“ผมไม่มีของขวัญ!”

เฉินเกอฝืนยิ้มด้วยความขมขื่น

ตอนแรกเขาคิดจะซื้อ แต่ซูมู่หานไม่เห็น ด้วย บอกว่าสองคนใช้ของขวัญชิ้นเดียวกันก็พอ ดังนั้นหล่อนจึงเป็นคนซื้อของขวัญ! และเฉินเกอก็มาด้วยสองมือเปล่า

แค่มาร่วมงานเลี้ยงวันเกิด ให้คุณยายมี ความสุขก็พอแล้ว ใครจะไปคิดว่าซูหยิ่งจะตั้งใจ แกล้งหาเรื่องฉันแบบนี้!

“ว่าไงนะ? ไม่มีของขวัญ? ยังคิดว่าแฟนขอ งมู่หาน จะให้ของขวัญล้ำค่าเสียอีก!”

“ไหนบอกว่าแฟนของมู่หานเป็นลูกเศรษฐี? ตามหลักแล้ว เขาควรซื้อของขวัญมาให้จึงจะถูก เข้ามาบ้านผู้หญิงครั้งแรก ไม่เอาอะไรมาสัก อย่าง?”

“เอ๊ะ ถ้าเทียบกับหลี่เจี้ยนหนาน แฟนของซู หยิ่ง เขาแย่กว่าเยอะเลย!”

เหล่าเพื่อนสนิทต่างพากันพูดซุบซิบวิจารณ์

เสียงไม่ถือว่าเบามาก เพราะทุกคนในที่นั้น ล้วนแล้วได้ยินกันหมด

ขณะนั้น สีหน้าของคุณยายแย่ลงทันที
หล่อนไม่ใช่คนที่ชอบของขวัญ แต่คนสูง วัย ให้ความสําคัญกับหน้าตามากที่สุด

ดังนั้น หากจะพูดถึงทัศนคติความประพฤติ ของเฉินเกอ คงเทียบไม่ได้กับหลี่เจี้ยนหนานที่ กระตือรือร้นเป็นมิตร

แค่บอกไปว่าไม่เป็นไร จึงให้เฉินเกอไปนั่ง ด้านข้าง

จากนั้นพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบต่อ : “เฉินเก อเอ่ย ได้ยินมาว่าครอบครัวนายค่อนข้างมีฐานะ ทําธุรกิจอะไรงั้นรี?”

“อ่อ ทําธุรกิจที่เกี่ยวข้องกับเกือบทุกแขนง

ธุรกิจเลยครับ!” เฉินเกอพูดขึ้นอย่างเนิบๆ

แม้ว่าเฉินเกอจะพูดความจริง แต่ในสายตา ของคุณยายและทุกคน รู้สึกถึงความไม่เคารพ ของเขา

เกี่ยวข้องกันหมด?

เป็นธุรกิจแบบไหนกันแน่? ตอบคําถามชุ่ยๆเช่นนี้?

ซู่ซู่หานรีบยิ้มตอบทันที : “คุณยาย เขาเพิ่ง มาครั้งแรก ยายถามเยอะขนาดนี้ ระวังทำให้เขา ตกใจสิคะ!”

“โอเคๆๆๆ งั้นยายไม่ถามแล้วนะ!”
คุณยายหยุดพูดเรื่องนี้ทันที

เพราะซูมู่หานเป็นถึงหลานสาวที่ยายเอ็นดู

ที่สุด

“เหอะ เป็นเพราะถามเยอะจึงทำให้เขา ตกใจ? หรือเป็นเพราะตัวเขากลัวคำถามนี้เองล่ะ? น้องสาวจ้ะ พูดอธิบายให้ชัดหน่อยสิว่าบ้านของ เฉินเกอทำธุรกิจอะไรกันแน่? ฉันว่าเธอเข้าใจชัด กว่าใครๆ!”

จู่ๆซูหมิ่นพูดขึ้นด้วยความขุ่นเคืองใจ

สิ่งที่หล่อนเห็นแล้วรำคาญใจที่สุดก็คือ ไม่ ว่าซูมู่หานจะพูดอะไร คุณยายกลับรู้สึกว่าถูกต้อง ทุกอย่าง

คุณยายจะเห็นดีเห็นงามด้วยเสมอ

แต่หล่อนก็เป็นลูกหลานเหมือนกัน หากท่า ผิดเพียงเล็กน้อย ก็จะถูกด่าว่าจนต้องอับอาย ดังนั้น จึงทำให้ซูหยิ่นที่เดิมทีไม่อยากทํ กับหล่อนเช่นนี้ถึงกับทนไม่ไหว

วันนี้ ฉันจะคอยดูว่าซูมู่หานจะทำยังไงต่อ ไป

สุดท้าย เป็นอย่างที่คาดไว้ คำพูดนี้ทำให้ คุณยายฉุกคิดขึ้นได้

ทั้งยังคิดไปถึงความคิดทัศนคติของลูก สะใภ้อย่างหวังจุ้ยหมิ่น
คุณยายขมวดคิ้วถามขึ้น : “มู่หาน หนูปิดบัง เรื่องอะไรกับยายอยู่รึเปล่า? ตกลงครอบครัวของ เฉินเกอทำธุรกิจอะไร?”

สีหน้าของซูมู่หานเริ่มตึงเครียดตื่นตกใจ

จากนั้นมองไปที่ซูฉีผู้เป็นน้องชายที่นั่งอยู่

ด้านข้าง

ซูหมิ่นพอจะรู้เรื่องมาบ้าง ว่าต้องเกี่ยวกับซู แน่นอน

และเป็นเหมือนที่หล่อนคิดไว้ ซูฉี ไม่กล้า แม้แต่จะสบตาพี่สาว

“คุณยาย หนูเปล่า…

ซูมู่หานพูดด้วยน้ำเสียงตื่นกลัว

“เหอะๆ เธอคงไม่กล้าพูดสินะ งั้นก็ดี วันนี้ ฉันจะพูดแทนเธอ คุณยาย! ยายรู้ไหมว่าเฉินเกอ ผู้นี้เขาเป็นใคร?”

“เมื่อก่อนเขาเป็นยาจกผู้โด่งดังในมหา วิทยาลัยจินหลง หาเงินประทังชีวิตโดยหลอกเงิน คนอื่น…ใช่ และแน่นอน หลังจากนั้นเฉินเกอเริ่มมี เงินแล้ว นั่นเป็นเพราะเขาได้โชคลาภก้อนใหญ่ กล็อตเตอรี่ สุดท้ายเป็นยังไง คุณยายลองเดาดูสิ คะ? เฉินเกอเขา…”

ไม่รู้ว่าซูหยิ่งได้ข่าวพวกนี้มาจากไหน แต่เอาเป็นว่า เมื่อหล่อนพูดขึ้นมา พูดได้อย่างคล่องแคล่ว

ราวกับว่าหล่อนเคยเห็นด้วยตาตัวเอง เล่า เรื่องสมัยก่อนของเฉินเกอออกมาได้ทั้งหมด รวมถึงเรื่องราวชีวิตหลังจากถูกล็อตเตอรี่ ใช้เงินสุรุ่ยสุร่าย

และที่มากกว่านั้นคือ หล่อนเล่าต่อหน้า บรรดาญาติทุกคน

“อะไรนะ? ที่แท้มู่หานหาผู้ชายแบบนี้มา เป็นแฟนงั้นเหรอ?”

“ยังมาบอกว่าเขาเป็นลูกเศรษฐี ฉันว่า หมอ นี่ต้องจงใจมาหลอกมู่หานแน่นอน จึงแต่งเรื่อง หลอกว่าตัวเองมีฐานะหน้าตาใช่ไหม?” “เฮ้อ คนที่เคยจนมาก่อนเช่นเขาก็เป็นแบบ

นี้แหละ อย่างแรกพอมีเงินหน่อยก็เล็งจะจับเขา กระทั่งไม่เจียมตัวว่าตัวเองเป็นใครมาจากไหน! ก็ แค่ถูกล็อตเตอรี่เพียงเท่านั้น จะไปมีความหมาย อะไร? “

คำพูดของคนช่างน่ากลัว

ทันใดนั้น เสียงของผู้คนต่างพากันพูด

วิพากษ์วิจารณ์ กึกก้องไปทั้งหูของเฉินเกอ

สายตาของทุกคนที่มองเฉินเกอเปลี่ยนไป

“เป็นเช่นนี้ ที่แท้หมอนี่มาหลอกมู่หานของพวกเราใช่ไหม?”

ถังหรานโกรธมาก ลุกขึ้นยืนทันที จากนั้น ถามเฉินเกอด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น ยิ่งไม่ต้องพูดถึงสีหน้าของคุณยายในตอน นี้

ซูหยิ่งและหลี่เจี้ยนหนานสบตามองกัน พร้อมยิ้มด้วยความสะใจ

สิ่งที่พูดออกไปนั้น ช่างรู้สึกดีเหลือเกิน!

ถังหรานหันไปถามซูมู่หานที่นั่งอยู่ด้าน ข้าง : “มู่หาน เธอบอกว่าเขาเพิ่งซื้อรถลัมโบร์กีนี ซีรีย์7ไม่ใช่เหรอ? เมื่อครู่ฉันยังรู้สึกแปลกๆ เฉิน เกอควรจะขับรถมา แต่เขาไม่ได้ขับมา ฉันถาม เธอหน่อย เธอเคยเห็นรถล้มโบร์กีนี ซีรีย์7ของ เขาไหม?”

ซูมู่หานพูดติดๆขัดๆ ไม่รู้ว่าควรพูดเช่นไร

“ลัมโบร์กีนี ซีรีย์7 ถังหรานน้องพี่ เมืองจิน หลงของพวกเรามีขายแค่สามร้าน ช่วงนี้ ยังไม่มี ใคร อลัมโบร์กีนี ซีรีย์7นะ ถ้ามี ไม่มีทางที่ฉัน ไม่รู้!”

“เอ๊ะ? เดี๋ยวก่อน! ฉันคิดออกแล้ว ฉันคิด ออกแล้วว่าเขาเป็นใคร!”

แฟนของซูมู่หยาง ตู้ฉิงจู่ๆก็ชี้ไปที่เฉินเกอ ตั้งแต่เมื่อครู่ที่เฉินเกอเดินเข้ามา ตู้ฉิงก็เริ่มที่ร้านลัมโบร์กีนี 4Sของพวกเรา เข้ามาก็จะเลือก รถที่แพงที่สุด สุดท้ายฉันแนะนำรถที่แพงที่สุดให้ เขา แต่เขากลับพูดว่า รถพวกนี้ถูกเกินไป ไม่มี ปัญญาจะซื้อจริงๆ และยังทำหน้าอมทุกข์เศร้า โศกเดินออกจากร้านไป!”

“ผมจำได้แม่นเลย ทําไมเหรอ? คนบ้าโง่ เขลาคนนั้น ก็คือ?”

ซูมู่หยางตกตะลึงไปทันที

ตู้ฉิงพยักหน้าเต็มแรง “ใช่ คือเขา ฉันจำได้ ว่าตอนนั้นเขาแต่งตัวดูเหมือนคนไม่มีอันจะกิน แต่ตอนนี้ ใส่ชุดเช่นนี้มา ฉันจึงไม่ทันตั้งตัวได้ นึกถึง”

ทันใดนั้น ทุกคนหันไปมองเฉินเกออีกครั้ง ด้วยสายตาเหยียดหยาม เรื่องนี้ชักไม่ธรรมดา น มาแล้ว

“มู่หานเธอหาแฟนอะไรของเธอเนี่ย!”

“เหมือนคนบ้าชัดๆ”

ซูมู่หานรีบพูดตอบ: “พวกเธออย่าพูดอะไร มั่วๆ เฉินเกอไม่ได้เป็นคนแบบนั้น!”

หล่อนแทบจะใจสลายแล้ว ทําไมล่ะ? เรื่อง ที่หล่อนคิดว่าเป็นเรื่องแสนธรรมดา นั่นก็คือให้ เฉินเกอแกล้งเป็นแฟนหล่อน สิ่งหนึ่งเพื่อให้คุณ ยายมีความสุข

อีกอย่างเพื่อจะมาประชันกับซูหยิ่ง
เพราะเมื่อวาน เฉินเกอประชันกับพวกเขา เรียบร้อยแล้ว

แต่ซูมู่หานคิดไม่ถึงเลยว่า ลูกพี่ลูกน้องของ ตัวเองจะเหี้ยมโหดขนาดนี้ กระทั่งไปสืบหาข้อมูล ของเฉินเกอ!

ที่มากไปกว่านั้น แฟนใหม่ของลูกพี่ลูกน้อง อย่างซูมู่หยาง บังเอิญรู้จักเฉินเกอ?

และยังเล่าเรื่องของเฉินเกอที่เป็นเหมือนคน โง่

หรือพูดง่ายๆว่า เรื่องทั้งหมดนี้ตรงกับข้าม กับสิ่งที่หล่อนคิดไว้ทั้งหมด

“เฉินเกอไม่มีทางเป็นคนแบบนั้น น้องมู่หาน พี่จะแต่งเรื่องหลอกเธอไปทำไมกัน ถ้าไม่เชื่อเธอ ก็ถามเฉินเกอ แฟนของเธอดูสิ เรื่องที่เกิดขึ้นที่ ร้านลัมโบร์กีนี 4Sวันนั้น เป็นเรื่องจริงหรือไม่?”

ตู้ฉิงกล่าว

เฉินเกอที่นั่งอยู่ด้านข้างฟังอย่างเงียบๆ ซึ่ง เขาก็จำตู้ฉิง ได้ดี

ไม่ว่ายังไง เขาเคยเจอหล่อนเพียงแค่ครั้ง เดียว และวันนั้นหล่อนใส่ชุดูนิฟอร์มสีดำ ตอนที่ แนะนำรถ หล่อนก็โทรศัพท์กับลูกค้าตลอด ไม่ เห็นเขาในสายตาสักนิด ดังนั้นทั้งสองจึงไม่ค่อย ได้คุยอะไรกันมาก

และเฉินเกอยังจําได้ดีว่า ตอนที่ตัวเองเดิน

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ