ตอนนี้ซูมู่หานและเฉินเกอ ความสัมพันธ์ ของทั้งสองตอนนี้เป็นแบบที่ว่าลึกซึ้งกว่าเพื่อนที่

และจนตอนนี้เฉินเกอก็ยังไม่ได้ระบุชัดเจน ว่ากําลังจีบเธอ

ทั้งสองคนเพียงแค่พูดคุยกัน

แต่สําหรับซูมู่หาน เธอยังคงเอาเฉินเกอว่า เป็นแฟนปลอมของเธอมาล้อเล่นกับเฉินเกออยู่ ตลอด

ทำให้เฉินเกอรู้สึกว่า ซูมู่หานไม่เคยคิดที่จะ พัฒนาความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขาขึ้นอีกขั้น เลยใช่ไหม?

แต่ว่าซูมู่หานมักจะใช้อารมณ์กับเฉินเก อบ่อย ๆ

อย่างไรก็ตามความสัมพันธ์ของทั้งสองคน ตอนนี้เลือนรางไม่แน่นอน

“ฉันถามคุณอยู่ ไม่ตอบฉันอีกแล้ว ช่วงนี้ คุณกำลังคุยกับผู้หญิงคนอื่นอยู่ใช่หรือเปล่า?

ซูมหานพิมพ์แชทกาม

โดยปกติแล้วผู้หญิงมักจะอ่อนไหวง่าย เพียงแค่มีลมพัดเล็กน้อยก็สามารถรับรู้ได้
ช่วงนี้ ปฏิกิริยาของเฉินเกอผิดปกติเกินไป เมื่อก่อนพูดคุยกัน เฉินเกอจะตอบกลับเพียง ภายในไม่กี่วินาที

แต่ว่าตอนนี้ บางครั้งผ่านไปหนึ่งนาทีแล้วก็ ยังไม่เห็นจะตอบกลับ

ความรู้สึกแบบนี้ทำให้ซูมู่หานรู้สึกไม่ สบายใจอย่างมาก

เฉินเกอไม่อยากปิดบังซูมู่หาน และนี่ก็ไม่มี อะไรน่าปิดบัง:

“ใช่! แค่คุยกัน! ”

เฉินเกอกล่าว

“เหอะเหอะ คุณไม่ต้องอธิบาย ถึงแม้ว่าคุณ จะไม่ใช่แค่พูดคุยกันฉันก็ไม่รู้นี้ คุณยอดเยี่ยม ขนาดนี้ ต้องมีผู้หญิงหน้าตาสวยงามมากมายตาม จีบคุณแน่นอน และฉันก็รู้ตั้งแต่แรกแล้ว! คนที่ คุยกับคุณคนนี้ ก็คงจะสวยมากแน่นอนใช่ไหม? เธอชื่ออะไรเหรอ ฉันรู้จักหรือเปล่า?

ซูมู่หานพิมพ์ตัวหนังสือส่งไปเยอะมาก

“คุณไม่รู้จัก ฉันก็เพิ่งรู้จักกับเธอแค่สัปดาห์ หนึ่ง จะบอกว่าสวย จิตใจของเธองดงามมากกว่า

บอกตามตรง ช่วงเวลาที่ผ่านมานี้ ซูมู่หาน ล้อเล่นทุกอย่างกับเฉินเกอมาตลอด
ทําให้เฉินเกอรู้สึกว่า ซูมู่ห่านไม่มีความรู้สึก ทางด้านนั้นกับตัวเองเลยสักนิดเดียวจริง ๆ

แค่ปฏิบัติกับตัวเองราวกับเพื่อนเท่านั้น แม้ว่าเธอจะรู้ว่าตัวเองนั้นร่ำรวยมากก็ตาม!

และสําหรับเงินเกอ ก็ไม่ได้มีความคิดทาง ด้านนั้นกับซูมู่หานเช่นกัน เป็นเพียงแค่ความ สัมพันธ์แบบเพื่อนอย่างธรรมชาติเท่านั้น

เฉินเกอก็เลยไม่ได้คิดมากเกี่ยวกับเรื่องนี้

“ออออ ผู้หญิงที่จิตใจงดงามย ยอดเยี่ยม จริง ๆ ฉันว่าละ แม้แต่แฟนสาวคุณชายเฉินก็ไม่ สนใจแล้ว ที่แท้ก็รู้จักกับแฟนใหม่นี้เอง! ”

“ไม่สนใจคุณตรงไหน จะว่าไป คุณก็พูดอยู่ บ่อย ๆไม่ใช่เหรอ ว่าฉันเป็นแฟนปลอมๆของคุณ และอีกอย่างเธอก็ไม่ใช่แฟนของฉันด้วย! ”

เฉินเกอกล่าวอธิบาย

ซูมู่หาน: “อิโมจิท่าตี”

“งั้นคุณลองพูดมา ว่าพวกคุณพัฒนากันถึง ขั้นไหนแล้ว ในฐานะเพื่อนที่ดีที่สุดของคุณ น้อง สาวที่ดีของคุณ ฉันอยากจะรู้สักหน่อย!

เฉินเกอฟังซูมู่หานพูดคำนี้ โดยเฉพาะคำว่า น้องสาวที่ดี ในใจของเขารู้สึกมันไม่ใช่รสชาติ

เหอะเหอะ เดิม ยังคิดว่าความสัมพันธ์ของ ทั้งสองจะใกล้ชิดมากกว่านี้ และใกล้ชิดความรักมาก

แต่คิดไม่ถึงว่า ในใจของซูมู่หาน มองว่าตัว เองเป็นแค่พี่ชายมาโดยตลอด

คิดๆแล้วก็ถูก ถึงแม้ว่าตัวเองจะร่ำรวย แต่ ว่าบุคลิกอะไรพวกนี้ ไม่ถึงมาตรฐานแฟนที่อยู่ใน ใจของซูมู่หานเลยด้วยซ้ำ!

ไม่ได้ถึงขั้นไหน ก็แค่เพื่อน ฉันชอบความ เมตตาของเธอ และชื่นชมความกล้าหาญของ เธอ! การบางอย่างของเธอ ทำให้ฉันรู้สึก ชื่นชมอย่างมาก! ”

เฉินเกอกล่าว

ว้าว! งั้นเธอก็ยอดเยี่ยมมากจริง ๆ ไว้วัน หลัง ฉันต้องพบเจอสักครั้ง! แนะนำให้ฉันรู้จัก หน่อยได้หรือเปล่า! ”

ได้เลย ถ้าหากคุณเจอแล้ว คุณก็จะชอบ เธออย่างแน่นอน เพราะว่าเธอดีมากจริง ๆ !

ใช่แล้ว มู่หาน!

“อือ?

เฉินเกอยังอยากจะถามว่าพรุ่งนี้ซูมู่หานเวลาว่างไหม แต่สุดท้ายพิมพ์ส่งไปเพียงแค่สี่ตัว เครื่องหมายอัศเจรีย์สีแดงสดปรากฏขึ้นที่ด้าน ซ้ายของเนื้อหา

แจ้งว่ายังไม่ได้เพิ่มอีกฝ่ายเป็นเพื่อน!
เฉินเกอ”? ? ?”

เกิดอะไรขึ้น?

พูดคุยกันอยู่ดี ๆ ทําไมถึงลบตัวเองออกซะ

เฉินเกอรีบโทรไปหาซูมู่หานอย่างรวดเร็ว

ผลระบุว่าปิดเครื่องแล้ว

เป็นอะไรเหรอ?

เฉินเกอเกาหัว

ไม่รู้ว่า เมื่อกี้นี้ ซูมู่หานนอนอยู่บนเตียง และ คุยกับเฉินเกออยู่

บอกตามตรง เนื่องจากเฉินเกอตอบ ข้อความตัวเองช้าไป ทําให้ซูมู่หานคาดเดากันไป ต่าง ๆนานาในทุกวันนี้ จากนั้นก็ถามไปอย่างติดตลก และเพราะว่า

ถามได้จริงจังเกินไป ทำให้ตัวเองดูไม่สงวนมาก

เกินไป

แต่ว่า ตามที่คาดไว้ มีผู้หญิงคนหนึ่งกำลัง

คุยกับเฉินเกออยู่จริง ๆ!

ในใจของซูมู่หานรู้สึกเจ็บปวด

ราวกับว่าถูกคนอื่นแย่งของไปต่อหน้า ต่อตา และเธอก็เคยชินแต่แรกแล้วกับการที่เฉิน เกอดูแลเอาใจใส่เธอในช่วงเวลานี้ และอยู่กับเธอ ตลอด
ตอนนี้ กลับมีผู้หญิงคนหนึ่งมาแบ่งไปแล้ว เล็กน้อย

ดังนั้นซูมู่หานรู้สึกโกรธเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้ พูดออกไปอย่างชัดเจน ก็ถามเฉินเกอว่าเธอเป็น ใคร สวยมากอะไรพวกนี้ เพื่อที่จะทำให้เฉินเกอร์ ว่าตัวเองโกรธแล้ว!

แล้วหลังจากนั้นล่ะ?

เฉินเกอกลับบอกว่าเธอสวยงาม ชื่นชม

ความเมตตาของเธอ!

โอเค ฉันทน!

ดังนั้นต่อจากนั้นคําพูดของซูมู่หาน ก็มี ความเย็นชาเล็กน้อย บอกว่าตัวคิดกับเฉินเกอเป็น พี่ชาย อยากจะทิ่มแทงหัวใจของเฉินเกอสัก หน่อย และยังคงถามถึงเรื่องราวของผู้หญิงคนนี้ บอกว่าตัวเองอยากจะพอเจอ

หลังจากนั้นซูมู่หานก็ลบเฉินเกอออก และ ในขณะที่ลบออกนั้น ก็ขว้างโทรศัพท์มือถือไปที่ บนผนังอย่างรุนแรง แล้วขว้างจนปิดเครื่อง!

“มู่หาน คุณเป็นอะไร? ไม่เป็นอะไรใช ไหม? “เพื่อนร่วมห้องถามอย่างเป็นห่วง

“ฉันไม่เป็นอะไร นอนเถอะ! “

ซูมู่หานคลุมศีรษะของเขา

“ขอโทษค่ะ หมายเลขที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขนาดนี้!

ทางด้านของเฉินเกอโทรออกไปหลายสาย

ติดต่อกันแต่ก็โทรไม่ติด

คิดไม่ออกจริง ๆว่าสรุปแล้ว มู่หานเป็น อะไรกันแน่?

เพียงแค่ในใจตัวเองรู้สึกเสียใจเล็กน้อย พยายามไปตั้งนาน ยังนึกว่าตัวเองกับซูมู่หานนั้น ถึงเวลาที่เหมาะสมแล้ว แต่ผลที่ได้…เฮ้อ!

นอนเถอะ อย่าปล่อยให้สิ่งเลวร้ายเหล่านี้ ตามหลอกหลอนตัวเองอีกต่อไปเลย!

เช้าตรู่ของวันที่สอง

เฉินเกอกับหยางฮุยและหลี่ปินพวกเขาไป ทานอาหารเช้าที่โรงอาหารพร้อมกัน

“เฉินเกอเฉินเกอ รีบดูนั้นคือใคร“

เฉินเกอเพิ่งเดินเข้ามา หยางฮุยก็ชนเฉิน เกอ และชี้ไปที่ด้านช้าง

เมื่อมองไปตาม เฉินเกอก็เห็น ซูมู่หานกำลัง ทานอาหารเช้ากับเพื่อนร่วมห้องสองคนของเธอ ด้วยกัน!

เรื่องของเมื่อคืน ก็ทำให้เฉินเกอค่อนข้าง รู้สึกหดหู่ ไม่รู้ว่าทำไมซูมู่หานถึงปิดกั้นตัวเอง!

เขาก็เลยเดินเข้ามา และนั่งลงที่ตรงข้าม ของซูมหาน
“มู่หาน ทําไมเมื่อคืนคุณถึงปิดกั้นฉัน? “

เงินเกอฮาม

“อ่าว? มีเหรอ? ทำไมฉันไม่รู้ อาจเป็น เพราะฉันไม่ได้ตั้งใจไปแตะโดนหรือเปล่า? เป็น ไปไม่ได้ ฉันจะปิดกั้นคุณได้อย่างไรล่ะ! ”

ซูมู่หานถามอย่างแปลกประหลาด และมี คลื่นแห่งความโกรธอยู่ในดวงตาของเธอ

เฉินเกอหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา: “จริง ๆ คุณดูสิ คุณปิดกั้นฉันแล้วจริง ๆ !

ตะเกียบฟาดลงบนโต๊ะอาหารโดยตรง และ ซูมู่หานก็พูดอย่างเย็นชาว่า: “กินเสร็จหรือยัง? พวกเราไปกันเถอะ!

หลังจากที่มองที่ไปเฉินเกอ ซูมู่หานก็เดิน จากไปด้วยใบหน้าที่เย็นชา

“ให้ตายเถอะ เมื่อคืนเกิดอะไรขึ้นกันแน่เฉิน เกอ? ซูมู่หานไม่ใช่ว่าดีกับคุณมากเหรอ ทำไม ตอนนี้คุณสองคนกลายเป็นแบบนี้แล้ว? ”

หยางฮุยถามอย่างตื่นเต้น

“ฉันไม่รู้ คุยอยู่คุยอยู่ก็เป็นแบบนี้แล้ว อาจ เป็นเพราะเธอเริ่มรู้สึกเบื่อฉันแล้วมั้ง! ”

เฉินเกอหัวเราะกับตัวเอง

“เป็นไปไม่ได้ ไม่มีการเกลียดที่ไร้เหตุผล

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ