บทที่437 ตระกูลหยางตกอยู่ในอันตราย
“มีชีวิตชีวาจังเลย! ”
จู่ ๆ ในเวลานี้ ก็มีเสียงที่ไม่เข้าพวกดังขึ้นมาจากทางด้านนอก ของประตู
จากนั้นก็เห็นกลุ่มคนพวกหนึ่ง เดินกร่างเข้ามาอย่างหยิ่งผยอง ภายใต้การนำของคุณชายหนุ่มคนหนึ่ง
“ไม่ได้เชิญพวกคุณ พวกคุณเข้ามาไม่ได้ ” คนรับใช่คนหนึ่งพยายามห้ามพวกเขาตลอด “หลีกไปให้พ้น! คนรับใช้ถูกพวกเขาผลักไปที่ด้านข้างโดยตรง
และในงานเลี้ยงทั้งหมด ก็เงียบสงบลงทันที
“หลงชาวเหลย? ”
ส่วนคุณหญิงขมวดคิ้ว และลุกขึ้นยืนทันที
ทุกคนในตระกูลหยาง ต่างก็ลุกขึ้นยืนกันหมด และมองไปที่ หลงชาวเหลยอย่างเย็นชา
หลงข่าวเหลย คุณชายใหญ่แห่งตระกูลหลง
ชายคนนี้อายุน้อย ๆ แต่กลับเป็นคนที่หน้าไหว้หลังหลอก และ ฉายาที่ผู้คนตั้งให้เขาก็คือในอ่อนย่อมมีแข็ง
ซึ่งนอกจากชายชราของตระกูลหลงแล้ว ตอนนี้เขาก็เป็น บุคคลที่สองของตระกูลหลงนั้นเอง
และก็เป็นแกนนำอันดับหนึ่งของตระกูลหลงแห่งเขียนจึง ต่อสู้และปราบปรามตระกูลอื่น
ตั้งแต่สี่ปีก่อน หลังจากที่หลงชาวเหลยกลับมาจากต่าง ประเทศ ระยะเวลาเพียงแค่สี่ปี ก็ได้ช่วยตระกูลหลงในการผนวก กลุ่มองค์กรธุรกิจบริษัทขนาดใหญ่และขนาดเล็กเกือบร้อยกว่า ตระกูล ในทุก ๆแห่งแล้ว
และตระกูลหลง ก็ได้รับช่วยเหลือจากเขา และมาถึงจุดสูงสุด อีกครั้ง โดยไม่ต้องมีใครสั่นสะเทือน
“เหอะๆ คุณหญิงหยาง แบบนี้ท่านก็ทำไม่ถูกแล้วสิครับ? งาน
เลี้ยงฉลองที่มีชีวิตชีวาขนาดนี้ แต่ท่านกลับไม่ได้เชิญตระกูลหลง
เรา? ”
หลงชาวเหลยยิ้มอย่างเย็นชา
และดวงตาของเขาหรี่ลงเล็กน้อย
“ตระกูลหลงตอนนี้เป็นผู้นำของเยี่ยนจิง ส่วนตระกูลหยางของ เราเป็นเพียงแค่วิหารเล็ก ๆ จะอัญเชิญพระองค์ใหญ่อย่างพวก คุณได้อย่างไร!? ”
คุณหญิงหันกลับมาเผชิญหน้าและกล่าว
“พูดมาเถอะ คุณชายหลง วันนี้ที่คุณมาที่นี่ต้องการอะไร? เรื่องกู้เงินที่ลูกของเรามีส่วนเกี่ยวข้องกับพวกคุณ ก็ได้รับการจัดการแล้วไม่ใช่เหรอ?”
คุณหญิงถาม
“แน่นอน อันที่จริงต่อให้พี่หยางคืนซ้าสักสองสามวัน ก็ไม่เป็น อะไร เพราะอย่างไรแล้วมิตรภาพระหว่างตระกูลหลงและตระกูล หยางเราก็ดีมาตั้งแต่ยุคสมัยไหนแล้ว! ทางตระกูลหลงของเราก็ ไม่ถึงขั้นเอาเรื่องกู้เงินเล็ก ๆ แค่นี้มาไว้ในใจเราหรอก!
“เพียงแต่ว่าครั้งนี้ ก็มาที่นี่เพื่อเรื่องกู้เงินเรื่องอื่นเหมือนกัน และครั้งนี้ ก็ไม่ใช่แค่จำนวนตัวเลขเพียงแค่เล็กน้อย
หลงชาวเหลยยิ้มและกล่าว
คุณหญิงขมวดคิ้ว
และเมื่อคำพูดนี้ออกมา ลูกชายและลูกสาวของคุณหญิง รวม ทั้งสมาชิกในตระกูลทั้งหลาย ก็อดไม่ได้ที่จะไม่รู้สึกประหม่า
“ไอ้คนนามสกุลหลง คุณหมายความว่าอย่างไร? พวกเรามี การกู้เงินจริง ๆ แต่ส่วนใหญ่ต่างก็ผ่านประธานจาง ประธาน เหมียว และประธานลี่พวกเขา…….
หยางยู่ถึงกล่าวด้วยความโกรธ
“เหอะๆ เมื่อก่อนน่ะใช่ แต่ว่าท่านประธานเหล่านี้ได้ทำข้อ ตกลงบางอย่างกับพวกเราแล้วเมื่อไม่นานมานี้ และความร่วมมือ ด้านการกู้เงินของพวกคุณกับพวกเขา ได้ถูกโอนมาที่มือของตระกูลหลงเราแล้ว!
“ฉันคำนวณดูแล้ว ช่วงหลายปีที่ผ่านมานี้ ตระกูลหยางของ พวกคุณ และผู้รับผิดชอบของหลายบริษัท ต้องสูญเสียเงิน จํานวนมากจากประธานมากกว่า30ท่าน รวมๆแล้วก็หลาย หมื่นล้าน และยังไม่รวมที่ประทับตราธนาคารนะ!
หลงข่าวเหลยยิ้มและกล่าว
“คุณ……คุณอย่าพูดมั่วนะ ตระกูลหยางของเราเป็นตระกูล ใหญ่และธุรกิจใหญ่ เป็นไปได้อย่างไรที่จะมีเงินเยอะขนาด
เมื่อคุณหญิงได้ยินเช่นนั้น สีหน้าของเธอก็ซีดทันที คำพูดเหล่านี้ของหลงข่าวเหลย สื่อความหมายออกมาอย่าง ซัดเจนอยู่แล้ว
และถ้าหากว่าเขากดดันเงินกู้ในระยะเวลาอันสั้นล่ะก็ ตระกูล หยางไม่มีเวลาหาเงินเยอะขนาดนี้มาได้แน่นอน
ทำได้เพียงแค่จำนองพื้นที่ขนาดใหญ่เท่านั้น
และเมื่อถึงเวลานี้ เพียงแค่ส่วนเล็กที่สุดก็สามารถส่งผลกระ ทบให้สถานการณ์ทั้งหมดได้ และทางด้านธนาคารก็จะกดดัน ตามอย่างแน่นอน
ถ้าถึงขั้นนั้นจริง ๆล่ะก็ ตระกูลหยางไม่ใช่แค่ล้มละลายง่ายๆ อย่างเดียวแล้ว
“เหอะๆ อันนี้ต้องถามลูกชายและลูกสาวพวกนี้ของท่าน แล้ว! ”
หลงชาวเหลยหัวเราะอย่างเย็นชา
“พวกคุณ………พูด ! ”
คุณหญิงเคาะไม้เท้าของเธออย่างรุนแรง
หยางยู่ถึงและโกวหรูพวกเขาต่างก็ตกตะลึงจนกลืนน้ำลาย และไม่กล้าพูดอะไร
“เหอะๆ ไม่มีคนพูดเหรอ? ถ้าอย่างนั้นฉันเล่าให้คุณฟัง
ก็ได้!”
หลงข่าวเหลยยิ้มและส่ายหัวอย่างขมขื่นแล้วกล่าว
“ลักษณะที่โดดเด่นของตระกูลหยางนั้น แตกต่างกันซะจริง ๆ ลูกชายและลูกสาวต่างก็แยกอำนาจ และสุดท้ายก็มีแต่คนที่ สามารถนำพากำไลมาให้ตระกูลเยอะที่สุดก็สามารถสืบทอด ตำแหน่งของตระกูลหยางได้แล้วใช่หรือเปล่า? เหอะๆ นับๆแล้ว เริ่มตั้งแต่ลูกชายคนโตของพวกคุณ ไม่ว่าใครก็ไม่ยอมเอาเงิน ของตัวเองไปลงทุน และต่างก็ทำเรื่องกู้เงินในนามของตระกูล หยางพวกคุณแทน!
“ฉันพูดถูกหรือเปล่า? ”
หลงชาวเหลยกล่าว
คุณหญิงโกรธมาก
และเพิ่งจะรู้ขึ้นมาทันทีว่า ทำไมตอนที่จัดงานฉลองวันเกิดของ ตัวเอง ลูกชายคนโตหยางยู่ถึงถึงบอกว่าให้รีบติดต่อเรื่องกู้เงิน เพื่อมาแก้ไขเรื่องปัญหาของกองทุน
ที่แท้ ช่วงหลายปีที่ผ่านมานี้ ทั้งหมดนี้ต่างก็เป็นบรรทัดฐาน ของพวกเขามาโดยตลอด
“ประธานเหมียว ประธาน พวกคุณโอนย้ายสิทธิ์ให้กับ ตระกูลหลง ทำไมไม่บอกกับเราสักคำ
หยางถึงประหม่าจนหน้าซีดไปหมด
เพราะว่าเหล่าประธานหลายท่านที่ร่วมมือกันต่างก็อยู่ใน เหตุการณ์ในขณะนี้
เขารีบถามขึ้นอย่างประหม่า
“พวกคุณรู้หรือเปล่า? สิ่งที่พวกคุณทำนั้นคือการทำร้าย
ตระกูลหยางของเรา? ”
“พอเถอะถึง มาถึงวันนี้แล้ว คุณยังมองไม่ออกอีกเหรอ? ท่านประธานเหมียวและประธานลี่พวกเขา ได้พูดคุยกับตระกูล หลงมาแต่แรกแล้ว?
คุณหญิงจ้องมองไปที่หยางยู่ถึง
ส่วนท่านประธานเหล่านั้น ต่างก็มองหน้าซึ่งกันและกัน และอด ไม่ได้ที่จะยักไหล่และยิ้มเยาะอย่างเย็นชา
“อูฐที่ผอมตายนั้นยังไงก็ตัวใหญ่กว่าม้า อย่างมากสุด พวกเราก็แค่ปล่อยวางอุตสาหกรรมบางอย่างของเรา และพวกเราก็ จะไม่ยอมติดหนี้กับตระกูลหลงคุณแม้แต่นิด อันนี้คุณวางใจ
มือของคุณหญิงสั่นไปหมด
แม้ว่าเธอจะพูดเช่นนี้ แต่ว่า ครั้งนี้ตระกูลหยางต้องบาดเจ็บ สาหัสอย่างแน่นอน
และการกระทำครั้งนี้ของตระกูลหลง ก็เห็นได้ชัดว่าเป็นการ ทำให้สมาชิกของตระกูลหยางทุกคน ตอบสนองไม่ได้
เพราะท้ายสุด ตั้งแต่ที่คุณหญิงอายุเริ่มเยอะขึ้น และหลังจากที่ แบ่งแยกอ่านาจ
ทุกคนต่างก็พิจารณาแต่ผลประโยชน์ของครอบครัวตัวเอง
เช่นเดียวกับการลงทุนโครงการ
และเมื่อใช้เงินของตัวเองลงทุน และถ้าขาดทุนนั้นก็คือตัวเอง
ขาดทุน
แต่ถ้ากู้เงินในนามของตระกูลหยาง ต่อให้ขาดทุนก็ไม่ส่งผลก ระทบต่อตัวเองมากนัก
เพราะไม่รู้ว่าในอนาคตข้างหน้าใครจะเป็นผู้สืบทอดของ
ตระกูล
จึงไม่จำเป็นที่จะช่วยตระกูลหยางประหยัดเงิน
“ถ้าเช่นนั้นก็ดี มีคำพูดนี้ของคุณหญิง ชาวเหลยก็วางใจแล้ว!
หลงชาวเหลยกล่าวด้วยรอยยิ้มกว้าง
ส่วนคุณหญิงก็นั่งลงด้วยความโกรธ
และมีความรู้สึกหน้ามืดตามัว
“ครอบครัว โชคร้าย ครอบครัว โชคร้ายซะจริง ๆ
คุณหญิงกล่าวพร้อมกับร้องไห้และเสียใจ
และในขณะนี้เอง
จู่ๆก็ได้ยินเสียงพลุ ดังมาจากทางสวนหลังบ้าน
เห็นได้ชัดว่า มีคนจุดพลุที่นั่น เดิมทีเฉพาะเรื่องนี้ ก็ทำให้คุณหญิงรู้สึกไม่ไหวแล้ว และตอนนี้ในตระกูล ยังมีคนจุดพลุเฉลิมฉลองอีก
“โอ้โห? อำนาจของตระกูลหยางแข็งแกร่งจริง ๆ สูญเสียเงิน ไปหลายหมื่นล้าน ในชั่วพริบตา ยังมีฉลองอีกเหรอ? ”
หลงข่าวเหลยยิ้มและกล่าว
“อะเชิง! อะเชิง! ”
คุณหญิงโกรธจนตาของเธอแดงไปหมด
“คุณย่า อะเชิงไม่อยู่! ”
หยางเย่กล่าว
“เพียะ!
คุณหญิงยกมือขึ้นมาและตบไปที่ใบหน้าของหยางเย
“ถ้าอย่างนั้นคุณก็ไปหาตัวเขามา ไปที่สวนหลังบ้าน ฉันจะดู ว่าใครกัน!
ทันใดนั้นคนรับใช้ก็วิ่งไปที่สวนหลังบ้านทันที
ที่แท้ที่สวนหลังบ้านก็มีเด็กน้อยหลายคนกำลังจุดดอกไม้ไฟ ขนาดเล็กเล่นกันอยู่
“โอ๊ย คุณพ่อบ้าน คุณหนูเสี่ยวเป้ย ที่แท้พวกคุณอยู่ที่นี่เองเห รอ ท่านประธานตามหาตัวพวกคุณทุกที่เลย! ”
“เกิดอะไรขึ้น? ”
เสี่ยวเป้ยเห็นว่าสีหน้าของคนรับใช้ผิดปกติ จึงถามขึ้น คนรับใช้กล่าว : “เกิดเรื่องใหญ่แล้ว คนของตระกูลหลง มาท วงเงินที่บ้าน!
“อะไรนะ?
เสี่ยวเป้ยและพ่อบ้านต่างตกตะลึง
จากนั้นมองไปที่เฉินเกอ
เฉินเกอพยักหน้าแล้วกล่าว : “ถ้าอย่างนั้นพวกเราก็ไปดูกัน หน่อยเถอะ ตระกูลหลงนี้อีกแล้วเหรอ ! ”
ห้องโถงด้านหน้า
ก็มีคนรีบใช้มารายงานก่อนแล้ว
“เป็นอย่างไร? เจอเสี่ยวเปียและอะเชิงหรือยัง?
คุณหญิงถามด้วยสีหน้าที่มืดมน
เจอแล้วครับท่านประธาน คุณพ่อบ้าน กับคุณชายเฉินเกอ และยังมีคนที่แต่งตัวเหมือนประธานหลายคน ต่างก็อยู่ฉลองวัน เกิดให้คุณหนูเสี่ยวเป้ยอยู่ด้านหลัง
คนรับใช้กล่าว
ปัง!
คุณหญิงโยนถ้วยชาลงพื้นโดยตรง
“ไปกันใหญ่! ไปกันใหญ่แล้ว! ! “
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ
