บทที่257 เอาตัวไปให้หมด

เมื่อเงินเกอมาถึง เป็นไปตามที่เขาคาดไว้ไม่ผิด มีรถหลายคัน จอดอยู่ที่นอกร้านขายรถมือสองของเสี้ยว และมีคนกลุ่มหนึ่ง กำลังเบียดล้อมหาเรื่องพวกเขาอยู่

ส่วนเรื่องพังร้านนั้น ประตูกระจกของร้านเสี้ยวโดนทุบจนเละ ตุ้มเป๊ะไปหมด

มองจากระยะไกล เฉินเกือมองเห็นร่างที่คุ้นเคยสองร่าง

ซึ่งก็คือคู่แม่ลูกที่มานัดดูตัวกับเขานั้นเอง เมื่อมองดูถึงตรงนี้ เฉินเกอก็รู้ทันทีแล้วว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น!

ไม่แปลกใจเลยทำไมในสายที่คุยกันอยู่ตลอดถึงถึงไม่ให้ตัว เองมา

รู้สึกว่าไอ้พวกนี้มันหาคนกลับมาแก้แค้น

“แม่งเอ๊ย เขาคนนี้แหละ ไอ้สารเลวคนนี้แหละที่มีคนแล้วยัง อยากจะวิ่งหนีอีก!

ในแวบแรกที่หญิงปากร้ายคนนั้นเห็นเฉินเกอ ก็รีบหันกลับไป พูดกับคนที่อยู่ด้านหลังของเธอทันที

มองคนพวกนี้แล้ว รู้สึกเหมือนกับว่าจะเป็นนักเลงกันทั้งหมด

เลย

มีรอยสักมังกรและหงส์เต็มแขนไปหมด แค่มองก็รู้แล้วว่าเป็นพวกที่ไม่น่าไปยุยั่วสักเท่าไหร่

เป็นพวกวัยรุ่นที่มีอายุราว ๆ ประมาณยี่สิบหกถึงยี่สิบเจ็ดปี และในมือของพวกเขาต่างก็ถือไม้หน้าสามอยู่

ส่วนเสี้ยวนั้น ในมือของเขาถือมีดอีโต้อยู่สองเล่ม แม้ว่าฝ่าย ตรงข้ามจะมีคนเยอะกว่า แต่เสี้ยวไม่มีท่าทีหวาดกลัวเลยสักนิด

และพวกฝ่ายนั้น เห็นว่า เสี้ยวเป็นคนที่เล่นเอาถึงชีวิต ต่างก็ ไม่กล้าที่จะลงมือก่อน

อย่างไรก็ตามทั้งสองฝ่ายเผชิญหน้ากัน ใครก็ไม่กล้าที่จะเป็น คนแรกที่เริ่มลงมือก่อน

“ไอ้สารเลวคนนี้แหละที่ตีพวกเราสองคน! ไปทุบตีมันให้ตาย

หญิงปากร้ายตะโกนด่า

“ฉันแม่งจะดูสิว่าใครหน้าไหนมันกล้าแตะต้องน้องชายของ ฉัน!”

ลี่เสี้ยวเขย่ามีดอีโต้ในมือแล้วตะโกนพูดขึ้น และคนฝ่ายนั้นก็ ไม่มีใครกล้าที่จะขยับจริง ๆ

หนึ่งในกลุ่มคนพวกนั้น ที่เป็นหัวหน้า มีรูปร่างที่กำล่ำสัน สวมใส่แว่นกันแดด และในมือก็ถือกระเป๋าสีดำใบเล็กหนึ่งใบ และเขาก็ยกกระเป๋าที่ถืออยู่ในมือของเขาไปมาสองถึงสามที จากนั้นพี่น้องที่อยู่ด้านหลังของเขาทั้งหมดก็ถอยหลัง
“ฉันว่า เสี้ยว พวกเรารู้จักกันก็ไม่ใช่แค่ปีสองปีแล้วมั้ง แล้วก็ ทำธุรกิจรถมือสองเหมือนกัน และฉันก็รู้นิสัยของคุณอย่างชัดเจน เหอะๆ ถ้าเป็นคนอื่น เรื่องนี้ฉันก็ช่างมันแล้ว แต่ว่าครั้งนี้คนที่ โดนตีเป็นน้องสาวลูกพี่ลูกน้อง และน้าของฉัน มันคงไม่สามารถ ที่จะปล่อยผ่านไปได้ ดังนั้นฉันต้องการคำอธิบาย

ชายคนนั้นพูดขึ้นด้วยท่าทีที่เอียงคอเอียงตาและยกคิ้ว

“หยางกั๋วเฉวียน หญิงโสเภณีคนนี้เธอเป็นน้องสาวลูกพี่ลูก น้องห่าอะไรของคุณ ทำไมฉันไม่เคยได้ยินมาก่อนว่าคุณมีน้า

เสียวหัวเราะอย่างเย็นชา

เฉินเกอที่อยู่ด้านข้างก็มองออกว่าผู้หญิงคนนี้เป็นผู้หญิง ประเภทที่มั่วไปหมด ไม่รู้ว่าเคยมีผู้ชายมาเยอะเท่าไหร่แล้ว

“เหอะๆ เรื่องนี้คุณไม่ต้องกังวล เอาเถอะเสี้ยว ถึงแม้ว่าเมื่อ ก่อน คุณและฉันจะเคยมีเรื่องกันในด้านธุรกิจ แต่มีพี่ใหญ่หลาย คนช่วยคุณเจรจา ฉันก็ไม่สามารถพูดอะไรได้ แต่วันนี้ เรื่องนี้ คุณ และฉันหยางกั๋วเฉวียนถือว่าได้สร้างความบาดหมางกันไว้แล้ว พวกเราคอยดูกันต่อไปละกัน! พี่น้อง กลับ! ”

หยางถั่วเฉวียน โบกมือ และจากไปพร้อมกับพากลุ่มคนของ เขากลับไปด้วย

“พี่กั๊วเฉวียน ปล่อยพวกเขาไปแบบนี้เลยหรอ!? ”

หญิงสาวพูดด้วยความไม่พอใจ

“ไปเถอะ ฉันมีวิธีของฉันเอง!
หยางกัวเฉวียนหัวเราะอย่างเย็นชา

คนกลุ่มนี้ก็แยกย้ายกันไป

เฉินเกอมองไปที่ประตูกระจกของลี่เสี้ยวที่โดนทุบจนแตกหมด ในใจของเขาก็รู้สึกผิดและโทษตัวเอง

ว่าไปแล้ว เรื่องนี้ตัวเองเป็นคนก่อแท้ๆ

แต่ผลสุดท้ายกลับต้องให้พี่ชายตัวเองเป็นคนจ่ายบิล

“ลี่เสี้ยว ซูถิง ขอโทษนะ! ”

เฉินเกอกล่าว

“คุณพูดคำนี้กับฉันทำไมไม่โทษคุณ! ฉันกับหยางกั๋วเฉวียน คนนี้ ต่อสู้กันมาไม่ใช่แค่วันสองวันแล้ว ถึงวันนี้จะไม่หาข้ออ้าง เรื่องนี้ เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็หาข้ออ้างอย่างอื่น

ลี่เสี้ยวโยนมีดอีโต้ทิ้ง

แล้วหยิบบุหรี่ที่อยู่ด้านข้างมาพร้อมกับจุดไฟ

ส่วนซูถิง ก็ไปเก็บกวาดทำความสะอาดเศษกระจกพวกนั้น เมื่อฟังคำพูดของลี่เสี้ยว เฉินเกอก็เข้าใจสาเหตุของเรื่องราว ทงหมด

เดิมที เสี้ยวไปเดินซูเปอร์มาร์เก็ตกับซูถึงกลับมา ได้ซื้อเนื้อ กับผักกลับมาหนึ่งถุงเพื่อทำอาหารตอนกลางคืน

แต่ทันทีที่พวกเขากลับมาถึง ก็เห็นพวกของหยางถั่วเฉวียนและคู่แม่ลูกคู่นั้นอยู่ที่ประตู

เห็นได้ชัดว่าแม่ลูกคู่นั้นหาคนมาแก้แค้นเฉินเกอ แต่ว่าไม่พบ

เฉินเกอ พอถาม เสี้ยว แต่ลี่เสี้ยวกลับไม่ยอมบอกอะไรสักอย่าง

บวกกับนิสัยที่ก้าวร้าวของ เสี้ยว ดาว่าแม่ลูกคู่นั้นไร้ยางอาย สิ้นดี!

ดังนั้นจึงลงมือ และในระหว่างการต่อสู้กันอยู่นั้น พวกเขาก็ เลยทุบประตูของร้านจนพัง

หลังจากนั้นลี่เสี้ยววิ่งไปที่ด้านหลังแล้วหยิบมีดอีโต้ออกมาส องเล่ม

และนี้ก็คือเหตุผลที่เฉินเกอโทรศัพท์หาเสี้ยว แล้วเลี้ยวไม่

ได้รับสาย เพราะว่าเขาไม่อยากให้เงินเกอมีส่วนร่วมด้วย

“หยางกั๋วเฉวียนคนนั้นเป็นคนอะไรหรอ?”

เฉินเกอถาม

อย่าบอกว่าเรื่องนี้พี่น้องเป็นคนรับผิดชอบให้ตัวเองเลย ถึง แม้ว่าไม่ใช่ เฉินเกอก็จะจัดการหยางกั๋วเฉวียนคนนี้สักหน่อย

“เขาหรอ เป็นนักเลงตัวยงคนหนึ่ง ที่ทำธุรกิจรถมือสองเหมือน กัน และเดือนที่แล้วเพราะเรื่องตกลงกันทางเรื่องธุรกิจ เขาบอก ว่าลี่เสี้ยวพวกเราฝ่าฝืนกฎ และแย่งลูกค้าของเขา เลยอยากหา เรื่อง และมีพี่ใหญ่บางคนของบริเวณนี้ช่วยลี่เสี้ยวพูดเจรจาดี ๆเรื่องก็เลยจบ และที่พึ่งของเขาก็คือพี่เขยของเขา เห็นว่ากันว่าพี่ เขยของเขาเป็น” ของเมืองนี้ และสุดยอดมาก!

ซูถังทําความสะอาดพร้อมกับเล่าเรื่องไปด้วย

“อ่อๆ ฉันรู้แล้ว! ”

เฉินเกอพยักหน้า

“เดี๋ยวรอคืน บอกให้จ้าวจื่อซิ่ง แล้วให้เขาไปแอบจัดการให้ อย่างเงียบๆก็ได้ละ

แต่ว่าในตอนนี้ยังมีเรื่องที่สำคัญกว่าต้องบอกกับเสี้ยว

“ใช่แล้วลี่เสี้ยว ตอนนี้บริษัทดรีมเมอร์กรุ๊ปมาที่เมืองอำเภอง อันแล้ว ทำไมคุณไม่ใช้โอกาสนี้ในการเป็นตัวแทนจำหน่าย รถยนต์ขนาดใหญ่ล่ะ! ฉันจะช่วยคุณเอง!

เฉินเกอกล่าว

ค่าใช้จ่าย แน่นอนว่าเงินเกอจะเป็นคนออกเอง

เพราะว่าความสัมพันธ์ระหว่างเสี้ยวกับตนเอง ไม่เหมือนกับ คนอื่น ๆ

“เฮ้อ แต่คนอื่นเขาจะเห็นความเหมาะสมของพวกเราได้ไง แล้วจะลงทุนให้ยังไง? ” ซูถึงมุ่ยปากพูดขึ้น

เสี้ยวพูดขึ้น : “คุณอาจจะไม่รู้ อย่าว่าแต่ให้พวกเขาลงทุน เลย คุณสมบัติอย่างพวกเราแบบนี้ แม้แต่ธรณีประตูของคนอื่น เราก็ไม่มีสิทธิ์ พูดอย่างนี้กับคุณเลยละกัน ต่อให้เป็นบริษัทที่อยู่อำเภอผิงอันแต่แรก และมุ่งมั่นผลิตผลิตภัณฑ์อย่างต่อเนื่อง ก็ ยากที่จะได้รับการลงทุนจากบริษัทดรีมเมอร์กรุ๊ป ดังนั้นสิ่งเหล่านี้ คุณก็ไม่ค่อยจะเข้าใจมากเท่าไหร่หรอก!

“ต๊ะ? ทำไมบริษัทที่มุ่งมั่นผลิตผลิตภัณฑ์ถึงไม่ได้รับการ ลงทุน? ”

เรื่องนี้เฉินเกอไม่รู้จริง ๆ

“อะแฮ่ม ถ้าอยากจะได้รับการลงทุนจากบริษัทดรีมเมอร์กรุ๊ป ก็ต้องประจบสอพลอพนักงานภายในบางคนของบริษัทพวกเขา อย่างดี และพวกนี้ยังไม่เท่าไหร่นะ หลังจากประจบสอพลอ พนักงานทดลองฝ่ายตลาด ก็ต้องประจบสอพลอหัวหน้าเขา ต่อ!

ต้องประจบสอพลอขึ้นไปทีละขั้นๆ จนท้ายสุดถึงจะได้

และบริษัทเล็ก ๆ บางแห่ง ที่ทำการผลิตผลิตภัณฑ์ที่ดีอยู่แล้ว ผลกําไรของพวกเขาก็ถูกกดจนต่ำมาก

แล้วยังจะมีเงินที่ไหนมาเคารพพวกคนแต่ละระดับนี้อีกล่ะ

ก็มีเพียงแต่พวกคนที่มีฐานะและมีอำนาจอยู่ในอำเภอผิงอัน ของเราเท่านั้น ถึงจะได้รับการลงทุน

แบบนี้คุณก็เข้าใจแล้วใช่ไหม….อย่างไรก็ตามอำเภอผิงอัน ของเราไม่ได้ง่ายอย่างที่คุณคิด! มันค่อนข้างซับซ้อนมาก! ”

ลี่เสี้ยวสูบบุหรี่หมดหนึ่งม้วน และโยนลงบนพื้นแล้วใช้ปลาย เท้าเหยียบก้นบุหรี่จนไฟในบุหรี่ดับไป
และในที่สุดเฉินเกอเข้าใจ

เพราะอะไรคนที่ร่ำรวยอย่างสี่เหวินหยางและพ่อของเขา ถึงได้ รับเงินทุน

ที่แท้เพราะเหตุผลนี้นี่เอง

ตอนนั้นที่ตัวเองลงทุน เพราะว่าอยากจะสนับสนุนธุรกิจขนาด เล็กที่ดีเหล่านี้

แต่ผลสุดท้ายแล้ว เรื่องไม่ได้เป็นไปอย่างที่ใจหวัง ดูเหมือนว่า ภายในของบริษัทจะมีปัญหาที่ร้ายแรงนะ

ปัญหาหลักก็คือคุณภาพของหัวหน้าและผู้บริหารระดับสูงที่ได้ รับการคัดเลือกขึ้นมาใหม่

จุดนี้ แม้แต่หลี่เจิ้นกั๋วเองก็คงมองข้ามไปแล้ว

มองจากบนตัวของจีนเปียวก็สามารถมองเห็นอะไรบางอย่าง

แล้ว!

เฉินเกอ ความคิดในใจของเขาแล้ว แต่ก็ยังโน้มน้าวให้เสี้ยวส่งสำเนาข้อมูลขึ้นไปหนึ่งฉบับ เพราะว่าข้อมูลนี้ เฉินเกอเอาไปแล้วจะเซ็นอนุมัติโดยตรงเลย และในเวลานี้เอง ด้านนอกประตูก็มีรถยนต์ หยุดอยู่สองถึง สามคัน

จากนั้นก็มีพวกคนที่สวมใส่ชุด เดินลงมาจากรถ
“พวกคุณนี่คือ? ” ชูถิงถามด้วยความประหลาดใจ

” พวกเราได้รับสายแจ้งมาว่า ที่นี่มีคนต่อสู้กัน ใช่พวกคุณ หรือเปล่า? คุณชื่อเสี้ยว? “หัวหน้าคนหนึ่งมองไปที่สี่เสี้ยวและ คารามเสียงอย่างเย็นชา

“ใช่ ฉันเอง แต่ว่าต่อสู้นั้นไม่เพียงแค่มีฉันคนเดียว ยังมีหยาง

ถั่วเฉวียนอีกด้วย! “เสี้ยวกล่าว

“เรื่องไร้สาระไม่ต้องพูดเยอะ เอาตัวพวกเขาทั้งสามคนกลับไป สอบสวนให้หมด!

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ