บทที่ 895 การเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหัน

ท่านผ่านพยักหน้าและตอบว่า “ใช่ เป็นเวลาหลายหมื่นปี มีคน มากมายที่ต้องการหาโลงศพของบรรพบุรุษเผ่าผี เพียง

เพื่อต้องการเอาลูกไข่มุกผีในโลงศพ “มุกผีเหรอ? คุณมาเพื่อมุกผีนี้หรือ?”

หลังจากที่เฉินเกอได้ฟัง ก็ถามท่านผ่าน

“ใช่ ฉันมานี่ก็เพื่อมุกผีนี้ มุกผีของเผ่านี้ช่วยให้ฉันมีร่างกาย ใหม่ได้”

ทํานฟานอธิบาย

หลังจากที่เฉินเกอได้ยิน ก็ไม่มีความคิดเห็นใดๆ เขามาที่นี่ เพื่อช่วยเหลือทานฟ่าน ดังนั้นเขาจึงไม่ได้มีความคิดเห็น

เกี่ยวกับมุกผีนี้มากนัก

“ถ้าอย่างนั้นพวกเรามาเปิดโลงกันเถอะ!”

หลังจากตรวจสอบแล้ว เฉินเกอก็แนะนำให้ท่านฟาน

ท่านฟานรีบพยักหน้าทันที เขาแทบรอไม่ไหวที่จะได้มุกผี

“เงินจี โจวโน่ คุณสองคนยืนห่างออกไปเล็กน้อย และถ้ามี อะไรผิดปกติให้รีบออกจากทางเข้าทันที!

เฉินเกอเตือนเงิน และโจวโน่
เงิน และโจว โนรีบเดินไปที่ด้านข้างของทางเข้าอย่างเชื่อฟัง และยืนอยู่ที่นั่นไม่กล้าขยับ และจ้องมองเฉินเกอและทั้งสามคน “มาเลย เลยเล่ คุณไปเอาโซ่ทั้งสองข้างวางลง ฉันจะวางทาง

เฉินเกอมองไปที่เลียเล่และออกคำสั่ง

หลังจากพูดจบ ทั้งสองก็แยกย้ายกันทำ และแกะโซ่ที่ปลายทั้ง สองข้าง

“ตูม!”

หลังจากโซ่ถูกแกะออก โลงศพก็ตกลงที่พื้น และทันใดนั้นก็มี ฝุ่นฟุ้งกระจายอยู่รอบๆ

โลงศพที่ถูกเก็บไว้เป็นเวลาหลายหมื่นปี ต้องถูกปกคลุมไป ด้วยฝุ่น ซึ่งเป็นสิ่งที่แน่นอนอยู่แล้ว

ขั้นตอนต่อไปคือการเปิดโลง

“เลยเล่ คุณยืนอยู่ที่นั่น ฉันจะผลักโลงศพด้านนี้ออกไป คุณจับ ฝาไว้ด้วย!”

เฉินเกอสั่งเลยเลอีกครั้ง

“ตกลง เฉินเกอ!”

เลยเล่ไม่มีความคิดเห็นใดๆ และทำตามสิ่งที่เฉินเกอพูดทันที จากนั้น เฉินเกอใช้แรงดันฝาโลงศพออก
เมื่อโลงศพถูกผลักออกไป ทุกอย่างภายในโลงศพก็ถูกนำ เสนอต่อหน้าพวกเขา

เห็นศพในโลงศพที่เน่าเปื่อยจนไม่มีชิ้นดี และข้างในมีสมบัติ มากมายวางอยู่ ท่านฟานก้าวไปข้างหน้า ยืนอยู่ข้างโลงศพและค้นหามัน

“มุกผีอยู่ไหน?”

ท่านพ่านถามอย่างสงสัย

“อยู่ในสําคอของเขา!

หลังจากเฝ้าดูอยู่ครู่หนึ่งเฉินเกอก็พูดขึ้นมา เพราะมีบางอย่าง ยื่นออกมาจากล่าคอของศพ ราวกับว่ามีบางอย่างติดอยู่

หลังจากพูดจบ เฉินเกอก็หยิบมีดออกมา และเชือดคอของศพ

หลังจากตัดคอแล้ว ก็มีมุกสีแดงปรากฏออกมา นี่คือมุกผีใน

ตานาน

เฉินเกอใช้มือหยิบมุกผีออกมา และส่งให้ท่านฟาน

“ท่านฟ่านนี่คือมุกผีใช่ไหม?”

เฉินเกอถามท่านผ่าน

มือของท่านฟานสั่นเล็กน้อย และพูดอย่างตื่นเต้น “ใช่นี่คือมุก ผี โอ้พระเจ้า ไม่คาดคิดว่ามันจะถูกเก็บรักษาไว้อย่าง ดีขนาดนี้!”
แต่ในขณะนี้ ศพในโลงศพกลายเป็นขี้เถ้าและสลายไป

เมื่อเห็นฉากนี้ เฉินเกอร็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว และรู้สึกว่ามี บางอย่างผิดปกติ

ท่านฟานถือมุกผี และพึมพำกับตัวเองด้วยความตื่นเต้น จาก นั้นเดินไปด้านข้างเพื่อชื่นชมคนเดียว

เงินเกอและเลยเล่ต่างจ้องมองหน้ากัน และทั้งคู่ไม่ได้ไปสนใจ ท่านฟาน อย่างไรก็ตามภารกิจในครั้งนี้ของพวกเขาเสร็จ

สิ้นไปแล้ว ได้มุกผี จากนั้นพวกเขาจะได้ออกจากสถานที่น่า

กลัวแห่งนี้

“เอาล่ะ พวกเรารีบออกไปเร็ว!!

หลังจากนั้นเดินเกอก็แนะนำ

เมื่อได้ยินคำพูดของเฉินเกอ เลยเล่และอีกสามคนไม่มีความ คิดเห็นใดๆ และเก็บข้าวของของพวกเขาทันที จากนั้นก็เตรียม

ตัวออกจากที่นี่

แต่ในเวลานี้ท่านฟานยืนอยู่ด้านข้างโดยไม่ขยับร่างกายสั่น อย่างต่อเนื่อง

“ท่านฟานพวกเราไปกันได้แล้ว!”

เลยเล่ตะโกนเรียกท่านผ่าน

เห็นท่านนานค่อยๆหันศีรษะเล็กน้อย จ้องมองเลยเล่ด้วย ดวงตาสีแดง
“โอ้ว เฉินเกอ คุณรีบดูท่านฟานซิ

เมื่อเลยเล่เห็นร่างกายของท่านฟาน ชั่วขณะก็ตกใจ และรีบ ตะโกนบอกเฉินเกอ

หลังจากที่เฉินเกอได้ยิน เขาก็หันกลับมามอง

เห็นแล้ว เฉินเกอกตกใจเช่นกัน เขาไม่คาดคิดว่าท่านพ่านจะ กลายเป็นเช่นนี้

“ท่านฟ้านคุณเป็นอะไรไป?”

ขณะที่เฉินเกอถามท่านฟาน ก็ขมวดคิ้ว สีหน้าของเขา เคร่งขรึม

น่าเสียดายที่ท่านฟ่านในเวลานี้ไม่ใช่ท่านฟ้านคนเดิม ตอนนี้ เขากลายเป็นสัตว์ประหลาดที่กระหายเลือด

“เฉินเกอ คุณรีบดู มีแสงสีแดงในลำคอของท่านฟาน

เลยเล่ตะโกนเรียกเงินเกออีกครั้ง

เฉินเกอมองไป และเห็นแสงสีแดงจากลำคอของท่านฟาน

สิ่งที่ทำให้เฉินเกอเข้าใจทันที คิดว่าท่านฟานได้กลืนมุกผี เข้าไป และนั่นคือสาเหตุที่ทำให้ท่านฟ้านกลายเป็น

สัตว์ประหลาดดูดเลือด และกลายเป็นสมาชิกของเผ่า

“โฮ่งเสียงคำราม!”

ท่านฟ่านอ้าปากของเขา ปากของเขาเต็มไปด้วยเลือดที่ไหลออกมา ครามอย่างต่อเนื่อง

ในวินาทีถัดมา ท่านฟานก็พุ่งมาทางพวกเขาสี่คน ดูเหมือนว่า เขาจะเห็นเฉินเกอและทั้งสี่คนเป็นอาหารกลางวัน ลาภ

ปากของเขา และต้องการดูดเลือดของเฉินเกอและทั้งสี่คน คนที่มีชีวิต เป็นสิ่งที่น่าดึงดูดที่สุดสำหรับเผ่าผี เพราะเลือด ของคนที่มีชีวิตสดที่สุด

“เร็วๆพวกคุณรีบถอยออกไป ฉันจะจัดการกับเขาเอง!”

เฉินเกอเตือนเลยเล่และทั้งสามคนที่อยู่เบื้องหลัง จากนั้นตัว เองก็พุ่งออกไป

เลยเล่รีบพาเจินจีและโจวโน่หนีไปอย่างรวดเร็ว ซ่อนตัวอยู่ ข้างนอกและเฝ้าดูสถานการณ์ข้างใน

ตอนนี้เห็นว่าเป็นเกอใช้กระบี่ซิงหยวนของเขา และฟันไปที่

ทํานฟานทันที

“จั๊วะ!”

ด้วยจังหวะที่คมชัด เห็นว่ากระบี่ซิงหยวนไม่สามารถทำอะไร ทํานฟานได้

ในเวลานี้ร่างกายของท่านฟานก็เหมือนเหล็ก ปืนกระบี่ยิงฟัน ไม่เข้า และไม่สามารถเจาะทะลุผิวหนังของเขาได้

ท่านฟ่านที่สูญเสียความทรงจำและจำเป็นเกอไม่ได้ ได้ยกมือโจมตีเฉินเกอโดยตรง
เงินเกอตอบสนองอย่างรวดเร็ว และก้าวถอยหลังทันทีเพื่อ หลบการโจมตีของท่านฟาน

ท่านผ่านกระโดดขึ้นและพุ่งเข้าหาเงินเกอ และพยายามทำให้

เฉินเกอล้มลง

แน่นอนเฉินเกอจะไม่ให้โอกาสนี้แก่ท่านฟาน และเตะท่านฟ้า นกระเด็นออกไปอย่างรวดเร็ว

แต่เตะครั้งนี้ไม่ได้ทำให้ท่านฟ้านบาดเจ็บมากนัก ไม่มีผลกระ ทบใดๆ ต่อเขา

ในไม่ช้า ท่านฟานก็ลุกขึ้นมาอีกครั้ง อ้าปากที่เต็มไปด้วย เลือด และพุ่งเข้าหาเงินเกออย่างบ้าคลั่ง

“โซ่กักวิญญาณ!”

เฉินเกอตะโกน และเหวี่ยงโซ่กักวิญญาณออกจากมือของเขา

โซ่กักวิญญาณก็มัดท่านฟานไว้ ทำให้ท่านฟานไม่สามารถ ขยับได้

หลังจากที่ท่านฟานถูกมัดแล้ว ก็เริ่มดิ้นรนอย่างบ้าคลั่ง ถ้ามัน เป็นโซ่ธรรมดา มันคงจะขาดไปนานแล้ว

เฉินเกอไม่รอช้า รีบวิ่งไปที่ด้านข้างของท่านฟ่าน ยื่นมือออก ไปล้วง ล้วงที่สําคอของท่านฟาน

หลังจากที่เฉินเกอล้วงเข้าไป มุกผีก็พ่นออกมาจากปากของ ท่านพ่าน
หลังจากที่มุกผีออกมาแล้ว ท่านผ่านก็สงบลง และดวงตาของ เขาก็กลับมาเป็นปกติ

ดูเหมือนว่ามุกผีนี้กำลังป่วน

หลังจากผ่านไปไม่นาน ท่านฟานก็ฟื้นคืนสติ และตื่นขึ้น

“ฉัน ฉันเป็นอะไรไปเหรอ?”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ