ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี!

บทที่513 ซุ่มโจมตี



บทที่513 ซุ่มโจมตี

“ไอ้หนุ่ม นาย…..นายเอาจริง?”

คุณลุงเบิกตากว้าง

เฉินเกอยิ้มแล้วส่ายหน้า ขอเลขบัตรธนาคารของคุณลุงมา แล้วโทรออก ไม่ถึงห้านาที เงินห้าล้านก็เข้ามาในบัญชี

“น นะ นี่….. ขอบใจแกมากไอ้หนุ่ม!!

ท่านลุงยิ้มหน้าบาน

ยังไงเสีย ไอ้แผ่นสนิมเหล็กอันนี้ของเขา แค่นอนฝันยังไม่เคย คิดว่าจะขายได้ราคาห้าล้าน

และที่เฉินเกอยอมที่จะจ่ายเงินซื้อ นั่นก็เพราะว่าเขาสัมผัสได้

ถึงสิ่งแปลกๆจากมัน

ก็เหมือนกับความรู้สึกตอนครึ่งปีที่แล้ว ตอนที่เห็นภาพสุริยัน ครั้งแรก

ดังนั้น ในใจของเฉินเกอก็มั่นใจ ของชิ้นนี้ไม่ธรรมดา

“ไม่ทราบว่าเพื่อนคนนี้ สามารถที่จะส่งเสียเงี่ยนให้ผมดู หน่อยได้ไหม?”

ในตอนนี้ ด้านหลังของเฉินเกอ ก็มีคนกลุ่มหนึ่งเดินมา คนกลุ่มนี้มีชาวต่างชาติอยู่แล้วก็มีคนจีนอยู่ด้วย แต่งตัวงดงามหรูหรา

หนึ่งในนั้น มีท่านผู้อาวุโสที่สวมชุดจีนสมัยราชวงศ์ถังอยู่ ยิ้ม ขึ้นแล้วพูด

ส่วนในตอนนี้คุณลุงได้เงินมาเยอะขนาดนี้ ก็กลัวว่าคนอื่นจะ แย่งไป ก็เลยไม่กล้าอยู่นาน เสร็จแล้วก็รีบจากไปทันที

“ได้ครับ!”

เฉินเกอเองก็ไม่ได้ปฏิเสธ ส่งเสียเวียน ให้กับเขา

ท่านผู้อาวุโสที่สวมชุดจีนสมัยราชวงศ์ถังคนนั้น พอได้จับก็ลูบ ทันใดนั้นสีหน้าก็เปลี่ยนไป

“ท่านเฉิน เห็นอะไรอย่างนั้นหรือครับ?”

คนต่างชาติที่เป็นคนนำถามขึ้น

“เถียเวียนนี้ ไม่ใช่เล่นนะ ข้างบน กลับมีพลังทิพย์ ยังไงก็ ไม่มีทางเป็นของทั่วไป

ท่านเฉันกลัวจนมือทั้งสองข้างสั่นเทา

ชาวต่างชาติคนนั้นได้ยินก็ดีใจ หันหน้ามายังเฉินเกอ “คุณ ซื้อมาในราคาเท่าไหร่ ผมสามารถให้เงินได้มากกว่านั้นห้าสิบ เท่า!”

เฉินเกอเหลือบมองท่านเฉินคนนี้แวบหนึ่ง คิดไม่ถึงว่าคนแก่ คนนี้ก็เป็นผู้มีความรู้ด้วยเหมือนกัน
แต่ว่า ไม่ต้องพูดถึงแค่ห้าสิบเท่าหรอก ต่อให้เป็นเงินห้าพัน เท่า เฉินเกอเองก็ไม่ใส่ใจ

“ขอบคุณครับ แต่ว่า ผมไม่ได้คิดจะขาย

เฉินเกอเอาเถียเชวียนในมือของท่านเดินกลับมา

ชาวต่างชาติในหัวคิ้ว แล้วมองไปทางด้านข้าง วัยรุ่นคนหนึ่ง

ที่แต่งตัวหรูหรา วัยรุ่นคนนั้นอายุราวๆยี่สิบหกปี ในตอนนี้ก็ส่ายหน้าแล้ว

หัวเราะขึ้น

“หนุ่มคนนั้น คนนี้คือลู่จงเซวียน เป็นผู้จัดงานงานนี้ขึ้นมา แล้วก็เป็นบุตรชายของตระกูล คำแนะนำของผมก็คือ ขอให้ คุณขายไปเสียดีกว่า เอาเงินพวกนี้ไป อีกกี่สิบชาติก็ไม่ลำบาก

ลู่จงเซวียนหัวเราะเบาๆ

“ขอบคุณครับ แต่ว่าผมไม่ขาย!”

เฉินเกอเก็บเถียเชวี่ยน ก้มหน้า จากนั้นก็ตั้งใจจะออกไป

“หืม?”

ส่วนคนแก่ผมขาวที่ตามหลังจงเซวียนมาตลอด อยู่ในตอนนี้ ก็ยืนขึ้น แล้วมาดักทางของเฉินเกอเอาไว้

เขามีดวงตาสามเหลี่ยม ดวงตาทั้งสองข้างหลงเล็กน้อย คล้ายๆกับดวงตาของงูพิษ
เงินเกอ กำลังมองเขา

ท่านอาวุโสคนนี้ มีบรรยากาศรอบตัวที่ไม่ธรรมดา ที่แท้ก็มี กําลังกายใน

สงสัยตระกูลลู่นี้นั้น ตั้งรกรากอยู่ที่มณฑลหลงเจียงมาหลายปี ภูมิหลังของพวกเขาก็ต้องไม่ธรรมดา

“คุณชาย? นี่หมายความว่ายังไงกันครับ?”

เฉินเกอหันหน้าไปทางล่องเซวียน

ส่วนลู่จงเซวียนกลับหันหน้าไปอีกทางหนึ่ง เพียะ!

ในตอนนี้ท่านอาวุโสคนนั้นก็จับข้อมือของเฉินเกอเอาไว้ กําลังภายในจากมือก็แผ่ออกมา

พูดขึ้นอย่างเย็นชา “ราคาห้าสิบเท่า เจ้าเด็กน้อยยังไม่รู้จัก พอ?”

พูดยังไม่ทันจบ พลังงานแฝง ก็ค่อยๆไหลผ่านเข้าในตัวเงิน

เกอ

“ไม่รู้จักเจียมเนื้อเจียมตัว!

ภายในใจของเฉินเกอเย้ย

เคลื่อนมือแตะลงเบาๆแล้วสกัดกำลังภายในของท่านอาวุโส

ท่านอาวุโสโซเซๆ แล้วก็ถอยไปด้านหลังสองสามก้าว
ดวงตาทั้งสองข้างมองเฉินเกออย่างตกตะลึง

“ก็บอกไปแล้วว่าผมไม่ขาย ทำไมจะต้องมาเซ้าซี้

พูดจบ ก็ก้าวออกไปอย่างรวดเร็ว “ท่านเฉิน ท่านแน่ใจนะว่าของชิ้นนี้คือสมบัติ แต่ผมกลับมอง ไม่เห็นอะไรเลย!”

ท่านอาวุโสคนนั้นขมวดคิ้ว

ท่านเฉินหยิบหลัวผาน (เข็มทิศ)ออกมา “ตามที่หลัวผาน (เข็ม ทิศ)นำพวกเรามาที่นี่ ต้องเป็นเมียเงี่ยนอันนี้ไม่ผิดแน่ ตอนนี้ เข็มก็ยังคงชี้มาที่ทิศของ หลัวผาน (เข็มทิศ)อยู่ ข้ายิ่งแน่ใจยิ่ง ขึ้น!”

“ถ้าเป็นอย่างที่ท่านเฉินพูด ของชิ้นนี้ ไม่ว่าจะยังไงก็ตาม พวก เราก็ต้องเอามาให้ได้!

จงเซวียนเอามือไขว้หลังเอาไว้

ในตอนนี้ถึงได้สังเกตเห็น ท่าทางตกใจของท่านอาวุโสข้างๆ “ท่านลุงคาง ท่านเป็นอะไร?”

“ทําไม?”

ท่านลุงคางมองมือทั้งสองข้างของตัวเอง อยู่ก็มีท่าที ประหลาดใจ

“อะไร ทําไม?”
“ก็เมื่อกี้ ข้าใช้กำลังภายในหยุดข้อมือของมันเอาไว้ แต่ว่า ทำไมอยู่ๆพลังของข้าก็หายไป?”

ท่านลุงคางคิดถึงความรู้สึกเมื่อกี้ ก็ยังคงสับสนคิดไม่ออก

“เป็นเพราะว่าท่านกังวลเกินไปหรือเปล่า?” ท่านลุงคางเป็น แขกพิเศษลึกลับที่คุณพ่อของตระกูลเชิญมา แน่นอนว่าจงเช ยนต้องเคารพเขามากๆ

“ไม่…. เด็กหนุ่มคนนั้น มีปัญหา!

ท่านลุงคางหันหน้า ดวงตาเย็นชามองด้านหลังของเฉินเกอ ส่วนเงินเกอ เขาก็ออกมาโดยทันที มายังริมฝั่งคูเมืองด้านนอก หยิบเถียเซวี่ยนสีดำมืดออกมา เฉินเกอใช้กำลังภายใน

ปิ้ง!

เถียเชวียนแยกออกจากตรงกลาง

ภายใน มีกริชเล่มหนึ่ง มีรูปลักษณ์โบราณแปลกตาปรากฏ ออกมาอยู่ต่อหน้าเฉินเกอ

“ทายไม่ผิดจริงๆด้วย ข้างในซ่อนความลึกลับเอาไว้!! กริชนี้ ตัวมีดเป็นสีดำ

คมมีดคมกริบ
ด้านบน ยังมีลายแปลกๆ โดนสลักไว้

เครื่องวัตถุโบราณ ตามธรรมดาก็ต้องมีพลังงาน

แค่พอได้จับ เฉินเกอก็ได้รับผลกระทบจากมีต

ใจก็เหมือนกับกระตุกเล็กน้อย

บนฝั่งระยะห่างประมาณร้อยเมตร มีหินก้อนใหญ่วางอยู่ เฉินเกอขยับข้อมือแรงๆครั้งหนึ่ง มีดกบินออกไป

ชิบ!

มีเสียงลมแปลกประหลาดดังขึ้น

ชนเข้าที่ก้อนหิน

คริน!

ฝุ่นตลบ หินแตกออกเป็นเสี่ยงๆ เศษหินกระจาย ส่วนกริชสีดำ ก็บินกลับมาอยู่ที่มือเฉินเธออย่างรวดเร็ว มองมีดอีกครั้ง ไม่มีรอยขีดข่วนเลยแม้แต่น้อย เฉินเกอดีใจ “ครั้งนี้ ได้เจอกับขอดีจริงๆแล้ว!” ตอนที่กำลังตั้งใจจะจากไป

บๆๆ!

หญ้ารอบๆตัวส่งเสียงดังขึ้น เงาคนแปดคน เข้ามาใกล้ในตอนนี้
พวกเขาล้อมกันเข้ามา แล้วมองเฉินกอด้วยสายตาเย็นชา “ไอ้เด็กน้อย เถียเงี่ยนล่ะ? ถ้าไม่อยากตายก็เอาออกมา!

หนึ่งในคนหัวล้านแสดงตัวขึ้น

“ผมบอกไปแล้ว ผมไม่ขาย พวกคุณเป็นอะไร ทำไมจะต้องมา บังคับคนอื่นเขา ทุกๆคนตกลงกันดี ไม่ดีกว่าเหรอ?”

เงินเกอพูดโน้มน้าว

“ไอ้หนุ่ม แกละเมออยู่เหรอ ท่านอาจารย์เฉินของพวกเรา บอกมาแล้วว่าของสิ่งนี้ไม่ใช่ของทั่วไป คนธรรมดาตอนแรกไม่ ผิดเพราะว่ามีของดีก็เลยต้องโทษ แกไม่เข้าใจเหรอ? เมื่อกี้ให้ เงินแกไม่เอา เหอะๆ แต่ว่าตอนนี้นะ แกก็ไม่ได้โชคดีขนาดนั้น แล้ว!”

หัวล้านพูดขึ้นเยือกเย็น

“ทางที่ดีอย่าลงมือจะดีกว่า ช่วงนี้ผมไม่อยากฆ่าคน!

เฉินเกอสับสนมากๆ

ช่วงสั้นๆไม่กี่วันมานี้ เฉินเกอใช้ชีวิตแบบคนธรรมดาทั่วไป อารมณ์ของเขากำลังดีขึ้น

ในที่สุดเขาก็ได้กลับไปใช้ชีวิตที่ตัวอยากได้แบบแต่ก่อน ธร รมดาๆ ไม่มีเรื่องให้ต้องเป็นห่วง

ต่อให้เขารู้ว่านี่มันเป็นเวลาสั้นๆ แต่ว่าเฉินเกอก็หวงแหนเป็น อย่างมาก
“ฮ่าๆๆๆๆ ”

คิดไม่ถึงว่า ทั้งแปดคนนี้หัวเราะขึ้นมาพร้อมกัน

“ไอ้คนนี้มันโง่หรือเปล่าเนี่ย เขาไม่อยากฆ่าคนด้วย!”

“ฉันอยู่มาจนโตขนาดนี้ เพิ่งเจอว่าจะตายกลัวจนฉี่ราดแล้ว แต่ว่าไม่เคยเจอแบบที่กลัวจนโง่!”

“ตอนนั้นที่เป็นทหารรับจ้าง พวกเราทั้งแปดคนมีภารกิจ มากมายขนาดนี้ วันนี้ได้ใช้ชีวิตมาตั้งนานแล้ว!

ทั้งแปดคนหัวเราะจนเอามือกุมท้อง

“ผมไม่พูดตลก ผมจริงจัง ปล่อยให้ผมไปเถอะ ทุกคนจะได้ ปลอดภัยไม่บาดเจ็บ ดีกว่า!”

เฉินเกอถอนหายใจยาวๆ แล้วขอร้องขึ้น

“ฮ่าๆๆ พอเถอะ ไม่ต้องไปพูดจาไร้สาระกับมันแล้ว เอา เถียเซวียนมาให้ได้ พวกเราลุย!

พอหัวล้าน โบกมือ ใบหน้าก็แปลเปลี่ยนเป็นดุร้าย

เห็นได้ชัดเจนว่า ทั้งแปดคนนี้ฆ่าคนมาแล้วไม่น้อย นัยน์ตาม แววของการฆ่าพาดผ่านแล้วเดินเข้ามาหาเฉินเกอ…….


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ