บทที่673 ทุกคน ในเหตุการณ์ต่างเงียบไปหมด

พวกเขาทั้งสามตกตะลึงจนสีหน้าแปลกๆ ยิ้มแหย่ๆ

“คาดไม่ถึงเด็กเมื่อวานซืนคนหนึ่งฝึกพลังภายในได้สำเร็จ!

จวงสือซานร่างกายเต็มไปด้วยความตื่นเต้น แค่หอบเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่าประสิทธิภาพในการต่อสู้ควบคุมได้ยอดเยี่ยม เขา พูดด้วยความ

มั่นใจ

“เพราะฉะนั้นความหมายของคุณพ่อกับลุงสองคงจะฟังเข้าใจ กันแล้ว? ทางที่ดีที่สุดยอมให้จับแต่โดยดี จะได้ไม่มีใครต้อง

มาตายอีก ถ้ายังสู้ต่อไป ฉันจะไม่ยอมมือแล้วนะ! อีกอย่างครั้ง

นี้ที่มา จุดประสงค์คือเข่าอีก ถ้าไม่อยากตาย ก็รีบหลบ

ไป!”

สีหน้าของอาจารย์ทั้งสามเปลี่ยนไป ได้แต่ถอนหายใจ เพราะ แม้แต่ชายหนุ่มคนนี้ก็ไม่สามารถเอาชนะเขาได้ นับประสา อะไรกับจวงเป้าที่ยังไม่ได้ลงมือต่อสู้

ในเวลานี้เล่าอีกและคนอื่นๆรู้สึกสิ้นหวัง เมื่อเห็นคนตระกูล จวง มองมาที่พวกเขา เข่าอีก ก็ตะโกนด้วยความโกรธ

“ลงมือเลย!”
ในขณะนี้ หินภูเขาปลอมในลานสวน มีมือปืนสองคนปรากฏ ตัวขึ้น

มือปืนสองคนที่อยู่ข้างหลังเขาว่าจ้างด้วยเงินก้อนใหญ่ มี ฉายาว่ามือปืนเทวดา เป็นความหวังสุดท้ายของเขาอีก

เห็นว่าพวกเขาเพิ่งชักปืน ยังไม่ทันได้ยิงปืน จวงเป้าใช้พลัง ดูดหินสองก้อนบนพื้น และพุ่งออกไป โดยกระแทกระหว่างคิ้ว

ของสองคนนั้น

ด้วยเสียงกรีดร้องสองครั้ง ทั้งสองล้มลงกับพื้น

ตั้งแต่คนของตระกูลจวงออกมาเล่นงานจนถึงตอนนี้ เพียงแค่ สิบนาที ยอดฝีมือของเข่าอีกบาดเจ็บบ้าง พิการบ้าง

ตอนนี้ บอดี้การ์ดไม่มีแล้ว เหลือเพียงเล่าอีกและผู้อาวุโสไม่กี่ คนจากหุบเขาราชายาสำหรับบอดี้การ์ดอีกหนึ่งร้อยแปดสิบ

คน ไม่ต้องคิดก็รู้ว่าถึงเข้าไปสู่ก็มีแต่จะได้รับบาดเจ็บเพิ่มขึ้น “คราวนี้ ฉันจะสู้เอง สือซานถอยออกไป ดวงตาของจวงเป้าเย็นซา เขาก้าวไปทีละก้าวเพื่อเข้าใกล้เข่า

“คุณพ่อ!”

ในขณะนี้ สองพี่น้องเย่าเพิ่งเฟยวิ่งมาที่สนามตรงกลาง เมื่อ เห็นความยุ่งเหยิงในสถานที่แห่งนี้ รู้สึกกังวลและประหลาดใจ
อย่างมาก

ใบหน้าของ เยาอีกเป็นสีเทาราวกับคนตาย และสองขาสั้น เขามองไปที่ลูกสาวสวยทั้งสองคน ฝันอดทนไว้แล้วพูด “จวงเป้า จวงหูพูดถึงสมัยก่อนเราก็ไม่เคยมีความแค้นเกลียดชังใดๆ ใน ตอนนั้นที่พวกคุณก่อตั้งอุตสาหกรรมนี้ และโชคดี

ที่บรรพบุรุษของคุณเรียนรู้วิชาการกลั่นยาวิเศษจากหุบเขา ราชายาของเรา อีกอย่าง…………..อซานชื่นชอบเพิ่งเฟยของ

เรามาตลอด ทำไมเราไม่เปลี่ยนการต่อสู้เป็นปรองดองกัน ล่ะ?”

เย่าอีกำหมัดแน่น

“หึหึ คุณคิดว่าหลานชายของฉันรักเย่าเพิ่งเฟยจริงๆหรือไง? ฮีม อย่างมากก็แค่ฆ่าแก และจับลูกสาวไว้มันก็สามารถ

ทำให้หลานชายของฉันพอใจเหมือนกัน !” ฝีเท้าของจวงเป้า

ไม่หยุด

มีเจตนาจะฆ่า และพร้อมลงมือทันที

“หัวหน้าหุบเขา!”

เย่าหมิงรีบวิ่งไปและทันที เขายืนขวางอยู่ตรงหน้าเข้าอีกแต่ โดนเขาเหวี่ยงกระเด็นไปอยู่ข้างหลัง นอนอยู่บนพื้นและไม่

สามารถลุกขึ้น

“เย่าอีเมื่อแกตายแล้ว ตระกูลจวงของเราต้องการอะไรก็จะได้ดั่งใจ แกคิดว่า ตระกูลจางหวังเพียงเล็กน้อยเหรอ?”

จวงเป้าเดินมาหาถึงตรงหน้าเขา ใช้หลังมือตบหน้าของเขา และพูดด้วยรอยยิ้ม .

“พี่เป้า พี่เป้า มันเป็นความผิดของฉัน สมัยก่อนเป็นเพราะฉัน

มีตาแต่หามีแววไม่ โปรดยกโทษให้ฉันด้วย” ได้สูญเสียที่พึ่ง สุดท้าย แม้ว่าจะมีผู้อาวุโสเป็นหมื่น ในตอนนี้เขาก็ไม่ต่างจาก คนธรรมดา สั่นทั้งตัวและพูดว่า “คุณรู้ไหมบรรพบุรุษของ

คุณสร้างความสําเร็จได้เพราะมาจากหุบเขาราชายาของเรา พวกคุณไม่ควรหลอกลวงอาจารย์และล้มล้างบรรพบุรุษของ คุณ!”

“เจี๊ยะ!”

และจวงเป้ายกมือขึ้นตบหน้าเสียงดัง

“หลอกลวงอาจารย์และล้มล้างบรรพบุรุษ? แกไม่มีค่า!” จวง เป้ายิ้มเยาะ “ถ้าจะฆ่าแกตอนนี้มันก็เหมือนกับการบดขยี้

แมลงตัวหนึ่ง แน่นอนอุตสาหกรรมของหุบเขาราชายาตระกูล จวงของเราจะรับช่วงต่อไป และหุบเขาอื่นๆคงจะไม่ว่าอะไร

“ใช่ๆๆ พี่เป้าพูดถูกแล้ว คุณก็ไว้ชีวิตฉันเถอะ” เล่าอีกไม่ สามารถทนรับแรงกดดันแห่งความตายได้อีกต่อไป ต่อหน้า

ครอบครัวและลูกสาว ก็คุกเข่าลงไป กอดต้นขาจวงเป้า กระแทกศีรษะของเขาลงพื้นอย่างแรง
และพวกอาวุโสทั้งหลาย ชีวิต ใกล้ความตายก็จะหวาดกลัว และหวาดกลัวมากกว่าคนทั่วไป เพราะเขาเคยได้ลิ้มรสอำนาจ

และความมั่งคั่ง ดังนั้นพวกเขาจึงกลัวการสูญเสียชีวิตมากกว่า

“ฮ่าๆๆ” จวงเป้าหัวเราะอย่างมีชัย มองดูอดีตศัตรูที่เคยไล่ล่า เขาเหมือนสุนัขเร่ร่อนตอนนี้ได้คุกเข่าก้มกราบ รู้สึกถึงความหด

หูที่ตรึงอยู่ในใจมานานกว่าสิบปีได้หายไป

อาจารย์ทั้งสามกอดอกของพวกเขา ยืนอยู่ตรงนั้นไม่รู้จะรู้หรือ ถอยหนี และถอนหายใจ วันนี้วางแผนผิดพลาดจริงๆ แพ้

อย่างราบคาบ

สำหรับเยาหมิง คลานอยู่บนพื้น เฝ้าดูผู้อาวุโสทั้งหลายที่อดีต เคยเด่นสง่าในเทือกเขา ตอนนี้เขาทำได้เพียงคุกเข่าร้องขอ

ชีวิต หัวใจเต็มไปด้วยความขมขื่น ถึงยังไงเขายังเป็นเจ้านาย ของเขา

“คุณท่านหัวหน้าหุบเขาอย่าทำอย่างนี้ วันนี้ที่คุกเข่า จะทำให้ หุบเขาอื่นๆ และนักธุรกิจที่ร่ำรวยระดับนานาชาติหัวเราะเยาะ!” เย่าหมิง

พูดด้วยดวงตาสีแดง

“ฉันขอสู้ตาย!”

สําหรับเย่าเพิ่งเฟย โกรธมากในขณะนี้ เธอชอบศิลปะการต่อสู้ และฝึกฝนมาตั้งแต่เด็ก
ตอนนี เขาหยิบกริชออกมาจากอกเสื้อของเขา และแทงไปที่ หน้าอกของจวงเป้า

แต่ยังเข้าไม่ถึงตัว จวงสือชานได้เตะกริชปลิวออกไป

เขาคว้าข้อมือของเย่าเพิ่งเฟยและดึงมันเข้าไปในอ้อมอกของ

เขา

“ฉันก็ขอสู้ตายเช่นกัน! อ๊ะ!” เย่าเพิ่งเหยาเริ่มกลัวขึ้นมา และ อยากจะรีบเข้าไปช่วยพี่สาวของเธอ

เป็นผลให้เขาถูกคุณชายอีกคนของ หุบเขาจวงเจียจับไว้ใน อ้อมกอด

“ฮ่าๆ เมิ่งเฟยคุณรู้ไหม เวลานี้ ฉันตั้งตารอคอยมานานมาก คืนนี้คุณเชื่อฟังฉันดีๆ ฉันจะขอให้พ่อและลุงสองไว้ชีวิตคุณ

และในอนาคตให้คุณเป็นนายหญิงทั้งสองหุบเขา พูดตาม

ความจริง หุบเขาราชายายังมีอีกครึ่งหนึ่งอยู่ในมือของคุณ!

“ไอ้ชั่ว พวกแกปล่อยฉัน!” แสงแห่งความสิ้นหวังแวบเข้ามา ในดวงตาของเย่าเพิ่งเฟย

และตะโกนไปยังบอดี้การ์ด ที่เหลืออยู่ประมาณรหัส 150 “พวกแกกำลังเหม่อลอยอะไร? รีบเข้ามาช่วยสิ!”

รหัสที่หนึ่งร้อยห้าสิบกว่า ก้าวไปข้างหน้า แต่เมื่อจวงเป้าเงย หน้าขึ้น พวกเขาก็ตกใจจนยืนนิ่งไม่กล้าขยับ

ตระกูลจวงเก็บซ่อนมานานหลายปีขนาดนี้ พลังอำนาจในเวลานี้ เป็นสิ่งที่พวกเธอเทียบไม่ได้เลย

“คุณชายจวงพูดถูก เพิ่งเฟยยินยอมคุณชายจวง ช่วยพ่อ ด้วย!” จวงสือชานพูดอย่างไร้ยางอาย

“ถุย ช่วยคุณ วันนี้เข่าอีกจะต้องตาย!” จวงหูเดินเข้ามาใกล้ เตะเยาอีกล้มลง

“น้องรอง อย่าเสียเวลาทะเลาะกับเขาเลย กำจัดเขาและคนแก่ พวกนี้ออกไปจากหุบเขาราชายา และรับช่วงหุบเขาราชายาต่อ ไป ต้องรีบ!” จวงหูเตือน

“เอาล่ะ วันนี้ ฉันจะส่งเข่าอีลงนรก

จวงเป้ายกฝ่ามือขึ้น และเขากำลังจะฟาดลงมา เข่าอีกกลัวจน

หลับตาลง

“หยุดนะ!”

ในเวลานี้ เข้าหญิงพยายามที่จะลุกขึ้น และตะโกน

ต่อมา ก็ได้ยินเสียงตุ้บ เห็นเขาคุกเข่าให้ชายหนุ่มข้างๆ

“น้องเฉิน หัวหน้าหุบเขาของเราทำผิด ฉันเข้าหญิงยินดีที่จะ ใช้ชีวิตหนึ่งแลกชีวิตหนึ่ง ท่านโปรดช่วยเหลือหัวหน้าหุบเขาของ

ฉัน ฉันยินดี

ชดใช้ด้วยชีวิต!” เย่าหมิงคุกเข่าเอาหัวโขกพื้น จนเลือดไหล ออกหน้าผาก

“ไอ้สอง นิ่งอึ้งอยู่ทำไม? รีบลงมือเร็ว!”
จวงหูเตือน

จวงเป้ายกฝ่ามือขึ้นแล้วฟาดลง

อ๊ะ!

มีแสงที่พุ่งแรงผ่านสายตาของจวงเป้า

จวงเป้ารีบหลบ โดยเร็ว

และความแรงนั้นกระทบกับหิน

ตูม!

ด้วยเสียงดัง ภูเขาหินปลอมแตกสลายทันที

มีฝุ่นตลบอบอวล ทุกคน ก็ตกอยู่ในความเงียบงัน……..

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ