บทที่481หงเหมินเยี่ยน

บทที่481 หงเหมินเยี่ยน

หลานเอ๋อร้องไห้พลางเอ่ยพูดขึ้น

“คุณผู้ชาย? รู้จักเขาด้วยหรือครับ?”

เฉินว่านชานเอ่ยถาม

“อืม รู้จักสิ ไม่ใช่พี่น้องก็ดียิ่งกว่าพี่น้องเสียอีก!”

เฉินเกอกล่าว

“อา! ถ้าอย่างนั้นคุณผู้ชาย คุณจะต้องช่วยพี่เอาไว้ด้วยนะคะ ทักษะทางการแพทย์ของคุณนั้นแข็งแกร่งมาก คุณจะต้องช่วยพี่ ด้วยนะคะ!”

หลานเอ๋อร้องไห้แล้วเอ่ยพูดออกมา

นึกไม่ถึงเลยว่าพี่หูที่หลานเอ๋อคอยแต่พูดถึงนั้น แท้ที่จริงแล้วก็ คือตี้หูนี่เอง

หากรู้เร็วกว่านี้ ตัวเองก็จะส่งคนไปตามหาตั้งนานแล้ว

ไม่ควรจะเป็นแบบนี้

“หลานเอ๋อ เธอถอยออกไปก่อน เธอไม่ได้ยินที่คุณผู้ชายบอก หรือ ว่าเขากับพี่เป็นเพื่อนพี่น้องกันน่ะ!”
ยูเอ๋อดึงตัวหลานเอ๋อออกมา

แล้วเฉินเกอก็ตรวจดูบาดแผลของหูอย่างรวดเร็ว

บาดแผลสาหัสมาก ถ้าหากเจอตัวล่าช้ากว่านี้อีกไม่กี่ชั่วโมง เกรงว่าลุงฉินมาก็คงจะพลิกสถานการณ์จากร้ายเป็นดีขึ้นมาได้ ยากเช่นกัน

“เร็วเข้า พาหูกลับไปที่คฤหาสน์ก่อน!!

เฉินเกอกล่าว

หลังจากนั้นสองชั่วโมงเต็มๆ

นิ้วของหูนั้นก็ค่อยๆขยับขึ้นมาเล็กน้อย

หลังจากนั้นเปลือกตาของเขาก็ค่อยๆขยับขึ้น

สิ่งที่อยู่ปรากฏสู่สายตาของเขา

คือหลานเอ๋อที่กำลังจับมือของเขาเอาไว้แน่น

“หลานเอ๋อ? ฉัน…ฉันไม่ได้กำลังฝันอยู่ใช่ไหม? ฉันตายไป แล้วใช่หรือเปล่า?”

ตี้หูเอ่ยพูดขึ้นอย่างอ่อนเพลีย

“ไม่ค่ะ! ไม่ใช่! พี่หู พี่ไม่ได้กำลังฝันไป คุณผู้ชาย เป็นคุณ ผู้ชายที่รักษาพี่!”

หลานเอ๋อเอ่ยพูดพลางร้องไห้ออกมา

“คุณผู้ชาย?”
ตี้หูประหลาดใจ “ฉันรู้อาการบาดเจ็บของฉัน ต่อให้เป็น อาจารย์หมอโจ๋วแห่งเมืองตะวันตกเฉียงใต้มา ก็ไม่มีทางที่จะ พลิกสถานการณ์จากร้ายให้กลายเป็นดีขึ้นมาได้หรอก ฉันยึด หยัดที่จะมาที่นี่ก็เพื่อที่อยากจะเห็นหน้าเธอเป็นครั้งสุดท้าย เป็น ไปได้อย่างไรที่จะรักษาฉันได้?

“จริงๆค่ะพี่หู คุณผู้ชายมีความสามารถที่เก่งมาก เขารักษาพ ได้จริงๆ!

“ใช่แล้ว ฉันดีใจจนลืมไปเลย คุณผู้ชายบอกว่า รอให้พี่น แล้ว ให้ฉันบอกกับเขาโดยเร็วที่สุด!”

หลานเอ๋อเช็ดน้ำตา

แล้วรีบวิ่งออกไป

“ตี้หู นายฟื้นแล้วหรือ?”

แล้วเฉินเกอก็รีบวิ่งเข้ามาอย่างรวดเร็ว

และเมื่อได้ยินเสียงนี้แล้ว

หูที่เดิมทีนอนอยู่บนเตียงผู้ป่วยนั้น จู่ๆทั้งร่างกายของเขาก็ รู้สึกตกตะลึงขึ้นมาในทันใด

เขาเหลือบตาขึ้นมามอง มุมปากรู้สึกเหมือนตะคริวกินยิ่งไป กว่าเดิม : “เฉิน….คุณชายเฉิน???”

ตี้หูนั้นมีสีหน้าท่าทางทั้งประหลาดใจทั้งดีใจ ทันใดนั้นจึงคิด อยากจะลุกขึ้นมานั่ง
“อย่าขยับ นายเพิ่งจะดีขึ้นเอง!

เงินเกอเดินเข้ามาประคองเขาไว้

ส่วนหูนั้นก็จับมือของเฉินเกอเอาไว้แน่น “คุณชายเฉิน ได้ พบคุณ ช่างดีจริงๆเลยครับ คนอื่นลือกันว่า คุณ….คุณเสียชีวิต ไปแล้ว ไม่คิดเลยว่าจะได้มาพบคุณที่นี่ ดีเหลือเกิน!

หูน้ำตานองหน้าด้วยความตื่นเต้น

ส่วนเฉินเกอเองก็ยิ่งคิดไม่ถึงเช่นกันว่าจะมาเจอหูในสถานที่ ที่ไม่คุ้นเคยเช่นนี้

“ฉันยังไม่ตาย ฉันยังดีๆอยู่เลย!”

เฉินเกอยิ้มพลางเอ่ยขึ้น

“พี่หู คุณผู้ชายพยายามอย่างสุดแรงเพื่อช่วยพี่เอาไว้

หลานเอ๋อกล่าว

“เฉิน…..คุณชายเฉิน? คุณช่วยผมไว้?”

ตี้หูรู้สึกแปลกใจ “คุณไปเรียนทักษะทางการแพทย์มาตั้งแต่ เมื่อไหร่ครับ?”

“ก่อนหน้านี้ครึ่งปีกว่าแล้วล่ะ อย่าเพิ่งถามอะไรเยอะเลย เดี๋ยว ต่อไปฉันจะเล่าให้นายฟังเอง แต่นายรีบบอกฉันทีว่าสรุปแล้ว เกิดอะไรขึ้นกับนายกันแน่? นายเกือบจะสูญเสียชีวิตตัวเองไป แล้ว แล้วก็ พี่ชายนายล่ะ?”

เฉินเกอเอ่ยถาม
ใบหน้าของหูนั้นปรากฏความเจ็บปวดออกมา หลังจากนั้น จึงเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับพวกเขาสองพี่น้องในช่วงเวลาที่ผ่าน มา

แท้ที่จริงแล้ว…..

หลังจากที่สู้ตายเพื่อคุ้มกันเฉินเกอในคืนนั้นแล้ว

ทั้งสองคนก็กลับมายังตระกูลเฉิน

แต่เรื่องที่บอดิการด์เทียนหลงหูช่วยลงมือเรื่องนี้ ทางตระกูล เฉินกลัวว่าจะถูกเปิดเผยออกมา จึงให้เงินก้อนหนึ่งไปกับ สองพี่น้อง เพื่อให้พวกเขาออกไปจากตระกูลเฉินด้วยเช่นกัน

เดิมทีบอดการด์เทียนหลง หูอยากจะกลับไปฐานทัพทหาร รับจ้างที่อยู่ต่างประเทศ

แต่ระหว่างทาง ได้ยินว่าเฉินเกอกับหลี่เจิ้นกั่วเกิดเรื่องขึ้นที่ เมืองชิงชื่อในคืนนั้น

และเฉินเกอก็หายสาบสูญไปอย่างไร้ร่องรอย

จึงมุ่งหน้ากลับมายังเมืองฝั่งตะวันตกเฉียงใต้ และดำเนินการ สืบเรื่องนี้กันอย่างลับๆ แต่เวลาผ่านไปสามเดือนก็ยังไม่มี ผลลัพธ์ออกมา

และยังทำให้ทุกคนในตระกูลซื้อรู้ตัวอีกด้วย ไม่มีวิธีอื่น ทั้ง สองคนจึงทำได้เพียงต้องออกมาจากเมืองฝั่งตะวันตกเฉียงใต้ แล้วมาที่เขตสามเหลี่ยมเทียนเฉิงแห่งนี้
เดิมที่คิดว่าจะปักหลักอยู่ที่นี่ ใช้เงินก้อนนี้สร้างกำลังขึ้นมา แล้วจะกลับไปคิดบัญชีกับตระกูลซือถู

แต่สองพี่น้องประเมินอำนาจของเทียนเฉิงต่ำไป

ในการทำสงครามที่จะยึดอำนาจมาอีกครั้งนั้น ก็พ่ายแพ้ให้ กับเหวินเซินเจ้ายุทธจักรผู้ใช้อำนาจบาตรใหญ่แห่งเทียนเฉิง แล้วเทียนหลงก็ถูกจับตัวไปด้วย

ตี้หูเองก็ถูกตามฆ่าไปทั่วทุกหนทุกแห่งด้วยเช่นกัน

ทำได้เพียงหาที่หลบซ่อนไปทุกที่เท่านั้น

และในขณะที่ซ่อนตัวอยู่นั้น เขาก็เห็นพ่อบ้านคนหนึ่งที่ชื่อว่าเห ลียงเอ้อกำลังเฆี่ยนตีผู้หญิงจำนวนเป็นสิบคนอยู่

ตี้หูจึงรู้สึกโมโห จึงฆ่าเหลียงเอ๋อคนนั้นเสีย

และในวันนั้นเอง ก็ได้รู้จักกับหลานเอ๋อ

และไม่นานทั้งสองก็ได้สร้างความสนิทสนมกันอย่างรวดเร็ว แล้วก็ได้นัดหมายกันเอาไว้ว่าหลังจากที่ช่วยพี่ชายออกมาได้ พวกเขาก็จะแต่งงานกัน

แต่นึกไม่ถึงว่า สามวันก่อนที่จะเริ่มปฏิบัติการช่วยเหลือนี้ ตัว เองจะพ่ายแพ้ให้กับเหวินเซิน จนเกือบจะสูญเสียชีวิตไป แล้วเขา

ก็ได้หนีจนมาถึงที่แห่งนี้

ถึงได้มีฉากอย่างเช่นวันนี้ขึ้น
“เหวินเซิน?”

เฉินเกอขมวดคิ้ว

พวกพ้องของเฉินว่านชานที่อยู่ข้างๆเองก็ต่างกันพากันหวาด กลัวขึ้นมา : “คุณผู้ชายครับ เหวินเซินเป็นเจ้ายุทธจักรผู้ยิ่งใหญ่ แห่งเทียนเฉิง ไม่เพียงแต่มีอิทธิพลอำนาจที่ใหญ่โตเพียงเท่านั้น แต่ตัวเขานั้น มักแสดงตัวออกมาราวกับมังกรที่ชั่วร้าย มีความ สามารถที่องอาจ ถึงแม้จะเป็นผู้ที่แข็งแกร่งฝึกฝนอย่างหนักมา เป็นเวลาสิบๆปี ก็ล้วนแต่ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาทั้งนั้น หูดูท่าทาง แล้วเป็นผู้ฝึกฝนมาอย่างชำนาญ อีกทั้งความสามารถก็ไม่ ธรรมดาเลยเช่นกัน แต่การที่จะพ่ายแพ้ให้กับเหวินเซินนั้น ก็ ไม่ใช่เรื่องแปลก!”

“เก่งขนาดนี้เลย!?”

เฉินเกอเอ่ยถาม

ความสามารถของสองพี่น้องบอดการณ์เทียนหลงหูนั้นเฉินเก อเองก็รู้ดี มีร่างกายและพรสวรรค์ที่แข็งแกร่งยิ่งนัก

ไม่นึกเลยว่าจะมีคนมีพละกำลังมากถึงขั้นทำให้สองพี่น้องถึง กับรับมือไม่ไหวเช่นนี้ และก็พบเห็นได้น้อยมากเช่นกัน

ส่วนความสามารถของเฉินว่านชานนั้น ก็ไม่ได้แย่ไปกว่าบอ ดิการด์เทียนหลงตี้หูเลย สีหน้าท่าทางที่ดูหวาดกลัวในเวลานี้ ของเขา ก็สามารถอธิบายได้เพียงพอแล้วถึงความน่ากลัวของเห วินเซิน เจ้ายุทธจักรแห่งเทียนเฉิง
“ใช่ครับ แต่คุณผู้ชาย ชีวิตของพวกเราทุกคนเป็นของคุณ พวกเรายังไม่กลัวตัวตายกันอยู่แล้ว เพียงแค่คุณเอ่ยมาประโยค เดียว ว่าให้สู้กับเหวินเซน พวกเราก็จะสู้

เฉินว่านชานเอ่ยพูดขึ้นมาอย่างดุเดือด

“ใช่ครับคุณผู้ชาย พวกเราไม่กลัวตายหรอก! เพื่อนพี่น้องคนอื่นๆก็ต่างกันแสดงความคิดเห็นออกมา

เฉินเกอ โบกมือขึ้น : “เรื่องนี้ จำเป็นจะต้องค่อยๆปรึกษาหารือ กัน ว่านชาน ผมต้องการข้อมูลอำนาจอิทธิพลทั้งหมดของเหวิน เซิน คุณไปหามาเดี๋ยวนี้เลย!

เฉินเกอคนเดียวไม่กลัวอยู่แล้ว แต่ถ้าหากเขายิ่งใหญ่แบบที่ พวกเขาพูดจริงๆนั้น

นั่นไม่เท่ากับว่าส่งตัวเพื่อนพี่น้องเหล่านี้ไปตายหรอกหรือ แต่ สองพี่น้องบอดการด์เทียนหลงหูกับตัวเขาเองนั้นก็มี ความสัมพันธ์ที่ไม่ธรรมดา

เทียนหลงกำลังลำบาก เฉินเกือพร้อมจะสละชีวิตเพื่อช่วยเขา อยู่แล้ว

ไม่นาน ก็ถึงช่วงเวลากลางคืน

“คุณชายเฉิน จะไปเทียนเฉิง จะต้องพาผมไปด้วยนะ!

ตี้หูเดินมาตรงลานบ้านด้วยร่างกายที่อ่อนเพลีย แล้วเอ่ยพูด กับเฉินเกอที่กำลังยืนเอามือไขว้หลังอยู่
“ตี๋หู ทำไมนายถึงลงมาจากเตียงล่ะ? แล้วก็ไม่ใช่ว่าฉันบอก นายแล้วหรือ ว่าตอนนี้ฉันไม่ใช่คุณชายเฉินแล้ว! อย่าเรียกฉัน แบบนี้เลย!” เฉินเกอเอ่ยพูดขึ้นพลางยิ้มออกมา

“อืม ผมรู้แล้วครับคุณชายเฉิน”

“แค่กๆ แล้วก็ พวกเราสองพี่น้องออกจากตระกูลเฉินแล้ว ก็ ไม่ใช่คนที่คุณหนูใหญ่เรียกว่าบอดการณ์เทียนหลงหูแล้วล่ะ ครับ เรียกผมว่าจางหูเถอะครับ!

หูเองก็ฝืนยิ้มออกมาเช่นกัน

เฉินเกอตบไหล่เขา : “เรื่องที่จะช่วยหลงเทียน ภายในสอง สามวันนี้ฉันจะรีบปฏิบัติการทันที นายรักษาตัวให้ดี! วางใจเถอะ ฉันจะพาหลงเทียนกลับมาอยู่ตรงหน้านายให้ได้!

“แต่คุณชายเฉิน……

“ไม่ต้องพูดแล้ว!”

เฉินเกอโบกมือขึ้นเพื่อตัดบทจางหู

และเวลานี้ เฉินว่านชานก็เดินเข้ามาจากทางด้านนอก

“คุณผู้ชายครับ กองกำลังจากทางห้าฝ่ายของหมู่บ้านถาโกว ส่งบัตรเชิญ ให้คุณผู้ชายเข้าร่วมงานชุมนุมของพวกเขาในคืนนี้ ครับ อีกทั้ง คนที่ส่งบัตรเชิญมายังบอกอีกว่าจะต้องไปเข้าร่วมให้ ได้ด้วยครับ!”

เฉินว่านซาน เอ่ยขึ้น
“นี่มันอะไรกัน? เป็นการหงเหมินเยี่ยนหรือว่าเป็นการคุกคาม บีบบังคับกัน?”

เงินเกอเอ่ยถามออกมาอย่างเย็นชา

“เหอๆ กองกำลังจากทางห้าฝ่ายนี้คิดอะไรอยู่ผมเข้าใจดีครับ ก็เพียงแค่เห็นพวกเราเป็นใหญ่ ก็คิดอยากจะใช้อำนาจสร้าง บารมีให้กับพวกเรา และจากนี้ไปก็คงต้องจ่ายเงินค่าคุ้มครองให้ กับพวกเขา! คุณผู้ชายไม่ต้องไปสนใจพวกเขาหรอก ผมตอบ ปฏิเสธกลับไปเลยแล้วกันครับ!

เฉินว่านชานกล่าว

“ไม่ต้องปฏิเสธกลับไปหรอก พรุ่งนี้พวกเราจะเคลื่อนที่ไปยัง เทียนเฉิง ฉันไม่อยากจะมีอะไรให้ต้องเป็นกังวล ในเมื่อพวกเขา เตรียมการเอาไว้เต็มที่ขนาดนี้ ไม่ไป ก็ดูจะไม่เป็นการไว้หน้ากัน ซักเท่าไรนัก บอกพวกเขาไป ว่าคืนนี้พวกเราจะไป!”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ