกใช้ชีวิตจนเบื่อแล้วสินะ!”

ฉินหยู่เฟยหัวเราะเยาะและพูดจาดูถูกเฉินเกอ

“ฮ่าๆๆ คุณชายฉัน ฉันกล้ามาคนเดียว นั่นก็หมายความว่าฉัน ไม่ได้เห็นตระกูลฉินของพวกแกอยู่ในสายตาอยู่แล้ว ให้โอกาส แกอีกครั้งนึง ให้คนของแกปล่อยตัวพี่สาวของฉันซะ แล้วฉันจะ ไว้ชีวิตแก ให้แกมีชีวิตอยู่เป็นคนพิการไร้ประโยชน์ต่อไปอีกครึ่ง ชีวิตที่เหลือ มิเช่นนั้น ฉันจะล้างตระกูลฉินทั้งตระกูลด้วยเลือด อย่างแน่นอน!”

ได้ยินคำพูดของฉินหยู่เฟยแล้วนั้น เฉินเกอก็ไม่ได้รู้สึกโมโห แต่กลับเงยหน้าขึ้นมาแล้วหัวเราะ แล้วสีหน้าก็เปลี่ยนไป เคร่งขรึมกว่าจนหาที่เปรียบไม่ได้

ทุกคำพูดนั้นเป็นการเชือดเฉือนใจของฉินหยู่เฟยยิ่งนัก

เฉินเกอไม่ได้ล้อเล่น ตระกูลฉินทำให้น้องชายของตัวเองต้อง สูญเสียดวงตาทั้งสองข้างไป พ่อแม่สูญเสียขาทั้งสองข้าง และยัง จับตัวของพี่สาวตัวเองมาอีก ความเกลียดแค้นนี้ไม่สามารถ ลบล้างออกไปได้ง่ายๆเลย

ตระกูลฉิน จะต้องตาย

นี่เป็นจุดประสงค์ที่เฉินเกอมาโลกในครั้งนี้

“เจ้าเด็กอวดดี กล้านักนะ แกไม่เห็นตระกูลฉินของฉันอยู่ในสายตาจริงๆ ตระกูลฉินก็จะฆ่าแกเหมือนกับฆ่าเป็ดฆ่าไก่!” ฉินหยู่เฟย โมโหเดือดดาล รู้สึกว่าเฉินเกออวดดีเกินไปแล้ว

“ใช่หรือ? ฆ่าเป็ดฆ่าไก่? ถ้าอย่างนั้นก็ลองดูแล้วกันว่าใครจะ ฆ่าใครกันแน่!”

เฉินเกอตวาดแล้วมุมปากปรากฏความดูถูกนี้ออกมา

สิ้นเสียงนี้เฉินเกอระเบิดปล่อยพลังสังหารที่แข็งแกร่งของตัว เองและเงินออกมา

ทันใดนั้นเอง ฉินหยู่เฟยก็รู้สึกตกใจขึ้นมา รู้สึกว่าหัวใจของ

ตัวเองนั้นถูกบีบอัด ทำให้เขาหายใจไม่ออก

“W! W!!”

คนที่อยู่บริเวณรอบๆจำนวนมากก็พากันกระอักเลือดเสียชีวิต กันหมด ไม่สามารถทนรับกับเงินของเฉินเกอได้

พลังของหลุนหวางชั้นเก้า คนธรรมดาจะสามารถต้านทานได้ อย่างไรกัน?

“ยัง ยังอึ้งอะไรกันอยู่อีก ลุยสิ!”

ฉินหยู่เฟยอดทนกับความรู้สึกไม่สบายในใจ แล้วออกคำสั่ง กับบอดี้การ์ดดชายผิวเข้มสองคนที่อยู่ข้างๆ

ได้รับคำสั่งแล้ว ทั้งสองคนก็พุ่งตัวออกและปล่อยพลังไปยัง เฉินเกอ

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ