บทที่ 907 ลบความทรงจำ

ฟังเสียงร้องไห้ของหญิงสาว เจนรู้สึกปวดใจอย่างมาก เฉินเก อก็ได้มองมาแวบหนึ่ง ส่ายหัวอย่างสงสารแล้วเดินออกไป

เงินเกอได้กวักมือไปทางที่เลยเล่ซ่อนตัวอยู่ส่งสัญญาณให้เขา

เลยเล่เห็นสัญญาณมือแล้ว ก็รีบวิ่งไปที่ประตูบ้านอย่างรวดเร็ว

ขณะที่เห็นเลือดที่กระจายอยู่บนพื้น เลยเล่ทนไม่ไหว จนต้อง รีบวิ่งออกมาอาเจียน นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเห็นคนเสียชีวิตต่อหน้า ต่อตาตัวเอง มันทำให้เขาตกใจมาก

เฉินเกอก็ไม่ได้ว่าเขา เขารู้ว่าเป็นครั้งแรกที่เลยเล่เห็นภาพ แบบนี้ มันปกติมาก ซินแล้วมันก็จะดีขึ้นมาเอง อย่างไรเสียอีก หน่อยเลยเล่ยังไงก็ต้องพบเจอเรื่องแบบนี้อีก ก็ให้เขาซินเสียตั้ง แต่เนิ่นๆ

ผ่านไปสักพัก เลยเล่จึงค่อยๆ ดีขึ้น เฉินเกอกับเลยเล่จึงได้ จัดการกับศพพร้อมกัน อีกอย่างยังได้ช่วยฝังพ่อแม่ของหญิงสาว

ไว้อีกต่างหาก

“เฉิน…คนพวกนี้มันไม่ใช่คนจริงๆ! ”

เลยเล่ยืนอยู่หน้าประตูบ้าน ด่าอย่างโมโห

เฉินเกอยืนอยู่ที่เดิม ไม่ได้พูดแม้แต่คำเดียว สีหน้าเคร่งขรึมมาก
นักล่าเหล่านี้ช่างไม่มีความเป็นคนเลยแม้แต่นิดเดียว ถึงได้ทำ เรื่องที่น่าอนาถเพียงนี้

เลยเล่นั้นได้ตัดสินใจแล้ว ตัวเองตัดสินใจแล้วจะพยายามเป็น

ผู้ฝึกตน ให้ได้

เวลานี้ เฉินเกอก็ได้เดินออกไป

ก็เห็นวิญญาณสองตนปรากฏตัวอยู่ตรงหน้าเฉินเกอ

“ท่านทั้งสอง ผมรู้ว่าพวกท่านได้ตายด้วยน้ำมือของคนเหล่านี้ พวกคุณจงจากไปอย่างสบายใจเถอะ ผมจะช่วยพวกคุณลงโทษ พวกมันเอง จะทำให้พวกมันไม่มีวันได้ผุดได้เกิดอย่างแน่นอน! ”

เฉินเกอมองวิญญาณสองคนนี้พูดเป็นมั่นเป็นเหมาะ

ไม่ผิด วิญญาณสองคนนี้ก็คือพ่อแม่ของหญิงสาว หลังจากที่ พวกเขาตายแล้ว วิญญาณก็ได้ออกจากร่าง ปรากฏตัวอยู่ตรง หน้าของเฉินเกอ

ได้ยินคำพูดของเฉินเกอแล้ว วิญญาณทั้งสองตนก็ไม่ได้พูด อะไร จากนั้นก็ค่อยๆ สลายหายไปจากตรงหน้าของเฉินเกอ

ที่เฉินเกอพูดแบบนี้ เพื่อไม่อยากให้พ่อแม่ของหญิงสาวกลาย เป็นผีร้าย ยังไงก็ต้องให้พวกเขาจากไปอย่างสบายใจ

จากนั้น เฉินเกอก็ชักกระบี่ชิงหยวนของตัวเองออกมา

จากนั้นเฉินเกอก็ได้ร่ายมนตร์คาถา

“วิชาดูดจิต! ”
มนตร์คาถา เฉินเกอร่ายนั้นเรียกว่าวิชาดูดจิต

วิชาดูดจิต: เฉินเกอใช้สำหรับในการจัดการกับวิญญาณโดย เฉพาะ ทำลายวิญญาณของคนที่ชั่วร้ายบางคนโดยตรง เพื่อให้ วิญญาณของพวกเขาสลายหมดสิ้น ไม่ได้ไปผุดไปเกิดตลอดกาล มีไว้เพื่อลงโทษ

วิธีนี้เฉินเกอนำออกมาใช้น้อยมาก แต่วันนี้จำเป็นต้องนำออก มาใช้ เขาต้องการลงโทษเหล่านักล่าที่ตายไป ถึงแม้ตายแล้วก็ ไม่สามารถให้เขาตายอย่างสบาย ต้องให้พวกเขารับโทษที่ควร จะได้รับ มีเพียงวิธีนี้ถึงจะคู่ควรกับพ่อแม่หญิงสาวที่ตายไปแล้ว

เมื่อร่ายคาถาดูดจิต วิญญาณนักล่าเหล่านั้นก็ถูกดูดเป็นก้อน แสงสีขาว

“สลาย! ”

เงินเกอออกแรงสะบัดกระบี่ซิงหยวน ก็ได้ฟันวิญญาณเหล่า

นั้นแตกกระจาย

ก้อนแสงถูกฟันกระจาย ก็เท่ากับว่าวิญญาณนักล่าเหล่านี้ได้ ถูกทำลายไปหมดแล้ว สลายไปหมดสิ้น

เท่ากับว่าได้ลงโทษพวกเขาอย่างสาสมแล้ว

มองเห็นการกระทำทุกอย่างของเฉินเกอ เลยเล่ที่ยืนอยู่ด้าน หลังมองเห็นทุกอย่างอย่างชัดเจน เขารู้สึกว่ามันอัศจรรย์มาก ในใจรู้สึกตื่นเต้นมาก ตัวเองจึงได้ตัดสินใจว่าจะต้องกลายเป็นผู้ ฝึกตนที่เก่งกาจอย่างเฉินเกอให้ได้
หลังจากจัดการทุกอย่างให้เรียบร้อยแล้ว เฉินเกอจึงได้กลับ เข้าบ้านหลังนั้นอีกครั้ง

เวลานี้เห็นหญิงสาวได้สงบสติอารมณ์แล้ว แต่ว่าหญิงสาวนั้น เงียบมาก ไม่พูดแม้แต่คำเดียว คนทั้งคนเหมือนกับตกใจจนช็อก ไปแล้ว

“เฉินเกอ ช่วยเธอด้วย! ”

เห็นเงินเกอเข้ามา เงินจีก็ได้ร้องขอความช่วยเหลือ

เฉินเกอได้ยินแล้ว ก็เข้าใจความหมายในคำพูดของเงิน

“เธอแน่ใจว่าจะให้ฉันทำแบบนั้นเหรอ? ”

เฉินเกอมองเงินแล้วถามขึ้น

เงินจีมองหญิงสาวในอ้อมอกด้วยสัญชาตญาณ จากนั้นจึง หลับตาลงแล้วพยักหน้า

“ฉันแน่ใจ ฉันไม่อยากให้เธอมีชีวิตอยู่อย่างเจ็บปวดและหมด หวัง”

เงินจีจ้องมองเฉินเกอแล้วกล่าวอย่างจริงจัง เธออยากจะช่วย เหลือหญิงสาวคนนี้

“ได้ งั้นก็ตามที่เธอบอก! ”

เฉินเกอก็เลือกที่จะฟังข้อเสนอของเงินจี

เลยเล่ที่อยู่ด้านข้างใบหน้าเต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น และสงสัย เขาไม่เข้าใจสิ่งที่เฉินเกอกับเงินที่กำลังสนทนากัน
พูดจบ เฉินเกอก็ได้เดินไปข้างกายของหญิงสาว ยื่นมือออกไป วางอยู่บนหน้าผากของหญิงสาว

แค่เบาๆ ก็เห็นหน้าผากของหญิงสาวเปล่งแสงออกมานิด

หน่อย

ตามมาด้วย แสงได้ค่อยๆ ล้อมรอบศีรษะของหญิงสาว แสง นั้นยิ่งอยู่ยิ่งเร็ว จนกระทั่งสุดท้ายแสงก็ได้หายไป

“พี่เฉิน นี่……..มันหมายความว่าไง? ”

เลยเล่ถามอย่างไม่เข้าใจ

“พี่เฉินของนายกำลังช่วยลบความทรงจำของเธอ เพื่อให้เธอ ลืมเรื่องราวที่เกิดขึ้นในวันนี้ให้หมดสิ้น ก็จะได้กลายเป็นคนใหม่ โดยแท้จริง”

เงินจีมองเลยเล่อธิบาย

เลยเล่ฟังแล้ว ก็แสดงสีหน้าประหลาดใจทันที เขาคิดไม่ถึงว่า จะมีเรื่องที่สามารถในการลบความทรงจำได้อยู่จริง

สั้นลงเท่าไหร่นั้นไม่สามารถที่จะรู้ได้! ”

“เพียงแต่วิธีการแบบนี้จะทำให้อายุขัยของหญิงสาวสั้นลง จะ จากนั้นก็ฟังเป็นที่เล่าออกมา

ไม่ว่าเรื่องอะไรก็มีทั้งข้อดีและข้อเสีย มันเป็นสมดุลที่เกิดขึ้น โดยธรรมชาติ

ถึงแม้เฉินเกอจะช่วยหญิงสาวลบล้างความทรงจำที่เจ็บปวดนี้แต่ก็ต้องทำให้อายุขัยของหญิงสาวสั้นลง ไม่ว่าอะไรก็ต้องแลก กันทั้งนั้น

แบบนี้ก็ดีเหมือนกัน สามารถทำให้หญิงสาวไม่ต้องมีชีวิต อย่างเจ็บปวดอีก

หลังจากนั้นสักพัก หญิงสาวก็ได้ตื่นขึ้นมา

หลังจากตื่นแล้ว หญิงสาวมองเงินทั้งสามคน

“พวก…..พวกคุณเป็นใคร? ”

หญิงสาวถามอย่างสงสัยแล้วมองไปที่เฉินเกอทั้งสามคน

“เมื่อกี้จู่ๆ เธอก็เป็นลมล้มไป พวกเราเป็นคนช่วยเธอเอาไว้

เงินยิ้มอย่างเป็นมิตรอธิบายให้กับหญิงสาว “หา? อย่างนี้นี่เอง แต่ฉันจำไม่ได้เลยแม้แต่นิดเดียว!

หญิงสาวถามด้วยใบหน้าที่แปลกใจมาก เธอจำอะไรไม่ได้สัก อย่างเลย ไม่เหลือความทรงจำแล้วจริงๆ

“เธอไม่เป็นไรก็ดีมากแล้ว เธอชื่ออะไรเหรอ? ”

เงินจีจึงได้เบาใจ จากนั้นก็ถามหญิงสาวอย่างยิ้มๆ

หญิงสาวกลับขมวดคิ้วขึ้นมาแล้วคิด

คิดไปตั้งนาน หญิงสาวก็ไม่สามารถที่จะนึกชื่อของตัวเองได้

หญิงสาวส่ายหัวของตัวเองอย่างเบาๆ
“ฉันก็ไม่รู้ว่าฉันชื่ออะไร ทำไมฉันจำอะไรไม่ได้เลย

หญิงสาวมองเฉินเกอทั้งสามคนด้วยสีหน้าที่เคร่งเครียดแล้ว

กล่าว

เฉินเกอก็ได้มองไปที่เงิน

พวกเขารู้ว่านี่คือผลข้างเคียงจากการสูญเสียความทรงจำ

“เธอจำไม่ได้ว่าที่นี่เป็นที่ไหนเหรอ? ” หญิงสาวก็ยังคงส่ายหัว

เงินก็ได้ถามหญิงสาวอีกหนึ่งคำถาม

“จำไม่ได้ ไม่คุ้นแม้แต่นิดเดียว! ”

หญิงสาวตอบตามตรง ไม่ได้ลังเลเลยแม้แต่น้อย นั่นก็ หมายความว่าเธอได้ลืมเรื่องราวในอดีตหมดสิ้นทุกอย่างแล้ว อีกทั้งยังลืมชื่อของตัวเองอีกด้วย

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ