บทที่ 883 เกมอย่างอื่น

หลังจากพูดจบ ฉีเซียวหยุนก็หยิบกระเป๋าเงินออกมา ควักเงิน ออกมาหนึ่งพันหยวนยื่นให้เงินเกอ

เงินเกือก็รับมาอย่างเบิกบานใจ เงินนี้เป็นเงินที่เขาสมควรได้

ไม่มีความจําเป็นต้องเกรงใจ

จากนั้น เฉินเกอก็ได้เสนอความเห็นให้กับฉีเซียวหยุนและแล้ว ก็กลับมานั่งอยู่ข้างกายเงิน

เห็นเฉินเกอกลับมา เงินจีมองเฉินเกอแล้วถาม: “นายทําไมถึง กลับมาแล้วละ?”

“อ่อ ไม่มีอะไร ก็เล่นกันแป๊บเดียว แล้วก็รู้สึกว่าไม่ค่อยสบาย

เลยกลับมาก่อน!

เฉินเกอยิ้มให้เงินจีแล้วก็อธิบาย

เงินจีก็ไม่ได้สงสัยอะไร เชื่อคำพูดของเฉินเกอ เธอไม่รู้เลยว่า เฉินเกอกับฉีเซียวหยุนเกิดเรื่องอะไรกันขึ้น

อันที่จริงถึงแม้จะรู้ เงินก็ไม่พูดอะไรอยู่แล้ว คงจะรู้สึกว่าเฉิน เกอทําได้ดีทีเดียว

ผ่านไปสักพัก ก็เห็นฉีเซียวหยุนได้ถือเหล้าหลายขวดกับ ลูกเต๋าเดินเข้ามา เดินมานั่งลงตรงหน้าของเฉินเกอโดยตรง

“น้องเฉิน ก่อนหน้านี้เรายังเล่นกันไม่สะใจเลย ตอนนี้เรามาเล่นอะไรใหม่ๆ มั้ย โอเคมั้ย?”

ฉีเซียวหยุนนั่งลงก็เผยให้เห็นรอยยิ้มมองมาที่เฉินเกอแล้ว กล่าว

เงินที่อยู่ด้านข้างชายตามองฉีเขียวหยุน อดไม่ได้ที่จะขมวด คิ้วขึ้นมา คิดในใจทำไมเขียวหยุนมาหาเงินเกออีกแล้ว

เฉินเกอเย้ยหยัน ในใจขึ้นมา เซียวหยุนคนนี้เหมือน วิญญาณที่ตามไม่เลิกเลย ก่อนหน้านี้เพิ่งจะแพ้ให้กับตัวเอง ตอน นี้กลับอยากจะมาหาเรื่องตัวเองอีกแล้ว ช่างเป็นคนที่ไม่เห็นโลง ศพไม่หลั่งน้ำตาจริงๆ

ในเมื่อเป็นแบบนี้ เฉินเกอก็จะไม่ปกปิดความสามารถของตัว เองแล้ว ก็จะเล่นกับฉีเซียวหยุนสักตั้ง ให้เชียวหยุนรู้ความ เก่งกาจของตัวเองหน่อย รู้ว่าตัวเขานั้นไม่ใช่คนที่ใครๆจะมาล่วง เกินได้ง่ายๆ

“ได้สิ ไม่มีปัญหา ไม่รู้ว่าหัวหน้าห้องอยากจะเล่นอะไร?” หลังจากที่นิ่งไปสักพัก เฉินเกอก็ตอบตกลงโดยตรง ถามฉี เชียวหยุนด้วยรอยยิ้ม

ได้ยินเฉินเกอตอบตกลง ฉีเซียวหยุนก็รีบแบลูกเต๋าในมือออก มาวางไว้ด้านหน้าของเฉินเกอ

“เล่นลูกเต๋า เคยเล่นแล้วมั้ง?

ฉีเซียวหยุนมองเฉินเกอแล้วถาม
เงินเกอพยักหน้าเล็กน้อย ตอบกลับ: “อืม เคยเล่นมาบ้าง!

“งั้นก็ดี งั้นกฎกติกาฉันก็จะไม่บอกนายแล้ว เอางี้ดีกว่า เรามา เดิมพันกันนิดหน่อย ตาละห้าร้อยหยวนเป็นไง? ฉันเชื่อว่าน้อง เงินคงไม่ขาดแคลนเงินแค่นี้ อีกอย่างเมื่อกี้นายก็ชนะได้เงินจาก ฉันตั้งหนึ่งพันหยวนแล้วนะ!

ฉีเซียวหยุนก็ได้เสนอกับเฉินเกออีก ในใจของเขาเต็มไปด้วย ความไม่พอใจในตัวเฉินเกอ คิดว่ายังไงตัวเองก็ต้องเอาคืน ความอัปยศที่แพ้ไปเมื่อกลับมาให้ได้

ก่อนหน้านั้นคือเขาประมาทเกินไป เกมต่อไปนี้เป็นเกมที่เขา ถนัดมากอยู่แล้ว สามารถที่จะชนะเงินเกอได้อย่างแน่นอน

“ได้ไม่มีปัญหา ในเมื่อหัวหน้าห้องก็พูดขนาดนี้แล้ว ยังไงฉัน ก็ต้องให้เกียรติอยู่แล้ว!!

เงินเกอไม่มีความเห็นแม้แต่นิดเดียว ก็ตกลงอย่างสบาย

อารมณ์ในทันที

เงินที่นั่งอยู่ด้านหน้ามองเฉินเกอด้วยความประหลาดใจ ยื่น มือออกไปดึงเสื้อของเฉินเกอ

“เฉินเกอ นายอย่ามามั่วนะ!”

เงินจีมองเฉินเกอแล้วกล่าวตักเตือนด้วยเสียงที่เบา เฉินเกอมองเงินแล้วส่งสายตาที่บ่งบอกให้เธอวางใจ

“วางใจเถอะ ไม่เป็นไร ฉันมีลิมิตของตัวเอง!”
“ใช่ เงินจี เธอต้องเชื่อน้องเฉิน!” เซียวหยุนก็มองไปกล่าวกับเงิน

เงินจีฟังแล้ว ก็ไม่ได้พูดอะไรอีกแล้ว ทำแค่เพียงนั่งเงียบๆ เธอ เชื่อคําพูดของเฉินเกอ เชื่อว่าเป็นเกอคงไม่ทำอะไรที่ไม่ดี

พูดจบ ฉีเซียวหยุนก็ได้นำลูกเต๋ายื่นให้เงินเกอ

เฉินเกอรับลูกเต๋ามา จากนั้นก็เขย่าลูกเต๋าขึ้นมาทันที ลูกเต๋านั้นเป็นเกอเคยเล่นมานานแล้ว ดังนั้นเขาจึงมีความ ชำนาญในการเล่นอย่างมาก ไม่กลัวที่จะต้องเล่นกับฉีเขียวหยุน เลยแม้แต่นิดเดียว

อีกอย่างเฉินเกอยังมีความสามารถพิเศษที่คนอื่นไม่รู้ นั่นก็คือ สามารถฟังเสียงจำนวนแต้มของลูกเต๋าออก

นี่ไม่ใช่สิ่งที่คนธรรมดาจะสามารถทำได้ มีเพียงเฉินเกอที่

ทําได้

ดังนั้นอยากจะเล่นกับตัวเองเหรอ ฉีเซียวหยุนนั้นยังอ่อนหัด เกินไป ไม่มีทางที่จะเป็นคู่ต่อสู้ของตัวเองได้

หลังจากทั้งสองต่างเขย่าไปหลายวินาทีนั้น ก็ได้นำลูกเต๋าค ไว้บนโต๊ะ

“น้องเฉิน ตานายก่อนละกัน!”

ฉีเซียวหยุนอมยิ้มมองหน้าเฉินเกอแล้วกล่าว ให้โอกาสเฉินเกอก่อน
เฉินเกอก็ต้องรับอยู่แล้ว รีบเรียกทันที “หกสามตัว

“หกสี่ตัว!”

เฉินเกอเรียกเสร็จ ก็ได้ยินเซียวหยุนเรียกทันที เรียกตามเลข ที่เฉินเกอเรียกแต่เรียกเพิ่มอีกหนึ่งตัว

ตามเมื่อกี้ที่เฉินเกอได้ฟังเสียงลูกเต๋าแล้ววิเคราะห์ออกมา เขา รู้ว่าฝั่งของเซียวหยุนนั้นมีเลขหกสองตัวอย่างแน่นอน ฝั่งของ ตัวเองมีอยู่สองตัว ดังนั้นเขาจะคนเปิดไม่ได้ มีทางเดียวก็คือตัว เองจงใจแพ้ก่อนหลายๆรอบ ให้เชียวหยุนได้โอ้อวดสักพัก อย่างนี้แล้วเฉินเกอจะได้สะดวกในการจัดการเซียวหยุนหนักๆ

“ห้าห้าตัว!”

คิดแล้ว เฉินเกอก็ได้เรียกอีกครั้ง เลขที่เรียกครั้งนี้ก็ไม่เหมือน กันแล้ว

ได้ยินตัวเลขที่เฉินเกอเรียก ฉีเซียวหยุนอดไม่ได้ที่จะยิ้มอย่าง

แปลกประหลาดในทันที

“ฉันเปิด!”

วินาทีต่อมา นีเซียวหยุนตะโกนเลือกที่จะเปิดลูกเต๋าของเฉิน

เกอ

เฉินเกอไม่มีทางเลือก ทำได้เพียงเปิดลูกเต๋าของตัวเอง

มองแล้ว ลูกเต๋าของทั้งสองรวมกันแล้วไม่มีห้าห้าตัว มีเพียง ห้าสามตัว นั่นก็หมายความว่าตานี้เฉินเกอเป็นคนแพ้
แน่นอน สิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งที่เฉินเกือควบคุมไว้ในกำมือ เป็นสิ่ง ที่เขาจงใจทํา

“น้องเงิน ขอโทษที นายแพ้แล้ว!”

ฉีเซียวหยุนมองเฉินเกอแล้วกล่าว

เฉินเกอไม่แยแสเลยสักนิด มันก็แค่เงินห้าร้อยหยวนเท่านั้น เอง พอดีเลยก็เอาเงินที่ชนะมาจากเซียวหยุนคืนให้เขาก็ได้แล้ว

ใช้เงินของเซียวหยุนคือให้ตัวเขาเอง มันเป็นการเย้ยหยัน ที่สุดยอดวิธีหนึ่ง

เงินเกอควักเงินห้าร้อยหยวนออกมายื่นให้กับเซียวหยุน เซียวหยุนรีบรับเงินไปด้วยความเบิกบาน ทำราวกับว่ากลัวมีคน จะมาแย่งไปอย่างนั้น

บ่งบอกให้รู้ว่า เซียวหยุนนั้นเป็นคนเห็นเงินเป็นชีวิตจิตใจ

“น้องเฉิน งั้นเรามาต่อกันเลย!!

ฉีเซียวหยุนที่ได้ลิ้มรสความหวานของการชนะก็มองมาทาง

เฉินเกอแล้วกล่าว

“ได้!”

เฉินเกอรีบตอบตกลงทันที

พูดจบ ทั้งสองต่างก็หยิบลูกเต๋าขึ้นมาเขย่าอีกครั้ง

หลังจากที่เขย่าไปหลายวินาทีนั้น ทั้งสองก็ได้คว่ำลูกเต๋าลงบน โต๊ะอีกครั้ง
“น้องเฉิน นายก่อนละกัน ตาที่แล้วนายเป็นคนแพ้

เซียวหยุนก็ยังให้โอกาสเฉินเกอเป็นคนเรียกก่อน

เงินเกอเรียกโดยตรง: “ห้าสามตัว!

เมื่อกี้หลังจากที่เขย่าลูกเต๋าเสร็จ เฉินเกอรู้จำนวนแต้มของลูก เต๋าของฉีเขียวหยุนแล้ว ทั้งหมดคือสามสองตัว ห้าสามตัว

และของตัวเฉินเกอนั้นคือห้าสองตัว สามสามตัว สลับกลับ ของฉีเขียวหยุนพอดี

ตานี้ เฉินเกอยังคงเลือกที่จะแพ้ให้กับเซียวหยุน

“สี่สี่ตัว!”

ฉีเซียวหยุนนั้นกลับเรียกเลขที่เขาทั้งสองต่างไม่มีเลย

พูดตามจริง เวลานี้เฉินเกออยากที่จะไปเปิดของเซียวหยุน แล้ว แต่ว่าเขาได้อดกลั้นเอาไว้

เฉินเกอไม่อยากที่จะให้ฉีเซียวหยุนแพ้เร็วขนาดนี้ อย่างน้อย ต้องได้เล่นกันหลายรอบๆก่อนค่อยว่ากัน ปล่อยให้ฉีเซียวหยุน ดื่มากับความสุขของผู้ชนะก่อน

ด้วยวิธีนี้ สักพักเฉินเกอก็จะสามารถเอาชนะเซียวหยุนอย่าง ง่ายดาย

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ