บทที่ 925 ไผ่ญาณ

เมื่อเฉิน กอนึกว่าตัวเองกำลังจะต้องตาย บริเวณโดยรอบ ทั้งหมดก็ฟื้นคืนสู่สภาพเดิมในทันที

“ยินดีกับคุณด้วย เฉินเกอ คุณผ่านด่านทดสอบด่านที่สน แล้ว! ”

ถาบันเดินไปถึงหน้าเฉินเกอ มองเฉินเกอด้วยรอยยิ้มและเอ่ยออกมา

ได้ยินคำพูดนี้ เฉินเกอก็ลืมตาขึ้นมา

“ผม ผมผ่านแล้วหรือ? ”

เฉินเกอเอ่ยถามด้วยความตกใจเล็กน้อย

“ถูกต้อง คุณผ่านแล้ว! ”

ถาบันพยักหน้าตอบรับอย่างปฏิเสธไม่ได้

“เพราะอะไร? หรือเป็นเพราะเสียสละตัวผมเองเลยถือว่าผ่าน ด่านทดสอบเหรอ? ”

เฉินเกอเอ่ยถามด้วยความไม่เข้าใจเล็กน้อย

“ไม่ ด่านนี้ไม่ได้จะทดสอบว่าคุณจะเสียสละชีวิตตัวคุณเอง หรือไม่ แต่จะดูว่าเพื่อสิ่งล่อลวงและความปรารถนาแล้วคุณจะเลือกที่ละทิ้งเพื่อนของตัวเองหรือไม่

“ตอนนี้ดูท่าคุณจะไม่ใช่คนเช่นนั้น ดังนั้นท่านนี้คุณผ่านแล้ว! ”

ถาบันมองไปที่เฉินเกอและเอ่ยอธิบาย

หลังจากที่ฟังคําอธิบายของถาบัน เฉินเกอถึงเข้าใจ ถ้าหากเมื่อกี้ตัวเองเลือกออกมาข้อหนึ่ง ไม่ว่าจะเลือกคนไหน ก็ล้วนแต่ล้มเหลวทั้งนั้น

“ยังมีอีกข้อหนึ่ง เมื่อกี้หากคุณเลือกออกมาคนหนึ่ง คนที่คุณ เลือกออกมาจะต้องตายจริงๆ! ดังนั้นชีวิตของพวกเขาทั้งสามคุณ เป็นคนรักษาเอาไว้! ”

จากนั้นได้ยินเพียงถาบันเอ่ยเตือนเฉินเกออีกคำหนึ่ง เฉินเกอรู้สึกตกใจในทันที ดวงตาก็เบิกกว้างขึ้นมา

ทันใดนั้น ในใจเฉินเกอเกิดความรู้สึกกลัวภายหลังขึ้นมา เขารู้สึกดีใจที่เมื่อกี้ตัวเองไม่ได้ไปเลือก ไม่อย่างนั้นจะต้องมีคน ตายจริงๆ

“เอาล่ะ เฉินเกอ จนกระทั่งตอนนี้คุณเป็นคนที่แกร่งกล้าและ ใจดีที่สุดที่ฉันเคยพบเจอมา ต่อจากนี้จะเป็นด่านสุดท้ายแล้ว เตรียมตัวพร้อมหรือยัง? ”

ถาบันมองเฉินเกอแล้วเอ่ยออกมา

“อืม มาเถอะ! ”

หลังจากเฉินเกอก็สูดลมหายใจเข้าไปลึกๆ แล้วตอบกลับมา
เมื่อเสียงเงียบไป ถ้าบันก็พาเฉินเธอไปถึงป่าไผ่ในพริบตา

เดียว

“นี่คือ? ”

เฉินเดอมองถาบันเอ่ยถามด้วยความไม่เข้าใจอย่างมาก ไม่ เข้าใจว่าถ้าบันพาตัวเองมาที่ป่าไผ่ทำไม

“ที่นี่คือไผ่ญาณ คุณมีเพียงแต่ต้องไปตัดไผ่ญาณให้ขาด เท่านั้นถึงจะสามารถผ่านการทดสอบด่านนี้ไปได้ ถาบันอธิบายให้กับเฉินเกอ

ได้ยินถึงตรงนี้ เฉินเกอก็รู้สึกประหลาดใจขึ้นมา เขารู้สึกว่า ไม้ไผ่อันนี้น่าจะตัดให้ขาดได้ง่ายมาก

“แบบนี้ก็ง่ายมากน่ะสิ?

เงินเดอมองถาบันและเอ่ยด้วยความมั่นใจเต็มหน้า

“เหอะๆ คุณไปลองดูสิ! ”

ถาบันก็ยิ้มเรียบเฉยเป็นการให้สัญญาณ

หลังจากฟังจบ เฉินเกอก็เดินไปข้างหน้า เดินไปหยุดยืนตรง หน้าไผ่ญาณ

สูดลมหายใจเข้าลึกๆ เฮือกหนึ่ง เฉินเกอกใช้แรงโบกมือตัด ลงไปที่ไผ่ญาณที่อยู่ตรงหน้าต้นนี้

“ตูม! ”
มือของเงินเกอตัดลงไปบนต้นไผ่ญาณต้นนี้อย่างแรง แต่ว่าต้นไผ่ญาณต้นนี้กลับไม่ขยับเขยื้อนเลยแม้แต่น้อย

เห็นภาพนี้แล้ว เฉินเกอถึงกับตกใจไปในทันที เขาคาดไม่ ถึงว่าตัวเองจะไม่สามารถตัดต้นไผ่ญาณให้แหลกละเอียดได้

เป็นอย่างไรบ้าง? ไม่ง่ายเลยใช่ไหม? ” ถาบันมองเฉินเกอแล้วเอ่ยถามด้วยสีหน้าสนใจอย่างมาก

ตอนนี้เฉินเกอรู้แล้วว่าทำไมถาบันถึงปล่อยให้ตัวเองไปลอง อย่างใจเย็นอย่างนี้ จะตัดต้นไผ่ญาณให้ขาดไม่ใช่เรื่องง่าย อย่างนั้นเลยจริงๆ

“เฉินเกอ ต้นไผ่ญาณแต่ละต้นล้วนแต่มีความหมายที่แตกต่าง กันแฝงอยู่ มีเพียงแต่หลังจากคุณได้ตระหนักรู้ถึงความหมาย และเหตุผลที่แฝงอยู่ในนั้น คุณถึงจะสามารถตัดมันขาดได้ ทั้งหมดนี้ล้วนขึ้นอยู่กับวาสนาของคุณแล้ว

เวลานี้ได้ยินเพียงถาบันเอ่ยคำบอกใบ้ให้กับเฉินเกอ

หลังจากฟังคำบอกใบ้ของถาบันแล้ว เฉินเกอก็เข้าใจความ หมายที่อยู่ข้างในทันที

“ถ้าอย่างนั้นผมควรจะไปสัมผัสรับรู้ถึงความหมายของไผ่ ญาณที่อยู่ข้างในอย่างไรดี? ”

เฉินเกอสอบถามเกี่ยวกับวิธีการกับถาบัน

“วางมือของคุณไว้บนไผ่ญาณเพื่อสัมผัสรับรู้ มันจะถ่ายทอดความหมายในตัวของมันเองเข้ามาในสมองของคุณเอง! จำคำนี้ เอาไว้ ใช้ใจไปสัมผัสรับรู้ อย่าถูกจูงให้เดินไป!”

ถาบันบรรยายรายละเอียดด้วยความอดทน

พูดจบ เฉินเกอก็ทำตามที่ถาบันพูดออกมา นำมือของตัวเอง ไปวางเอาไว้บนไผ่ญาณที่อยู่ตรงหน้า

ทันใดนั้น ต้นไผ่ญาณต้นนี้ก็เกิดแสงสีฟ้าอ่อนสว่างขึ้นมา แสง สว่างส่องแสงไปที่มือของเฉินเกอในทันที

วินาทีต่อมา เฉินเกอก็เข้าไปสู่ช่องว่างสีขาวช่องหนึ่ง

ในช่องว่างมีชายชราคนหนึ่งอยู่ในนั้น

ชายชรานั่งอยู่บนพื้น ด้านหน้าของเขามีกระดานหมากล้อม

วางอยู่

เฉินเกอรู้สึกอึ้งไปเล็กน้อย จากนั้นก็เดินเข้าไป เดินเข้าไปและ

หยุดยืนตรงหน้าชายชรา

“พ่อหนุ่ม คุณมาแล้ว นั่งเถอะ! “

ยังไม่รอให้เฉินเกอเอ่ยปาก ชายชราก็เอ่ยปากพูดคุยและสั่ง เฉินเกอค่าหนึ่ง

หลังจากเฉินเกอได้ยินแล้ว ก็นั่งลงไปในทันที

“มา เล่นกับฉันตาหนึ่งเป็นอย่างไร? ”

หลังจากนั่งลงมา ชายชราก็เอ่ยปากแนะนำเงินเกออีกครั้ง
หลังจากเฉินเกอได้ยิน ต้องไม่มีความเห็นสักนิดอยู่แล้ว ดังนั้น จึงพยักหน้าเห็นด้วย “ได้แน่นอนอยู่แล้ว ได้เล่นหมากรุกกับผู้ อาวุโสถือว่าเป็นเกียรติสำหรับผม”

ได้ยินคำพูดของเฉินเกอ ชายชราก็ยิ้มออกมาโดยไม่เอ่ย อะไร

พริบตาเดียว บนกระดานหมากรุกก็สะอาดหมดจดทันที

“ผู้อาวุโสเชิญคุณก่อน! ”

เฉินเกอเอ่ยกับชายชราที่อยู่ตรงหน้าด้วยความเคารพ ชายชราก็ยิ้มออกมาเล็กน้อยเช่นกัน แต่ว่าไม่ได้ยื่นมือไปเล่น หมากรุก

วินาทีต่อมา ภาพมหัศจรรย์ก็เกิดขึ้นมา

เห็นเพียงเบี้ยหมากรุกที่อยู่ในกล่องใส่หมากรุกขยับขึ้นมาเอง ได้ บินออกมาและร่อนลงบนกระดานหมากรุก

เห็นถึงฉากนี้แล้ว ทำให้เฉินเกอรู้สึกประหลาดอย่างหาที่ เปรียบไม่ได้จริงๆ

ถึงคราวเฉินเกอแล้ว เฉินเกอก็ค่อยๆ หยิบเอาเบี้ยสีดำออก จากกล่องใส่หมากรุกช้าๆ เม็ดหนึ่งแล้ววางลงบนกระดานหมากรุก

หมากล้อม เฉินเกอเคยได้สัมผัสมาบ้างแล้ว แต่ก็แค่พอจะรู้ บ้างนิดหน่อยเท่านั้น ไม่ได้ชำนาญมากเท่าไหร่
ด้วยความรวดเร็ว เฉินเกอกับชายชราก็เธอวางลงฉันวางกลับ

ไป

ใช้เวลาไม่นานเท่าไหร่ เฉินเกอก็พ่ายแพ้ไป

“พ่อหนุ่ม อย่าเพิ่งใจร้อนไป ต้องรู้ถึงวิธีการเข้าใจความหมาย ลึกซึ้งในหมากกระดานนี้

ได้ยินเพียงชายชราเอ่ยกับเฉินเกอ

คำพูดนี้ของชายชรามีนัยยะเหนือคำพูดอยู่ ในคำพูดมีความ หมายอื่นแฝงอยู่

เฉินเกอรู้ว่า หากตัวเองต้องการที่จะเข้าใจความหมาย ดูท่าจะ ต้องลงมือจากหมากกระดานนี้แล้ว

พูดจบ ทั้งสองก็เริ่มรอบที่สอง

แต่ว่าดูจากรอบที่สองนี้ เห็นได้ชัดว่าเฉินเกอจะก้าวหน้ากว่า

รอบแรกมาก

ในรอบแรกโดยพื้นฐานแล้วเฉินเกอเป็นฝ่ายตั้งรับอยู่ตลอด ดังนั้นจึงทำให้สุดท้ายตัวเองไม่มีแรงที่จะต่อสู้กลับไปได้ ถูกจูง จมูกเดินไปเลยโดยตรง

และในรอบนี้เฉินเกอเกิดความเปลี่ยนแปลงขึ้น เขาไม่ไป เป็นฝ่ายตั้งรับเองอีก แต่เลือกที่จะฝ่ายเริ่มต้นโจมตี ต่อสู้กับชาย ชราอย่างไม่สามารถสลัดตัวออกมาได้

แต่ว่าผลสุดท้าย เฉินเกอก็เป็นฝ่ายแพ้อยู่ดี
“พ่อหนุ่ม รอบนี้ก้าวหน้าอย่างมาก ห่างกับความสำเร็จเพียง แต่ก้าวเดียวเท่านั้น! ”

ชายชราเอ่ยปากเตือนเงินเกออีกครั้ง

ต่อมา รอบที่สามก็เริ่มต้นขึ้น

ทันทีที่เริ่มเกม เฉินเกอเริ่มต้นโจมตีเองก่อน ไม่เปิดโอกาส ให้ชายชราได้มีโอกาสในการโจมตีเลยแม้แต่น้อย

รอบนี้เฉินเกอจะไม่มีทางยอมให้ชายชราจูงตัวเองเดินไปเด็ด ขาด เขาจะเป็นฝ่ายจูงชายชราเดินเอง

เป็นเช่นนั้นจริงๆ หลังจากผ่านการประลองสองเกมก่อนหน้า

นั้นแล้ว ทักษะการเล่นหมากล้อมของเฉินเกอก้าวหน้าไปอย่าง ก้าวกระโดด แตกต่างไปจากสองเกมก่อนหน้านั้นไปอย่างสิ้นเชิง ทำให้ตัวเฉินเกอเองยังรู้สึกประหลาดใจอย่างมาก หลังจากผ่านการต่อสู้ที่ดุเดือดนี้แล้ว สุดท้ายในรอบนี้เฉินเก

อก็ได้รับชัยชนะ

“พ่อหนุ่ม ยินดีด้วยคุณเข้าใจความหมายสำเร็จแล้ว คุณกลับ ไปได้แล้ว! ”

หลังจากชนะ ชายชราเอ่ยกับเฉินเกอโดยตรง

เฉินเกอเองก็ประหลาดใจ

ยังไม่รอให้เฉินเกอเอ่ยปากสอบถามสาเหตุ เฉินเกอก็ถูกส่ง ออกไป

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ