บทที่573 บุพเพสันนิวาส
เวลานี้ ท่านซินแสกุย ยังคงต้องมองภาพวาดทั้งหก แล้วคิด กลับไปถึงคำพูดของเฉินเกอที่พูดกับเขาเกี่ยวกับภาพวาด ทั้งหมดนี้
รู้สึกยังไม่หายอยาก
ในเวลานี้เองที่ด้านนอกประตูได้มีคนขอพบ
“อาจารย์ ข้างนอกมีผู้หญิงคนหนึ่งต้องการจะเข้ามาให้ได้ เพื่อให้คุณดูดวง ศิษย์ไม่ให้เธอก็ยังจะเข้ามาให้ได้ พวก เรา…พวกเราไม่ใช่คู่ปรับของผู้หญิงคนนี้!
“เธอยังบอกอีกว่าถ้าหากอาจารย์ไม่ยอมออกไปพบหนา วัน นี้เธอจะเผาสำนักทิ้ง!”
ศิษย์สำนักพูดขึ้น
ท่านซินแสกุย ขมวดคิ้วแน่นแล้วโบกมือ เขาพูดขึ้น “รู้แล้ว ไปบอกเธอ ให้เธอเข้าไปรอที่โถงด้านหน้าก่อน!!
ท่านซินแสกุ่ย ส่ายหน้า
แล้วจึงเดินออกไปอย่างช่วยไม่ได้
“มาแล้ว ๆ อาจารย์ให้คุณนั่งรอที่นี่ก่อน
เมื่อ ท่านซินแสกุ่ย เดินออกมาก็เห็นหญิงสาวที่หน้าสะสวย กว่าคนทั่วไปที่กำลังเหยียบลูกศิษย์คนหนึ่งของเขาอยู่ใต้ฝ่าเท้าลูกศิษย์ผู้น่าสงสารที่ถูกเธอทุบตีจมูกฟกช้ำและใบหน้าบวมและ ยังคงร้องไห้ด้วยความเจ็บปวด
“คุณผู้หญิงวางมือก่อนเถอะ!”
ท่านซินแสกุ่ย รีบร้อนเข้าไปห้ามปราม
“หึ นักพรตเฒ่า ในที่สุดก็ยอมออกมาแล้วสินะ!”
หญิงสาวพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา
“คุณผู้หญิงมีเรื่องอะไร ปรึกษากันก่อนได้ ทำไมจะต้อง ทำให้บรรดาลูกศิษย์ของผมต้องลำบากกายใจด้วย!”
ท่านซินแสกุ่ย ส่ายหน้าอย่างช่วยไม่ได้
“อย่ามัวแต่พูดมากอยู่เลย ฉันมาหาแก…! มีเรื่องให้คุณ ช่วยหน่อย!” เสียงของเธอหนักขึ้นเป็นเท่าตัว นาทีนี้แผลที่หน้าท้องถูก
ลากและทำให้เจ็บปวดจนเธอไม่สามารถจะปิดมันไว้ได้
“คุณได้รับบาดเจ็บนี่ นั่งลงก่อนแล้วค่อยพูดเถอะ!”
ท่านซินแสกุ่ย ดูสถานการณ์ เขารีบสงบสติอารมณ์ผู้หญิงที่ หน้าตาสวยแต่อารมณ์ร้อนคนนี้
“อาจารย์ ผู้แสวงบุญด้านนอกถูกเธอทำร้ายได้รับบาดเจ็บ
สาหัสหลายคน!”
ลูกศิษย์คนหนึ่งวิ่งเข้ามารายงาน
“อืม ไปที่โรงพยาบาลแล้วให้โรงพยาบาลส่งคนมารับคน เจ็บไป!” ท่านซืนแสกุ่ย ปวดหัวเล็กน้อย “คุณผู้หญิง คุณจะ ทำร้ายผมก็ไม่เป็นไร แต่ทำไมต้องลงมือกับผู้แสวงบุญด้วย?”
“ใครให้พวกเขามองคนอื่นด้วยความดูถูกดูแคลน ฉันไม่ ควักลูกตาพวกเขาออกมาก็บุญเท่าไหร่แล้ว!”
หญิงสาวพูดขึ้นอย่างเย็นชา
เมื่อในตอนที่ขึ้นเขามานั้น ผู้ชายที่น่ารังเกียจพวกนั้นใช้ สายตามองตัวเธอและยังมีอีกหลายคนที่เข้ามาก่อกวนตัวเธอ เธอก็เพียงแค่สั่งสอนพวกเขาไปเล็กน้อยเท่านั้น
ก็เพียงแค่ทำให้พวกเขาเป็นหมันไม่ถึงกับเอาชีวิตกัน แค่นั้น ก็ดีเท่าไหร่แล้ว
“อืม งั้นคุณจะดูอะไร?”
ท่านซินแสกุ่ย พูดขึ้น
“ฉันต้องการหาคน ถ้าจะพูดให้ถูก ฉันต้องการตามหาคน ตาย!” เธอพูดขึ้น
“คุณต้องการจะหาคน…” ท่านซินแสกุ่ย บ่นพึมพำ
“คุณช่วยฉันดูที การเดินทางครั้งนี้จะหาเขาเจอได้อย่างราบ
รื่นไหม!!
ท่านซินแสกุ่ย ไม่อยากจะเซ้าซี้กับผู้หญิงที่ดูแปลก ๆ คนนี้ อีกต่อไปแล้ว จึงไม่พูดมากแล้วพยักหน้าแล้วจึงเริ่มทำนายดวงให้เธอ
“ขอถามชื่อของคุณ?”
“กูหยูเซียว!”
เธอพูดขึ้น
“งั้นก็ดี คุณ ของให้คุณเอามือทั้งสองวางไว้บนหัวมังกร
อย่างสบาย ๆ!”
ระหว่างที่พูดก็เปิดไม้กระดาน จิ๋วหลงหาน ก็เด้งออกมา หยูเซียว นั่งลงตามขั้นตอน
หัวมังกรเก้าหัวพ่นเหรียญทองแดงออกมา
ท่านซินแสกุ่ย เข้าไปแล้วมองอย่างพินิจพิเคราะห์ หยูเซียว ที่ไม่มีอะไรเธอนั่งมองรอบ ๆ ห้องโถงไปมา
ในเวลานี้หินเรืองแสงสีเขียวใสที่ไม่เหมือนใครดึงดูดความ สนใจของ กูหยูเซียว
มันมีความสูงประมาณครึ่งเมตร
เธอแอบคิดว่าเจ้าหินสีนี้ไม่ธรรมดาเลย
มองดูแล้วมันทำให้ผู้คนรู้สึกใกล้ชิด
หยูเซียว อดใจไม่ไหวยกข้อมือขาวของเธอขึ้นมาแล้วลูบ หินสีเบา ๆ
ทันใดนั้น หินสี สว่างวาบ ชั่วพริบตา สีสันลายรุ้งหลาก หลายก็ห่อหุ้ม หยูเซียว ไว้
ด้วยแสงที่ส่องประกายนี้ หยูเซียว ยกมือขึ้นเพื่อปิดกั้น ดวงตาของเธอและถอยหลังออกไปสองสามก้าวอย่างช่วยไม่ได้
จนเมื่อแสงรุ้งนั้นจางหายไป หินสีกลับมาเป็นปกติ เพียงแต่
ว่ากลับมันกลับมีลายหลายลายเกิดขึ้นบนนั้น
“คุณกู่ คุณไม่เป็นไรนะ?”
ในเวลานี้ท่านซินแสกุ่ย ได้ทำนายดวงเสร็จแล้ว เขาจึงได้ เดินเข้ามาและยิ้มแหย
“มะ… ไม่เป็นไร นี่มันหินบ้าอะไรกัน ทำไมมันถึงมีแสงออก มาด้วย! ?”
หยูเซียว รู้สึกว่าเมื่อครู่ตัวเองได้ปล่อยไก่ไป เธอจึงหน้า
แดงและถามขึ้นอย่างช่วยไม่ได้
“เหอ ๆ คุณนั่นคือหินบุพเพสันนิวาส มันมองเห็นคู่ของคุณ เมื่อครูคุณไปแตะมันเข้าหินบุพเพสันนิวาสจึงเริ่มทำหน้าที่ของ มัน คุณเห็นลายข้างบนนั่น มันคือบุพเพสันนิวาสของคุณ!
ท่านซินแสกุ่ย พูดขึ้น
“บุพเพสันนิวาส!”
หยูเซียว หน้าแดงขึ้นอย่างช่วยไม่ได้
เป็นที่ชัดเจนว่าผู้หญิงบุคลิกอย่างเธอนั้นไม่ถูกกับเรื่องรัก ๆ ใคร่ ๆ เอาเสียเลย
ตั้งแต่เล็กจนโต หยูเซียว รังเกียจเรื่องรักใคร่พรรค์นั้น ระหว่างหญิงชาย
นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมในตอนที่เฉินเกอทำแผลให้เธอแล้ว ถูกเนื้อต้องตัวเธอแล้วกลับทำให้หยูเซียว เขินอายจนโกรธ
เพราะเธอรังเกียจ และเลี่ยงเรื่องแบบนี้
“ไม่อย่างนั้น พูดเรื่องบุพเพสันนิวาสของคุณก่อนไหม? หิน บุพเพสันนิวาสนี้มันดูได้นะว่าใครจะเป็นเจ้าของหัวใจคุณ!
“คะ…ใครอยากจะให้คุณดูเรื่องไร้สาระพวกนี้กัน! คุณดู ผลลัพธ์ให้ฉันได้รึเปล่า?”
หัวใจของ หยูเซียว เต้นรัวเหมือนกวางน้อยที่ลิงโลด
ใช่แล้ว ขอให้เป็นเพียงผู้หญิงธรรมทั่วไปเพียงได้ยินเรื่อง ของบุพเพสันนิวาสของตัวเองส่วนใหญ่ก็ต้องเขินอายอยู่แล้ว
ถึงจะใจร้อนแต่หากวิเคราะห์ให้ถึงแก่นแท้แล้ว หยูเซียว ก็
เป็นผู้หญิงคนหนึ่ง
“งั้นก็แล้วแต่คุณ ผลของคุณนั้นผมดูออกมาแล้ว คุณ การ เดินทางของคุณครั้งนี้คุณจะได้พบกับสิ่งที่ต้องการ ยิ่งกว่านั้น แล้ว แผนผังแปดทิศยังบอกเป็นนัย คุณจะไม่เพียงแต่ได้พบคนที่ ต้องการจะพบ คุณยังจะได้รับสิ่งที่ไม่คาดฝัน อีกทั้งยังได้พบคนที่ ฝังลึกอยู่สุดยั่วหัวใจคนนั้นของคุณอีกด้วย!”
ท่านซินแสกุ่ย พูดขึ้น
เมื่อหยูเชียว ได้ยินสิ่งเหล่านี้ ใบหน้าของเธอก็แดงขึ้น เหมือนลูกแอปเปิลที่สุกงอมอีกครั้ง
ภาพนี้ ทำให้เหล่าลูกศิษย์ลูกหาที่อยู่รอบ ๆ ต้องเบิกตา โพลงกับใบหน้าของเธอ และกลืนน้ำลายอีกใหญ่ ก็เพราะว่าผู้ หญิงคนนี้นั้นมีใบหน้าที่สวยงามเหลือเกิน
“ถ้าหากว่าคุณอยากจะดูต่อล่ะก็ ฉันจะวิเคราะห์เบาะแสจาก หินบุพเพสันนิวาส ให้
“การเดินทางของฉันครั้งนี้ ฉันเพียงอยากรู้ว่าจะสามารถ บรรลุเป้าหมายได้รึเปล่า ที่เหลือฉันไม่อยากรู้
พูดจบ หยูเซียว หันไปมองหินบุพเพสันนิวาสอีกครั้งแล้ว หันหลังเพื่อนเดินออกไป
แต่ว่าเมื่อเดินไปถึงประตู เธอก็อดไม่ได้ที่จะหยุด
เธอ ใจเต้น!
หลายปีมานี้ ไม่ว่าเธอจะหลีกหนีมันอย่างไร แต่อารมณ์เช่น นี้มันเหมือนกับต้นอ่อน มันยิ่งเติบโต จนถึงตอนนี้ มีบางเรื่องที่ไม่ สามารถจะหลีกเลี่ยงได้อย่างที่ใจต้องการได้อีกแล้ว!
หลังจากที่ต่อสู้กันอยู่นาน หยูเซียว ก็เดินกลับไป: “ได้ ฉัน จะฟังคุณ นักพรตเฒ่า ว่าคุณจะแม่นหรือไม่แม่น!”
เมื่อพูดถึงเฉินเกออีกครั้ง
เมื่อรู้แล้วว่าหินสุ่ย อยู่ที่ไหน เฉินเทอก็มุ่งหน้าที่เหมือง บรรพบุรุษของ ตระกูลหนึ่ง
ที่นี่ ดูเผินมันก็คือเหมืองเหมืองหนึ่ง แต่แท้จริงแล้ว ตระกูลห มิง ใช้มันบังหน้า ในส่วนที่ลึกที่สุดนั้นได้ฝัง หินสุ่ย ของตระกูล หมิง เอาไว้
ด้านนอก มีใยแมงมุมเต็มไปหมด
เงินเกอเดินฝ่ามันเข้าไป
บนทางนั้นมีเพียงเครื่องมือง่าย ๆ ไม่กี่อย่าง
เมื่อผ่านอุโมงค์ไปหลายอุโมงค์และเปิดที่กั้นบางส่วน
ในที่สุดเฉินเกอเห็น หินสุ่ย ที่ใหญ่ประมาณฝ่ามือและสี ขาวสว่าง นอนอยู่บนถาดอย่างเงียบ ๆ….
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ
