บทที่ 92 คฤหาสน์หยุนกิ่ง

“อะไรนะ? เขาก็คือคุณชายเงิน?

ทุกคนได้ยินคำพูดของไปเสี่ยวเฟย ต่างก็มองด้วยความตก ตะลึง

และหนูเฉียงยิ่งจ้องตาโตอย่างไม่อยากจะเชื่อเลย

เหมยยิ่งอ้าปากกว้าง

“พี่ชายบุญธรรม เป็นท่านหรือครับ? คุณคือพี่ชายของ ผม เฉินเกอหรือครับ?

หวงหยงหาวก็คิดไม่ถึงว่าเฉินเกอจะปรากฏตัวด้วยวิธีนี้

เขาจึงมีเหงื่อไหลเต็มตัวเลย

“ใช่ ผมเอง! “เฉินเกอพูดอย่างยากลำบากหนึ่งประโยค อยากจะลุกขึ้นมา แต่มีเสียง อุ้ย สูดลมหายใจเข้าหนึ่งครั้ง

ถูกผู้หญิงพวกนี้นั่งจนชาไปหมดทั้งตัวแล้ว

“ใครก็ได้ ประคองผมที่

“หา! คุณชายเงินคุณชายเฉิน!

เหล่าผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าช็อคไปตามๆ กัน เสียงกรีดร้อง ของพวกเธอได้กลบกลืนเสียงของเงินเกอ

หลินถึงวิ่งมาประคองเฉินเกอขึ้นมา
อันที่จริงเมื่อหลินเกือบจะเอื้อไปแล้ว เหตุผลหลัก คือกลัวนั่นเอง

ครั้งที่แล้วตัวเองขัดใจกับคุณชายเงิน เพราะเห็นแก่หน้า ของพ่อตัวเอง คุณชายเฉินจึงได้ลงโทษเบาๆ

แต่ครั้งนี้รุนแรงมาก เธอไม่รู้ว่าต่อจากนี้คุณชายเฉินจะ ระเบิดความโมโหอย่างไร จึงยืนอยู่ข้างๆไม่กล้าพูดอะไรสักค่า เพราะสมองยังหมุนไม่กลับมา สมองโดนอุดตันแล้ว!

“คุณชายเฉิน! ใครที่คุณจนเป็นสภาพแบบนี้ครับ? หวงหยงหาวรีบกระโจนเข้ามาทันที ประคองเฉินขึ้นมา ภาพนี้ทำให้เฉวโน้มนตบ พวกสาวสวยที่สวมใส่ชุด บิกินีก็มันไปด้วยไ

ที่แท้แขกคนสำคัญของวันนี้คือเขานี่เอง คนที่เป็นอภิมหา เศรษฐีก็คือเขาคุณชายเฉิน!

โอ้! พระเจ้า เมื่อกี้ตัวเองทําอะไรลงไป?

คุณชายเฉิน โปรดปรานพวกเธอ ถึงได้มองพวกเธอ แต่ ตัวเองล่ะ กลับไปเหยียบหยามคุณชายเฉิน

พลาดโอกาสที่ดีในการรู้จักคุณชายเงินไปแล้ว

โอ๊ย โอ๊ย โอ๊ย!

รวมทั้งสี่เฉวโน่ด้วยอายจนลำไส้จะไปหมดแล้ว คนที่เสียใจภายหลังที่สุดเห็นจะเป็นหนูเฉียงกับซูเหมยแล้ว

วันนี้หนูเฉียงกดขี่เฉินเกอทั้งวัน คุยอวดเส้นสายของตัว เองสารพัด และอวดถึงอำนาจความสามารถของตระกูลของตน เพื่อจะเทียบให้เขาต่ำลงไป

และระหว่างนั้น เฉินเกอแค่ยิ้มไม่พูดอะไรกับสิ่งที่ตนได้

โอ้อวด

ยังคิดว่าตัวเองเยาะเย้ยได้ผล ทําให้เฉินเกอขายหน้าจน ไม่กล้าพูดอะไรออกมา

OMG ที่แท้เขาหัวเราะที่ตัวเองนั้นโง่เขลาต่างหาก! ซูเหมยแค่ปรับอารมณ์ไม่ทัน มองเฉินเกอด้วยสีหน้า

ตกใจ

เธออยากจะพูด แต่ตอนนี้มีเสียงเหมือนระเบิดต่างๆดัง ขึ้น มีช่องว่างให้เธอพูดสักที่ไหนกันล่ะ

“คุณชายเฉิน! คุณชายเฉิน! “สาวสวยทั้งหลายเริ่ม

ตะโกนเรียกเสียงดัง

“พวกคุณสังเกตเห็นไหมว่า คุณชายเฉินหล่อเหลา คมคายยิ่งนัก! ”

“ใช่ๆ พวกคุณดูสิ คุณชายเฉิน ใส่เสื้อตลาดยังหล่อ ขนาดนี้เลย คนธรรมดาทำอย่างนี้ไม่ได้นะ?

“ไม่ทราบว่าคุณชายเฉินมีแฟนหรือยังค่ะ? โอ้ สวรรค์คุณชายเงินเป็นคนแบบผ้าขี้ริ้วห่อทอง ผู้ชายอย่างนี้มีน้อยมาก นะ อยากเป็นแฟนกับเขาจังเลย! ”

ผู้หญิงมากมายกำลังหารือเนื้อหาประมาณนี้อยู่

แสดงความปรารถนารักที่มีต่อเงินเกอ

พูดตามความจริง ตอนนี้ในใจของเฉินเกอรู้สึกดีมาก ถูกสาวๆสวยๆมากมายมองด้วยสายตาโปรดปราน ยังเป็นครั้งแรกด้วย

“คุณชายเฉิน ขอโทษค่ะ!”

ขณะนี้ พวกผู้หญิงอย่างเช่น เฉวโนต่างค่านับเฉินเก อด้วยท่าทาง นอบน้อม

โดยเฉพาะ เฉโน่ ตอนนี้เริ่มบีบเต้าที่ขาวนวลของตัว

เอง หวังว่าจะสามารถดึงดูดใจความสนใจของเฉินเกอได้ “คุณชายเฉิน เมื่อกี้พวกเธอเสียมารยาทอย่างนี้ จะ ลงโทษพวกเธอยังไงดีครับ?

เวลานี้หวงหยงหาวถามขึ้นมาเอง

ในใจของหวงหยงหาวรู้สึกว่า ใครว่าหนักหรือเบา อะไร คือสิ่งที่สำคัญ

และท่าทีอย่างเฉโน่ มีหรือที่หวงหยงหาวจะดูไม่ออก เขาคิดว่าผู้หญิงทั่วไปต่างวิ่งเข้ามาหาเขาด้วยตัวเอง ไม่ง่ายเลยที่จะเห็นคนที่แกล้งทำเป็นหวนตัวอย่างสีเจโน่มาอยู่กับ

เขา

หวงหยงดาวก็อยากสัมผัสรสชาติการตามจีบผู้หญิงด้วย

เหมือนกัน

แต่ตอนนี้ก็แค่นี้เอง

แต่ตอนนี้ผู้หญิงที่โง่เขลา คุณชายเฉิน ทำให้ทำลาย แผนเตรียมการพบเจอครั้งแรกกับคุณชายเงินอย่างไม่มีชิ้นดี หวงหยงหาวมีความคิดที่จะตีเฉาโน่ให้ตายด้วยซ้ำ!

ดังนั้นเขาจึงได้ถามขึ้น

เฉินเกอเหล่ตามองพวกเฉวโนแวบหนึ่ง

พูดตามความจริง หญิงพวกนี้โมโหเฉินเกอไม่ใช่น้อย

ไม่ลงโทษคงจะไม่ได้

“ง่ายมาก ลงโทษพวกเธอใส่บิกินีแล้วไปเล่น

วอลเลย์บอลกัน! ”

เฉินเกอพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย

“หา? ง่ายๆอย่างนี้เลยหรอ? ”

ความเพ้อเจ้อในใจของลี่เฉวโน่ได้บังเกิด หรือคุณชาย เงินคิดจะปรองดองและปกป้องตัวเธอ เป็นห่วงเธอ?

เพราะตัวเองสวยขนาดนี้ ทำไมผู้ชายจะไม่หลงไหลล่ะ?
เวลานี้เฉวโน่คิดฟุ้งซ่านไปต่างๆนาๆ

แต่นาทีต่อมา เฉินเกอดสาดน้ำเย็นเข้ามาใส่อย่างจัง

แน่นอน ไม่ใช่ตรงนี้ แต่เป็นที่ถนนที่มีผู้คนพลุกพล่าน และเป็นที่คนนิยมในย่านเมืองหยุนอ่างใส่ชุดบิกินีแล้วแข่ง วอลเลย์บอลหนึ่งนัด

หา! *

เฉวโน่ตัวแข็งไปทั้งตัว

มันช่างขายหน้าเหลือเกิน!

“เชอะ ยังไม่รีบขอบคุณคุณชายเฉินอีก ก็ลงโทษพวกคุณ อย่างนี้แล้วกัน ตอนนี้ฟ้ามืดแล้ว คนน้อยมาก รอพรุ่งนี้ตอนกลาง วัน ที่ถนนหมุนร่างจะคนเยอะ พอถึงเวลานั้น ผมจะจัดเตรียมการ แข่งขันให้พวกคุณ!

หวงหยงหาวยกแขนขึ้น

เชื้อเชิญเฉินเกอเข้าไปที่เรือสำราญกัน

“คุณชายเฉิน ฉันรักคุณ! นะนะนะ! ”

หลังจากที่เงินเกอเดินเข้าเรือสำราญแล้ว มีผู้หญิงหลาย คนที่เกาผมของตัวเองแล้วพูดอย่างบ้าคลั่ง

ยังมีผู้หญิงสวยๆหลายคนที่สวมใส่บิกินีแล้วควงแขน ของเงินเกอไว้อย่างใกล้ชิด

พระเอกในค่ำคืนนี้ ที่แท้ก็เป็นเงินเกอ คุณชายเงินนี่เอง!

“พิชัย พี่! ”

ซูเหมยร้อนใจจนอยู่ไม่นิ่ง ตอนแรกหลินจะตามเงินเก อเข้าไปที่เรือสำราญ แต่ตอนนี้ได้ยินเสียงของน้องสาวที่เป็นลูกพี่ ลูกน้องกัน จึงได้เดินออกมา

“เฉินเกอก็คือคุณชายเป็นเจ้าของถนนการค้าจีนหลัง ท่าไมพี่ไม่พูดกับฉันก่อนล่ะ หล่อมากเลย เฉินเกอหล่อจริงๆ ฉัน ผิดไปแล้ว เป็นความผิดของฉันเอง พี่สาว พี่ต้องช่วยฉันอธิบาย กับคุณชายเฉินนะ!!

“เออเสี่ยวเหมย ได้เตือนน้องหลายครั้งแล้วใช่ไหม เวลาจะพูดจะจาอะไรให้มีขอบเขตหน่อย แต่เธอวางใจได้ ดูท่า แล้วคุณชายเฉินไม่ได้โทษน้อง! รายละเอียดค่อยคุยกันวันหลัง นะ ใช่แล้ว เรื่องเงินเกอก็คือคุณชายเฉิน น้องอย่าไปบอกใคร โดยพลการละเก็บเรื่องวันนี้ไว้ในอก ขอแค่คุณชายเฉินไม่ยินดีที่ จะเปิดเผยด้วยตัวเอง ก็จะไม่ให้หลุดออกจากปากของพวกเรา เด็ดขาดเชียวนะ! ”

“หา? แต่พี่ค่ะ วันนี้มีคนตั้งมากมายเห็นคุณชายเฉิน แล้วนี้ค่ะ!!”

หลิน สายหัวไปมา ไปข้างๆ “น้องเห็นบอร์ดี้การ์ด สวมใส่เสื้อดำที่เดินไปมาหรือยัง? ”

เมื่อเหมยมองไป เห็นเพียงบอร์ดี้การ์ดใส่เสื้อสีดำที่มี สีหน้าเย็นชาสิบกว่าคน กำลังเดือนทายาทเศรษฐีที่อยู่ในเหตุการณ์ พวกคุณหนูลูกเศรษฐีฟังแล้วต่างพยักหน้ารับ

เห็นได้ชัดว่าไม่กล้าปฏิเสธ

“นี่ถึงจะเป็นคุณชายอย่างแท้จริงใช่ไหม?

เหมยตกตะลึงตาค้าง

ต่อมา งานเลี้ยงในเรือสำราญได้เริ่มขึ้นบนผิวน้ำทะเล

เฉินเกอนั่งเรือสําราญครั้งแรก ดูวิวทะเลที่กว้างสุดลูกหูลูก ตาในยามค่ำคืนและฟังเสียงคลื่นทะเลอย่างสุนทรีย์ เป็นช่วง เวลาที่ผ่อนคลายและมีความสุขมาก

สําหรับเรื่องสถานะที่แท้จริงของตัวเอง เฉินเกอก็มิได้ไป ติดใจเอาความอะไรมาก

ก็คืออยากจะใช้ชีวิตปกติเฉกเช่นคนสามัญธรรมดา

ทั่วไปเหมือนเดิม เพราะวิถีชีวิตที่หรูหราอย่างหวงหยงหาว เฉิน เกอรู้สึกไม่ชื่นชอบสักเท่าไหร่

สิ่งนี้ก็เปรียบเหมือนกับปลาตัวน้อยๆตัวหนึ่ง ซึ่งเคย แหวกว่ายอยู่ในน้ำอย่างอิสระเสรี และคุณกลับให้มันขึ้นฝั่งแล้ว ให้ปีนขึ้นต้นไม้ที่สูงลิ่ว

มันจะทำได้ในเวลาอันสั้นไหม?

เป็นไปไม่ได้!

สรุปก็คือ ณ ตอนนี้เงินเกอไม่เป็นแบบนั้น

ดังนั้นเมื่อสักครู่นี้จึงได้ให้ไปเสี่ยวเฟยไปจัดการธุระเรื่อง
ปาร์ตี้ในค่ำคืนนี้ เฉินเกอเล่นกับพวกหวงหยงหาวกับไป เสี่ยวเฟยเกือบทั้งคืน พอจะเข้านอนก็ปาเข้าไปถึงตีสี่ตีห้าเสีย แล้ว

ทายาทเศรษฐีคนอื่นๆ ที่อยู่ในเรือสำราญก็เช่นกัน สรุป แล้วทุกคนต่างมันส์หลุดโลกกันทั้งนั้น

วันรุ่งขึ้นพวกเขาก็ได้ออกทะเลกัน

จนถึงตอนบ่าย ปาร์ตี้บนเรือสำราญก็ถือเป็นอันจบสิ้นลง

“พี่ชาย อีกสามวันผมจะไปที่เมืองจีนหลิง แล้วผมจะไป เยี่ยมท่านนะ ! เพราะยังไงผมก็ต้องไปอยู่แล้ว! ”

ระหว่างทางที่กลับจากทะเล หวงหยงหาวพูดอย่างสนิท

“มีธุระอะไรถึงไปเมืองจินหลง”

“ไปร่วมนิทรรศการขายคฤหาสน์หยุนติ้งหรือเปล่า?

ไปเสี่ยวเฟยพูดอย่างยิ้มแย้ม

หวงหยงหาวพยักหน้า “พ่อผมบังคับให้ผมไปเปิดโลก ทัศน์ให้ได้! ”

เงินเกอฟังแบบมึนๆงงๆ แต่ฟังดูชื่อของคฤหาสน์หยุนติ้ง น่าจะไม่เลว เนื่องจากช่วงนี้เฉินเกออยากจะซื้อบ้านสักหลังหนึ่ง อยู่พอดี
งถามว่า

“คฤหาสน์หยุนติ้ง ทําไมผมไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย มัน หรูหรามากเลยหรือ?

หวงหยงหากลืนน้ำลายแล้วพูดด้วยท่าทีที่ตกตะลึง “พี่ คฤหาสน์หยุนติ้งมันไม่ใช่แค่หรูหราเท่านั้นนะ! ”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ