บทที่436 ของขวัญใหญ่ชิ้นแรก

บทที่436 ของขวัญชิ้นใหญ่ชิ้นแรก

“ขอบคุณของขวัญของคุณอาเฉิน!

หยางเสี่ยวเป้ยรับของขวัญจากมือของท่านชนชั้นใหญ่อีกท่าน หนึ่ง

เหมยเหม่ยพวกเธอต่างก็ตกตะลึงอย่างมาก และต่างก็รวมตัว เข้ามาดู

และต่างก็อิจฉาริษยากันอย่างมาก

“คุณหนูเสี่ยวเป้ย พวกเธอทั้งหลายต่างก็เป็นเพื่อนของคุณใช้ หรือเปล่า? สวยงามมากจริง ๆ แต่ว่าของขวัญที่นำมาในครั้งนี้ ไม่เยอะมากนัก เดี๋ยวรอสักครู่ ฉันสั่งให้คนส่งของขวัญมาที่นี่ และถือว่าเป็นของขวัญที่ให้สาวสวยพวกคุณเนื่องในโอกาสที่พบ กันครั้งแรกละกัน!

ประธานจางและภรรยายิ้มและกล่าวในขณะนี้

“ต๊ะ? พวก……พวกเราก็มีเหรอคะ?” เหม่ยเหม่ยพวกเธอต่างก็ตกตะลึงและดีใจมาก

“แน่นอน ฮาฮา! ”

“เย้! ขอบคุณประธานจาง ขอบคุณคุณหญิงจาง และ…….. ขอบคุณค่ะ…….
เอาเป็นว่าเมื่อหลังจากที่คุณนายทั้งหลายบอกว่าจะส่งของ ขวัญให้พวกเธอ เหม่ยเหม่ยพวกเธอต่างก็ดีใจมากจนแทบจะ กล่าวขอบคุณครอบครัวของพวกเขาให้หมดทุกคนเลยก็ว่าได้

เพราะตราบใดที่ท่านชนชั้นใหญ่ได้ออกมือล่ะก็ แน่นอนว่าไม่ ธรรมดาอย่างแน่นอน

“เสี่ยวเป้ย รีบรินน้ำให้ท่านชนชั้นใหญ่ทั้งหลาย!

เหม่ยเหม่ยพวกเธอกล่าวอย่างตื่นเต้น

“ออๆ! ”

“ไม่ต้องไม่ต้อง พวกเราจัดการเอง!

ประธานจางพวกเขากล่าว

“มา เรียกอาทีหนึ่ง แล้วอาจะให้กินเค้ก ส่วนเฉินเกอยิ้ม และโอ๋เด็กผู้หญิงตัวเล็กที่อายุเพียงไม่กี่ขวบ อยู่ด้านข้าง

“สวัสดีค่ะคุณอา!

เด็กผู้หญิงตัวน้อยกะพริบตาโตและกล่าวอย่างเชื่อฟัง

“เชื่อฟังจริง ๆ !

เฉินเกอป้อนเค้กไปในปากของเด็กหญิงตัวน้อย

“คุณอา พวกเราก็จะเอา!”

นอกจากนั้น ยังมีเด็กอีกหลายคนต่างก็เรียกขึ้น
“ได้ได้ได้ได้ทุกคน!

เฉินเกอยิ้ม

“พระเจ้า! เขาจะธรรมดาเกินไปหรือเปล่า?

“นั่นน่ะสิ พวกเขาต่างก็เป็นลูกคุณหนูที่ทุกคนล้วนเอาใจ แต่ เขากลับป้อนอันนี้ให้พวกเขา?

“แม่เจ้า นี่มันน่าอับอายอะไรขนาดนี้?

เหม่ยเหม่ยพวกเขากล่าวอย่างใจจดใจจ่อ

และในขณะนี้ หลังจากที่พวกเธอทั้งหลายต่างก็มองเงินเก อด้วยสายตาที่ดูถูก

ก็ได้ดึงเสี่ยวเป้ยไปข้างๆ

“เสี่ยวเป้ย รีบเอาตัวพี่ชายของคุณออกไปเถอะ! ขอร้องล่ะ ท่านชนชั้นใหญ่อยู่ที่นี่ตั้งเยอะ พวกเราอยู่ด้วยก็พอแล้ว!

เหม่ยเหม่ยกระทืบเท้าของเธออย่างใจจดใจจ่อ “อะไรเนี่ย? ทำไมต้องให้พี่ชายของฉันไปด้วย? ” เสี่ยวเป้ยรู้สึกไม่มีความสุข

“คุณไม่รู้สึกว่าเขาอยู่ที่นี่แล้วเขาต่ำเกินไปเหรอ?

“นั่นน่ะสิ ท่านชนชั้นใหญ่เยอะขนาดนี้ อย่าต้องให้พวกท่าน หัวเราะเยาะพวกเราเลย! ”

สาวสวยคนอื่นก็กล่าวอย่างใจจดใจจ่อ
“ไม่ได้ พี่ชายของฉันจะไปไม่ได้ อีกอย่าง ฉันมีเรื่องหนึ่งจะ ถามพี่ชายของฉันด้วย!

เสี่ยวเปียกล่าว

จากนั้น เธอก็เดินที่ด้านข้างของเฉินเกอ

และกล่าวอย่างแผ่วเบาว่า “พี่พี่พี่ท่านชนชั้นใหญ่พวกนี้ ทําไมถึงมาฉลองวันเกิดให้น้องล่ะ?

ที่จริงจะว่าความเป็นไปได้มากที่สุด นั่นก็คือพี่ชายลูกพี่ลูกน้อง ของตัวเองแล้ว เพราะคนที่เขารู้จักนั้นเยอะมากจริง ๆ

อีกอย่าง พี่ชายลูกพี่ลูกน้องของเธอคนนี้มีความลึกลับมาโดย ตลอด

“อาหะ! นี่เป็นของขวัญชิ้นที่หนึ่งที่พี่ส่งให้น้อง ชอบหรือ เปล่า?”

เฉินเกอยิ้มและกล่าวเบาๆ

ดวงตาของเสี่ยวเป้ยเบิกกว้างขึ้นมาทันที

เป็นพี่ชายของเธอจริง ๆด้วย!

“พี่เป็นไปได้อย่างไร? พี่ทำให้ท่านชนชั้นใหญ่มาฉลองวัน เกิดให้หนูเยอะขนาดนี้ได้อย่างไร?”

เสี่ยวเปียตื่นเต้นมาก

ก็จริง ของขวัญเซอร์ไพร์ชิ้นนี้ค่อนข้างใหญ่มาก
“ฮ่าฮ่า ไม่ใช่พี่ให้พวกเขามา แต่พวกเขามากันเอง ไม่ได้ยินที่ พวกเขาพูดเหรอ ต่อไปนี้ในด้านธุรกิจจะร่วมมือกับน้อง เยอะๆ! ”

เฉินเกอยิ้มและกล่าวอย่างขมขื่น

“ในด้านธุรกิจ? แต่ว่าหนู…….

“ไอ้เด็กน้อย ทำไมลูกถึงวิ่งมาที่นี่แล้ว? แม่หาตัวลูกแทบตาย โทรศัพท์ให้ลูก ลูกก็ไม่รับ คุณย่าของลูกกังวลลูกอย่างมากอยู่ ด้านหน้า แต่ลูกกลับ……

และในขณะนี้เอง โกวไฉเพิ่งวิ่งมาด้วยความโกรธ และเมื่อเห็นลูกสาวจัดตั้งงานเลี้ยงฉลองอยู่ด้านหลัง ก็รีบดุด่าขึ้นทันที

“เสี่ยวเป้ย ลูกช่วยทำตัวให้มีประโยชน์หน่อยได้หรือเปล่า แม่ บอกแล้วไม่ใช่เหรอ วันเกิดปีนี้ของลูก จะจัดให้ลูกในคืนนี้ แต่ลูก จำต้องมาฉลองอะไรตอนนี้ และยังอยู่ที่สวนหลังบ้านด้วย นี่ลูก จงใจให้ครอบครัวโกวหรูครอบครัวนั้นหาเรื่องเหรอ!

โกวไฉเพิ่งรู้สึกกังวล และกำลังจะมาถึงลูกสาวของเธอไป แต่เมื่อเธอมองไปยังบุคคลที่นั่งอยู่บนโต๊ะ

“ต๊ะ!

ทันใดนั้นโกวไฉเพิ่งก็เอามือไปปิดปากของเธอด้วยความตกใจ

เห็นได้ชัดว่า ท่านชนชั้นใหญ่ที่นั่งอยู่ตรงนี้ เธอรู้จักทุกคน

“ท่านนี้คงเป็นคุณแม่ของคุณหนูเสี่ยวเป้ย ใช่หรือเปล่า? สวัสดีครับ! พวกเรามาที่นี่เพื่อฉลองงานวันเกิดให้คุณหนูเสียว

ท่านชนชั้นใหญ่ทั้งหลายยิ้มและกล่าว

และเมื่อเห็นอะเชิงยุ่งอยู่กับการรินน้ำชาอยู่ด้านข้าง โกวไฉเพ งก็รู้ทันทีว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น

“ฉลองวันเกิดให้ลูกสาวของฉัน? นี่นี่……..นี่มัน……

โกวไฉเพิ่งถูมือของเธอไปมาด้วยความตื่นเต้น และไม่รู้ว่าจะ พูดอะไรอีก

และในขณะนี้ ใบหน้าของเธอก็ควบแน่น

แล้วบีบไปที่หูของเฉินเกอแล้วพูดว่า “ลุกขึ้นมาเดี๋ยวนี้ เห็น ฉันมาแล้ว ยังไม่หลีกทางให้ฉันนั่งอีก! ”

และเฉินเกอก็ถูกดึงออกไปทันที

“โอ้วพระเจ้าช่วย! ”

ปัง!

เพียะ!

ยิ่งไปกว่านั้น เหตุการณ์นี้ทำให้ทุกคนที่อยู่ตรงนี้ ต่างก็ตกตะลึงกันทั้งหมด

โดยเฉพาะท่านประธานจางพวกเขา และถ้วยชาที่อยู่ในมือ ของพวกเขาต่างก็ตกลงไปบนพื้นโดยที่มือไม้ของพวกเขาอ่อน และไม่มีแรงยก

พวกเขาทั้งหมดต่างก็ลุกขึ้นยืนทันที

และสีหน้าของพวกเขาต่างก็ค่อนข้างตกตะลึงเล็กน้อย

“อ๊ย ต้องขออภัยด้วย ที่ทำให้พวกท่านตกใจ พวกท่านอย่ายืน อยู่สิ รีบนั่ง รีบนั่ง!

สีหน้าของโกวไฉเพิ่งแดงอย่างประหม่า

ส่วนเฉินเกอกหูของตัวเองอยู่ และพยักหน้าให้ประธานจาง พวกเขา ประธานจางพวกเขาจึงจะกล้านั่งลง

ส่วนเสี่ยวเปียนั้น รีบดึงแขนเสื้อของคุณแม่อย่างรวดเร็ว และ

กระซิบอะไรบางอย่างที่ข้างหูของเธอ

“อะไรนะ? ”

โกวไฉเพิ่งตกตะลึงอีกครั้ง

และหันกลับไปมองเฉินเกอ พร้อมกับสีหน้าที่เปลี่ยนไปอีกครั้ง

ของเธอ

“เออนั่น เสียว…เสียวเกอ คุณนั่งสิ! ”

โกวไฉเพิ่งตกใจ และลากเก้าอี้มาให้เฉินเกอนั่ง
เฉินเกอก็นั่งลง

และในขณะเดียวกัน ด้านหน้าห้องโถง

ทางด้านคุณหญิง ก็มีคนวนกันมาชนน้ำซากันด้วยความ เคารพ

ส่วนหยางเย่ ก็คอยเดินตามอยู่ด้านหลังของคุณหญิง และเมื่อคุณหญิงเห็นว่าวันนี้มีคนให้หน้าแก่ตัวเองมากมาย

ขนาดนี้ ในใจของเธอก็มีความสุขมาก ตระกูลหยาง ไม่มีสถานการณ์เช่นนี้มาหลายปีแล้ว!

หลังจากรอจนการชนชาผ่านไปแล้ว ใบหน้าของคุณหญิงก็มีด

ลง

” เกิดอะไรขึ้น? นี่ก็จะเปิดพิธีแล้ว? ทำไมยังไม่เห็นวี่แววของ เสี่ยวเป้ยเลย แม่ของเธอไม่ใช่ไปเรียกเธอแล้วเหรอ? ทำไมยัง ไม่กลับมา? อะเชิง! อะเชิง? ”

เมื่อคุณหญิงนึกขึ้นได้เลยเรียกหา

“คุณย่า พ่อบ้านไม่อยู่ที่นี่!

หยางเปกล่าว

“ฮี ไม่มีมารยาท แต่ละคน ต่างก็ไม่มีมารยาทกันเลย!

คุณหญิงวางถ้วยน้ำชาลงบนโต๊ะอย่างหนัก

“คุณแม่ ฉันก็บอกแม่แต่แรกแล้วว่า เด็กอย่างเสียวเปียคนนี้นะ ดวงดีมากจริง ๆ แต่ว่าไม่สามารถใช้การใหญ่ได้ ฉันบอก แล้วคุณแม่ยังไม่เชื่อ และถ้าพูดเยอะไปล่ะก็ จะรู้สึกว่าฉันอิจฉา ความสำเร็จอะไรบางอย่างของเธอ แต่ตอนนี้คุณแม่ดูสิว่าเป็นยัง ไง? ”

“นั่นน่ะสิ เมื่อตอนที่อยู่ที่หน้าประตู ยังได้ชักชวนเพื่อนร่วม ห้องของเธอมาสี่ถึงห้าคน ไม่แน่อาจจะไปเดินเล่นที่ไหนแล้วก็ได้ ยังจะจำเรื่องสำคัญของตระกูลไว้ในใจสักที่ไหนล่ะ คุณย่าดูสิ ครับ วันนี้แขกผู้มีเกียรติมากันเยอะขนาดนี้ ยังดีที่คนอื่นไม่ถือสา อะไร แต่ถ้าเรื่องนี้ถูกเผยแพร่ออกไปจริง ๆล่ะก็ ตระกูลของเรายัง ไงก็ได้รับชื่อว่าต้อนรับแขกไม่ดีแน่ และถ้าเช่นนั้นวันนี้พวกเราก็ ยุ่งอย่างสูญเปล่าแล้วไม่ใช่เหรอ?

หยางเย่กล่าว

“แต่ว่าครั้งนี้เสี่ยวเป้ยดึงโครงการมาเยอะมากมายขนาดนี้ และเป็นแกนกลางหลักในแกนกลางของตระกูลเรา จะเอาแต่ใจ สักหน่อยจะเป็นอะไรไป ไม่แน่อนาคตข้างหน้าคงต้องพึ่งเสี่ยวเป้ ยแล้ว!

หยางเหยียนก็กล่าวอย่างเวอร์วังและเติมพริกเติมเกลือ

“ฮี! ใครบอกว่าเธอเป็นแกนกลางหลักของแกนกลาง? ใคร บอกว่าต่อไปนี้ต้องพึ่งเสี่ยวเป้ย? ฉันยังไม่ตายเลย! ! ! เด็ก ไม่มีมารยาทเอาซะเลยจริง ๆ และแม่ของเธอก็เป็นเช่นนี้เหมือน กันฮี รอให้งานเลี้ยงฉลองครั้งนี้ผ่านไปก่อน ฉันจะให้เธอแม้แต่ ผู้จัดการโครงการก็ไม่สามารถเป็นได้ และทำงานอยู่ในบริษัทอย่างซื่อสัตย์ไปเถอะ!

คุณหญิงกล่าวอย่างโมโห

ส่วนโกวหรู มองไปที่หยางเย่ และทั้งสองแม่ลูกก็ยิ้มให้กัน…….

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ