บทที่670 หาเรื่อง

เพราะต้องรีบกลับหุบเขาราชายา เฉินเกอจึงไม่ได้ตามไปกับป้า

เมื่อตนมาถึงหุบเขา ระหว่างทางก็พบเข้ากับ

ซึ่งดีมากสําหรับการแอบซ่อนตัว

หลังจากที่เป้าหนีไปแล้ว อาจจะพูดได้เลยว่าตระกูลจวงอะไรนี่ เกิดสงครามใหญ่ ส่งคนพากันระดมหาไปทั่ว

แน่นอนหล่ะ ป้าไม่มีทางที่จะมากลัวที่ช็อตไฟฟ้าของพวกเขา แล้ว หากเจอเข้า คงหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะเจอกับโศกอนาตกรรม ขึ้น เฉินเกอไม่ได้สนใจถึงการตายของตระกูลจวงนัก แต่ถ้าป้า ฆ่าขึ้นมา มันดูเป็นเป้าหมายที่ใหญ่เกินไป

การที่ดึงดูดตระกูลกู่กับพวกสำนักฟีนิกซ์ให้มาสนใจนั้นไม่ถือ เป็นเรื่องที่ดี

แบบนี้หน่ะดีแล้ว ให้ป้าหลบซ่อนชั่วคราว ตัวเขาเองก็อาศัย เวลารีบไปหุบเขาราชายาเพื่อเอายาสมุนไพรสามชนิดไปรักษา

“เหอะ เย่าหมิง กล้าเอาใครก็ไม่รู้เข้าหุบเขา นี่แกคิดว่าแกเป็น ใคร แถมยังจัดห้องให้อีก! ”

รอจนกระทั่งเฉินเกอกลับไปถึงกำลังจะเข้าไปห้อง

ก็เห็นชายวัยสี่สิบกว่า มากับลูกน้องสองคน อยู่ในห้องกับเย่าหมิงพูดจาแปลกๆคาดเดาไม่ได้

“ผู้ดูแลเข่าสาม ท่านไม่รู้ น้องชายผู้นั้น เป็นลูกศิษย์ของผู้มี

พระคุณของฉันกับคุณของหุบเขา เขามาเพื่อขอยา ฉันจึงให้เขา พักชั่วคราว! ” เยาหมิงพูดกับชายวัยกลางคนที่หยิ่งทะนง ตรงหน้าด้วยความ

เคารพ

“ว่าไงนะ? ยังจะมาขอยาอีก? อีกอย่างคุณของหุบก็ย้ายออก ไปแล้ว ฉันไม่ยักเคยได้ยินคุณของหุบเขาพูดถึงเรื่องผู้มีพระคุณ ที่หุบเขาราชายาของพวกเรามันเป็นสถานที่ที่ใครจะไปจะมาก็ได้ อย่างนั้นหรอ? ไม่รู้จะพูดยังไง พอคนมาก็เอาห้องฉันออกมา จัด ห้องลูกชายของประธานจางคุณนายจางไว้ห้องข้างๆเช่าหญิง เย่าหมิงตอนนี้คุณไม่ใช่คนดูแลที่นี่แล้ว แต่เป็นดั่งทาสของ หุบเขาราชายา คุณช่วยดูแลรับใช้ฉันดีๆหน่อย ถ้าขาดไปแม้แต่ ขนเส้นเดียว ฉันจะตำหนิคุณ! ”

เย่าสามโบกมือ ยิ้มอย่างเย็นชา เย่าหมิงไม่รู้ว่าเพราะเหตุใด อะไรคือลูกชายของประธานจางคุณนายจาง แต่ไม่นาน เขาก็เข้าใจ

เมื่อเห็นผู้คุ้มกันที่อยู่ด้านหลัง ก็มีกล่องทารกมาวางไว้นาน แล้ว

ในกล่องนั้นมีลูกหมาตัวหนึ่ง
ที่เรียกว่าลูกชายของประธานจางคุณนายจาง ที่แท้ก็คือลูก หมาตัวนี้อย่างนั้นเหรอ?

ใบหน้าของเยาหมิงประกายความโกรธ

เขาทำเพื่อหุบเขาราชายา บุกน้ำลุยไฟกับท่านคุณของหุบเขา จนถึงตอนนี้ จะให้เขาอยู่ร่วมห้องกับหมา แล้วก็ให้เขาเป็นคน คอยดูแลหมาเนี่ยนะ?

ใครไม่เศร้าบ้าง!

เย่าหมิงกำมือแน่นไม่กล้าพูดคำใด จนถึงตอนนี้เขาก็ค่อยๆ เงยหน้าขึ้น

มองเฉินเกอที่ยืนอยู่หน้าประตู

เขาบังคับให้ตัวเองยิ้มออกมา “น้องเฉิน ไปไหนมาหล่ะ? ฉันกำลังตามหาคุณอยู่พอดี! ”

ฉากเมื่อครู่นี้ เฉินเกอได้เห็นจนหมด แต่ก็ทำเป็นไม่เห็นไปเสีย พูดขึ้น: “ไปเดินเล่นรอบๆ

“แค่กๆๆ น้องเฉิน ฉันมีบางอย่างมันยากที่จะพูด ฉันเกรงว่า ฉันจะดูแลท่านไม่ได้แล้ว ตอนนี้เสียงของฉันค่อนข้างไม่มีน้ำ หนัก ที่หุบเขาราชายาไม่มีใครเห็นหัวฉัน! ท่านเองก็เห็นแล้ว เฮ้อ! ”

เยาหมิงส่ายหน้าถอนหายใจ

ไม่ต้องถามก็พอจะรู้ว่า ปัญหาเรื่องยาสมุนไพรสามชนิดนี้เป็นใหญ่

และในตอนนี้ ผู้ดูแลเย่าสามก็ถือพัสดุออกมา

ซึ่งก็เป็นสิ่งที่เป็นเกอนำมา ด้านในดูจะไม่ใช่เป็นของอะไรที่ดูพิเศษ มีเพียงหนังสือไม่กี่ เล่ม เป็นของที่คุณลุงให้เงินเกอเอามาให้แก่ท่านคุณของหุบเขา ด้านในเป็นการบันทึกข้อมูลสำคัญอะไรบางอย่างเกี่ยวกับยาเอา

ไว้ แน่นอนหล่ะ ในความคิดของคุณลุง นอกจากเอาสมุนไพรสาม

ชนิดมาแล้ว ก็ยังให้เขาได้คบค้าสมาคมอิทธิพลใหม่ด้วย

“กระเป๋าแตกนี่ของใคร? ”

เยาสามฮัมเสียงเย็นชา

“ของฉันเอง! ”

เฉินเกอพูดเย็นๆ มองไปทางผู้ดูแลหน้าหนวด

“รู้แล้วว่าเป็นของคุณ! ”

เย่าสามกล่าว ในขณะที่เทข้าวของของเฉินเกอลงพื้น “เก็บขึ้นมา แล้วก็ออกไปให้ไกล! ”

“เข่าสาม! ”

ด้านเย่าหมิงกลับโกรธขึ้นมา: “นี่ท่านหมายความว่ายังไง? ฉันก็บอกท่านไปแล้วว่าน้องเฉินเป็นลูกศิษย์ของผู้มีพระคุณของฉันกับคุณของหุบเขา ท่านทำแบบนี้กับน้องเฉิน นี่ไม่เห็นฉันใน สายตาเลยใช่ไหม แรกเริ่มเดิมที่ไม่ใช่ฉันหรือที่สนับสนุนท่าน จนท่านมาแทนที่เป็นคนดูแลแทนฉัน? และเรื่องที่ฉันจะต้องตก มาเป็นแบบนี้ ในใจท่านเองก็รู้ดี อย่าคิดว่าตนเองยอดเยี่ยม! ”

เย่าหญิงหน้าแดง

เยาสามใบหน้าลังเลก่อนจะพูด “เยาสาม คุณพูดอะไรของคุณ ฉันไม่เห็นจะเข้าใจ! ”

พลางพูด เขาก็เดินเข้าไปด้านหน้า เหยียบกระเป๋าของเฉินเกอ

ทั้งยังใช้แรงบดขยี้

เยาหมิงโกรธจนหัวใจเต้นแรง

“ทําไมเหรอ? อยากจะต่อยฉันอย่างนั้นเหรอ? ฮ่าฮ่าฮ่า เห็น คุณเป็นแบบนี้ ฉันหล่ะมีความสุขจริงๆ วันนี้ถ้ามาต่อยฉันล่ะก็ฉัน ก็จะยิ่งอารมณ์ดีเข้าไปอีก!

เยาสามยังยกมือขึ้นตบๆหน้าของเผ่าหนึ่ง

เพียะ!

ขณะนี้ ก็เกิดเสียงหนึ่งดังขึ้นมาอย่างชัดเจน

โอ๊ย!

แล้วก็เห็นตัวของเข่าสามลอยไป พร้อมกับเสียงที่ร้องด้วย

ความเจ็บปวด

ตัวของเขาตกลงอย่างแรงที่มุมห้อง ใบหน้าบวม ปากเต็มไปด้วยเลือด ฟันร่วงไปหลาย

ผู้คุ้มกันที่ยืนอยู่ข้างกายเผ่าสามสองคนต่างก็ชะงักไปตามๆ

“นี่คุณ…คุณกล้าที่ฉันอย่างนั้น? ”

เยาสามพูดขึ้นอย่างไม่น่าเชื่อ มองจ้องไปยังชายหนุ่มข้า งกายเยาหมิงด้วยความโกรธ

“คุณไม่ได้บอกว่าจะอารมณ์ดีหรอกเหรอ? งั้นถามคุณหน่อย ว่าสบายไม่สบายหล่ะ! ”

เฉินเกอหยิบกระเป๋าขึ้นก่อนจะตบปัดฝุ่น

“รนหาที่ตายแล้ว! ฆ่ามันให้ตาย! ”

เข้าสามตะคอกลูกน้องสองคน ร่างทั้งร่างของเขาสั่น ไม่ สามารถลุกขึ้นได้

“อย่าตี! ” เย่าหมิงเต็มไปด้วยความตึงเครียด เขารู้ดีว่า ผู้คุ้มกันของหุบเขาราชายานั้นไม่ใช่คนธรรมดา แต่สิ่งที่ตามมา เย่าหมิงก็เบิกตากว้าง สองผู้คุ้มกัน ถูกเฉินเกอใช้เท้ากวาดเบาเบา ก่อนจะลอยออก

จะยืนก็ยืนไม่ขึ้น

“เซี้ย! ”
เยาสามครามออกมาอย่างโมโห

ในตอนที่อยากจะลุกหนี

ก็กลายเป็นว่า โดนเฉินเกอเหยียบกดติดพื้นเอาไว้

“เหมือนจะหนีเลยนะแบบนี้? ”

เฉินเกอถามเสียงเย็นชา

“ฉันจะบอกอะไรให้นะ คุณอย่ามายุ่งดีกว่า ที่นี่คือหุบเขาราชา ยา หรือคุณอยากตาย ถึงได้มารุกรานผู้มีอำนาจเช่นนี้? ”

เย่าสามพยายามพูด

“ก่อนมาที่นี่ ฉันคิดว่าที่หุบเขาราชายาแห่งนี้นั้นยอดเยี่ยมมาก คุณของหุบเขาหุบเขาราชายาของพวกคุณ ก็เป็นคนที่เก่งกาจ แต่ไม่คิดเลยว่า คนของหุบเขาราชายาอย่างพวกคุณ นอกจาก เย่าหมิงผู้นี้ที่ฉันพบแล้ว ที่เหลือก็ไม่ได้เห็นมีของดีอะไร และคุณ ที่เป็นคนดูแลห่วยๆ? ฉันจำเป็นต้องไว้หน้าคุณไหม? ใครให้คุณ กล้าขนาดมาแตะต้องของของฉัน? ”

เฉินเกอเหยียบไปที่คอของเขา

ทันใดนั้นเกิดเสียงซ่าดังขึ้น

โอ้!

เย่าสามกลัวจนฉี่ราด

มันจินตนาการไม่ยากเลย หากถ้าชายคนนี้ใช้แรงอีกสักหน่อย คนของตนก็จะหักเป็นแน่
“คุยกันดีๆ ได้นะ คุยกันดีๆ เถอะ ไว้ชีวิตฉันด้วย! ”

เขาคําราม

“อยากจะหนีหน่ะได้ เมื่อเหยียบยังไง ก็ทำให้กระเป๋าฉันให้ สะอาดอย่างงั้นด้วย! ”

เฉินเกอโยนกระเป๋ามาไว้ตรงหน้าเขา

“ได้ ได้ ได้”

เยาสามรีบใช้มือเช็ดถูกระเป๋าทันที

ด้านเฉินเกอใช้แรงอีกครั้ง โดยเหยียบไปที่หน้า

“พี่ใหญ่ ฉันทำตามที่ท่านสั่งแล้ว” เฒ่าสามร้องอ้อนวอน

“ฉันบอกให้ใช้มืออย่างนั้นเหรอ? ใช้ปากของคุณ เลียให้ กระเป๋าฉันสะอาด! ”

เฉินเกอพูดขึ้นอย่างร้ายกาจ

สายตาที่เหี้ยมโหด ทำให้เข้าสามแค่มองก็สั่นไปทั้งร่าง

เขาแอบเก็บความรู้สึกเอาไว้ในใจ และพูดในใจว่า ลูกผู้ชาย สามวันล้างแค้น มันก็ยังไม่สาย! คุณรอฉันได้เลย!

ในตอนที่เขาแลบลิ้นขึ้นจะเลียจริงๆ นั้น

“ไสหัวไปซะ! ”

เฉินเกอไม่คิดว่าเขาจะเลียจริงๆ ก็รู้สึกอยากจะคลื่นไส้ รีบใช้ เท้าถีบเขาออกไปจากบ้านและฉากตรงหน้าที่เกิดขึ้น ทำเอาเช่าหญิงดูเหมือนคนโง่…….

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ