บทที่287 คนมาใหม่สองคนมารายงานตัว

“โอ๊ย หวูเซียน เธอนี่น่ารำคาญจัง เธอทำอะไรเนี่ย?”

ทําให้เงินเกอตกใจแทบแย่ เลยต้องพูดขึ้นมา

“นี่นายใช้น้ำเสียงแบบนี้ได้ยังไงเฉินเกอ ฉันก็แค่เป็นห่วงนาย ฉันรู้ว่านายถูกลอตเตอรี่แต่ไม่รู้ว่าถูกเท่าไหร่ ฉันก็แค่อยากบอก นายว่า คนอย่างนายนะมันบริสุทธิ์เกินไป อยู่ในสังคมก็ไม่ต่าง อะไรกับคนโง่ ต่อให้นายมีเงินเยอะมาก นายก็ระวังไว้ด้วยอย่า โดนคนอื่นหลอก ตอนสุดท้ายนายจะกลายเป็นคนอนาถา

หวูเซียนพูดด่า

ใช่นะ นอกจากเงินเกอจะถูกลอตเตอรี่เป็นเงินจำนวนมาก อาจจะมาลงทุนสนับสนุนจุดชมวิว หนูเงี่ยนก็คิดความเป็นไปได้ อื่นไม่ออกแล้ว

บวกกับตอนนี้ตัวของเธอเองยังรู้สึกไม่ดีมากๆเหมือนกับ ใจแตกเป็นเสี่ยงๆ

ด่าจบ หวูเชี่ยนก็ออกไปด้วยท่าทางโกรธๆ

“เด็กสาวคนนี้ ถ้าเกิดว่าให้เธอได้รู้สถานะของตัวเอง นั่น คงจะดี!”

เฉินเกอยิ้มขม

ปล่อยให้หวังเป่าออกไปทำงานต่อ ตัวเองก็แอบงีบในห้องทำงานแป๊บหนึ่งจากนั้น

เฉินเกอก็ตั้งใจจะไปแล้ว

แน่นอนว่าคงไม่ไปกับพวกหนูเชี่ยนแล้ว แถมตอนนี้หนูเซียน เองก็คงไม่อยากอยู่ร่วมกับตัวเองเหมือนกัน

และก็เป็นในเวลานี้

นอกประตูห้องทํางานก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น

“รองผู้จัดการหวาง ดิฉันพาพนักงานคนใหม่มาแนะนำ

เป็นน้ำเสียงไพเราะของหญิงสาว

ตัวค่ะ!”

แต่พอได้ยินเสียงของผู้หญิงคนนี้วินาทีถัดมาเฉินเกอก็ชะงัก

ไปเล็กน้อย

จากนั้นก็พูดขึ้น “เข้ามาสิ

แอ๊ด

ประตูค่อยๆเปิดออก ผู้หญิงคนหนึ่งที่มีผมยาวประบ่า สวมชุด เครื่องแบบทำงานรูปร่างค่อนข้างดีคนหนึ่งก็อุ้มแฟ้มงานเข้ามา

และด้านหลังเธอก็ยังมีผู้หญิงอีกคนที่มีหน้าตาดีเหมือนกัน

ตามมา

“ผู้จัดการหวาง ดิฉันคือ….”

หญิงสาวคนแรกกำลังคิดจะแนะนำตัว

แต่ว่า ในตอนที่เธอเห็นได้ชัดเจนว่าคนตรงหน้าเป็นใครคำพูดที่ตั้งใจจะพูดออกมาก็เหมือนกับถูกสกัดกั้นเอาไว้ในลำคอ อย่างไรอย่างนั้น

ส่วนเฉินเกอที่เห็นคนสองคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าตัวเอง บน ใบหน้า แสดงสีหน้าเลิ่กลั่กออกมา

“ฉะ…คุณชายเฉิน ที่เธอก็เป็นคุณนี่เอง! ดิฉัน….ดิฉันไม่

ทราบว่าคุณอยู่ที่นี่!”

ทันใดนั้นใบหน้าของหญิงสาวก็เห่อแดงขึ้นมา จากนั้นก็ก้ม หน้าลงด้วยท่าทางรู้สึกผิด ไม่กล้าแม้แต่จะมองหน้าของเฉินเกอ

“เฉวง ซื้อหาน? พวกเธอมาที่หมู่บ้านเสี่ยวเฉวียนได้ยังไง กัน? พวกเธอไม่อยู่ที่อำเภอผิงอันเหรอ?”

ผู้หญิงตรงหน้า ถ้าไม่ใช่เจียงเฉาฉิงกับหลี่ซื่อหานแล้วจะเป็น

ใครไปได้อีก

และนี่ก็เป็นอีกสิ่งหนึ่งที่ทำให้เป็นเธอทำตัวไม่ถูก

ตั้งแต่ที่ตัวเขาตรวจสอบว่าบริษัทมีการคดโกง ตั้งแต่นั้น

เจียงเฉว่ฉิงก็มารับรู้สถานะของเขาไปด้วย

ส่วนหลี่ซื่อหานก็เป็นเพราะว่าเรื่องของสำนักงานขายเรื่องนั้น ก็เลยรู้ตัวตนของเขาไปด้วย

ก็แค่รู้เรื่องที่เคยเกิดขึ้นกับเจียงเฉางหลี่ซื้อทานก่อนหน้านี้ ถึงแม้ว่าก่อนหน้านี้ตอนมัธยมปลายตัวเขากับหญิงสาวทั้งสอง คนจะสนิทกันมากๆ
เจียงเฉว่ฉิงเคยทำเพื่อตัวเขาเองด้วยการทะเลาะกับเหวิน หยางคนที่ชอบแกล้งตัวเขาทั้งวันด้วย

บอกตามตรง ถึงแม้ว่าชีวิตมัธยมปลายของเขามันจะมืดหม่น แต่ว่ามีเจียงเฉว่ฉิงกับหลี่ อหานอยู่ด้วย เฉินเกอยังคิดว่า

ชีวิตมัธยมปลายของตัวเองก็ดีอยู่พอสมควร

มีใครหลายคนดูถูกตัวเขา แต่ว่าก็มีคนดี จริงใจกับตัวเอง

นี่ก็คือเหตุว่าทำไมเงินเกอยังมีความรู้สึกที่แตกต่างต่อผู้หญิง ทั้งสองหลังจากเกิดเรื่องมากมาย

ถึงแม้ว่าความรู้สึกกับความสัมพันธ์ในตอนเมื่อก่อนมันไม่อยู่ แล้ว แต่เฉินเกอก็ไม่ได้ใจดำ

“คุณชายเฉิน ตอนนี้ฉันไปที่แผนกบุคคลมาแล้วซื้อหานเพิ่งจะ

เข้าบริษัท แต่ว่าพรุ่งนี้เป็นวันเกิดของคุณบริษัทก็จัดให้ผู้หญิงที่

มีรูปลักษณ์หน้าตาดีไปช่วยต้อนรับ”

ใช่สิ วันเกิดของเฉินเกอคือเมื่อไหร่เจียงเฉว่ฉิงกับหลี่ซื้อหานรู้ หมดนั่นแหละ

ก็แค่ความรู้สึก ในตอนนี้ มันแปลกประหลาดอย่างชัดเจน

“ที่แท้ก็เป็นแบบนี้นี่เอง อ้อๆ หวังเป่าเขาไปตกแต่งสถานที่ ล่ะ!”

เฉินเกอเองก็นอนต่อไปไม่ไหวแล้ว ตอนนี้ก็เลยยืนคุยกับพวกเธอ
บรรยากาศกระอักกระอ่วนมากๆ

“อ๋อ ใชซ๊อหาน ทําไมเธอออกมาหางานทำแล้วล่ะ? แล้วติง ห้าวล่ะ?”

ถึงแม้ว่าเฉินเกอจะรู้สึกรำคาญหล่อหานอยู่ช่วงหนึ่ง แต่ว่า ตอนนี้ก็ไม่มีความรู้สึกแบบนั้นอีกแล้ว ก็เลยถามขึ้น

“หลังจากที่ยิ่งห้าวรู้ว่าคุณคือคุณชายเฉินก็ตกใจจนไม่ออก จากบ้านอยู่หลายวัน แถมเขายังรู้ความสัมพันธ์ก่อนหน้านั้นของ พวกเราอีก ดังนั้น………

หลี่ซื้อหานไม่ได้พูดอะไรต่อ

ฟังดูแล้วที่หลี่ซื้อหานมาหางานก็ดูเหมือนว่าจะมีส่วนเกี่ยวข้อง กับตัวเองเล็กน้อย

เฉินเกอยิ้มแห้งๆ

พูดขึ้น “แต่ว่า ให้พวกเธอสองคนมาจัดงานวันเกิดให้ฉัน ฉัน เองก็เขินนะ! ฮ่าๆ พูดขึ้นมาแล้ววันเกิดที่ดีที่สุดตอนมัธยม ปลายของฉันก็คือที่โรงอาหาร!!

หลี่ซื้อหานกับเจียงเฉว่ฉิงได้ฟังก็นึกออกทั้งคู่

ใช่สิ ตอนมัธยมปลาย ตอนนั้นไม่มีเล่นกับเฉินเกอเลย

วันเกิดของเขาไม่มีใครสนใจด้วยซ้ำ

รอจนทุกคนทําการสอบเข้ามหาลัยเสร็จกันหมดแล้วในตอน ปิดเทอมหน้าร้อน ตอนที่กลับมาเอาใบประกาศนียบัตรจบมัธยมปลาย วันนั้นเป็นวันเกิดของเฉินเกอพอดี

ดังนั้นหลี่ซือหานก็เลยออกความคิดเห็นกับเจียงเฉวงว่าจะ ไปฉลองวันเกิดของเฉินเกอที่โรงอาหารกัน

เพราะว่าพอการฝึกทหารตอนม. สี่เริ่มขึ้นแล้ว

หลี่ซื้อทานกับเจียงเฉวง ใช่เฉินหลินก็อยู่ด้วย เพราะว่า เฉินหลินกับหลี่ซื้อหานสนิทกันก็เลยโดนจับพลัดจับผลูมาฉลอง วันเกิดของเฉินเกอด้วย

แถมยังซื้อเค้กวันเกิดให้กับเฉินเกอด้วย ใหญ่พอดูเชียวล่ะ

ตั้งแต่เด็กจนโต นั่นเป็นการกินขนมเค้กครั้งแรกของเฉินเกอ ในใจของเขาทราบซึ้งมากจนถึงมากที่สุด

และก็เลือกหลี่ซือหานกับเจียงเฉางว่าเป็นเพื่อนของตัวเอง

แค่ว่าหลังจากนั้นล่ะ

ทุกคนก็ชัดเจนแล้ว

ตอนที่มหาวิทยาลัยเปิดภาคเรียน เฉินเกอก็ติดต่อกับหลี่ชื่อ หานและเจียงเฉานิ่งอยู่ตลอด

แต่หลังจากนั้นพอส่งข้อความหาพวกเธอ พวกเธอก็ไม่เคย ตอบอีก

จนกระทั่งสองปีต่อมาได้เจอกับหลี่ซื่อหานที่เมืองจินหลังอีก

ครั้ง
เงินเกอดีใจมากจริงๆ

เรื่องนี้หลี่ซือทานเองก็ยอมรับ ตัวเธอเองไม่มีวันลืมที่ตัวเอง ได้พบกับเฉินเกอ ในตอนก่อนหน้านั้น

เขากระตือรือร้นที่จะพูดคุยกับตัวเอง

แต่ว่าตัวเองรังเกียจเขา กลัวจะขายหน้าก็เลยหลบหน้าเขา หลังจากนั้นก็มักจะด่าเขา ดูถูกเขาบ่อยๆ แล้วยังมีอีกหลายครั้งที่รุนแรงเพราะเธอทำร้ายร่างกายเขา

แต่เฉินเกอก็ยังช่วยเธอ ยังคงมองเธอเหมือนเดิม ไม่มีท่าทาง

เกลียดชัง

ก็แค่ต่อจากนั้นมันหนักขึ้นเรื่อยๆ เฉินเธอก็เลยค่อยๆเลิกยุ่ง

ไปเอง

ส่วนเจียงเฉวฉิง

ตอนที่ได้เจอเฉินเกออีกครั้ง บอกตามตรงเธอเองก็ค่อนข้าง จะดูถูกเฉินเกออยู่เหมือนกัน

แต่ตัวเธอเกรงใจ ก็เลยพูดจาหยอกเฉินเกอไปไม่กี่คำด้วย มารยาท

จากนั้น เฉินเกอกลับคิดว่าเป็นเรื่องจริงเสียได้ แล้วนัดเธอให้ไปร่วมงานรวมห้องด้วยกัน แต่ความจริงแล้ววันนั้นเธอนัดกับสี่เหวินหยางเอาไว้แล้ว
ดังนั้นวันนั้นทั้งวัน เจียงเฉฉิงก็เลยรู้สึกอึดอัด

เพราะว่าสมัยเรียนเหวินหยางทำร้ายเฉินเกอหนักมาก เฉิน เกอก็ไม่กล้าสู้กลับ แรงที่สุดครั้งหนึ่งก็คือเขาใช้เก้าอี้ไล่เฉินเกอ ตั้งแต่บนเวทีไปจนถึงด้านหลังเวที

เป็นคนที่เฉินเกอเกลียด

แต่ว่า ในฐานะของคนที่เคยเป็นเพื่อนกับเฉินเกอ กลับสนิทกับ ลี่เหวินหยางมากๆ

ในตอนนั้นความรู้สึกของเฉินเกอจะแย่มากแค่ไหนกันนะ

จนถึงในตอนนี้ เฉินเกอที่เป็นถึงคุณชายเฉิน คนที่รวยมากๆ ในเมืองจินหลิง

ไม่ต้องบอกในใจของหลี่ซื้อทานกับเจียงเฉาจึงรู้สึกแย่มากแค่

ไหน

ถึงขนาดที่ว่าทั้งสองคนไม่จำเป็นต้องนัดกันก็คิดขึ้นมาได้ เฉินเกอเปลี่ยนไปแล้วยังไงก็ไม่มีทางเฉินเกอคนเดิมคนนั้นได้อีก แล้ว

แต่ความจริงแล้วในตอนนี้ เฉินเกอก็ยังคงเป็นเงินเกอ เขา ไม่เคยเปลี่ยนไปเลย ที่เปลี่ยนไปจริงๆเป็นพวกเธอ……..

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ