บทที่266 ฉันซื้อสองตึก

เงินเกอตอนนี้กังวลมาก เรื่องนี้เมื่อสองวันก่อนควรจะจัดการ เรียบร้อย แต่ช่วงหลังเป็นเพราะเรื่องของเสี้ยวทำให้

เสียเวลาไปเล็กน้อย ดังนั้นมันเลยล่าช้าและพึ่งได้ทำตอนนี้ เนื่องจากบางสถานที่เฉินเกอเป็นคนเลือกเอง ฉะนั้นเขาจึงมา

ด้วยตนเอง

ทันทีที่เฉินเกอเข้ามาถึงสำนักงานขาย เขาก็ตรงไปที่ เคาน์เตอร์แผนกขาย

สําหรับพนักงานขายก่อนหน้านี้ เมื่อเขาเห็นเฉินเกอ ใบหน้า ของเขา บ่งบอกว่าอับอายและรู้สึกเหมือนถูกเหยียดหยาม

อับอายเพราะตอนแรกคิดว่าเฉินเกอเป็นเด็กหนุ่มที่ไม่มีเงิน และคงจะหลอกง่าย ฉะนั้นวันที่เจียงหรานหรานพาเฉินเกอมาซื้อ บ้าน

เขาได้ให้เงินเกอทำเรื่องกู้เงินและทำอะไรอีกหลายอย่าง

ท่าทางที่มีต่อเฉินเกอ เธอก็เย็นชามาก

ในเมื่อไม่ใช่ลูกค้าที่ร่ำรวย

แต่ว่า ผ่านไปแค่หนึ่งวันก็มาทำให้เธอหน้าแตก เขาไม่ได้มา ยื่นเรื่องกู้เงิน แต่มาซื้อเงินสด

ถ้าไม่กู้เงินค่าคอมมิชชั่นของพนักงานขายก็จะมีน้อย
เพราะฉะนั้นท่าทางของเธอวันนั้นดูน่าเกลียดมาก ยังดำเนิน

เกอ

“คุณโง่หรือเปล่า มีเงินให้กู้แต่ไม่รู้ ทำตัวไม่เหมือนคนอื่น เอา เงินไปทําอย่างอื่นไม่ดีกว่าเหรอ?”

ดาได้ค่อนข้างน่าเกลียด

ผลสุดท้าย เฉินเกอจึงโยนเงินกองหนึ่งลงบนพื้น และตอบว่า “เร็วหน่อย อย่าเสียเวลาของฉัน!”

ทุกคนในสํานักงานขายต่างพากันตกตะลึง

มองไปทางพนักงานขายคนนั้นด้วยสีหน้าประชดประชัน

ทำให้เธอเสียหน้ามาก ตอนนี้เห็นเฉินเกอก็มาอีกครั้ง แน่นอนอารมณ์ก็ไม่ค่อยดี

“ฉันมีธุระถามเธอ! อีกอย่าง ฉันอยากถามเธอ ฉันส่งข้อความ วีแชทให้เธอก็ไม่ตอบ โทรศัพท์หาเธอก็ไม่รับ ทำไม ฉันซื้อ

บ้านเสร็จเรียบร้อยก็ไม่ใช่ลูกค้าเธอแล้วเหรอ?”

เฉอเกอครั้งนี้ได้พูดกับพนักงานขายบ้านคนที่แล้วโดยตรง ครั้งนี้อยากถามเธอว่าถ้าฉันจะซื้อทั้งตึกนี้ ยอดเงินเท่าไหร่ แต่

นึกถึงเรื่องที่สองวันนี้เฉอเกอโทรหาเธอ เธอไม่ยอมตอบกลับ ทำให้เนื้อเกอรู้สึกโกรธมาก

“เชอะ ถามฉันอะไรนะ? ทำไม อยากเปลี่ยนเป็นแบบกู้เงินแล้ว เหรอ? ขอโทษ เปลี่ยนไม่ได้แล้ว อีกอย่าง ถ้าคุณ
อยากตกแต่งบ้าน ก็ต้องรอให้โฉนดบ้านออกมาก่อน โอเค ที คุณจะถามฉันตอบให้หมดแล้ว คุณยังมีธุระอะไรอีกไหม?

ถ้าไม่มีฉันจะไปต้อนรับแขกคนอื่น! ไม่มีเวลาคุยกับคุณ!

พนักงานขายชื่อหลีเยวทำตาเหลือกให้เฉอเกอ

ทำให้พนักงานขายคนอื่นต่างพากันหัวเราะ

ทุกคนต่างเห็นเป็นเรื่องสนุก

ไม่มีใครไม่รู้ว่าในบรรดาพนักงานงานขายทั้งหมดหรี่เยว่เป็น คนที่ชอบต่อต้านประชดประชัน

ครั้งก่อนคนนี้ทำให้เธอหน้าแตก ก็ต้องแก้แค้นสักหน่อย?

หลี่เยว่พูดจบ เรียบเรียงเอกสารให้เรียบร้อย จากนั้นก็เดินไป ข้างๆเขียนรายงานบันทึก

“เธอทำไมทำท่าทางอย่างนี้? ฉันเป็นลูกค้าเธอไม่ใช่เหรอ?”

เฉินเกอด่าทอ

“เชอะ ทำไมท่าทางฉันเป็นยังไง? คุณอยากให้ฉันทำท่าทาง ยังไงเหรอ? ก็แค่ซื้อห้องด้วยเงินสด ก็รีบมาโอ้อวดตรงนี้

ฉันก็ไม่ได้ผลประโยชน์อะไร คุณมากมายหรอก ทั้งหมดที่ ได้จากคุณมาสองพันกว่าบาท ถ้าคุณอยากได้ ฉันคืนให้

คุณ ไม่ต้องมาเป็นลูกค้าฉันแล้ว เชอะ!”

ถ้าคุณไม่กู้เงิน ค่าคอมมิชชั่นก็จะมีน้อย บ้านที่ขายโดยเงินกู้จะมีโบนัสกลับมา บ้านที่พวกหลีเยาขายถ้าลูกค้าไม่ได้ทำ

เรื่องกู้เงินซื้อบ้าน ก็ต้องหักค่าโบนัสของหลี่เย

“ผู้จัดการของพวกเธอล่ะ? นี่ไม่มีใครสนใจเลยเหรอ?” เฉินเก อคิดไม่ถึง ว่าหลี่เยว่กล้ามาโต้เถียงกับลูกค้า

เหมือนโมโหเก็บกดมานาน

แล้วพวกพนักงานที่อยู่เคาน์เตอร์ ต่างพากันก้มหัวยิ้มแหย่ๆ ไม่มีใครตอบคำถามเฉินเกอ

ชัดเจนแล้ว ไม่มีใครเห็นเงินเกออยู่ในสายตา

“ฉันว่าหลี่เยว่ เกิดอะไรขึ้น? ยังไงปีที่แล้วเธอก็เป็นถึงพนักงาน ที่ขายดีอันดับหนึ่ง ทำไมถึงมาทะเลาะกับใครก็ไม่รู้!

ในเวลานี้ คู่สามีภรรยาวัยกลางคนเดินเข้ามา

พนักงานเคาน์เตอร์เจ็ดแปดคนต่างลุกขึ้นยืนแล้วหัวเราะ

“เถ้าแก่ ท่านมาแล้วเหรอ!”

“เถ้าแก่เนี้ย คุณสวยขึ้นมาก!

ทุกคนต่างพากันทักทาย

แต่สำหรับหลี่เยว่ หัวเราะอย่างมีความสุข “เถ้าแก่ลี่ ก็คนนี้ แหละ ถ้าไม่ใช่น้องสาวลูกพี่ลูกน้อง ฝากให้ฉันช่วยทำเรื่องขาย

ห้องให้เขา ฉันก็ไม่อยากสนใจหรอกเถ้าแก่ลี่ ครั้งนี้มาจะซื้อ

ห้องค่ะ?”
เถ้าแก่ คนนี้ เป็นคนที่ปรับเปลี่ยนคอนโด ก็คือซื้อบ้านมา สามห้องนอนหนึ่งห้องรับแขกแล้วก็เปลี่ยนเป็นหกห้องนอน

จากนั้นก็เช่าออกไป

เพราะฉะนั้นก็เป็นที่ต้องการของพนักงานสำนักงานขาย “ซื้อห้องหนึ่งก่อน รีบไปทําเรื่องให้ฉัน

เถ้าแก่ลี่ยิ้ม โอบไหล่ภรรยาเขา สองคนมองเฉินเกอด้วย สายตาเหยียดหยาม

คนบางคนก็อย่างนี้แหละ เห็นตัวเองมีสิทธิพิเศษ ได้รับความ เคารพจากผู้อื่น มองคนอื่น ก็เลยไม่ค่อยแยแส ก็เลยเกิด

ความรู้สึกว่าคนอื่นด้อยกว่าตัวเอง

ที่นั่งสําหรับแขกวีไอพีอยู่ทางโน้น

ในเวลานี้ลี่หมิงเฉา เฉินหลิงหลีชื่อทานพวกเขามองเหตุการณ์ ตรงหน้า

ตอนแรกเฉินหลินกำลังจะไปทักทาย สุดท้าย มองเห็นเฉินเก อกับพนักงานขายทะเลาะกัน

ก็เลยไม่ได้เข้าไป

ตอนนี้ยิ่งรู้สึกอายที่จะเข้าไปทักทายแล้ว ไม่มีคนแยแสเงิน เกอ ตอนนี้ไปทักทายเขารู้สึกไม่เหมาะสม จะทำให้เขากับ

อาย ทางที่ดีคือนั่งรออยู่ตรงห้องวีไอพีดีกว่า
เวลานี้

หลี่เยว่ ก็ยังมีสีหน้าโกรธก็ได้เอาหนังสือสัญญามาให้เถ้าแก่ เวลาเดียวกัน ยังเอาเอกสารเพิ่มมาหนึ่งชุด ข้างหลังยังมีผู้หญิงที่เดินตามมาอย่างระมัดระวังไม่ให้มีเสียง

“อืม จางเหมิง ลูกค้าคนนี้ต่อไปก็มอบหน้าที่ให้เธอดูแลนะ เรา สองคนมาแก้เอกสารหน่อย! ผู้รับผิดชอบเปลี่ยนเป็นชื่อเธอ!

อีกอย่าง เงินสองพันเดี๋ยวฉันโอนเข้าวีแชทให้เธอ ต่อไปเธอ

รับผิดชอบรับงานเขา โอ้ย เหนื่อยใจ!”

หลี่เยวดูจางเหมิงแก้เอกสารด้วยความระมัดระวัง ชำเลือง มองเฉินเกอ จากนั้นก็ไปแนะนำบ้านให้เถ้าแก่ลี่ด้วยความสุข

“คุณเฉิน ต่อไปฉันก็คือพนักงานรับผิดชอบของท่าน ถ้ามี

ปัญหาอะไร……………ท่านติดต่อฉันเลย!

จางเหมิงคนนี้อายุยังน้อย น่าจะประมาณยี่สิบกว่า น่าจะพึ่งมา เหมือนยังอ่อนหัดมาก

เวลามองหน้าเฉินเกอแล้วพูด ยังมีความตื่นเต้น

เฉอเกอมองหลี่เยวด้วยสายตาเย็นชา

มองจางเหมิงด้วยรอยยิ้มจางๆ “โอเค เธอช่วยติดต่อเอา ข้อมูลB1B2ทั้งสองตึกให้ด้วย ฉันจะดูหน่อย!”

“ได้ค่ะคุณผู้ชาย ฉันจะแนะนำคร่าวๆ ให้ฟัง!”
จางเหมิงพยักหน้าด้วยความจริงจัง

“เฮ้ย จางเหมิง เขาก็ซื้อบ้านเสร็จเรียบร้อยแล้ว เขาจงใจล้อ เล่นกับเธอเฉยๆ เธอไปสนใจเขาทำไม เธอก็ถามเขามีธุระอะไร

ธุระก็พูดมา ไม่มีธุระก็ออกไป เสียเวลา

หลีเยวที่อยู่ข้างๆได้ฟัง ก็รีบเข้ามาพูดเสียดสี “หลี่เยวไปสนใจอะไรกับคนลักษณะนี้ ฮิฮิ ฉันเดาว่าคงไม่เคย ซื้อบ้านมาก่อน และต้องการมาสอบถามเรื่อง คนประเภทนี้

ฉันเจอมาเยอะแล้ว!”

เถ้าแก่ลี่หัวเราะ

“โอ้ย แต่ก็อย่างว่า ตอนนี้ราคาบ้านในอำเภอผิงอันสูงขึ้น อย่างรวดเร็ว คนที่อยู่ในชนบทแบบนี้สามารถซื้อบ้านได้หลัง หนึ่งก็

สุดยอดแล้ว!”

เถ้าแก่เนี้ยก็พูดด้วยเสียง ถูก

แต่จางเหมิง ก็ยังหาแบบบ้านของ B1B2ออกมา ยื่นให้เงินเก อดู เพราะ B1B2พึ่งออกสู่ตลาด ยังไม่ได้ขายออกไป

ยังมีความอดทนและอธิบายด้วยความจริงจัง

เฉอเกอดูเสร็จก็ปิดเอกสาร แล้วพูด “ถ้าอย่างนั้นโอเค B1B2ทั้งสองตึกนี้ฉันเอาหมด! เซ็นต์สัญญาเลย!”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ