บทที่807 เรื่องราวที่ผ่านมาของโลก

“อา!”

โจวโน้ตกใจกอดตัวเองเอาไว้แล้วรีบวิ่งไปอยู่ด้านหลังของ เงินเกอ

เนื่องจากว่าไม่มีใครสังเกตเห็นว่าตรงด้านบนสระน้ำนั้นมี ดาบเล่มหนึ่งห้อยอยู่ และด้านบนของดาบนั้นกำลังมีเงาหนึ่งที่ ลอยอยู่อย่างเลือนราง

ว่ากันจริงๆแล้ว เป็นเงาดำๆที่ดูไม่ชัดเจนเท่าไรนัก

“คุณเป็นใคร?”

โจวโน่เอ่ยขึ้นด้วยความหวาดกลัว

“ชื่อของฉันคือญาณกระบี่!”

เวลานี้เงาดำนั้นทำให้เกิดเสียงของเครื่องจักรที่อ่อนแรงอยู่ ออกมา

“คุณ…..ทำไมคุณถึงได้เลวขนาดนี้ แอบดูฉัน……..

โจวโน่เอ่ยขึ้นด้วยความรู้สึกละอาย

“สาวน้อย เธอเข้าใจผิดแล้ว ตาทั้งสองข้างของฉันมองไม่เห็น ลองถามดูสิว่าฉันจะแอบดูเธอได้อย่างไร ฉันปรากฏตัวขึ้นมา เป็นเพราะว่าฉันรับรู้ถึงลมหายใจหนึ่ง เป็นลมหายใจของเจ้า นายฉัน”
เงาของญาณกระบี่ค่อยๆปรากฏขึ้นมา

จนสุดท้ายแล้วร่างของนักรับผมยาวที่สวมชุดเกราะสีดำคน หนึ่งก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าของทั้งสองคน

“เจ้านายของคุณ?”โจวโน่รู้สึกแปลกใจ

“เจ้านาย ท่านอยู่ใช่ไหม? เจ้านาย หลายหมื่นปีแล้ว ในที่สุด ท่านก็กลับมาแล้ว?”

เสียงของญาณกระบี่นั้นแหบพร่า

แหบพร่าด้วยความตื่นเต้น

ส่วนเฉินเกอที่ได้ยินแล้วนั้นจึงขมวดคิ้วขึ้นมา “เจ้านายที่คุณ บอก ใช้ชื่อว่าหลินเซียวเทพแห่งสงครามหรือเปล่า?”

เฉินเกอเอ่ยถาม

“ใช่! เจ้านาย เป็นท่านจริงๆ ญาณกระบี่จำเสียงของท่านได้ หลายปีขนาดนี้ ท่านเป็นอย่างไรบ้าง?

เสียงตบดังขึ้น ก็เห็นญาณกระบี่คุกเข่าลงตรงเฉินเกอ

“01?”

โจวโน่ตก ใจ

“ฉันว่าคุณเข้าใจผิดแล้ว จะว่าไปแล้ว ฉันกับพี่หลินเซียวมี แหล่งกำเนิดที่ยิ่งใหญ่มากก็จริง สิ่งที่ฉันได้เรียนรู้มาทั้งหมด ก็ ล้วนแต่เป็นพี่หลินเซียวเป็นคนถ่ายทอดมาให้ฉันทั้งนั้น เพียงแต่ ฉันไม่ใช่หลินเซียว ฉันชื่อเฉินเกอ!”
เงินเกอกล่าว

“แต่ฉันได้ยินเสียงของท่าน…..และพลังอำนาจจากร่างกาย ของท่าน เหมือนกับพี่หลินเซียวทุกอย่าง ความรู้สึกของฉันไม่ผิด แน่!”

ญาณกระบี่กล่าว

“พี่หลินเซียวเสียชีวิตไปแล้วเมื่อหลายปีก่อน ร่างของเขายัง อยู่ในมือของฉันอยู่ กลับมาที่โลกครั้งนี้ ฉันก็อยากที่จะมาสืบ เรื่องที่อยู่ของพี่จื่อเยียน หลังจากนั้นก็เอาร่างของพี่หลินเซียว ประกอบพิธีฝังศพเสีย เฉกเช่นใบไม้ร่วงคืนสู่ราก!!

เฉินเกอคิดไม่ถึงว่าพี่หลินเซียวจะเป็นเจ้าของญาณกระบี่ที่ ปรากฏขึ้นมาอยู่ในตอนนี้ ได้ยินเฉินเกอเล่าออกมาแล้ว ญาณกระบี่ก็รู้สึกเจ็บปวดปานจะ

ขาดใจ

“เป็นไท่หยางเหมิง จะต้องเป็นคนจองไท่หยางเหมิงอย่าง แน่นอนที่ฆ่าเจ้านาย สงครามใหญ่ในปีนั้น เจ้านายถูกไม่หยาง เหมิงบุกซุ่มโจมตี!”

ญาณกระบี่กำหมัดแน่นและขบเคี้ยวเขี้ยวฟันด้วยความโกรธ แค้น

“ไท่หยางเหมิง?”

เฉินเกอเข้ามาในโลกนี้ เป็นอีกครั้งที่ได้สัมผัสกับชื่อสามคำนี้ไท่หยางเหมิง
บนโลกนี้ เรื่องราวมากมาย ล้วนแต่เกิดขึ้นจากไท่หยางเหมิง คนนี้ทั้งสิ้น

ไม่คิดเลยว่า คนที่ลอบบุกโจมตีจื่อเยียนและพี่หลินเชียวนั้น จะเป็นไท่หยางเหมิงจริงๆ มิน่าล่ะ ทุกครั้งที่ตัวเองถามถึงเรื่องไม่หยางเหมิงกับพี่จื่อเขียน

เธอมักจะบอกว่ายังไม่ถึงเวลาที่จะบอกตัวเอง

ตอนนี้ตัวเขาเองนั้นก็พอจะเข้าใจขึ้นมาบ้างแล้ว ว่าทำไมท่าน อาจารย์ฉินโป๊ และยังมีพี่จื่อเยียน ที่พากันไม่บอกเรื่องไม่หยาง เหมิงกับตัวเอง

ความสามารถของพี่หลินเซียวนั้นแข็งแกร่งมาก แต่กลับถูกไม่ หยางเหมิงสังหารอย่างโหดเหี้ยม และยิ่งไม่ต้องพูดถึงตัวเองใน ตอนนั้นเลย!

“ฉันเข้าใจแล้ว!”

แต่ญาณกระบี่กลับเข้าใจขึ้นมาในทันทีเช่นกัน

“คุณเข้าใจอะไร?”

เฉินเกออดที่จะเอ่ยถามออกไปไม่ได้

“ฉันคิดว่า ท่านจะต้องเป็นภพที่เก้าของเจ้านายอย่างแน่นอน เลยใช่ไหม? กล้าถามท่านว่า ท่านมีรูปร่างหน้าตาคล้ายกับเจ้า นายของฉันใช่ไหม?”

ญาณกระบี่เอ่ยถามด้วยความตื่นเต้น
ถึงแม้ว่าเงินเธอจะเอาแต่ปฏิเสธอยู่ตลอด กับเรื่องที่ตัวเอง เป็นหลินเซียวกลับชาติมาเกิด

แต่เวลานี้เขาพยักหน้าขึ้นมาอย่างจริงจัง

“อืม ใช่ ฉันกับพี่หลินเซียว หน้าตาแทบจะเหมือนกัน! “ถ้าอย่างนั้นก็แล้ว ใช่แล้ว! ท่านก็คือภพที่เก้าของเจ้านาย”

“ตอนนั้นที่โลกไม่สงบ เทพแห่งดวงอาทิตย์สามองค์ของไท หยางเหมิง ร่วมมือกันจัดการกับเจ้านาย เดิมทีเจ้านายจะ สามารถต่อต้านตีเสมอได้ แต่กลับถูกตระกูลเก๋ใส่ร้าย ขณะที่ ด้านนอกและด้านในกำลังตีขนาบประสานกันอยู่นั้น เจ้านายก็ พ่ายแพ้ จึงพาคุณจื่อเยียนหนีมาที่โลก!”

“ฉันเป็นสิ่งที่เจ้านายทิ้งเอาไว้ที่นี่ ไม่คิดเลยว่าผ่านมาหลายปี ขนาดนี้แล้ว ฉันจะยังสามารถได้มาพบกับเจ้านายที่กลับชาติมา เกิดที่นี่อีก ฟ้าลิขิต ล้วนแต่เป็นฟ้าลิขิตทั้งนั้น!

ญาณกระบี่ถอนหายใจออกมายาวๆ

“เจ้านาย ขอให้ฉันได้กลับไปอยู่ข้างกายเจ้านายอีกเถอะนะ!” ญาณกระบี่น้อมคำนับพลางร้องไห้ออกมา

เฉินเกอลังเล แล้วจึงเอ่ยขึ้นมาในขณะนั้น : “จริงๆแล้วฉันก็ไม่ แน่ใจหรอกนะว่าฉันจะใช่พี่หลินเซียวกลับชาติมาเกิดหรือเปล่า เพียงแต่ฉันคิดว่าพวกเราคงจะมีจุดประสงค์เดียวกัน นั่นก็คือช่วยพี่หลินเซียวตามหาตัวพี่จ่อเขียนก่อน แล้วหลังจากนั้นค่อย ทำพิธีฝังศพของพี่หลินเซียว!

เฉินเกอเอ่ยขึ้น : “ถ้าหากเป็นแบบนี้ บนเส้นทางของเรามี เพื่อนเพิ่มมาอีกคน นั่นก็เป็นเรื่องที่ดีเหมือนกัน!

“อา? ขอบคุณเจ้านายที่รับฉันไว้

ญาณกระบี่รีบน้อมคำนับ

“ใช่แล้วญาณกระบี่ ถึงแม้ว่าฉันจะมาที่โลกนี่เป็นเวลาเดือน กว่าแล้ว แต่ก็ยังไม่ได้รู้เรื่องราวชัดเจนนัก ฉันเห็นว่าถึงแม้คุณจะ เป็นวิญญาณ แต่กลับเป็นพลังวิชาขอบเขตหลุนหวางชั้นเก้า และ ยิ่งไม่รู้ว่า ช่วงเวลาสูงสุดของพี่หลินเซียว เป็นพลังวิชาอย่างไร และยังมีเทพแห่งดวงอาทิตย์สามองค์ของไท่หยางเหมิงนั่นอีก!”

เฉินเกอเอ่ยถาม

“เมื่อยังมีชีวิตอยู่พลังวิชาของเจ้านายได้บรรลุถึงขอบเขต เซียนแท้ที่ร่ำลือกันและกลายเป็นเทพเรียบร้อยแล้ว ส่วนเทพแห่ง ดวงอาทิตย์สามองค์กับเจ้านายนั้นก็มีฝีมือพอๆกัน แล้วก็เป็น เซียนแท้ที่น่ากลัวด้วยเช่นกัน ส่วนในโลกนั้น นอกจากนี้แล้ว ยังมีเรื่องเล่าอีกเรื่องหนึ่ง นั่นก็คือใต้ฝ่าพระบาทของเทพขอทาน แล้วก็กลายเป็นเทพขอทาน มีทั้งหมดห้าคนที่บรรลุขอบเขตเซียน

“ห้าคนนี้ ปกครองโลก เพียงแต่เป็นเพราะพันธมิตรของเทพ แห่งดวงอาทิตย์สามองค์ของไท่หยางเหมิง ดังนั้นจึงอาศัย อิทธิพลที่ใช้เล่ห์เหลี่ยมปิดบังมาโดยตลอด เนื่องจากการฝึกฝนของพวกเป็นการผ่านการฝึกฝนโหดร้ายมา คนร่างกายจุดกำเนิดสวรรค์ทุกอย่างในร่างกายฝึกฝน ตอนที่ยังมีชีวิตอยู่เจ้านายกับพวกเขาจึงหมางใจมาตลอด”

ญาณกระบี่ขึ้น

เป็นแบบนี่เอง….

และเองจึงทำให้เฉินเกอเข้าใจขึ้นมา

มิน่าเป็นเวลาหมื่นมาเรื่องเล่าตำนานของไท่หยางเห มิงแพร่กระจายอยู่โลกนี้ แท้แล้ว ที่เขาวิ่งจับไป ทั่วโลก ก็เพื่อจะสกัดพลังชีวิตนี่เอง

รวมทั้งลุงสองและหานของตัวเองด้วย ล้วนแต่เป็นเป้าหมาย พวกทั้งสิ้น

“ถ้าอย่างนั้นเมื่อครู่ที่พูดถึงตระกูลเย่ทั้งหมด อะไรอีกหรือใช่แล้ว คุณตระกูลจากโลกมากขนาด ไหนกัน

เฉินเสี่ยวสาวของเขาถูกตระกูลฉินจากโลกจับตัวไป นี้จะเป็นตายร้ายดีอย่างไรก็ไม่มีใคร

ตระกูลเขาเองอีกด้วย

เมื่อเฉินเกอพูดแล้ว ตาเป็นไฟมา “ตระกูลฉินเป็นตระกูลเก่าแก่คล้อยตามไท่หยางเหมิงตระกูลหนึ่ง เป็นระดับทรราชในโลกนี้มาตลอด แต่เนื่องจากแปดร้อย ปีก่อน ตระกูลฉินได้ปรากฏตี้เซียนผู้ที่แข็งแกร่งขึ้นมาคนหนึ่ง รองลงมาจากเซียนแท้ ดังนั้นตระกูลฉินถึงได้อยู่ไปทั่วทุกสารทิศ มาโดยตลอด

“ส่วนตระกูลเย่นั้น พูดแล้วก็น่าละอายใจยิ่งนัก ตระกูลในยุค แรกเจ้านายท่านมีชื่อว่า เย่หลินเซียว ฉายาแห่งโลกคือหลิน เซียวเทพแห่งสงคราม!

“แต่ตระกูลเค่นี้ช่างโหดร้ายเสียจริงๆ เป็นเพียงเพราะว่าผู้ หญิงที่ชื่อเมิ่งเหยาคนนั้น ก่อนที่เจ้านายกับจื่อเยียนจะรักกัน เจ้า นายเคยรักกับผู้หญิงคนนี้มาก่อน!

“แต่เธอนั้น ใจดำอ่ามหิต เพื่อที่จะควบคุมสำนักเที่ยงหวางกับ ตระกูลเยีที่เจ้านายสร้างเอาไว้ตอนที่ยังมีชีวิตอยู่ จึงวางแผนการ เอาไว้ เพื่อตีขนาบทั้งด้านนอกและด้านในประสานกันกับไท หยางเหมิง สงครามครั้งใหญ่หมื่นปีก่อน ถ้าหากไม่ใช่ว่าหลอก ให้เจ้านายเชื่อใจ แล้ววางยาเจ้านาย เจ้านายจะถูกเทพแห่งดวง อาทิตย์สามองค์ทำร้ายจนต้องตกอยู่ในที่นั่งลำบากแบบนี้ได้ อย่างไรกัน ได้รับความช่วยเหลือจากจื่อเยียนหลบนี้ไปทั่วทุกหน ทุกแห่ง แต่ไม่คิดว่าสุดท้ายแล้วเจ้านายจะยังไม่สามารถหลบหนี ไปจากเงื้อมมือของผู้หญิงที่ชั่วร้ายคนนี้ได้! และต่อมา สายเลือด ของเจ้านาย ทั้งหมดก็ถูกไท่หยางเหมิงกับเมิ่งเหยาร่วมมือกันขุด รากถอนโคนจนหมด!”

ญาณกระบี่เอ่ยพูดไปพลางในใจก็รู้สึกเจ็บปวดเคียดแค้นไป ด้วย
“เมิ่งเหยาควบคุมตระกูลเยีและสำนักเที่ยงหวาง ถูกไล่เหยาง เหม็งยกยกให้เป็นองค์หญิงเหยา ตอนนี้ได้กลายเป็นหนึ่งในกอง กำลังสำคัญแห่งโลกไปแล้ว!”

“ส่วนฉันญาณกระบี่ ตอนมีชีวิตอยู่เคยเป็นหนึ่งในสิบผู้พิทักษ์ แห่งสำนักเที่ยงหวาง บรรลุถึงพลังวิชาเงินเหรินเรียบร้อยแล้ว หลังจากที่ตายแล้วนั้น ก็นับว่ายังคงรักษาพลักจิตเอาไว้ได้ ส่วน สิบผู้พิทักษ์คนอื่นๆ ก็ถูกองค์หญิงเหยาคนนั้นเล่นงานกันจนตาย และหนีกันไปหมดแล้ว!”

ญาณกระบี่กล่าว

“พี่หลินเซียวเองก็คงคิดกังวลอยู่มากกับชีวิตของเขา ประการ แรกตอนที่มีชีวิตอยู่ก็ถูกคนรักวางแผนทำร้าย ต่อมาเมื่อได้รับ ความรักจริงๆแล้วก็ไม่สามารถอยู่กับคนรักได้อีก กลับถูกญาติที่ ใกล้ตัวที่สุดทำร้ายอีกเสียอย่างนั้น!

“พี่หลินเซียว พี่ตายอย่างไม่คุ้มค่าเลย!

แล้วก็ไม่รู้เป็นอะไร เฉินเกอได้ยินแล้วนั้น เหมือนกับว่าเรื่อง ราวเหล่านี้เกิดขึ้นกับตัวเองอย่างไรอย่างนั้น ไม่คิดว่าในใจจะ เต็มไปด้วยความโกรธเคืองเช่นนี้…….

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ