บทที่ 818 เปลี่ยนบรรยากาศ

หลังจากที่เคลียร์ปัญหาของเหยียนวขุ่น เฉินเกอครุ่นคิดอย่าง

เขารู้ว่าเขาควรจะไปที่เมืองส่งสักหน่อยหลังจากนี้ เพราะ ตระกูลฉินแห่งเมืองสั่ง ต้องตาย

หลังจากคิดอยู่พักหนึ่งเฉินเกอก็หยิบโทรศัพท์มือถือของเขา ออกมากดหมายเลขโทรศัพท์ของหยุนเจ้าเทียนแห่งแกงค์ดา กอน บอกให้เขาส่งคนมากำจัดศพของเหยียนวซุนและพวกของ เขา

แน่นอนหยุนเท้าเทียนไม่ได้คัดค้านคำพูดของเฉินเกอและ ตอบตกลงกลับมา

ในเวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมงหยุนเท้าเทียนก็ส่งคนมาเอาศพของ

เหยียนวซุนและพวกของเขาย้ายออกไป

เวลาอันสงบสุขในตอนเช้าพอถูกพวกเหยียนวซุนเข้ามา ทำลายไปแบบนี้ ทำให้เป็นเธอไม่พอใจเล็กน้อย

แต่ยังดีที่ครอบครัวของเขาไม่ได้รับอันตราย และไม่มีใครรู้ เรื่องที่เกิดขึ้น จึงทำให้เงินเกอรู้สึกโล่งอก

พอกลับมาถึงคฤหาสน์ ทุกคนในบ้านของเฉินเธอก็ต่างตื่นกัน หมดแล้ว อย่างไรก็ตามพวกเขาไม่จำเป็นต้องทำอะไรเลย เพราะ มีคนรับใช้พิเศษที่คอยดูแลพวกเขาอยู่
เฉินเกอเดินเข้าไปในห้องพ่อแม่ของเขา เพราะเขาต้องการที่ จะพูดคุยบางอย่างกับพวกเขา

“พ่อ แม่ พี หยงหาว ตอนนี้ผมมีเรื่องอยากปรึกษากับทุกคน หน่อย เพื่อถามความเห็นของทุกคน! ”

เฉินเกอมองไปที่ครอบครัวของเขาพร้อมกับเอ่ยปากพูด เฉินจิ้นตงตอบเงินเกอด้วยรอยยิ้ม

“เสี่ยวเกอ พวกเราก็เป็นคนบ้านเดียวกัน พูดมาเถอะ! ”

“อืม คือว่าอย่างนี้นะครับ ผมอยากให้ทุกคนไปอาศัยอยู่ที่ ตำหนักสวนหยาง มู่หานก็อยู่ที่นั่นด้วย อยู่ที่นั่นมีคนสามารถ ดูแลทุกคนอย่างดี ที่นี่ผมรู้สึกว่ามันไม่ค่อยปลอดภัย

หลังจากนั้นเฉินเกอก็พูดสิ่งที่อยู่ในใจของเขาออกมา

แม้ว่าสถานที่แห่งนี้จะค่อนข้างเงียบสงบ แต่การมาถึงของ พวกเหยียนวซุน และชายชุดคลุมสีดำเมื่อคืนนี้ ทำให้เงินเกอ ต้องกังวลอย่างหนัก และเขาจำเป็นต้องย้ายครอบครัวไปอยู่ซ่อน ตัว

อย่างการที่ให้พวกเขาไปอยู่ที่ตำหนักสวนหยางก็ถือว่า ปลอดภัย แถมซูมู่หานภรรยาของเขาก็อยู่ที่ตำหนักสวนหยาง ด้วย จึงทำให้สามารถดูแลพวกเขาทั้งสามได้ดียิ่งขึ้น

เมื่อได้ยินความคิดของเฉินเกอ เฉินจิ้นตงพวกเขาก็ไม่มีใคร ออกความเห็นใดๆ
“เสี่ยวเกอ พวกเราว่าตามที่ลูกต้องการนั่นแหละ! เฉินจิ้นตงพูดกับเฉินเกอ

ตอนนี้พวกเขาเดินไม่ได้ มันเท่ากับเป็นคนไร้ประโยชน์ ดังนั้น ทุกอย่างจึงฟังตามที่เฉินเกอเตรียมการไว้ เงินเกอว่ายังไง พวก เขาก็ทําอย่างนั้น ขอเพียงแค่ให้ครอบครัวได้อยู่ด้วยกันก็พอ

“ครับ ถ้างั้นอีกสักครู่ผมจะส่งทุกคนไปที่ตำหนักสวน

หยาง! ”

เงินเกอพยักหน้าพลางตอบกลับ

พอตอนบ่าย เฉินเกอร์ขับรถส่งคนในบ้านไปยังตำหนักสวน หยาง

ในตำหนักสวนหยางมีท่านซินแสปุ๋ยและกลุ่มคนของแกงค์ดา กอนอยู่ เขาจึงไม่ต้องกังวลอะไรเกี่ยวกับครอบครัวของเขา ขอ เพียงแค่อย่ามีนักสู้ผู้แข็งแกร่งจากขอบเขตเงินเหรินมาที่นี่ ก็ไม่มี อะไรที่น่าเป็นภัยคุกคามต่อพวกเขา

ยิ่งไปกว่านั้นเฉินเกอไม่เชื่อว่าจะมีใครกล้าบุกเข้าไปในฐาน ของเขาจริงๆ

ซูมู่หานที่เห็นเฉินเกอกลับมาก็รู้สึกดีใจอย่างมา แล้วตรง เข้าไปซบอกของเฉินเกอทันที

ทุกครั้งที่เฉินเกอออกไป ซูมู่หานก็เฝ้าภาวนาในใจตลอดว่า ขอให้เงินเกือกลับมาอย่างปลอดภัยทุกครั้ง
“มหาน พ่อกับแม่แล้วก็หยงหาวขอฝากให้คุณช่วยดูแลแล้ว ผมยังมีเรื่องที่ต้องไปจัดการ คงต้องใช้เวลาสักระยะแล้วค่อย กลับมา ถ้าเกิดมีเรื่องอะไรคุณก็ส่งเสียงผ่านเครื่องส่งเสียงมาหา ผมแล้วกัน!

ก่อนจากไปเฉินเกอได้มอบเครื่องส่งเสียงสองสามอันให้กับ ซูมหานพร้อมกับกำชับ

ซูมหานพยักหน้าอย่างเชื่อฟัง เธอรู้ว่าเฉินเกอมีความรับผิด ชอบที่หนักหนาดังนั้นเธอจึงทำสิ่งที่เธอจึงทำงานช่วยเหลือเขา อยู่ข้างหลังอย่างดีที่สุด เป็นผู้หญิงผู้อยู่เบื้องหลังที่แข็งแกร่งขอ เฉินเกอถึงจะถูก และก็จะไม่มีทางสร้างภาระเพิ่มให้กับเขา

หลังจากอธิบายทุกอย่างแล้วเฉินเกอก็จากไปอีกครั้งและตรง ไปยังโลก

การไปที่โลกยู่ครั้งนี้ เฉินเกอเรื่องสองอย่างที่ต้องไปทำ

เรื่องที่หนึ่งก็คือไปสืบให้ชัดเจนว่าท่านราชเทพที่ชายชุดคลุมสี

ดำได้พูดถึงนั้นแท้จริงแล้วเป็นเทพหรือเปล่า

เรื่องที่สองก็คือเงินเกออยากจะไปซื้อเวทย์สักสองสามอัน

ในโลก ฮูเวทย์เป็นสิ่งที่สามารถพบเห็นบ่อยครั้ง แต่เวทย์ แต่ละอันก็มีราคาที่แตกต่างกันไป ซึ่งเวทย์ที่เฉินเกอต้องการ นั้นก็คือสิ่งที่ดีที่สุดของที่สุด และถ้าเกิดเป็นไปได้เงินเกอก็อยาก ที่จะเรียนรู้วิธีการทำเวทย์สักหน่อย เพราะหากเป็นแบบนี้เขาก็ จะสามารถทำเวทย์ขึ้นมาเอง โดยไม่ต้องเสียเงินไปซื้อ แต่การ จะทำฮู้เวทย์ขึ้นมานั้นเป็นเรื่องที่ยากเย็นต่อการเรียนรู้ มันต้องใช้เวลาสักระยะซึ่ง

เฉินเกอก็รู้ว่าตัวเขาเองไม่ได้มีเวลาและแรงผลักดันที่จะทำมัน หลังจากใช้เวลาบินนานกว่าหนึ่งชั่วโมงเฉินเกอก็มาถึงโลก การกลับมายังโลกครั้งนี้ เฉินเกอไม่ได้มีความรู้สึกแปลกตา เหมือนครั้งที่แล้ว เขาสามารถจำเส้นทางได้อย่างคุ้นชิน

โลกยู่ ณ ตี้ตู

เงินเกอมายังคฤหาสน์ตระกูลโจว

คนที่เขาต้องการมาหานั้นแน่นอนว่าคือโจวโน่

เบื้องหลังของโจวโน่เป็นคนตระกูลโจวแห่งในโลก ตระ กูลโจว ในนั้นถือว่าเป็นตระกูลที่มีอิทธิพลตระกูลหนึ่งเลยที เดียว และยิ่งไปกว่านั้น ในตูของโลกเฉินเกอที่รู้จักแต่โจวโน่ คนเดียว ถ้ามาหาเธอแล้วเขาจะไปหาใครได้เล่า

“สวัสดีครับ ไม่ทราบว่ามาหาใครกัน? ”

ทันทีที่เขาไปถึงประตูคฤหาสน์ของตระกูลโจว เฉินเกอกถูกผู้ คุ้มกันสองคนของตระกูลโจวขวางเอาไว้ที่ประตูพร้อมกับกล่าว ถาม

“อ๋อ ผมเป็นเพื่อนกับคุณหนูของพวกคุณ ผมมาที่นี่เพื่อหาเธอ ไม่ทราบว่าคุณหนูเธออยู่บ้านหรือเปล่า? ถ้าเป็นเป็นไปได้โปรด ขอให้พวกคุณช่วยเข้าไปรายงานให้กับเธอว่ามีคนชื่อเฉินเกอมา ขอพบ! ”
เฉินเกอรายงานถึงตัวเขา และยิ้มให้กับผู้คุ้มกันทั้งสอง “ต้องขออภัยด้วยครับ คุณหนูของเราออกไปข้างนอกแล้ว ตอนนี้ไม่ได้อยู่บ้าน!

หนึ่งในผู้คุ้มกันพอได้ยินอย่างนั้นก็รีบตอบกลับเฉินเกอทันที “ออกไปแล้ว? รู้หรือเปล่าครับว่าเธอออกไปไหน? ” เฉินเกอสงสัย

“เรื่องนี้ก็ไม่ค่อยแน่ใจ พวกเราเป็นเพียงผู้คุ้มกัน ไม่มีสิทธิ์ เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องของคุณหนู

หลังจากที่เงินเกอได้ยินอย่างนั้นก็เข้าใจ เขารู้ว่าพวกเขาเป็น เพียงผู้คุ้มกันเท่านั้นไม่มีทางที่จะหลอกเขา เพราะพวกเขาไม่มี ความจำเป็นต้องทำอย่างนั้น

ในเมื่อเป็นแบบนี้ เฉินเกอก็หมดปัญญา คงทำได้เพียงเดิน ออกไปเสี่ยงดวง ในตัวเมืองของตูดูว่าจะได้เจอกับโจวโนหรือ ไม่

ยายอัปลักษณ์นี้ จริงๆซะเลย ไม่ง่ายเลยที่เขาจะมาหาเธอ ดัน ไม่อยู่บ้านซะอย่างนั้น หลังจากนั้นเดินเกอก็เดินไปตามถนนใน เมืองที่พลุกพล่านเพียงลำพัง เมื่อเปรียบเทียบกับโลกแล้ว โลกยู่ นั้นดูงดงามกว่าโลกมาก นี่คงจะเป็นเหตุผลหนึ่งที่ทำให้โลก ล้ำค่ากว่าโลกมาก

“โธ่เอ๋อ คุณตอบตกลงกับผมเถอะ ทุกสิ่งที่ผมให้คุณคือความ จริงใจนะ! ”
แล้วในเวลานั้นเอง ก็ได้เห็นชายหนุ่มสวมชุดสูทสีขาวเดินออก มาจากร้านอาหารหรู เดินไปด้วยพร้อมกับกล่าวอ้อนวอนหญิง สาวที่เดินอยู่ข้างๆ หญิงสาวไม่ได้สนใจคำพูดของชายหนุ่ม ใบหน้านิ่งเฉย แสดงออกถึงความไม่ได้ไปตีในตัวชายหนุ่มเลย แม้แต่น้อย

เฉินเกอที่หันไปมองก็เห็นว่าผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็น โจวโนที่เฉินเกอกำลังตามหาอยู่ คิดไม่ถึงว่าจะได้มาบังเอิญเจอ กันที่นี่ และดูเหมือนว่าโจวโน่จะมีปัญหากวนใจอยู่

“โจวโน่!

หลังจากนิ่งไปครู่หนึ่ง เฉินเกอก็ตัดสินใจตะโกนเรียก โจวโน

โจวโนที่ได้ยินก็หันหน้ามา ทันใดนั้นแววตาก็ประกายออกมา ด้วยสีหน้าชื่นบาน

“เฉินเกอ! ”

โจวนอุทานออกมาด้วยความรู้สึกประหลาดใจอย่างมาก ก่อน ที่จะรีบเดินตรงไปซบอกของเฉินเกอ แล้วกอดเขาเอาไว้แน่น

เรื่องนี้ทำให้เฉินเกอประหลาดใจเล็กน้อย เขาจะรู้ได้อย่างไร ว่าจู่ๆ โจวโน่จะทำแบบนี้กับเขา แล้วต้องรู้ไว้เลยว่าเขาเป็นคนที่มี ครอบครัวแล้ว