บทที่578 เป็นคุณนั่นเอง

เมื่อได้ยินเสียงของหญิงสาว เฉินเกอที่หลับตาพัก ก็อดไม่ ได้ จะสะดุ้งเล็กน้อย

เขาเปิดผ้าเช็ดหน้าแล้วเงยหน้าขึ้นมอง จึงพบว่าเธอไม่ใช่ ใครที่ไหน

เธอคือฟางเจี่ยนกันนั่นเอง

พูดทางจริง ตั้งแต่ตอนอยู่ที่เมืองฝั่งตะวันตกเฉียงใต้ เฉินเก อปลอมตัวเป็นอะซานผู้เป็นใบ้ และช่วยเหลือฟางเงี่ยนนั้นและ ครอบครัว เฉินเกอก็ไม่ได้ติดต่อเกี่ยวข้องกับตระกูลฟางอีกเลย

สิ่งเดียวคือการให้หยางเสาตั้งรกรากในจังหวัดตะวันตก เฉียงใต้และให้หยางเสวดูแลอุตสาหกรรมทางตะวันตกเฉียงใต้ ของครอบครัว

นับ ๆ ดูแล้วก็ไม่ได้เจอมาหนึ่งปีได้แล้ว

คิดไม่ถึงว่ากลับไดพบฟางเงี่ยนกันที่นี่ ยิ่งกว่านั้น ดูเหมือน เธอจะเปลี่ยนไป ถ้าไม่อย่างนั้นแล้ว คุณหนูตระกูลฟางผู้สง่างาม จะตกมาถึงจุดนี้ได้อย่างไร?

เฉินเกอลุกขึ้นยืน

“เจี๋ยนนัน ทําไมถึงเป็นเธอได้?”

“เป็นนายจริงด้วยเหรอเฉินเกอ คิดไม่ถึงเลยว่าจะได้เจอนายที่นี่!”

หน้าของฟางเงี่ยนกันแดงและน้ำตาคลอเบ้า

ด้วยคำพูดนั้นฟางเงี่ยนมันอดไม่ได้ที่จะวิ่งไปหาเงินเกอ และรีบเข้ามาในอ้อมแขนของเขา

ผ่านมาตั้งนานแล้ว ก็ไม่เคยได้ข่าวคราวของเฉินเกอ บวก กับตอนนี้เกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้นมากมาย ในเวลาที่ผู้ชายคนนี้ กลับยืนอยู่ตรงหน้าตนเองอีกครั้ง

แรงกดดันที่หนักหน่วงของหินก้อนใหญ่แขวนอยู่ในหัวใจ ของฟางเจี่ยนนั้นดูเหมือนจะลดลงหมดในขณะนี้

“ไม่เป็นไรนะ ๆ!”

เฉินเกอพูดปลอบใจเธอ

“นี่ ๆ ๆ พวกแกสองคน ยังจะมีแก่ใจจะมาจีบกันอีก ทำไมเห รอฟางเจียนนั้น ไอ้ผู้ชายคนนี้คือไอ้หน้าขาวที่เลี้ยงดูเธอสมัยอยู่ เมืองฝั่งตะวันตกเฉียงใต้รึไง?”

หยุนหล้าง พูดอย่างเย็นชา

สีหน้าของเขาดูน่าเกลียดเหลือทน เขาไม่พอใจที่โดน ตะคอกใส่ก่อนหน้านั้น

ตอนนี้ผู้หญิงที่ตนเองถูกใจก็กลับอยู่ในอ้อมกอดของผู้ชาย

คนอื่น

ทำให้หยุนหลาง รู้สึกเหมือนโดนสวมเขา
เมื่อเป็นลูกผู้ชายคนหนึ่งเขาจึงทนไม่ไหวอีกแล้ว

“ไปตายซะวันนี้ฉันจะให้แกดู ว่าไอ้หน้าขาวของแกมันจะ ตายยังไง!”

เขาขบเขียวเคี้ยวฟัน

ผู้คนรอบข้างต่างพากันหลบถอยหลังไป

เพราะที่ เกาะโม่เต่า แห่งนี้ คุณชายหยุน คนนี้เขาสามารถ ฆ่าคนได้จริง

“หยุนหลาง เป็นฉันที่ไม่ได้เรื่องเอง ทำให้คุณปู่และหมอ เทวดาต้องถูกนายคุกคาม นายมีอะไรมาลงที่ฉัน อย่าไปยุ่งกับ เพื่อนของฉัน!”

หลังจากฟางเจียนนันสงบจิตสงบใจได้แล้วนั้น เธอจึงได้รู้ ว่าเธอกระโดดเข้ากอดเฉินเกอเพราะความตื่นเต้นดีใจ ซึ่งเป็น อะไรที่ไม่ทันได้รู้ตัว

หยุนหลาง เป็นคนจิตใจคับแคบ ถ้าเป็นอย่างนี้อาจจะทำให้ เฉินเกอต้องพลอยเดือดร้อนไปด้วย

ดังนั้นเธอจึงรีบปล่อยมือจากเงินเกอและพูดกับหยุนหล้าง

ให้เข้าใจ

“เฉินเกอ นายรีบไปจากที่นี่เสีย!”

ฟางเจียนนั้นก้มหน้าแล้วพูดกับเขา

“ไม่เป็นไร ผมอยู่ด้วยเขาไม่ทำอะไรคุณไม่ได้หรอก!”
เฉินเกอมองฟางเงี่ยนนั้น เขายิ้มและส่ายหน้าอย่างอดไม่

ได้

“ฉันรู้ว่าเฉินเกอเก่ง เธอเป็นคุณชายใหญ่แห่งตระกูลเฉิน แต่ที่นี่เกาะโม่เต่า โดยเฉพาะกับตระกูลหยุน พวกเขาไม่เกรง กลัวตระกูลอื่นหรอก ในทางกลับกัน เฉินเกอ บนโลกนี้ยังมีเรื่อง ที่นายคิดไม่ถึง เขากล้าจะฆ่านายได้จริง ๆ นะ นายรีบไปเถอะ!

ฟางเจียนนั้นพูดขึ้นอย่างร้อนรน

“อยากไป? เกรงว่ามันจะไม่ง่ายอย่างนั้น ฉันไม่สนว่าแกจะ เป็นคุณชายฉงคุณชายเฉิน อยู่ที่นี่ ต้องก้มหัวให้ฉัน ตระกูลหยุน จับมันเอาไว้!”

หยุนหล้าง โบกมือ

เขาคิดไว้แล้วว่าเขาต้องการอัดไอ้หน้าขาวนี้ให้สาแก่ใจ ก่อนที่จะฆ่าเขาทิ้ง

บอดี้การ์ดเจ็ดแปดคนพุ่งตัวตรงเข้าไปหาเงินเกอ

“หลบหลังฉัน!”

เฉินเกอจับมือฟางเจียนนั้นแล้วดึงตัวเธอให้ไปยืนอยู่หลัง

“พวกนั้น!”

และหมัดของคนเหล่านั้นได้พุ่งเข้ามาที่ใบหน้าของเฉินเกอในขณะนี้
ฟางเจียนนั้นร้องขึ้นด้วยความกังวล

แต่คิดไม่ถึงว่า เฉินเกอนั้นจะหันกลับมาอย่างใจเย็นและยิ้มให้ ฟางเงี่ยนนั่น: “อย่ากลัว พวกมันมาไม่ถึงตัวผมหรอก!”

ระหว่างที่พูด ก็มีหมัดของคนคนหนึ่งสาวเข้าใส่หน้าอกของ

เงินเกอ

เกิดเป็นเสียงดังสนั่น

ตามมาด้วยเสียงดังกร๊อบแกร๊บฟังชัด

โอ๊ย!

จากนั้นก็เห็นคนที่อยู่หน้าสุดกุมมือของตัวเองแน่น ใบหน้าซีด ขาวและร้องขึ้นด้วยความเจ็บปวด

เพราะเมื่อครู่หมัดที่เขาปล่อยออกไปเต็มแรงนั้น ไม่เหมือนกับ ต่อยโดนคน แต่มันเหมือนกับการต่อยโดนภูเขาน้ำแข็งที่ใหญ่ มหึมาและมีหนามแข็งอยู่เต็มไปหมด

กระดูกแขนและกระดูกมือแตกเป็นชิ้น ๆ

สิบนิ้วรวมฝ่ามือ ความเจ็บปวดเช่นนี้เกินกว่ามนุษย์ทั่วไปจะ รับไหว!

เฉินเกอมองดูเขาส่ายหน้าและยื่นขาถีบออกไป กระดูกสะบ้า หัวเข่าของชายคนนึงอไปข้างหลังอย่าผิดรูป และขาดกระจุย

คนอื่น ๆ สะดุ้งเล็กน้อย เข้าตะครุบอีกครั้ง
เงินเกอก็ยังทำเช่นเดิม เขาสะบัดขาไปมากลุ่มคนที่อยู่ตรง หน้าก็ล้มกองอยู่บนพื้นหมด

หยุนหลาง เห็นดังนั้น รูม่านตาของเขาก็หดตัวเล็กลงด้วย ความกลัวทันใด

ลูกน้องของตัวเองล้วนแต่เป็นยอดฝีมือที่ถูกคัดมาอย่างดี แต่

ว่ากลับไม่มีใครสามารถสู้กับไอ้หน้าขาวนี่ได้เลย

เพียงไม่กี่สิบวินาที ทั้งหมดก็จบเห่

เฉินเกอเดินเข้าไปหา หยุนหล้าง

“เมื่อครู่ คุณเอาแต่ร้องว่าอยากจะคลายเส้นอย่างนั้นเหรอ?” เฉินเกอยิ้มอย่างเย็นชา

“กะ…แกจะทำอะไร? ที่นี่…แต่! โอ๊ย!!”

ก้าวถอยหนี ขณะเดียวกันก็อยากจะขู่เฉินเกอ

แต่ก่อนที่จะสิ้นเสียงเฉินเกอก็คว้าคอด้วยมือข้างหนึ่งแล้ว

โยนเขาขึ้นไปในอากาศ

กร๊อบแกร๊บ ๆ!

เฉินเกอจับแขนของเขาและปล่อยให้เขาหมุนไปในอากาศ เพียงไม่นาน แขนขาก็แยกออกจากกัน ทำให้เขาร้องอย่าง

โหยหวน

สุดท้าย เขาโยนขึ้นไปตัวของ คุณชายหยุน ห้อยโตงเตงอยู่ บนรางใส่หลอดไฟ
ตัวของเขาขยับเขยื้อนไม่ได้อีกต่อไป ทำได้เพียงร้อง โหยหวนอย่างเจ็บปวด

ทุกคนต่างตกใจกลัวและอ้าปากค้างและพูดไม่ออก

นี่คือคุณชายหยุน แต่คนคนนี้กลับโหดร้ายยิ่งกว่า และมีความสามารถที่แกร่งกล้ากว่ามาก เขา โค่น คุณชายหยุน ลงได้

ฟางเงี่ยนนั่นเองก็ใช้มือป้องปากด้วยความตกตะลึง

เมื่อปีครึ่งก่อนหน้านี้ เฉินเกอยังเป็นผู้ชายรูปร่างผอมบาง และอ่อนแอ และเขาพอมีวิชาติดตัวอยู่บ้าง

แต่ในตอนนี้ ฝีมือของเขามาถึงจุดที่เรียกได้ว่าน่ากลัว!

และในเวลานั้นเอง

กลุ่มบอดี้การ์ดเสื้อดำก็เดินเรียงแถวเข้ามา

บรรดาแขกมองดูท่าทางของบอดี้การ์ดเหล่านั้นแล้ว ต่างพา กันตกใจกลัวและรีบหลีกทาง

บอดี้การ์ดกลุ่มนี้ไม่สนใจกลุ่มคนที่ได้รับบาดเจ็บเลย พวกเขาเดินเข้ามาหาเฉินเกอ

“คุณชายเงินครับ คนได้รับการติดต่อแล้ว ตอนนี้เขาได้เริ่ม จัดทําบันทึกมณฑลทั้งหมดแล้ว เขาจะมาในตอนเย็น บอดี้การ์ดพูดขึ้น
“!” เฉินเกอพยักหน้า

เขาหันไปมองฟางเจียนนั้นที่ยังตกตะลึงอยู่เล็กน้อย “เงี่ยนนั้น ผมได้ยินคุณพูดถึง ท่านปูฟาง อีกทั้งยังมีศิษย์น้องโจว จงหาว พวกคุณเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่?

เฉินเกอถาม

ในตอนแรกที่เขาช่วยเหลือตระกูลฟางนั้นเขาก็มุ่งหน้าไปจน หลังเพื่อไปชำระความแค้นกับตระกูลไม่ทันที ตัวเขาเองถ่ายทอด วิชาการแพทย์ให้กับโจ๋วจงทาวอยู่บ้าง ให้เขาสามารถช่วยเหลือ ตระกูลฟางได้

หากไม่มีศัตรูที่แข็งแกร่ง ตระกูลฟางก็จะสามารถฟื้นตัวได้ พวกเขาก็จะเจริญรุ่งเรืองได้ดุจดังพระอาทิตย์กลางท้องฟ้า

แต่ในตอนนี้กลับตกลงมาอยู่ในจุดนี้

“ฉัน…ฉัน….

ฟางเจียนนั้นน้ำตาเอ่อล้น โดยรู้ว่ามันยากสำหรับเธอที่จะ

พูดออกมา

เฉินเกอจึงพาเธอไปที่ห้องของเขา

และที่ข้างนอกนั่น กลุ่มเพื่อนของหยุนหลาง ยืนอยู่ใต้รางใส่ หลอดไฟ มองดูหยุนหล้าง ที่อยู่เหนือหัวพวกเขาไปหลายสิบ เมตร ตอนนี้ใบหน้าของเขายิ่งซีดขาว ริมฝีปากมีเลือดไหลไม่ หยุด
ยิ่งกว่านั้นยังดูเหมือนไม่สามารถรับรู้อะไรได้อีก เข้าไปทุกที สีหน้าเหมือนคนตายไปแล้วไม่ผิดเพี้ยน กลุ่มเพื่อนของตกใจกลัวจนขวัญหนี รีบหยิบโทรศัพท์ออก มาเพื่อโทรออก…

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ