บทที่432 ไปเยี่ยมคุณย่าอีกครั้ง
“ฉันไม่รู้เรื่องนี้ต้องถามพี่ชายลูกพี่ลูกน้องเอง! ”
หยางเสียวเปียกล่าว
จากนั้นหยางเสียวเปียก็เดินจากไปโดยตรง
“จบแล้วจบแล้ว ครั้งนี้หยางเสียวเปียได้ทำผลงานที่ยิ่งใหญ่ ที่สุดเลยนะ!
หยางเย่กล่าวด้วยความเกลียดชัง
“กระวนกระวายอะไรไป ฉันไม่เชื่อว่าหยางเสียวเป้ยคนนี้จะ สามารถพลิกฟ้าได้ ตอนนี้ปัญหาที่ใหญ่ที่สุด ไม่ใช่หยางเสียวเป้ ย แต่เป็นเงินเกอลูกชายของหญิงเลวคนนั้น และเราจำเป็นต้อง สืบให้ชัดเจนว่าเขามีอำนาจอะไร! ”
โกว รูเพิ่งพูดจบ
จู่ ๆ ในกลุ่มตระกูลก็มีการแจ้งเตือนเข้ามา
เป็นการแจ้งเตือนประชุมตระกูลที่พ่อบ้านเป็นคนส่งเข้ามา ข้อความว่าหลังหนึ่งชั่วโมง ให้ไปรวมตัวกันที่ห้องประชุมของ ตระกูล
“เห็นหรือยัง หยางเสี่ยวเป้ยรีบไปเอาใจทันทีเลย แน่นอนว่า ต้องเป็นเรื่องของโครงการในครั้งนี้แน่
ป้าสองกล่าว
โกว รูกอดไหล่ของตัวเองและพูดอย่างเย็นซาว่า “พวกเรา กลับไปก่อน ฉันจะดูสิว่า นังหนูหยางเสียวเปียคนนี้ จะสามารถ สร้างคลื่นแบบไหนได้
ณ ห้องประชุมตระกูลหยาง
ปกติแล้วการประชุมแบบนี้ เป็นการประชุมในนามของคุณ หญิง และไม่อนุญาตให้ลาได้
ดังนั้นไม่นานสมาชิกของตระกูลก็มากันจนครบ คุณหญิงหยางนั่งอยู่ตรงที่นั่งแรก ด้วยใบหน้าที่สดใสใน ขนาดนี้
“เชื่อว่าพวกคุณคงได้ยินมาบ้างแล้ว ว่าจุดประสงค์ที่เรียกพวก คุณมาคืออะไร ถูกต้อง อันนี้ต้องชื่นชมเสี่ยวเป้ยสักหน่อย เรื่องที่ ฉันเพิ่งพูดเมื่อตอนเช้าของวันนี้ พอตอนบ่ายเตี๋ยวเป้ยก็รีบไป จัดการอย่างตั้งใจ แล้วก็ทำสำเร็จ และเซ็นสัญญาโครงการ วิศวกรรมมาให้ตระกูลหยางของเราถึงห้าโครงการ และยังบรรลุ ข้อตกลงเชิงลึกกับบริษัทซิ่นเฟิงกรุ๊ป! ครั้งนี้เสี่ยวเปีย ได้ทำผล งานที่เป็นประโยชน์อย่างมากให้กับตระกูลหยางของเรา คุณหญิงหยางยิ้มจนตีนกาบนใบหน้าของเธอโผล่ออกมาหมด และทุกคนต่างก็มองไปที่เสี่ยวเปียด้วยสายตาที่เหลือเชื่อ “ต่อไป ฉันจะประกาศเรื่องหนึ่ง นั่นก็คือ หยางเสี่ยวเป้ยจะ กลายเป็นหัวหน้าผู้รับผิดชอบโครงการทั้งห้าโครงการ และใน เวลาเดียวกันก็ดำรงตำแหน่งผู้จัดการแผนก โครงการของบริษัทเรา และตำแหน่งรองประธานของบริษัทตระกูลหยางคอนสติค นกรุ๊ป! ”
คุณหญิงหยางกล่าว
“อะไรนะ?
ทางด้านล่างเกิดความวุ่นวายขึ้นกะทันหัน
โดยเฉพาะหยางเย่ ราวกับว่าถูกไม้ตีลงตรงแสกกลางของหัว
เพราะว่าก่อนหน้างานวันเกิด คุณย่าก็ได้ประกาศแล้วว่า ตัว เองจะกลายเป็นรองประธานของบริษัทตระกูลหยางคอนสตัคชั่ นกรุ๊ปที่อยู่ภายใต้ของบริษัทตระกูลหยางกรุ๊ป และตำแหน่งรอง ประธาน จะประกาศหลังจากจัดงานเลี้ยงฉลองวันเกิดเสร็จ
แต่ตอนนี้ กลับเปลี่ยนเป็นหยางเสียวเปียโดยตรง?
มุมริมฝีปากของโกวหรูกระตุกขึ้นเล็กน้อย และหยางเสียวเป้ ยก็กำลังจะเท่าเทียมกับตัวเอง โดยตรงแล้ว!
“เสี่ยวเป้ย จงรักษาความสัมพันธ์ที่ดีกับบริษัทซิ่นเฟิงกรุ๊ปต่อ
ไป ย่าเชื่อในตัวหนู!
คุณยายหยางกล่าว และในที่ประชุม ก็ได้พูดคุยเรื่องอื่น ๆ อีกมากมาย แล้วค่อยสิ้นสุดการประชุม และหยางเสี่ยวเป้ยก็ได้จากไปแล้ว
“คุณแม่!
ส่วน โกวหรูก็ได้อยู่ต่อ
และลดน้ำเสียงลงแล้วพูดว่า “เสี่ยวเปียนั้นยอดเยี่ยมจริง ๆ และสมควรที่จะชื่นชม แต่คุณแม่จะให้เสี่ยวเป้ยเป็นหัวหน้าผู้รับ
ผิดชอบจริงเหรอ? ” คุณยายหยางกล่าว : “โครงการนี้เสี่ยวเป้ยเป็นคนดึงมา แน่นอนว่าต้องให้เธอเป็นหัวหน้าผู้รับผิดชอบ! ”
“อันนี้ไม่ผิด และเลื่อนขั้นเสี่ยวเป้ยให้เป็นรองประธานฉันก็ ตกลง แต่ว่าคุณแม่เคยคิดหรือไม่ว่า ต่อให้เสี่ยวเป้ยจะสุดยอด แค่ไหน แต่เธอก็เป็นผู้หญิง ไม่พูดถึงว่าเธอจะสามารถดำรง ตำแหน่งได้หรือเปล่า และเสี่ยวเปียก็อายุเท่าไหร่แล้ว อีกสองปี หน้าแน่นอนว่าเธอต้องแต่งงาน และถ้าเธอแต่งงานแล้ว เธอก็ กลายเป็นคนของคนอื่นแล้ว ดังนั้นเมื่อถึงเวลา…….
ส่วนคุณยายหยางเมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้ก็สงบลงเล็กน้อย
“อีกอย่าง เสี่ยวเป้ยได้รับการฝึกฝนระดับล่างมาโดยตลอด ยังไม่ได้รับการฝึกระดับสูงอย่างหยางเย่เลย แล้วเลื่อนขั้นระดับ เธอสู่ระดับสูงสุดแบบนี้ ฉันกังวลว่าเสี่ยวเป้ยไม่สามารถรับมือได้ และอย่างน้อยตอนนี้เธอก็ไม่สามารถรับมือกับมันได้! ”
“เฮ้อ คุณแม่ดูถิงสิ ปกติเขาเป็นคนฉลาดมากขนาดนี้ ยัง โดนตระกูลหลงเล่นงานเลย! ส่วนคนอย่างเสียวเป้ย เธอนั้นมี ความใจดีมากเกินไป!
เมื่อพูดมาเช่นนี้ คุณหญิงหยางก็ได้ไตร่ตรองคิดวิเคราะห์ จากนั้นก็พูดว่า “อะเชิงไปเรียกเสี่ยวเปียกลับมา
“ครับ ท่านประธาน! ”
ส่วนโกวหรู ก็หันกลับไปสบตากับลูกชายของเขาหยางเยู่ด้วย ท่าทีที่ภูมิใจ
“น่าโมโหมากจริง ๆเลย! ”
เสี่ยวเปียกลับมาถึงบ้าน
และค่อนข้างโมโห
ส่วนเฉินเกอ กำลังตัดแต่งต้นไม้และดอกไม้อยู่ที่ระเบียง “เป็นอะไรเหรอ?
“โกวหรูไง เธอช่างโหดเหี้ยมเหลือเกิน เดิมที่คุณย่าบอกว่า ให้ฉันเป็นหัวหน้าผู้รับผิดชอบโครงการ และฉันก็นึกว่าฉันจะได้ โอกาสฝึกฝนแล้ว แต่ไม่รู้ว่าโกวหรูพูดอะไรกับคุณย่า คุณย่าจึง เปลี่ยนให้ฉันกับหยางเย่เป็นหัวหน้าผู้รับผิดชอบเรื่องนี้ด้วยกัน หยางเย่เขาทำกับแม่และฉันแบบนั้น เขามีสิทธิ์อะไร!”
เสี่ยวเปียกล่าวอย่างโมโห
“เพราะเรื่องนี้เองเหรอ แต่น้องอย่าลืมว่า ตอนนี้น้องควบคุม ความคิดริเริ่มอยู่ และบริษัทซิ่นเฟิงกรุ๊ปเขาร่วมมือกับน้องนะ ไม่ใช่ร่วมมือกับหยางเยสักหน่อย!!
เฉินเกอกล่าวเตือนเสี่ยวเปีย
“นั่นสิ ถ้าอย่างนั้นหนูก็ไม่กลัว!
“ใช่แล้วพี่ หนูเห็นพี่จัดเตรียมของขวัญไว้ที่นั่นอันหนึ่ง พี่จะไป ทําอะไรเหรอ?”
เสี่ยวเป้ยที่นั่งอยู่บนโซฟามองไปที่เฉินเกอแล้วกล่าว
“พี่จะรอให้พวกคุณประชุมเสร็จ แล้ววางแผนเตรียมตัวไป เยี่ยมคุณย่าอีกครั้ง! ”
พูดจบ เฉินเกอก็หยิบผ้ามาเช็ดมือ และหยิบของขวัญแล้วพูด เดิมที่เฉินเกอวางแผนไว้ว่าไปตอนเย็นของวันนี้ แต่ว่าพวกเขา
ประชุมซะก่อน
และเฉินเกอก็ไม่อยากเจอคุณป้าใหญ่เขา ดังนั้นจึงไม่ได้ไป
“ทําไม คิดว่าเป็นของขวัญวันเกิดที่พี่ส่งให้น้องเหรอ?
อีกสองวันก็เป็นวันเกิดของเสี่ยวเปียแล้ว ในใจของเฉินเกอจํา ได้ดี จึงพูดขึ้นและยิ้มอย่างขมขื่น
หยางเสียวเปียแลบลิ้นออกมาให้เขาตรงไหน! ”
“เอาล่ะ พี่ไปเยี่ยมคุณย่าก่อน ช่วงนี้คุณย่านอนพักผ่อนเช้า
ในใจของเฉินเกอกกระวนกระวายอยากจะพูดคลายเรื่องคับ
ข้องใจ กับคุณย่า
ดังนั้นจึงไปหาคุณย่า
“เฉินเกอ ดึกขนาดนี้แล้วคุณมาทำอะไร? ”
และตอนที่ไปที่นั่น ก็บังเอิญพบเจอหยางเย่กำลังเดินเล่นอยู่ กับแม่ของเขาโกว รู
และทั้งสองแม่ลูกก็พูดออกมา โดยไม่คำนึงอะไรในขณะนี้
“มาหาคุณย่า!
เฉินเกอกล่าว
” คุณย่าพักผ่อนแล้ว คุณมีเรื่องอะไร ก็ปรึกษากับฉัน เถอะ! ”
โกว รูกอดไหล่ของตัวเองแล้วกล่าว
“ปรึกษากับคุณไม่รู้เรื่อง! ”
เฉินเกอกล่าวอย่างเย็นชา
แล้วเดินจากไปโดยตรง
“หยุดเดี๋ยวนี้นะ แกแกแก แกพูดยังไงของแก? ”
โกวหรูเห็นว่าเฉินเกอไม่ให้เกียรติตัวเอง ต่อหน้าคนรับใช้เลย
จึงเกิดความโมโหขึ้นมา
“ทําไมเหรอ? ”
เฉินเกอหันศีรษะกลับไป แล้วถามอย่างเย็นชา
ส่วนโกวหรูมองไปที่สายตาของเฉินเกอ ก็เกิดมีความรู้สึก เงียบงัน ในขณะนี้ : “ไม่ทำไม……..
จากนั้นก็มองเฉินเกอเดินเข้าไป
“คุณแม่ ไอ้เด็กหนุ่มบ้านนอกคนนี้ยิ่งอยู่ยิ่งไม่มีมารยาทแล้ว แล้วทำไมเมื่อคุณแม่ถึงกลัวเขาจัง? ”
หยางเย่กล่าวอย่างไม่พอใจ
“อะไรนะ? ฉันกลัวเขาอย่างงั้นเหรอ? ”
โกวหรูกล่าวอย่างเหลือเชื่อ
หยางเยพยักหน้า
นั่นสิ เมื่อกี้ตอนนที่เฉินเกอหันศีรษะกลับมาแล้วจ้องตัวเอง ใน ใจของโกวหรูก็รู้สึกตะลึงไปสักครู่จริง ๆ
คนเราบางทีอารมณ์ก็ค่อนข้างแปลก
คุณว่าเมื่อสองสามวันก่อนตอนที่เจอเงินเกอ เขาก็มีท่าที เฉยเมยแบบนี้
และตอนนั้น ตัวเองก็รู้สึกไม่ถูกชะตากับเขา และอยากเหยียบ เขาก็เหยียบ อยากประชดก็ประชด และไม่ได้ใยดีและสนใจ อะไรเขาเลย
แต่ตอนนี้ล่ะ เพียงแค่ไม่กี่วันเอง
เฉินเกอยังคงเป็นเงินเกอ ยังคงมีท่าทีที่เฉยเมยแบบนั้น
แต่ตอนนี้ตัวเองประชดเขา หรือแม้กระทั่งดุด่าเขา ก็รู้สึกขาด ความมั่นใจไปอย่างมาก และแม้แต่เมื่อกี้ที่ถูกเฉินเกอมอง ตัว เองก็มีความรู้สึกหวาดกลัวเขา
นี่เป็นเพราะอะไรกัน?
โกวบรูไม่กล้าเชื่อ!
“ท่านประธาน คุณชายเฉิน กอมา
คุณหญิงหยางกำลังจะพักผ่อน
และเมื่อได้ยินอะเชิงพูดเช่นนี้
คุณหญิงหยางก็ตะลึง จากนั้นครุ่นคิดสักครู่แล้วกล่าว “ให้ เขาเข้ามา!
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ
