ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี!

บทที่ 86 ทําให้เสียหน้า ง่ายมาก



“คุณล้อเล่นอะไรกัน เมื่อกี้นี้ยังเห็นคุณเอา ไว้เลยไม่ใช่หรอ”

แต่ละคนได้มาถึงที่หน้าประตูแล้ว มีคุณ ชายไฮโซแนะนําเขา

“ใช่ แต่เมื่อกี้ฉันปวดปัสสาวะไง? ก็เลยหยุด จอดรถไปฉี่ในป่าข้างถนน แย่แล้วๆ ในตอนนั้น มือของฉันยังถือบัตรรับเชิญอยู่เลย แต่ว่า ตอนที่ ฉันปัสสาวะเสร็จแล้ว เหมือนจําไม่ได้ว่าในมือถือ ของอะไรไว้ น่าจะหายไปตั้งแต่ตอนนั้น!”

จะเห็นได้ว่า แม้ว่าทุกคนจะล้อเขา แต่ว่า ก็ เป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน

ดังนั้นทุกคนจึงกังวลเล็กน้อย

“หาดูอีกๆ ถ้าไม่ได้จริงๆ ก็กลับไปเอา

“ก็ไกลไม่น้อยเลยนะ!”

ทุกคนคุยปรึกษากัน อยากคุยกับพนักงาน ต้อนรับหญิง มีบัตรรับเชิญ แต่ว่าทำหายไปแล้ว จะสามารถเข้าไปได้ไหม?

แต่ถูกพนักงานต้อนรับหญิงปฏิเสธโดยตรง “เกิดอะไรขึ้น?”

ในเวลานี้ ชายวัยกลางคนในชุดสูทเดินเข้ามา มองดูกลุ่มหนุ่มสาวพวกนี้

“ใช่ คุณคือโจวหยู คุณชายโจว?”

ชายวัยกลางคนเดิมที่ยังคงสีหน้าเฉยเมย แต่เมื่อเห็นคนที่ทําบัตรรับเชิญหาย ก็ยิ้มแย้มขึ้น มาทันที

“คุณยังจําฉันได้ไหม? ตอนนั้น ฉันกินกับ คุณพ่อของคุณ โจวเทียนหาว เคยกินข้าวในร้าน อาหารในซูโจว ในตอนนั้นคุณก็อยู่ด้วยนะ!”

ผู้จัดการวัยกลางคนกล่าวด้วยรอยยิ้ม

“อ๋อๆ ฉันจําได้แล้ว คุณคือผู้จัดการหลี่ เทียน ของบริษัทท่องเที่ยว?”

“ใช่ๆๆ ฉันเองๆ ตอนนี้คุณเป็นยังไงบ้าง?” หลี่เทียนถามด้วยรอยยิ้ม

ดูเหมือนว่าโจวเจ๋อปกติจะมีนิสัยเรียบง่าย ตามสบาย ทุกคนเลยขอบล้อเล่นกับเขา แต่ว่านะ ทรัพย์สินหลายพันล้านของครอบครัวของเขา ก็ ถือเป็นตระกูลใหญ่ในซูโจวแล้ว

และเห็นได้ชัดว่า โจวเจ่อเป็นศูนย์กลาง ของหนุ่มสาวกลุ่มนี้

ดังนั้นไม่ว่าจะล้อเล่นกันยังไง เพียงได้ยิน ว่า โจวเจ๋อ มีปัญหา พวกเขาก็ไม่มีใครอยากจาก ไปทั้งนั้น

โดยเฉพาะสาวๆพวกนั้น
มา มองดูกลุ่มหนุ่มสาวพวกนี้

“ใช่ คุณคือโจวหยู คุณชายโจว?”

ชายวัยกลางคนเดิมที่ยังคงสีหน้าเฉยเมย แต่เมื่อเห็นคนที่ทําบัตรรับเชิญหาย ก็ยิ้มแย้มขึ้น มาทันที

“คุณยังจําฉันได้ไหม? ตอนนั้น ฉันกินกับ คุณพ่อของคุณ โจวเทียนหาว เคยกินข้าวในร้าน อาหารในซูโจว ในตอนนั้นคุณก็อยู่ด้วยนะ!”

ผู้จัดการวัยกลางคนกล่าวด้วยรอยยิ้ม

“อ๋อๆ ฉันจําได้แล้ว คุณคือผู้จัดการหลี่ เทียน ของบริษัทท่องเที่ยว?”

“ใช่ๆๆ ฉันเองๆ ตอนนี้คุณเป็นยังไงบ้าง?” หลี่เทียนถามด้วยรอยยิ้ม

ดูเหมือนว่าโจวเจ๋อปกติจะมีนิสัยเรียบง่าย ตามสบาย ทุกคนเลยขอบล้อเล่นกับเขา แต่ว่านะ ทรัพย์สินหลายพันล้านของครอบครัวของเขา ก็ ถือเป็นตระกูลใหญ่ในซูโจวแล้ว

และเห็นได้ชัดว่า โจวเจ่อเป็นศูนย์กลาง ของหนุ่มสาวกลุ่มนี้

ดังนั้นไม่ว่าจะล้อเล่นกันยังไง เพียงได้ยิน ว่า โจวเจ๋อ มีปัญหา พวกเขาก็ไม่มีใครอยากจาก ไปทั้งนั้น

โดยเฉพาะสาวๆพวกนั้นแทบจะสู้ราคาไม่ไหว!

โจวเจ๋อ อดไม่ได้ที่จะพูด

“อะแฮ่ม ไม่ต้องพูดถึงเงินฉวนซานเลย อัน

ที่จริงทั้งถนนการค้าจินหลิงทั้งหมด ก็เป็นของ คุณชายเฉินท่านนั้น!”

“อะไรนะ!”

โจวเจ๋อตกตะลึง

พวกสาวสวยข้างๆของเขา ต่างก็ตกตะลึง

หมด

พวกทายาทเศรษฐีบางส่วนก็ร่ำรวยจริงๆ แต่นั่นพวกก็เป็นเงินของพ่อแม่พวกเขาทั้งหมด แต่เช่นเดียวกันกับคุณชายเฉิน ที่มีอุตสาหกรรม ของตัวเอง และยังเป็นอุตสาหกรรมที่ใหญ่โต ขนาดนี้ ยอดเยี่ยมเกินไปแล้ว ที่ยืนอยู่ข้างหลัง เขา ยิ่งเป็นใครที่ไหนบ้าง?”

ทุกคนตกตะลึงค้าง

“ดังนั้น คุณชายโจว บัตรรับเชิญในครั้งนี้ เข้มงวดจริงๆ เกรงว่าจะมีคนที่มีเจตนาไม่ดีแอบ เข้ามา หรือว่าปาปารัสซี่อาจแอบถ่ายรูป!”

หลีเทียน อธิบายอย่างมีความพยายาม

“โอเคๆ งั้นเรากลับไปหาดูกันเถอะ!”

แต่แล้วขับรถหาอยู่ตั้งนาน ก็ไม่พบเลย

“โธ่เว้ย หรือว่าฉันจะเข้าไปไม่ได้แล้ว?”
โจวเจ๋อ พูดอย่างทรหด

บัตรรับเชิญ แต่ละคนมีเพียงหนึ่งใบเท่านั้น และนี่ก็ไม่ใช่สินค้า จะซื้อก็ซื้อได้เลย

และในขณะนี้เอง พนักงานต้อนรับหญิงที่ ไม่ได้พูดอยู่ข้างๆ ก็กลั้นไว้จนหน้าแดงก่ำ

เมื่อกี้เธออยากจะพูดอะไรบางอย่างจริงๆ แต่ไม่ค่อยกล้า เพราะผู้จัดการหลี่เทียนพูดได้น่า กลัวเกินไป

เพราะเมื่อกี้ตัวเอง ก็ได้เจอคนที่น่าสงสัย มากเข้าไป

จะพูดหรือไม่พูด?

ถ้าพูดกลัวถูกไล่ออก แต่ถ้าไม่พูด ลองคิดดู สิ ปาร์ตี้ในครั้งนี้ ยิ่งใหญ่สำคัญมาก

ฆ่าเธอให้ตาย ก็ไม่สามารถรับผิดชอบได้

พูด!

พนักงานต้อนรับหญิงพูดขึ้นทันทีว่า “ผู้ จัดการคุณชายโจว พวกคุณอย่าพึ่งกังวล บัตรรับ เชิญของคุณหาไม่เจอแล้ว น่าจะถูกคนอื่นเก็บไป แล้ว!”

“อะไรนะ?ถูกใคร?”

โจวเจ๋อถามอย่างรีบร้อนพนักงานต้อนรับหญิง อจางหง ในขณะนั้น เธอก็พูดถึงข้อสงสัยทั้งหมดที่เธอเพิ่งเห็นในทันที

“เธอนะเธอ ทําไมตอนนั้นไม่เรียกฉันสักคำ นี่ถ้าเกิดอะไรขึ้น เราทุกคนจะต้องเดือดร้อนกัน หมด เธอรู้หรือเปล่า?”

หลีเทียนตบต้นขาอย่างแรง

ยังเกลียดแค้นคนที่เหมือนนายกระจอกที่ จางหง บรรยายถึงยิ่งนัก

ในตอนนั้น ให้ จางหงนำทางไปหาอย่างเร่ง

และพวกโจวเจ๋อก็ติดตามปะปนเข้าไป

แต่ว่าเฉินเกอในตอนนี้ ยังไม่รู้ว่าเกิดอะไร ขึ้น

แค่รู้สึกว่า หาดทรายสีทองนี้ ทั้งกว้างใหญ่ และสวยงามมาก

เสียงคลื่นซัดสาด กลางคืนจัดปาร์ตี้ตอนที่ นี่ น่าจะมันส์สุดยอด

และข้างๆ ก็เป็นโรงแรมวิวทะเล

เฉินเกอถือบัตรรับเชิญไว้ นำโดยพนักงาน ต้อนรับชายอีกคนหนึ่ง มาถึงในโรงแรมแล้ว เมื่อกี้ไปเสี่ยวเฟยได้โทรหาเฉินเกอแล้ว พวกเขายังอยู่โรงแรมข้างนอก ยังไม่ได้ตื่นนอนเลย ไม่คิดว่าเฉินเกอจะมาเร็วขนาดนี้ เลยเตรียมตัวจะมาหาเฉินเกอทันที

“หยุดนะ ให้เขาหยุดเดี๋ยวนี้!”

ทันใดนั้น หลี่เทียน ก็วิ่งเข้ามาอย่างรวดเร็ว เมื่อเห็นว่าเฉินเกอกำลังจะเข้าไปในลิฟต์แล้ว เขา ก็ตะโกนเรียกทันที

เฉินเกอเห็นว่ากลุ่มคนวิ่งเข้ามาหาตัวเอง

ก็แปลกใจไม่น้อย จึงหยุดลง รอดูว่าพวก เขาต้องการทําอะไร?

“คุณ! เอาบัตรรับเชิญออกมาให้ฉันดูเดี่ยว

หลี่เทียนท่าทางดูโกรธเกรี้ยวยิ่งนัก

พูดตามความจริง เฉินเกอคนนี้ดูสภาพแล้ว มีเงาของคนรวยสักที่ไหน

เมื่อกี้เขายังสงสัยว่า อาจจะเข้าใจผิดหรือ เปล่า แต่เมื่อได้เห็นการแต่งกายของเฉินเกอแล้ว

ไม่เข้าใจผิดแน่!

หลี่เทียน พูดด้วยความโกรธแค้น

“บัตรรับเชิญ เธอดูแล้วไม่ใช่หรอ!”

เฉินเกอชี้ไปที่พนักงานต้อนรับหญิงคนนั้น

“หึม ถ้าหากไม่ดู จะรู้ได้อย่างไรว่า นายกระ จอกอย่างนาย ได้แอบเข้ามา!”
จางหง เทออย่างไม่เกรงใจ “คุณชายโจว คืนคนนี้แหละ เขาน่าจะเก็บบัตรรับเชิญของคุณ

หลังจากพูดจบ จางหงก็เดินเข้ามา แย่ง บัตรรับเชิญในมือของเฉินเกอไปทันที

“โอ้พระเจ้า! โลกนี้ช่างกว้างใหญ่ จนมีคน ทุกประเภทเลยจริงๆ คนประเภทนี้ ยังอยากจะมา ร่วมงานปาร์ตี้เรือสําราญอีกนะ!”

มีผู้หญิงสองสามคน ปิดปากแอบยิ้มแล้ว

พูดขึ้น ด้วยสายตาดูถูกอย่างไม่ปิดบัง และเฉินเกอถึงได้เข้าใจ

พี่คนพวกนี้เรียกให้ตัวเองหยุด เพราะสงสัย ว่าตัวเองไปเก็บบัตรรับเชิญของคนอื่นได้ และ บังเอิญมีคนหนึ่งได้ทำหายไป ดังนั้นก็สงสัยถึงตัว เองเป็นลำดับแรกเลย

นี่ทำให้เฉินเกอพูดไม่ออกจริงๆ

“แจ้งตำรวจเถอะ ผู้จัดการหลี่ คนคนนี้ต้อง มีเจตนาไม่ดีแน่นอน!”

มีผู้หญิงสองสั่งคนพูดขึ้น

และจางหง ได้หยิบโทรศัพท์มือถือออก เตรียมที่จะโทรแจ้งตำรวจแล้ว

มา

“คุณชายเฉิน ที่แท้คุณอยู่ที่นี่เอง!” และในขณะนี้ พวกไปเสี่ยวเฟย ก็ตามมา
ในตอนนั้น รีบวิ่งตามเข้ามาอย่างว่องไว

“หม? คุณชายไป เป็นคุณหรือ!”

ในครั้งนี้ คนที่พูดขึ้นคือโจวเจ๋อ

“สวัสดี คุณชายไป!”

และสาวสวยสิบกว่าคน ที่อยู่ข้างๆโจวเจ๋อ ก็พูดด้วยความเคารพ

ทรัพย์สินของครอบครัวพวกเขา ทั้งหมดก็ อยู่ในระดับแปดถึงเก้าร้อยล้าน

แต่อยู่ต่อหน้าไปเสี่ยวเฟย ก็ไม่ใช่อะไรเลย ครอบครัวของ งไปเสี่ยวเฟย ทรัพย์สินเจ็ดแปดพัน ล้านเลยนะ

“เหอะๆ โจวเจ๋อ ที่แท้เป็นพวกคุณเอง!”

คนพวกนี้ เช่นเดียวกับ เสี่ยวเฟย ทั้งหมด

เป็นนักศึกษาปีสาม จากมหาวิทยาลัยเจียงหนาน

แน่นอนว่าพวกเขาทุกคนต้องรู้จัก จอม อันธพาลน้อย แห่ง มหาวิทยาลัยเจียงหนาน ไป

เสี่ยวเฟย

“คุณชายเฉิน ทําไมคุณยังรู้จักกับพวกเขา

ด้วย?” ไปเสี่ยวเฟยถามเฉินเกอด้วยรอยยิ้ม

“ฉันไม่รู้จักนะ พวกเขาพวกบอกว่า ฉัน89

ขโมยบัตรรับเชิญของพวกเขา แล้วแอบเข้ามา น ยังจะโทรแจ้งตำรวจมาจับฉันอีกนะ!”

เฉินเกอยิ้มแห้งๆ

“อะไรนะ? ขโมยบัตรรับเชิญของพวกเขา? ใครมันพูดจาเหลวไหล?”

ไปเสี่ยวเฟยโกรธขึ้นมา

จางหงมึนงงทันที ชื่อของไปเสี่ยวเฟย แน่นอนว่าเธอเคยได้ยิน เช่นเดียวกับคุณชายหวา ง ถือว่ามีชื่อเสียงโด่งดัง

แต่ว่า คนที่โดนตัวเองด่าว่าเป็นนายกระ จอกคนนี้ คุณชายไปถึงกลับเคารพให้เกียรติเขา เช่นนี้?

อีกอย่าง คุณชายไปเรียกเขาว่าอะไร?

เฉิน……..คุณชายเฉิน?

“คืออย่างนี้ คุณชายไป๋ น่าจะเป็นเรื่อง เข้าใจผิดนิดหน่อย พวกเราแค่สงสัย ดังนั้นเลย แค่อยากจะดูบัตรรับเชิญของน้องชายคนนั้นเสีย หน่อย? เพราะยังไงแล้ว คุณก็รู้ถึงความสำคัญ ของปาร์ตี้เรือสําราญในครั้งนี้!”

“เหอะๆ ฉันรู้ดีอยู่แล้ว หลี่เทียนโจวเจ๋อ และพวกคุณด้วย พวกคุณรู้ไหมว่าเขาเป็นใคร?”

ไปเสี่ยวเฟยชี้ไปที่เฉินเกอ

“เขาก็คือคุณชายเฉิน เฉินเกอ แห่งถนนการค้าจีนหลัง จําเป็นต้องมาเก็บบัตรรับเชิญของ พวกคุณหรอ?”

“อะไรนะ? ที่แท้คุณยายเฉินก็คือเขา?” ทันทีที่พูดสิ่งนี้ออกไป ทุกคนก็ตกตะลึงจน

ต้องอ้าปากค้าง

“อ๊ะ! คุณชายเฉิน ขอโทษจริงๆ!” ขาของ จางหงสั่นสะท้าน

ในเวลานี้ ก้มตัวลงโค้งคํานับเก้าสิบองศา

ประโยคนี้ออกมาจากปากของคุณขายไป

ก็เป็นที่แน่นอนอยู่แล้ว

“อะแฮ่ม คุณชายเฉิน ขอโทษจริงๆ ฉันคิด ไม่ถึงจริงๆว่า…….

หลีเทียน ถึงกับกลืนนํ้าลายเร่งรีบ สีหน้า กลายเป็นด้วยความเคารพขึ้นมา

ยิ่งไม่ต้องพูดถึง พวกผู้หญิงที่ล้อเลียนเฉิน เกอ ที่ตอนนี้ยืนอยู่ข้างๆโจวเจ๋อโรคบ้าผู้ชาย เกือบจะกําเริบแล้ว

เขาเป็นเฉินเกอ คุณชายเฉิน ที่ร่ำรวย มหาศาลหรือ?

อ๊าก!

พระเจ้า เมื่อกี้ตัวเองได้ทำอะไรไปพูดอะไร ไป?
เชื้อ!

เฉินเกอเคยชินกับสิ่งเหล่านี้แล้ว เขาไม่เคย คิดที่จะทําให้พวกเธอเสียหน้าจริงๆ ถ้าอยากทํา จริง เมื่อกี้ตอนที่ จางหง ขวางตัวเองไว้ ตัวเองก็ ทําให้เธอเสียหน้าอย่างสะใจไปแล้ว เป็นเรื่องที่ ง่ายมากนัก

ตัวเองก็แค่อยากออกมาเจอสังคมเท่านั้น เอง ก็ไม่อยากจะยุ่งเกี่ยวกับเรื่องวุ่นวายพวกนี้

ในเวลานี้นั้น เลยแค่ยิ้มแห้งๆ แล้วกำลังจะ

เข้าไปในโรงแรมพร้อมกับพวกไป่เสี่ยวเฟย

และในตอนนี้ โทรศัพท์ของเฉินเกอดังขึ้น อีกครั้ง ก็ต้องเป็นหลินยียี โทรมาอยู่แล้ว

คุณชายเฉิน คุณชายเฉิน คุณจัดการหาที่ นั่งเรียบร้อยหรือหรือยัง? เกรงว่าฉันคงจะไม่ สามารถไปหาคุณได้แล้ว!”

“มีอะไร? มีเรื่องอะไรหรอ?” เมื่อเฉินเกอ ได้ยิน น้ำเสียงของหลินยียีดูเหมือนร้อนรนไม่ น้อย

“อ๊ะ! ฉันจะบ้าแล้วจริงๆ ตอนนี้ฉันมาที่บ้าน คุณป้าฉันใช่ไหม แต่คุณเดาสิว่าเป็นยังไง คุณป้า ของฉัน ต้องการแนะนำแฟนให้ฉันรู้จัก ฉันไม่ อยากจริงๆนะ แต่คุณป้าฉันดึงตัวฉันไว้แล้ว ฉัน จะหลบก็หลบไม่ได้ เฮ้อ คุณขายเฉิน ควรทํา อย่างไรดี!”194355425_2846682218978292_4720993654825489858_n


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ