บทที่676 ป้าไท่หยางเหมิง

คุณเฉิน นี่คือยาสมุนไพรและยาปรับเลือดลมที่ท่านต้องการ ผ่านไปสักพัก ก็มีคนรับใช้คนหนึ่งทำท่าทางเคารพนำของมา

ให้

เฉินเกอรู้ทุกอย่าง

เยาอีกถูกเฉินเกอวางยาหนอนพิษ นี่ไม่ใช่แค่เพียงให้เขา ตกใจ

เฉินเกอเสกหนอนพิษลงในตัวของเขาจริงๆ

แม้ว่าเข่าอีกคนนี้จะโลภมากและกลัวตาย คนขี้ขลาด นอกจากสมุนไพรในหุบเขาราชายาที่มีค่าแล้ว เขายังพอมี ประโยชน์

บางอย่าง

หากมีหนอนพิษคอยควบคุมเขา ก็ไม่ต้องห่วงว่าในอนาคต เขาจะกลับคํา

หลังจากออกจากหุบเขาราชายาเฉินเกอก็ยังไม่ได้กลับไปที่ บ้านของคุณลุง

แต่ได้ทำตามสัญญาที่ให้ไว้กับป้า เข้ามาในถ้ำที่ป้าซ่อนตัว

หลังจากผ่านไป เห็นฉากตรงหน้า เฉินเกอไม่รู้ว่าอยากร้องไห้หรือหัวเราะ

เห็นทางเข้าของถ้ำ ถูกปิดกั้นด้วยวัชพืชที่ไม่รู้ว่าเป้าหามา จากไหน และเขานั่งอยู่ในนั้น โดยไม่เคลื่อนไหว เหมือนทำเรื่องผิดพลาดไว้ แล้วถูกขังไว้ที่บ้านเหมือนเด็ก

นักเรียน

“คุณท่าน ท่านกลับมาแล้วเหรอ!

ป้าเมื่อเห็นเฉินเกอ ยืนขึ้นอย่างตื่นเต้น

“นายซ่อนตัวอยู่ที่นี่ คงไม่ใช่นั่งท่าอย่างนี้ตลอด?” เฉินเกอ

หัวเราะ

“อืมคุณท่านไม่ให้ฉันขยับ ฉันก็เห็นนี้ แล้วซ่อนตัว ไม่กล้า ขยับรอคุณท่านมารับฉัน!”

ป้าเกาหัวของเขาและพูด

“คุณอย่าเรียกฉันว่าคุณท่านเลย เป้าความจริง คุณคือผู้ อาวุโส ฉันแค่หน้าตาเหมือนเทพเจ้าของคุณ สำหรับฉัน

ไม่ใช่เทพเจ้าในจินตนาการของคุณ!

เฉินเกอพูดอย่างตรงไปตรงมา

“เป็นไปไม่ได้ จี้หยกเลือดมังกรที่ท่านมี และได้สัมผัสกลิ่นพลัง บนร่างกายของท่าน ฉันก็รู้สึกได้ว่าคุณคือเทพเจ้า!!

“ว่าแล้ว คนเหล่านั้นขังฉันไว้ในถ้ำ ช่วงนั้น ฉันรู้สึก ใจสั่นหวั่น ไหว ที่แท้ เทพเจ้าท่านกำลังจะมา
ป้าพูดด้วยความเคารพ

เฉินเกอลังเล

หยุนฉิงก็เคยพูดว่าเขาคือท่านพี่เทพ

และดูเหมือนว่า จี้หยกนี้จะรับรู้ถึงเจ้านายของมัน ครั้งแรกที่ ฉันสัมผัสมัน มันก็รวบรวมความทรงจำมากมายให้กับฉัน

ตอนนี้ ป้ายังรู้สึกได้ว่าเขามีกลิ่นไอของท่านพี่เทพอยู่ใน ตัว?”

เป็นไปได้ไหมว่า เขาเป็นเทพเจ้าจริงๆ? เทพเจ้าคืออดีตชาติที่ แล้วของฉัน ตอนนี้ฉันเป็นชีวิตปัจจุบันของเทพเจ้าหรือเปล่า?

เฉินเกอสงสัยมานาน

ความบังเอิญทุกอย่างเชื่อมต่อกัน ซึ่งดูเหมือนจะยืนยันสิ่งนี้

“สําหรับตัวตนของฉัน ค่อยพูดกันภายหลัง แต่คุณไม่ต้อง เรียกผมว่าคุณท่านฟังดูมันอึดอัด!”

เฉินเกอยิ้มอย่างแหย่ๆ

ลี่ป้ารู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย หรือว่าคุณท่านคุณไม่ชอบ ป้า และไม่ต้องการให้ป้าเป็นคนรับใช้อยู่เคียงข้างคุณ

“ฉันไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น…….โอ้ย ถ้าคุณอยากจะ เรียก ก็เรียกชื่อจริงฉัน? ฉันชื่อเฉินเกอ!”

ป้าเกาหัวของเขาและพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นฉันจะเรียงแบบคน เหล่านั้น และเรียกคุณว่าคุณชายเฉิน? พวกเขาเรียกคนนั้น
ว่าคุณชายจวง!”

“ตกลง!”

เฉินเกอได้แต่ผงกหัวอย่างจนปัญญา “จริงสลีป้าคุณมาจาก ไหน? คุณไม่เหมือนคนแถวนี้

ทั้งสองอยู่ในถ้ำได้หาที่นั่ง เฉินเกอถามอย่างสงสัย

ป้ารู้สึกเกรงกลัวเฉินเกอ บางทีอาจจะบอกว่านับถือและเกรง กลัวเทพเจ้ามีความสัมพันธ์อีกชั้นหนึ่งแบบนี้

นอกจากนี้เฉินเกองช่วยเหลือเขา โดยเฉพาะอย่างยิ่งหน้าตา สดใสรูปหล่อ และพูดเป็นกันเอง ทำให้ป้ารู้สึกสบายใจ

เป็นความรู้สึกนี้เอง ที่ทำให้เป้า อยากจะให้เงินเกอเป็นเจ้า นาย ในสถานที่ไม่คุ้นเคยแบบนี้ ดูเหมือนว่าเขาจะพบคนที่

เขาสามารถพึ่งพาได้

ขณะนี้เขาเลยพูดทุกอย่างที่รู้เรื่อง

“คุณชายเฉิน ฉันหนีออกมาจากเรือเหาะขนาดใหญ่ และจาก นั้นฉันก็มาถึงที่แห่งนี้โดยไม่รู้ตัว! และฉันมักจะรู้สึกว่า

สถานที่แห่งนี้ถึงจะแปลกที่แต่ก็คุ้นเคย ดูเหมือนฉันจะเคย อาศัยอยู่ที่นี่ และก็ดูเหมือนไม่คุ้นเคย!” ป้าพูด

ร่างกายของเฉินเกอตึงเครียดขึ้นมา

“เรือเหาะขนาดใหญ่?” เขาถามด้วยความประหลาดใจ
จากนั้น เขาตั้งใจฟังสี่ป้าอธิบายเรื่องราวทั้งหมด

ตอนที่ ป้า ยังเด็กมาก เขาไม่สามารถบอกได้ว่าเขาอายุเท่า ไหร่ แต่เงินเกอเดาว่า น่าจะอายุเพียงสามหรือสี่ขวบ

เขาจําได้ลางๆว่าเขาขึ้นไปบนเรือเหาะขนาดใหญ่

และมีผู้คนมากมายบนเรือเหาะ

มีเด็กหลายคนที่เล่นได้ด้วย

พวกเขาถูกพาไปที่แห่งหนึ่งด้วยกัน

มีคนดูแลพวกเขาเป็นพิเศษ

และป้า เติบโตที่นั่น

ตั้งแต่เด็ก เขาได้รับการฝึกอบรมต่างๆนา และมีส่วนร่วมใน

การต่อสู้ต่างๆ

เขาทําได้แค่ต่อสู้

และสถานที่นั้น มีตำนานลึกลับเล่าขานกันมา นั่นคือเทพเจ้า

ที่พวกเขาอยู่ มีรูปปั้นหินขนาดใหญ่สององค์ ก็คือเทพเจ้าและ

ผู้หญิงในชุดขาว

พวกเขาเติบโตมาในสภาพแวดล้อมที่มีการเล่าขานของ ทํานานเทพเจ้า

“คุณหมายความว่า คุณถูกเรือเหาะพาไปเหรอ? คุณอยู่ที่นั่นและร่างกายของคุณก็กลายเป็นแบบนี้?”

เงินเกอถามอย่างสงสัย

เขารู้สึกว่ามีประตูบานหนึ่งซ่อนอยู่ในความมืด และประตู ลึกลับนั้นก็ค่อยๆเปิดออก

ป้าพยักหน้า

“อืม แต่ว่า ที่คุณชายเฉินเห็นฉันตอนนี้ คือหลังจากที่ฉัน เปลี่ยนแปลงไปแล้ว!” ป้าพูด ดูเหมือนว่ารูปร่างหน้าตาที่

อัปลักษณ์นี้ ทำให้เขาอึดอัดใจ

“หลังการเปลี่ยนแปลง?”

“ใช่ ตอนนี้ฉันได้รับบาดเจ็บ จึงไม่สามารถเปลี่ยนกลับไปได้ ตอนแรกฉันไม่ได้เป็นแบบนี้ มันแปลกที่จะบอกว่า ประมาณ

หนึ่งเดือนที่แล้ว ฉันเริ่มวางแผนที่จะหนีออกจากเรือเหาะ ขนาดใหญ่ ตอนหนีออกมาได้ ฉันก็ลงทะเล จากนั้นวังขนาด

ใหญ่ที่ก้นทะเลก็ระเบิดขึ้น วังแห่งนี้มีคนใช้เวทมนต์สะกดไว้ มี พลังมหาศาล ฉันถูกพลังมหาศาลนี้ โจมตีจนสลบ ร่างกาย ของฉันก็ยังอยู่ในสภาพที่ฉันต่อสู้ และเปลี่ยนกลับไปไม่ได้”

ลี่ป้าพูด

“ลงทะเล วังระเบิด?”

เฉินเกอครุ่นคิด
“หลังจากนั้นล่ะ? พวกเขาไม่จับคุณกลับไปเหรอ?”

เฉินเกอถามอย่างรีบร้อน

“อันนี้ฉันก็ไม่รู้เรื่อง ขณะนั้นฉันหมดสติไป เมื่อฉันตื่นขึ้นมา ฉันอยู่บนเกาะร้าง ฉันซ่อนตัวอยู่ในป่า จนกระทั่งไม่กี่วันที่ผ่าน

มาเจอคนในตระกูลจวงพวกเขาใช้กระบองไฟฟ้าจับฉันไป!”

เงินเกอครุ่นคิดอย่างลึกซึ้ง ฉากระเบิดที่ป้า อธิบายนั้น เหมือนกับตอนที่เขาอยู่ในวังราชาสมุทร

เป็นไปได้ไหมว่า วังราชาสมุทรระเบิด มีผลทำให้เป้า สลบ

“แล้วเรือเหาะล่าใหญ่หน้าตาเป็นอย่างไร คุณสามารถอธิบาย ให้ฉันเข้าใจโดยคร่าวๆได้ไหม?” เฉินเกือถาม

จากนั้นเป้าใช้มือที่น่าเทอะทะของเขา เริ่มวาดลงบนพื้น ไม่กี่

นาทีต่อมาลี่ป้าก็วาดโครงร่างของเรือเหาะออกมา

“ไท่หยางเหมิง!”

เงินเกอยืนขึ้นอย่างตื่นเต้น

แม้ว่าภาพวาดของ ลี่ป้าจะดูหยาบมาก แต่ว่า รูปลักษณ์ของ มัน ก็เกือบจะเหมือนเรือเหาะไม่หยางเหมิงที่วาดอยู่บนก้อน

หิน เปลือกตาของเฉินเกือกระตุกขึ้นอย่างรวดเร็ว

ป้าคือคนที่หนีออกจากผู้คนที่ถูกจับในไท่หยางเหมิง และเมื่อเขาดำดิ่งสู่ก้นทะเลในวันนั้น เรือลึกลับนั้น ก็คงอยู่ไม่ไกลจากเขา?

เฉินเกอเหงื่อท่วมตัว

กล่าวอีกนัยหนึ่ง เป้าเป็นหนึ่งในคนที่ถูกจับ แต่เขาหนีออก มาได้!

เงินเกอคาดเดาอย่างมั่นใจ และเป็นไปได้อย่างยิ่ง

“ใช่สิ สัญญาลักษณ์อย่างนี้คุณรู้จักไหม?”

เงินเกอรีบหยิบ ป้ายน้ำมนต์ศักดิ์สิทธิ์ออกจากหน้าอกเขา โดยมีสัญญาลักษณ์ของไท่หยางเหมิงอยู่

และดวงตาของลี่ป้าก็เบิกกว้าง

“นี่คือสัญญาลักษณ์ที่คนเหล่านั้นติดที่หน้าอก!” ป้ามองไป สีหน้าตื่นตระหนกเล็กน้อย

ใช่แล้ว! ตามที่คาดไว้ ป้าหลบหนีจากไท่หยางเหมิง และล่ำป้า คือเบาะแสความลึกลับที่สำคัญที่สุดของไท่หยางเหมิง

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ