บทที่253 แผนการของลี่เหวินหยาง

“เฉินเกอ คุณกับคุณน้าหลินพวกเขารู้จักกันหรอ? ”

เรื่องครั้งก่อนที่อยู่โรงพยาบาล เฉินเกอทั้งขับเบนซ์ G500 อีก ทั้งยังรู้จักกับประธานาธิบดีของอำเภอผิงอัน ซึ่งทำให้เจียงเฉ ว่ฉิงตกตะลึงหนักมาก

บอกตามตรง วันนั้นเฉินเกอออร่าพุ่งมากจริง ๆ

แต่ ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม เฉินเกอกับเหวินหยาง รวมทั้งจ้าว เจียที่อยู่ข้างๆของเธอ เมื่อเปรียบเทียบกันแล้วยังรู้สึกว่าขาด

อะไรบางอย่างอยู่ บ้านของเหวินหยางมีบริษัทใหญ่ และตัวเขาเองก็เปิดบริษัท

และเป็นเจ้านายเองด้วย

ถึงแม้ว่ารถยนต์ที่เขาขับจะดีไม่เท่ารถGใหญ่ของเฉินเกอ แต่ ว่า เหวินหยางมีอนาคตน

ส่วนจ้าวเจี๋ย ก็เป็นรองผู้จัดการฝ่ายบุคคลที่เจียงเฉานิ่งสงสัย ว่าเป็นคนที่ช่วยเธอไว้ในครั้งก่อน

คนเขาเป็นคณะกรรมการควบคุมคนอยู่ที่บริษัทใหญ่ มีเงิน เดือนมาตรฐานตามตำแหน่ง และมีเงินปันผลปลายปีต่าง ๆ อีก ด้วย

อีกทั้งยังมีงานเป็นของตัวเอง
เป็นพนักงานออฟฟิศที่หล่อเหลามาก

แล้วเฉินเกอล่ะ เขายังมีอะไรหรอ?

แม้ว่าตอนนี้เงินเกอก็ถือว่าเป็นคนมีหน้ามีตาในชั้นเรียนแล้ว แต่เจียงเฉว่ฉิงกับเขา ก็ไม่มีความสัมพันธ์เหมือนสมัยเรียน มัธยมตอนปลายแล้วเช่นกัน

“อืมๆ รู้จัก ไม่คิดว่าคนที่คุณน้าหลินชวนจะเป็นพวกคุณ บังเอิญจริง ๆ! ”

เฉินเกอพยักหน้า

สำหรับกลุ่มคนพวกนี้ ถึงแม้ว่าบางคนจะรู้สึกกับเฉินเกอแบบ ปากไม่ใช่ปากและตาไม่ใช่ตา แต่พวกเขาก็นั่งลงทานข้าวดื่ม ไวน์และพูดคุยกัน

เฉินเกออยู่ข้างๆ และมองออกว่ามีอะไรบางอย่างแปลกไป

นั้นก็คือความสัมพันธ์ของสี่เหวินหยางกับเจียงเฉวนิ่งเหมือน กับว่าจะแปลกไปมากกว่าก่อนหน้านี้

พูดอย่างไรดี

เมื่อก่อนเจียงเฉาฉิงตัวจะยึดติดกับเหวินหยางอยู่ตลอดเวลา และสี่เหวินหยางก็ชอบเจียงเฉวนิ่งเหมือนกัน

แต่ตอนนี้ ความสนใจส่วนใหญ่ของเจียงเฉฉิง กลับมุ่งไปที่ ตัวของจ้าวเจียแทน

บางครั้งเหวินหยางก็มองไปที่เฉินเกอด้วยสายตาที่เย็นชาและก็มองไปที่จ้าวเจี้ยด้วยความอิจฉา อย่างไรก็ตามบนใบหน้าของเขาแสดงความไม่พอใจเล็กน้อย

แต่ว่าลี่เหวินหยางก็ไม่ถือว่าเลวร้ายเท่าไหร่

เพราะว่ารูปลักษณ์หน้าตาของสวนทำให้ดวงตาเขาเปล่ง ประกาย

ถ้าเทียบกับรูปลักษณ์ เธอและเจียงเฉวงนั้นอยู่ในระดับ เดียวกัน และเธอยังมีความไร้เดียงสามากกว่าเล็กน้อย ความ สวยงามธรรมชาติของเธอทำให้คนรู้สึกว่าน่ารักมาก

ดังนั้น ในขณะที่สี่เหวินหยางอิจฉาจ้าวเจี้ยอยู่นั้น ก็ไม่ลืมที่จะ แสดงความโปรดปรานต่อสวีซิน

หลิวเพิ่งก็เห็นว่าสวีซินนั้นสวยงาม ก็เลยแสดงความ

โปรดปรานด้วยเช่นกัน แต่ว่าหลังจากมองไปที่สีหน้าของสี่เหวิน

หยาง ก็ไม่กล้าที่จะริเริ่มแสดงความโปรดปรานอีกเลย

แต่ที่น่าอึดอัดคือ สวีซินเหมือนกับว่าจะมีความรู้สึกต่อเฉินเกอ เล็กน้อย อีกทั้งยังใช้ตะเกียบของตัวเองคีบอาหารให้เงินเกอ ตลอด

ทำให้เหวินหยางกับหลิวเพิ่งต่างก็ค่อนข้างไม่พอใจ สรุปแล้วอาหารมื้อนี้ แม้ว่าบนพื้นผิวค่อนข้างจะสงบเป็นมิตร แต่ความจริงแล้วเป็นดั่งคลื่นใต้น้ำกำลังไหลอยู่

ในขณะนี้เอง หลังจากที่เหวินหยางมองเฉินเกอ ก็ส่งสายตาให้กับหลิวเมิง จากนั้นทั้งสองคนก็หาข้ออ้างออกไปเข้าห้องน้ำ แล้ว!

“พี่เฉ่า ทําไมหรอ? คุณคงไม่ใช่ว่ามีความรู้สึกกับสวนใช้ ไหม? เธอเป็น……

หลิวเมิ่งกล่าว

“ไปให้พ้น อย่าเพิ่งพูดเรื่องนี้ ฉันจะบอกว่า ในที่สุดวันนี้ฉันก็มี โอกาสระบายความอัดอั้นให้ตัวเองแล้ว และยังสามารถให้เจียง เฉว่ฉิงตัวแสบคนนี้และสวีซินมองฉันให้สูงขึ้นอีกครั้ง!!

เหวินหยางนึกถึงความอึดอัดลำบากใจบนโต๊ะอาหารเมื่อกี้ ก็พูดขึ้นด้วยท่าทีที่ดุร้ายบนใบหน้าว่า

“ต๊ะ? พี่หยาง? คุณเตรียมจะแก้แค้นเฉินเกอหรอ? แล้วทำ

อย่างไร?

หลิวเมิ่งก็รู้สึกตื่นเต้นเช่นกัน

ครั้งก่อนทีชกต่อย นอกจากเขาเข้าแล้ว หลิวเพิ่งก็เข้าแล้ว เช่นกัน และในเวลาเดียวกันหลิวเพิ่งก็ยังเป็นลูกน้องในมือของ เหวินหยางสมัยเรียนมัธยมตอนปลายด้วย

บ้านของเขาทำธุรกิจโรงงาน ร่ำรวยมีเงิน และเรื่องชกต่อยก็

ยอดเยี่ยม

“ใช่แล้ว สองสามวันก่อนพวกเราออกมาดื่มกัน คุณไม่ใช่มีพี่ ชายคนหนึ่ง ในท้องถนนนี้ที่ซื่อหยางเหวินหลงหรอ? คุณเอา อย่างนี้ เดี๋ยวคุณโทรศัพท์หาพี่หลง และให้เขามาทำให้คนในโต๊ะอาหารนี้ตื่นตระหนกหน่อย หลังจากนั้น พอแก้ไขปัญหาไม่ได้

แล้ว ฉันค่อยออกหน้ารับมือ และในขณะเดียวกันก็ให้พี่จินของ ฉันโทรศัพท์หาพวกเขาด้วย ฮ่าฮ่า ตอนนี้ในอำเภอผิงอันหรือ แม้แต่คนที่อยู่ที่จินหลิง ใครหน้าไหนก็ต้องให้หน้ากับพี่จินของ ฉันสักหน่อย!

“อีกอย่างไม่เพียงแค่ทำให้ตื่นตระหนก ดีที่สุดคือวิพากษ์วิจา รณ์เฉินเกอสักหน่อย ทำให้เขาอับอายขายหน้าจะดีที่สุด!

ลี่เหวินหยางกล่าว

หลิวเพิ่งได้ยินเช่นกัน ก็เม้มริมฝีปากและชื่นชมความ มหัศจรรย์ของมัน

“แผนการนี้ดีมาก!

“อืมๆ เพราะเรื่องครั้งก่อนพี่จีนไม่สามารถที่จะช่วยฉันได้ ดัง นั้นเขาก็ค่อนข้างรู้สึกผิดกับน้องชายบุญธรรมอย่างฉันคนนี้มาก และบอกว่าต่อไปนี้ถ้าฉันมีเรื่อง และเป็นเรื่องที่เขาสามารถดูแล ได้เขาก็จะช่วยแน่นอน!

ลี่เหวินหยางพูดอย่างภาคภูมิใจ

“งั้นได้ ตามนี้เลย ฉันจะโทรหาพี่หลงเดี๋ยวนี้! ”

หลิวเมิ่งกดโทรศัพท์โทรไปทันที

ต่อมาทั้งสองคนก็กลับมาที่ห้องโถงราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่เห็นได้ชัดว่าพวกเขามีความตื่นเต้นมาก
เฉินเกอรู้สึกประหลาดใจและกัดกินขาหมูอยู่ด้านข้าง ไอ้สอง คนนี้หัวเราะอะไรกัน?

จากนั้นผ่านไปไม่นานมากนัก

ก็มีเสียงเอะอะโวยวายดังมาจากด้านนอก “พวกคุณทําอะไร? พวกคุณเข้าไปไม่ได้ ”

เสียงของพนักงานหญิงสาวคนหนึ่งก็ดังขึ้น

“หลีกไปให้พ้น! ”

ชายคนหนึ่งตะโกนด่าน

จากนั้นประตูของห้องโถงก็ถูกเตะออก

ก็เห็นผู้ชายแข็งแรงราวเจ็ดถึงแปดคนที่ไว้ทรงผมสกินเฮด และแขวนสร้อยคอทองคำไว้ที่คอเดินเข้ามา

ท่อนบนร่างกายของพวกเขาทั้งหมดเปลือยเปล่า และยังมีรอย สักมังกรและหงส์บนร่างกาย

มีพลังครอบง่ามาก

และพวกเขาต่างก็ถือเสื้อแขนสั้นของตัวเองไว้ในมือ และใน ขณะนี้ก็มองอย่างเย็นชาไปยังผู้คนที่อยู่ในห้องนี้

หนึ่งในคนที่อยู่ข้างหน้าสุด ใส่เสื้อยืด และถือกระเป๋าถือผู้ชาย อยู่ใบหนึ่ง

ทั้งสูบบุหรี่พร้อมกับพูดขึ้นว่า “ห้องโถงห้องนี้ใครเป็นคนจอง? เปลี่ยนไปที่อื่นเดี๋ยวนี้

“มีสิทธิ์อะไร พวกคุณเป็นใครกัน ! ”

สวนลุกขึ้นยืนด้วยความโกรธ และเธอก็ไม่เกรงกลัวพวกเขา เลย

“ใครหรอ? ฉันคือหยางเหวินหลง ใครที่ไม่รู้จักก็ออกไปหา

สืบสักหน่อยไป!

หยางเหวินหลงที่ถือกระเป๋าอยู่ทิ้งก้นบุหรี่ลงที่พื้นและเหยียบ บุหรี่ แล้วกล่าว

และในขณะนี้คิ้วของหลินเสี่ยวเฟิงก็เลิกขึ้นเล็กน้อย

เห็นได้ชัดเจนว่าชื่อของหยางเหวินหลงนั้นเธอเคยได้ยินมา

ก่อน “คุณหยางท่านนี้ แต่ตอนนี้พวกเรายังกินกันไม่หมดเลย จะ เปลี่ยนได้อย่างไร? ”

หลินเสี่ยวเฟิงกล่าวด้วยรอยยิ้มอย่างขอโทษ

“เปลี่ยนอย่างไร? ทุกคนยกอาหารออกไปทานที่อื่นไป!”

หยางเหวินหลงหัวเราะอย่างเย็นชาและกล่าว ตอนนี้บรรยากาศก็เริ่มหยุดนิ่ง และหลินเสี่ยวเฟิงก็ไม่รู้จะพูด อะไรต่อดี

ถ้าจะให้ยกออกไปทาน งั้นก็ทำให้เหวินหยางเสียหน้าและ

ไม่มีหน้าสักนิดเลยน่ะสิ
ในขณะนี้เธอทำได้เพียงแค่จับสวนลูกสาวที่หงุดหงิดของเธอ ให้เธอนั่งลง

สําหรับสี่เหวินหยางและหลิวเมิ่ง พวกเขามองทุกอย่างที่อยู่ ตรงหน้าอย่างใจเย็น

เพียงแต่ว่าลี่เหวินหยางมีความรู้สึกกังวลเล็กน้อย

“แม่งเอ๊ย วันนี้ยังไงเฉินเกอก็ถือว่าเป็นตัวเอกไหม แต่ทำไม แม้แต่ติดสักครั้งก็ไม่มี? แบบนี้ตามแผนชุดแรก เพียงแค่เฉินเก ออ้าปากพูด แผนการของเขาก็จะเอาชนะเงินเกอเป็นเสี่ยงๆ แล้ว! แม่งขี้ขลาดจังวะ!

และเฉินเกอก็คิดอยู่ในใจตัวเองว่า “โดยปกติ เหวินหยาง กับหลิวเพิ่งต่างก็เป็นคนที่ชอบออกหน้ามาก ตอนนี้พวกเขาสอง คนต้องออกหน้าแสดงอำนาจ และตัวเองก็ไม่จำเป็นต้องไปแย่ง พวกเขาออกหน้าเรื่องนี้ แต่ไม่คิดว่าทั้งสองคนจะไม่ผายลม อะไรเลยสักนิด ทำไมขี้ขลาดแล้ว? ”

ดังนั้นเขาจึงไม่ได้ขยับอะไร

“ได้? ไม่ยอมพูดอะไรกันเลยใช่ไหม? ถ้างั้นก็อย่าหาว่าฉันไม่ เกรงใจละกัน!

หยางเหวินหลงง่ายคอ และออกเสียงครืดคราดตรงคอของ

เขา

ทันใดนั้นเอง จ้าวเจี้ยก็ทุบโต๊ะอย่างกะทันหัน ในขณะนี้
“ฉันดูสิว่าพวกคุณจะกล้าแค่ไหนกันเชียว พวกคุณยังมี กฎหมายอยู่อีกหรือเปล่า? เฉวง โทรแจ้งตำรวจ

จ้าวเจี่ยเก็บมือข้างหนึ่งไว้ในกระเป๋ากางเกง และมองไปที่พวก เขาอย่างเย็นชา

ทำให้เจียงเฉาจึงรู้สึกว่าในเวลานี้จ้าวเจียยิ่งหล่อเหลาเอาการ

มาก

และเมื่อเห็นสายตาที่เจียงเฉาจึงมองไปที่จ้าวเจียอย่างนับถือ หลิวเมิ่งก็รู้สึกกังวลแทนเหวินหยาง

ความหมายราวกับกำลังพูดว่า “คุณดูสิ ถูกจ้าวเจี้ยแบ่งออก นอกหน้าไปหมดแล้ว!

แต่เหวินหยางเพียงแค่ยิ้มแผ่วเบาอย่างขมขื่นอยู่ในใจ

“แย่งออกหน้า? เหอะๆ ตอนนี้ก็ให้จ้าวเจียกับเฉินเกือคนพวกนี้

ออกหน้าไปก่อน ไม่มีคนออกหน้าก็ไม่ได้น่ะสิ!

และในขณะนี้จ้าวเจี้ยก็ราวกับว่าฮีโร่สิงร่างอยู่ และหันศีรษะ กลับไปให้เจียงเฉว่ฉิงวางใจได้ ทุกอย่างอยู่ในสายตาของฉัน

หลังจากที่เจียงเฉว่ฉิงพยักหน้าเสร็จ ก็หยิบโทรศัพท์มือถือ ออกมาอยากจะแจ้งตำรวจ

เอ้ย! ไม่ไว้หน้ากันเลยสักนิด พี่น้องทุกคน ตีเลย!

ด้วยความใจร้อนของหยางเหวินหลง เขาหยิบเก้าอี้ที่อยู่ด้าน ข้างขึ้นมาแล้วฟาดไปที่บนร่างกายของจ้าวเจีย
ระหว่างที่ชกต่อยกันอยู่ แน่นอนว่ามีคนแย่งโทรศัพท์มือถือ ของเจียงเฉวฉิงไปและทุบจนพังหมดแล้ว

ทำให้เจียงเฉว่ฉิงตกใจจนหน้าซีดไปหมด และพึงเข้าไปที่รอบ ข้างของสี่เหวินหยาง

สําหรับจ้าวเจี๋ย ก็ถูกคนอื่นรุมทุบตีอยู่บนพื้น อย่างสาหัส

“หยุดตีได้แล้ว หยุดตี นี่ต้องทำอย่างไรดี!”

หลินเสี่ยวเฟิงวิตกจนเกือบจะร้องไห้แล้ว

ส่วนสี่เหวินหยาง เมื่อเห็นว่าบรรยากาศของสวีซินและเจียงเฉ ว่ฉิงถึงแล้ว แต่เห็นว่าเป็นเกอยังไม่ออกหน้ารับมือ จึงอดไม่ได้ที่ จะแอบด่าเขา และคิดในใจของเขาว่าค่อยหาผู้คนมาทุบตีเขาอีก ที่ในภายหลัง และในขณะนั้นเอง

เสียงทุบโต๊ะ ก็ดังขึ้นอีกครั้ง

และเห็นสี่เหวินหยางเก็บมือทั้งสองข้างไว้ในกระเป๋ากางเกง หรี่ตาลงเล็กน้อย และศีรษะก็ก้มลงเล็กน้อย แล้วพูดอย่างเย็นชา ว่า:

“พวกคุณหยุดเดี๋ยวนี้!

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ