บทที่ 860 เห็นความไม่เป็นธรรม

หลังจากพักผ่อนอย่างเรียบง่ายในดินแดนหนานฮวง พวกเฉินเก อทั้งห้าก็ออกเดินทางต่อ

ตลอดทั้งคืนไม่มีอะไรเกิดขึ้นอีก มันเงียบสงบอย่างยิ่ง

อย่างไรก็ตามพวกเฉินเกอทั้งห้าไม่ได้ตั้งอยู่ในดินแดนหนานฮ วงเป็นเวลานาน เนื่องจากท้ายที่สุดแล้วที่แห่งนี้ไม่ใช่ที่ที่ ปลอดภัย ดังนั้นพวกเขาจึงเลือกที่จะออกไปก่อนเวลา

เงินเกอหยิบแผนที่ออกมา และเลือกสถานที่ต่อไปที่จะตามหา ซึ่งก็คือเมืองมังกรแดงถัดจากดินแดนหนานฮวง

เมืองมังกรแดง เป็นเมืองโบราณของแผ่นดินหลงคง ว่ากันว่า ในเมืองนี้มีมังกรแดงอยู่ และในตัวของมังกรแดงก็มีไข่มุกมังกร แดงอยู่ในนั้น หากสามารถครอบครองไข่มุกมังกรแดงได้ก็จะ สามารถครอบครองพลังอันแข็งแกร่งของมังกรแดงได้

แต่เฉินเกอไม่ได้ไปเพื่อหาไข่มุกมังกรแดง ดังนั้นเขาจึงไม่ได้ สนใจมากนัก สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือการมองหาผนึกสวนหลังให้ เจอเสียก่อน

หลังจากช่วงเช้าผ่านไป พวกเฉินเกอก็มาถึงเมืองมังกรแดง อย่างราบรื่น

ในขณะนี้ กำลังมีคนมากมายหลายคนควบม้าจากประตูเมืองมังกรแดง
คนเหล่านี้ล้วนมีหน้าตาดุดันเหี้ยมโหด บนตัวเต็มไปด้วยรังสี ฆ่าฟันอันรุนแรง แค่มองก็รู้ว่าไม่ใช่คนธรรมดา

พวกเฉินเกอทั้งห้ายืนอยู่ที่ประตูเมือง โชคดีที่พวกเขาไหวตัว ทัน ไม่เช่นนั้นคงจะโดนคนกลุ่มนี้ชนเข้าใส่แล้ว * เวรเอ๊ย คนพวกนี้เป็นใครกัน? ทำไมถึงได้ดูโหดเหี้ยม

นัก! ” ก

หลินจื่อหลันถามขึ้นทันทีด้วยความสงสัยไม่พอใจอยู่บ้าง

“คนของเล่หงถัง!

ในเวลานี้มีเพียงเลยเล่ที่เอ่ยปากออกมา

เมื่อได้ยินคำพูดของเลยเล่ พวกเฉินเกอทั้งสี่ก็หันไปมองเลยเล่ ทันที พวกเขาไม่คาดคิดว่าเลยเล่จะรู้

“เล่หงถัง?”

หลังจากได้ฟัง เฉินเกอก็สงสัยเล็กน้อย

พวกเฉินเกอทั้งสี่ไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับเล่หงถังมาก่อน นั่น เพราะพวกเขาเพิ่งมาถึงแผ่นดินหลิงคงไม่นาน

“เล่หงถังเป็นกลุ่มคนที่ทรงพลังในเมืองมังกรแดงของแผ่นดิน หญิงคงเลือดบนท้องฟ้า”

จากนั้น เลยเล่ก็เอ่ยอธิบายให้กับพวกเฉินเกอรี่คนฟังอีกครั้ง เฉินเกอได้ฟังก็เข้าใจขึ้นมาแล้ว
“คนเหล่านี้ต้องไม่ใช่คนดีแน่!!

เงินเกอเอ่ยตัดสินออกมาอย่างเด็ดขาด

เลยเล่อพยักหน้าเล็กน้อยอย่างช่วยไม่ได้ เขาไม่ได้เอ่ยตอบ แต่ยอมรับคำพูดของเฉินเกอ พวกเล่หงยังไม่ใช่คนดีจริงๆ

อันที่จริง เล่หงถังเป็นที่รู้จักกันดีในเมืองมังกรแดง พวกมัน ล้วนทำเรื่องชั่วร้ายไม่กลัวฟ้าเกรงดิน อีกทั้งเบื้องหลังยังมีกอง กำลังที่ทรงพลังสนับสนุน ทำให้พวกมันกว่าตัวโหดเหี้ยมฆ่าคน ไปมากขึ้นเรื่อยๆ

ดังนั้น วิธีที่ดีที่สุดในการพบคนเช่นนี้ คือการหลีกเลี่ยงและอยู่ ห่างๆ เพื่อไม่ให้เกิดปัญหายุ่งยากขึ้นกับตน

ต่อมา พวกเฉินเกอห้าคนก็เข้าสู่เมืองมังกรแดง จากนั้นจึงเริ่ม เดินไปด้านใน

อดเอ่ยไม่ได้ว่า หากเปรียบเทียบระหว่างเมืองมังกรแดงกับ

สถานศึกษาหญิงคงแล้ว นี่เรียกได้ว่าต่างกันราวฟ้ากับเหว

“กรี๊ด!”

ในเวลานั้นเอง เสียงของผู้หญิงกรีดร้องแหลมคมก็ดังเข้ามา ในหูของเฉินเกอ

พริบตา พวกเฉินเกอทั้งห้าก็ถูกเสียงดึงดูดและมองไปยัง ทิศทางของเสียง ในทันที

เมื่อเหลือบไปมอง พวกเฉินเกอทั้งห้าก็เห็นชายสี่คนกำลังลากตัวเด็กสาวคนหนึ่งไปที่ตรอกถนนด้านข้าง อีกทั้งยังฉีกเสื้อผ้า ของหญิงสาวออกอย่างไม่หยุด

เมื่อเห็นฉากนี้ พวกเฉินเกอทั้งห้าก็สบตากันทันที

พวกเขาไม่คาดคิดว่าเรื่องต่ำช้าแบบนี้จะเกิดขึ้นในเวลากลาง วันแสกๆ

เค้าเรียกว่าเห็นความไม่เป็นธรรม จึงยื่นมือเข้าช่วย นี่แหละ

เรื่องที่เฉินเกอช่างจัดการที่สุด

โดยไม่แม้แต่จะคิด เฉินเกือกับพก โจวโน่สี่คนรีบวิ่งไปยัง ทิศทางตรอกถนนนั้นทันที

เมื่อมาถึงตรอก ก็เห็นชายสี่คนกำลังฉีกเสื้อผ้าของหญิงสาว ออกเป็นชิ้นๆ ทุกคนดูราวกับเสือร้ายที่ป่าเถื่อน

สิ่งที่ทำให้พวกเฉินเกอทั้งห้าคนโกรธขึ้นมาอย่างที่หาที่เปรียบ

มิได้

เฉินเกอเกลียดคนเช่นนี้มากที่สุด

“พวกแกหยุดมือเดี๋ยวนี้! ”

วินาทีต่อมา เฉินเกอชี้ไปที่ชายสี่คนและตะโกนด้วยความ

โกรธ

เมื่อชายสี่คนได้ยินเสียงตะโกนของเฉินเกอ พวกมันก็มี ปฏิกิริยาตอบสนองทันทีและหันไปจ้องที่เฉินเกออย่างเย็นชา

“ไสหัวไป อย่ามายุ่งไม่เข้า เรื่องที่นี่ไม่ใช่ธุระของแก! ”
ชายคนหนึ่งจ้องมองเฉินเกอและค่าด้วยความโมโห

“ถ้ายังไม่ไสหัวไป ฉันจะฆ่าพวกแกด้วยมีดนี่ซะ!”

ชายอีกคนชักมีดยาวออกมาจากเอว และเตือนพวกเฉินเกอ “พวกสวะทั้งสี่ กลางวันแสกๆ กลับฉุดรังแกผู้หญิง ช่างบัดซบ จริงๆ!”

เงินเกอจ้องมองคนทั้งสี่อย่างเย็นชาและด่ากลับ ไม่ไว้หน้า พวกมันเลยสักนิด

“โอ้ เด็กน้อย ฉันว่านายคงอยู่ไม่สุขจริงๆ แกรู้ไหมว่าพวกฉัน เป็นใคร? พวกเราเป็นคงของเล่หงถังเมืองมังกรแดง กล้าทำให้ พวกเราขุ่นเคือง ฉันว่าพวกแกคงไม่คิดจะออกจากเมืองมังกร แดงไปแบบมีชีวิตแล้วสินะ! ” ชายที่ถือมีดตะคอกและพูด

” โอ้!”

เฉินเกอยิ้มเยาะ

“ฉันไม่สนว่าพวกแกเป็นใคร หากยังรู้เรื่องก็ปล่อยผู้หญิงคนนี้ ไปซะ ไม่อย่างนั้น ฉันจะให้พวกแกสองคนตายอยู่ที่นี่! ”

เฉินเกอไม่เกรงกลัวคนเหล่านี้ และเอ่ยคำเตือนอย่าง เหี้ยมโหดออกมาทันที

สิ่งที่ทำให้ทั้งพวกคนของเล่หงถังทั้งสี่โมโหคนมาอย่างที่สุด พวกเขาไม่คาดคิดว่าเด็กหนุ่มคนหนึ่งจะกล้าคุกคามพวกตนมาก ขนาดนี้ อีกทั้งยังไม่เห็นพวกเขาเล่หงตั้งอยู่ในสายตา
เด็กน้อย เป็นพวกแกรนหาที่ตาย อย่าหาว่าพวกฉันไม่ เกรงใจ!”

ชายอีกคนตะคอกขึ้นมา

พูดจบ คนทั้งสี่ก็ชักดาบยาวออกมาพร้อมกัน และพุ่งเข้าใส่ พวกเฉินเกอทั้งห้า

“พวกนายไม่ต้องลงมือ ทั้งสี่คนนี้ฉันจัดการเอง! ”

เงินเกือบอกพวกโจวโนที่อยู่ด้านหลังอย่างสงบนิ่ง

พวกโจว โน่ทั้งสี่ไม่มีใครคัดค้าน พวกเขารู้ว่าเงินเกอ แข็งแกร่งมากเกินพอที่จะจัดการกับคนเหล่านี้

ดวงตาของเฉินเกอฉายแววเย็นยะเยือก

และเมื่อพวกคนของเล่หงถัง เฉินเกอก็ลงมือ

จู่ๆ เฉินเกอก็หายไปจากสายตาของคนทั้งสี่ จนพวกมันตก ตะลึงไป พวกมันไม่คาดคิดว่าเฉินเกอจะหายตัวไปอย่าง กะทันหันแบบนี้

ในตอนที่พวกมันทั้งสี่กำลังมองหาร่างของเฉินเกออยู่ เฉินเก อก็ปรากฏตัวอยู่ข้างหลังของพวกมันโดยไม่รู้ตั้งแต่เมื่อใด เขา ดึงกระบออกมาและฟันลงไป

เมื่อกระบี่ตวัดผ่านไป ศีรษะของพวกมันก็ร่วงลงสู่พื้น เลือด สาดกระเซ็นไปทั่ว

เฉินเกอแค่ใช้กระบี่เดียวเท่านั้นก็สามารถฆ่าคนทั้งสี่ได้อย่างง่ายดาย

ความแข็งแกร่งของทั้งสี่แต่เดิมก็ไม่มากพอที่จะต่อกรกับเฉิน เกอ เนื่องจากตอนนี้เฉินเกอสามารถบรรลุเข้าสู่การบำเพ็ญจิต ของขอบเขตเงินเงินไปแล้ว นี่จริงไม่ใช่เรื่องแปลก

หลังจากจัดการคนทั้งสี่แล้ว เฉินเกอก็เดินไปหาเด็กสาวและ ดึงเธอขึ้นมา จากนั้นจึงหยิบเสื้อคลุมออกมาจากแหวนเก็บของ ของเขา และสวมมันลงบนร่างกายของหญิงสาว ท่าทางอบอุ่น อย่างยิ่ง

“ขอบคุณท่าน ผู้มีพระคุณ ข้ายินดีที่จะตอบแทนคุณด้วยตัว

ของข้าเอง! ”

เด็กสาวกล่าวขอบคุณเฉินเกอทันที อีกทั้งยังแสดงออกว่า ตนเองเต็มใจที่จะติดตามเฉินเกอ

อย่างไรก็ตามเงินเกือกลับหัวเราะเสียงเรียบ ไม่ต้องขอบคุณ เธอไม่ต้องตอบแทนฉัน เธอควรจะระวั ะวังสักหน่อย ในอนาคต ในนี้ มีเหรียญทองอยู่หน่อย เธอเก็บเอาไว้ และรีบหาทางจากไป เถอะ!”

พูดจบ เฉินเกอก็หยิบเหรียญทองออกมาหนึ่งกำมือจากแหวน เก็บของและส่งให้หญิงสาว