บทที่591 การเปลี่ยนแปลงของหยุนนิ่ง

เฉินเกอไม่กล้าจะจินตนาการต่อไป โดยเฉพาะการที่วิ่งหนีไปใน ความมืดจนหาร่องรอยไม่เจจอแบบนั้น

ยิ่งเหมือนกับระเบิดลูกหนึ่งที่ตั้งอยู่ในหัวของเฉินเกอ

“จริงสิ เกียเฉิงล่ะ?”

จู่ๆ เฉินเกอตั้งนึกขึ้นมาได้

“เซ่งน้อยกำลังอยู่ในอาการสลบไสล เขาได้รับบาดเจ็บ เฉพาะด้านนอก ช่วงขาได้รับความเสียหายเป็นอย่างมาก ไม่ เกินครึ่งเดือนที่แล้วเขาฟื้นขึ้นมาแล้วครับ ตอนนี้ยังไม่สามารถ ลงจากเตียงได้!”

บอดี้การ์ดพูด

“อย่างนั้นก็ดี!”

กับเถียเฉิงก็เป็นการแสดง แต่ว่าในตอนที่ตัวเองกำลังจะสลบ ไป เถียเฉิงเสี่ยงตายเพื่อมาปกป้องตัวเองไว้ ทำให้ในใจเฉินเก อทราบซึ้งมากๆ

“นอกจากพวกสองคน พวกคุณได้พบคนอื่นๆ อีกหรือเปล่า? คุณหยูเซียวล่ะ ได้ตรวจเจอสัญญาณของเธอบ้างหรือเปล่า?”

เฉินเกอถาม

“คุณชายเฉิน พวกเรายังตั้งใจค้นหาโดยเฉพาะเจ็ดวันเจ็ดคืนแต่กลับไม่พบร่องรอยอะไรของคุณกู่เลยครับ!” พวกบอดี้การ์ดพูดขึ้น

เฉินเกอฟังจบ ภายในใจก็กล่าวโทษตัวเอง

ที่จริงเธอลงไปทะเล ตัวเองต้องเป็นคนปกป้องเธอ แต่ว่า แม้แต่บอดี้การ์ดยังเกือบจะทำไม่ได้ ยิ่งไปกว่านั้นยัง ทำให้ไม่รู้ว่าหยูเซียวเป็นหรือตายก็ยังไม่รู้

ถ้าเกิดเธอไม่ตามตัวเองมา ไม่แน่ว่าอาจจะไม่เป็นอะไร

เฉินเกอทําหมัด

ตอนแรกคิดว่าความสามารถของตัวเองในตอนนี้ สามารถที่ จะทําอะไรก็ได้บนโลก

แต่คิดไม่ถึงเลยว่า แต่ว่าไร้ซึ่งความหวัง ตัวเองหลอกตัวเอง

ทั้งนั้น

บุปผาผีเล็กๆสองสามดอก จัดการเสียจนตัวเองไร้ซึ่งเรี่ยวแรง ถ้าไม่ใช่เพราะได้จัดการเตรียมคนไว้ล่วงหน้า เกรงว่าตัวเองก็ คงจะลงไปนอนเป็นศพอยู่ที่ก้นทะเล

น่าเสียดายที่สุด ก็คือหยูเซียวแล้ว

ขอโทษ!

เฉินเกอหน้าซีด

มองเห็นสีหน้าแบบนี้ของเฉินเกอ
สีหน้าดีใจเมื่อกี้ของฟางเงี่ยนนั้นก็หายไปในพริบตา มีเพียง แค่ความเศร้าที่ไร้จุดสิ้นสุด

ทําไมเธอถึงได้โชคดีขนาดนี้นะ ทำให้เงินเกอคิดถึงได้ขนาด

เหอะๆ ถ้าเป็นตัวเอง เฉินเกอก็คงจะไม่เสียใจสินะ?

เฉินเกอประเมินโลงศพอมตะตรงหน้า ดูลักษณะแล้ว โลงศพ อมตะไม่เหมือนกับของปลอม

ที่ตัวเองช่วยมา ตกลง ใช่หรือไม่ใช่หญิงสาวชุดขาวนะ?

ตอนนี้ปัญหาต่างๆ กองซ้อนทับกัน คุณปู่ความเป็นไปเป็นมา ของบุปผาผีดี รอจนเจอคุณปู่ เชื่อว่าจะต้องรู้หนึ่งในความเชื่อ เรื่องนี้แน่ๆ

จริงสิ ตอนนี้เวลาหนึ่งเดือนครึ่งผ่านไปแล้ว เส้นทางแห่งงาน

นัดหมายน้ำมนต์ศักดิ์สิทธิ์ของคุณปู่ ได้เปิดให้ใช้ตั้งนานแล้ว

ไม่รู้เหมือนกันว่าคุณปู่กับพวกปรมาจารย์ สถานการณ์ตอนนี้ เป็นยังไงบ้าง

ตอนแรกที่นัดกัน เป็นหลังจากช่วงนี้ที่พบศพผู้หญิง ก็ไปบอก พวกคุณปู่พร้อมๆกัน

แต่ตอนนี้ ศพผู้หญิงก็ไม่รู้ว่าหายไปไหนแล้ว…….

ปังๆๆ!

อยู่ๆ ด้านนอกแมนชั่น ก็มีเสียงบอดี้การ์ดร้องขึ้นด้วยความทรมาน

หลังจากนั้นก็ตามมาด้วยเสียงประตูไม้หักดังขึ้น

“คุณทำอะไร? ไม่ได้นัดก่อนเข้ามาไม่ได้

เฉินเกอรีบวิ่งออกไป

พอมอง บอดี้การ์ดของตัวเองกำลังยืนประจันหน้ากับหญิง สาวอายุราวๆยี่สิบปี

บอดี้การ์ดราวๆสิบคน กำลังนอนกุมหน้าอกตัวเองอยู่บนพื้น โดนทําร้ายร่างกายอย่างสาหัส

ส่วนหญิงสาวใบหน้าเย็นชา ท่าที่คนใหม่อย่าเข้ามายุ่ง

“รนหาที่ตาย!”

พวกบอดี้การ์ดพุ่งตัวกันไปข้างหน้า

ตู้ม!

มองหญิงสาวคนนี้ยกมือขึ้นมาแล้วโบก แต่ละคนก็ราวกับว่าว ที่เชือกขาด ล้มลงกันราบคาบ

“ถอย!”

เฉินเกอมองสถานการณ์ตรงหน้า เปลือกตาก็กระตุกขึ้นมา

อย่างแรง

รีบออกคำสั่งก่อนที่ลูกน้องตัวเองจะลงมืออีก

หญิงสาวคนนี้แต่งหน้า อายแชโดว์เป็นสีม่วงและสีดำ ลิปสติกสีค่อนข้างเข้ม

ท่าทางของเธอสวยมากๆ

ส่วนตอนนี้เฉินเกอเพิ่งเห็นชัดๆ เธอ กลับกลายเป็นหยืนนิ่ง

ก็คือหลานสาวของหยุนหลินแห่งตระกูลหยุน น้องสาวหยุ

นฉิงที่มีนิสัยดีมากๆคนนั้น

เดือนที่แล้วตอนเจอเธอ

ตัวเองโดนลูกชายของตระกูลหยุนดักไม่ให้เข้าบ้าน เธอใจดี ช่วยเหลือตัวเอง

ตอนนั้นเฉินเกอคิดว่าดูหวานๆแล้วก็อบอุ่น ผู้หญิงที่นิสัยดีใจ ดีแบบเธอ บนโลกใบนี้ไม่มีอยู่แล้ว

แต่ว่าพอมาดูตอนนี้ บรรยากาศที่มีบนตัวของน้องสาวหยุ

นฉิงเปลี่ยนแปลงไปมาก

แต่ก่อนนุ่มนวล ตอนนี้มีแต่ความรุนแรง

แถม เธอเป็นเพียงแค่ผู้หญิงธรรมดา

ตอนนี้ กำลังภายในที่รุนแรงพวกนี้มาจากไหนกัน แม้แต่ตัว เอง ก็ต้องก้มหัวให้

เฉินเกอทั้งประหลาดใจและสงสัย

“น้องหยุนฉิง น้องทำอะไร?” เฉินเกอถามลองเชิง

“ฉันก็มาเยี่ยมพี่ไง!”
หยุนฉิงไขว้มือของตัวเองเอาไว้ด้านหลัง ดวงตาทั้งสองข้างมี แววตาราวกับปีศาจมองมายังเฉินเกอ ราวกับว่ากำลังมองผู้ที่ไม่ ได้พบมานาน

“ขอบคุณน้ำใจของน้องหยุนฉิง แต่ว่าวิธีที่น้องม วิธีที่น้องมาเยี่ยมพี่ มัน ออกจะเกินไปหน่อยไหม?”

เฉินเกอมองบอดี้การ์ดที่นอนร้องครวญครางอยู่บนพื้น

“ใครใช้ให้พวกเขาห้ามฉันเอาไว้ล่ะ ถ้าเกิดว่าฉันไม่กลัวว่าพี่ จะโกรธ ฉันจะควักสมองของพวกมันออกมา นี่ก็เพื่อรักษาหน้า ของพี่ ไม่ต้องคิดก็รู้ได้ ในใจของฉันที่สำคัญมากแค่ไหน!

หยุนฉิงพูดไป แล้วก็เดินมาหาเงินเกอด้วยไปหน้าที่เต็มไป ด้วยเสน่ห์

ตั้งแต่ไหนแต่ไรมา ไม่มีใครยกเอาชีวิตของคนมาทำเหมือน

เป็นละครฉากหนึ่ง

ไม่ต้องพูดถึงเวลาที่มีลูกหมาลูกแมวสักตัวตาย แล้วเสียใจตั้ง นานสองนานแบบน้องหยุนนิ่งเลย

“เดี๋ยว! คุณไม่ใช่น้องหยุนฉิง? ตกลงว่าคุณเป็นใครกันแน่ น้องหยุนนิ่งไม่มีทางเป็นแบบนี้!”

เฉินเกอถามขึ้นเสียงเย็น

“พี่ก็เป็นแบบนี้ไปตลอด ไม่ว่าฉันจะทำยังไง พี่ก็จะสงสัยใน ตัวฉัน ถึงแม้ว่าฉันอาจจะโกหก แต่ว่า ฉันก็ไม่เคยจะโกหกพี่ ต่อให้เป็นตอนนี้ ฉันทำอะไรพี่ก็จะสงสัย!
ดวงตาของหยุนฉิงจู่ๆก็เปลี่ยนเป็นโกรธแค้นแล้วพูดออกมา “ผมไม่รู้ว่าคุณกําลังพูดอะไร แต่ว่าผมรู้ว่าคุณไม่ใช่หยุนฉิง !”

“ใช่หรือไม่ใช่หยุนนิ่งสำคัญเหรอ? แต่ที่สำคัญคือ หลังจากนี้ พวกเราจะอยู่ด้วยกัน ใครก็ไม่สามารถที่จะขโมยตัวพี่ไปจากฉัน ได้!”

อยู่ๆหยุนนิ่งก็หัวเราะอย่างได้ใจ

แล้วขยับมาอยู่ข้างๆตัวเฉินเกอ

หยุนฉิงจ้องที่หน้าของเฉินเกออย่างละเอียด อยากจะยกมือ ขึ้นไปลูบหน้าของเฉินเกอ เฉินเกอรีบถอยหลังไปหนึ่งก้าว

มือของหยุนฉิงค้างเติ่งอยู่ในอากาศ

เธอมองเฉินเกอแล้วหัวเราะ

“เอาเถอะ ไม่แกล้งพี่แล้ว ฉันจะบอกเหตุผลที่ฉันมา ให้เวลา พี่เตรียมตัวหนึ่งวัน พรุ่งนี้เป็นวันดี พวกเราทั้งสองคนจะ แต่งงานกัน!”

“แต่งงาน?”

เฉินเกอประหลาดใจ

“พี่มีคู่หมั้นอยู่แล้ว จะไปแต่งงานกับน้องได้ยังไง แถม พี่ยัง

โตกว่าเธอตั้งสามสี่ปี!

เฉินเกอรู้ว่าหยุนฉิงมีการเปลี่ยนแปลงไปมาก ถึงขนาดที่ว่าไม่ใช่หยุนฉิงอีกต่อไป
แต่ว่าเฉินเกอ ในตอนแรกมองพลังของเธอไม่ออก

ไม่ถึงเวลาทั้งต้องถูกบังคับ เฉินเกอก็ไม่อยากถูกทำลายสิ่งที่ กั้นเอาไว้

“ฉันไม่สนใจ สรุปยังไงพรุ่งนี้เราทั้งสองคนก็ต้องแต่งงานกัน ฉันต้องการประกาศให้คนทั้งโลกรู้เรื่องการแต่งงานของเรา

พูดจบ หยุนฉิงก็หมุนตัวจากไป

“รอเดี๋ยว! คุณคิดว่าคุณเป็นใครกัน เสี่ยวเกอที่มีความรัก เป็นของตัวเขาเอง คุณพูดว่าแต่งงานแต่งงานงั้นเหรอ?” ส่วนฟางเงี่ยนนั้นก็แสดงตัวออกมา พูดห้ามเอาไว้ หยุนฉิงที่เดินไปถึงประตูแล้ว อยู่ๆก็หยุดฝีเท้าลง ยิ้มอ่อนแล้วผินหน้ามา มองจิกฟางเงี่ยนนั้นด้วยหางตา “ฉันเกลียดผู้หญิงทุกๆคนที่อยู่ข้างๆตัวพี่ และยิ่งเกลียดผู้ หญิงที่กล้าที่จะขัดความต้องการของฉัน! “

น้ำเสียงของเธอเย็นเยียบ ทำให้ต้นคอคนคนอื่นเย็น

และในพริบตา เธอก็กางมือออกมา สูดลมหายใจเข้าเบาๆ ร่างทั้งร่างของฟางเงี่ยนนั้น ก็ลอยไปยังตำแหน่งขอเธอ

“เจียนนัน!”

เฉินเกอรีบยื่นมาออกไปจะดึงไว้

แต่ว่ายังไม่ทันจะแตะโดนข้อศอกของเงี่ยนนั้น
กลับโดนเข้ากับกำลังภายในที่รุนแรง เสียงปังดังขึ้น

เฉินเกอโดนกระแทกจนเซไปด้านหลังอยู่สองสามก้าว

หูโข่วที่บนมือนั้นถูกฉีกออกสดๆ เส้นเลือดเขียวของแขนทั้ง ข้างก็ออกมา ทั้งแขนทั้งศอก ในพริบตาเดียวก็เต็มไปด้วยเลือด สดๆไหลออกมา

ส่วนฟางเงี่ยนนั้น ในตอนนี้ก็อยู่ข้างๆตัวของหยุนนิ่ง โดน เธอใช้มือบีบคอเอาไว้………

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ