บทที่ 780 หลุนหวาง
“คิดว่าสหายท่านนี้ ก็คือคุณเฉิน เฉินเกอ ที่เชิญตัวมาเป็นครูฝึก ที่หัวหน้าหยุนได้พูดถึง?”
เป่าซึ่งมือไขว้หลังไว้ จ้องมองเฉินเกอด้วยรอยยิ้มที่เย็นชา
“ถูกต้อง!”
เฉินเกอพยักหน้า
“เหอะๆ อย่าตัดสินคนที่รูปลักษณ์ภายนอกจริงๆ ไม่คิดว่าคุณ เฉินยังมีอายุน้อย ก็มีความสามารถเช่นนี้แล้ว ช่างทำให้คนรู้สึก น่าเคารพนับถือจริงๆ!!
“แต่มักจะได้ยินคนพูดกันว่า เมื่อความสามารถของคนคนหนึ่ง แข็งแกร่งมาก ความใจกว้างของเขาก็ควรจะใหญ่ขึ้นเช่นกัน น้องชายท่านได้รับการฝึกฝนในสถานที่ของเรา ก็คือฉันเป่าสิ่ง ที่ดูแลไม่ดี เอง แต่ความรับผิดชอบทั้งหมด ก็โทษที่หลานชาย ฉันหยุนเฟยไม่ได้ อยากจะโทษ ก็คือน้องชายของท่าน ที่มอง ข้ามความหวังดีไป เหอะๆ!”
ในขณะที่เป่าสิ่งยิ้ม ก็กวักมือเรียก
หลังจากที่จูหยุนเฟยเห็นเข้า ก็รีบลุกขึ้นจากพื้นทันที วิ่งไปข้าง หลัง จูเป่าซึ่ง
“คุณอา ถ้าอายังไม่มาอีก ฉันก็จะถูก……
จูหยุนเฟยรีบพูดด้วยความกลัว
“เอาล่ะ อย่าเพิ่งพูดแล้ว เรื่องทุกอย่างมีอา!”
จูเป่าซึ่งตบไหล่ของจูหยุนเฟยเบาๆ
ในเวลาเดียวกัน เขาขยิบตาส่งสัญญาณให้หยุนเฟย บ่ง บอกว่าให้เขาเตรียมชมเรื่องสนุกได้เลย!
และเห็นได้ชัดว่า จูหยุนเฟยจะรู้จักนิสัยใจคอของคุณอาเป็น อย่างดี
ตัวเองได้รับความอัปยศ คุณอาไม่ยอมวางมือยุติเรื่องราว ง่ายๆแน่นอน
แต่ตอนนี้ ก่อนอื่นคุณอาก็ได้ใช้คำพูด ทำให้ฝ่ายที่ชื่อเฉินเกอ นั้น พูดไม่ออกเลย หลังจากที่พวกเขาพูดอะไรไม่ได้ คุณอาก็ถือ โอกาสหาเรื่อง ใช้มือของแกงค์ดากอน กำจัดคนพวกนี้ทิ้ง
เหอะๆ อุบายนี้ คุณอาไม่ได้ใช้เป็นครั้งแรกแล้ว
ในขณะนี้ จูหยุนเฟยพยักหน้าเล็กน้อย มองพวกเฉินเกอด้วย รอยยิ้มเย้ยหยัน
จูเป่าสิ่งเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น จากนั้นถึงได้มองไปที่เฉินเกอ แล้วพูดต่อ
“คุณเฉิน คุณจะเห็นว่า ว่ากันจนถึงแก่นแท้แล้ว คือพวกเขาสิบ กว่าคนที่รังแกน้องชายคุณคนเดียว แต่ตอนนี้ล่ะ แค่ฝีมือของ คุณ ก็ทําลายคนเลือดใหม่ ที่มีพรสวรรค์สิบกว่าคนเต็มๆ ในอนาคต พวกเขาทั้งหมดจะเป็นเสาหลักของแกงค์ดากอน
เพียงเพื่อผลประโยชน์ส่วนตัวของคุณ คุณได้ทําลายความหวัง
ทั้งหมดของแกงค์ดากอน ในอนาคต คุณไม่คิดว่ามันมากเกินไป หรือ?” จูเป่าซึ่งไม่ได้ยืนจากมุมมองของตัวเอง แต่ได้เอาแกงค์ดากอ
นมาอ้าง และหยุนเจ้าเทียนได้คาดเดาถึงกลอุบายของเป่าซึ่ง
ตั้งนานแล้ว
กำลังจะตอบโต้ แต่ไม่สามารถตอบโต้ได้เลย อันที่จริงแล้ว เมื่อคิดเช่นนี้ คุณเฉินก็ลงมือโหดเหี้ยมเกินไป
กลัวก็แต่ว่า ต่อจากนี้ เป่าซึ่งยังคงเอาแกงค์ดากอนมา บังหน้า
ยุให้ตำให้รั่ว!
หยุนเจ้าเทียนสีหน้าเต็มไปด้วยความกังวล
“อีกอย่าง คุณเฉิน ในฐานแกงค์ดากอนของเรา ก็ต้องมีข้อ กำหนดและกฎระเบียบของฐานแกงค์ดากอนอยู่แล้ว น้องชาย ของท่านได้รับความอับอาย มีสถานที่โดยเฉพาะที่สามารถ จัดการได้อยู่แล้ว คุณลงไม้ลงมือที่ฐานแกงค์ดากอน คือไม่ได้ เห็นฐานแกงค์ดากอนอยู่ในสายตาเลยใช่ไหม?”
จูเป่าซึ่งยังคงโจมตีต่อไป
“ใช่เลย คุณอาพูดถูกต้อง คุณเห็นทั้งฐานแกงค์ดากอนอยู่ ไหน? นึกว่าที่นี่คือที่ไหน คุณอยากลงมือก็สามารถลงมือได้เลยหรือ? คุณนี่มันไม่มีขอมีแปเลยจริงๆ!
จูหยุนเฟยยิ้มเยาะช่วยเสริมในทันที
ทันทีที่เขาพูดจบ ก็ยิ้มให้คุณอาอย่างมีชัย
มุมปากของทั้งสอง ต่างมีรอยยิ้มสัพยอก
เห็นได้ชัดว่า พวกเขาต้องการผลักให้เงินเกอเข้าสู่ สถานการณ์ที่สิ้นหวัง จากนั้นจึงใช้แกงค์ดากอนมากำจัดทิ้ง
“คุณทำให้เขาเดือดร้อน!
เผชิญกับการข่มเหงด้วยวาจาของจูเปาซิ่ง เฉินเกือยกมือขึ้น ไปที่จูหยุนเฟยเล็กน้อย แล้วพูดกับจูเป่าสิ่ง
“อะไร? หมายความว่าอะไร?”
จูเป่าซึ่งขมวดคิ้วเล็กน้อย
“เมื่อกี้ ฉันได้ชี้ทางให้เขาสองทาง ทางหนึ่งคือการเอาตัวรอด นั่นก็คือคลานลอดหว่างขาของเพื่อนรักฉัน ถ้าหากไม่ ฉันทำได้ แค่ฆ่าเขาเท่านั้น ให้เขาตายอย่างทรมาน!
เฉินเกอพูดเบาๆ
“และในเมื่อกี้ เขาไม่สนใจกับคำพูดของฉัน ในตอนที่เขา สามารถคลานลอดไป แล้วปลอดภัยสงบสุข แต่กลับยอมทิ้ง โอกาสเพื่อมีชีวิตรอดนี้!”
เฉินเกอส่ายหัวอย่างจนใจ
คำพูดเหล่านี้ ทำให้หยุนเฟยกลืนน้ำลายอย่างรุนแรง
ส่วนเป้าซิ่ง เปลือกตายิ่งกระตุกอย่างแรง “คุณเฉิน ดูเหมือนเมื่อกี้คุณยังฟังไม่เข้าใจเกี่ยวกับสิ่งที่ฉันพูด ใช่ไหม? ความหมายของฉัน ไม่ใช่เรื่องนี้…”
ดวงตาของเป่าชิ่ง พาดผ่านความโหดเหี้ยม
“ฟังเข้าใจหรือไม่เข้าใจ ก็สายไปแล้ว คุณคิดว่า ใช้แค่กล อุบายเล่ห์เหลี่ยมทางภาษานิดหน่อย ก็สามารถผูกมัดฉันทางศีล ธรรมได้? ยิ่งรู้สึกว่า ตัวเองเต็มไปด้วยสติปัญญา เฉลียวฉลาดยิ่ง นัก?”
“เหอะๆ น่าเสียดาย คนอย่างคุณ ฉันเจอมาไม่ถึงพัน ก็มีแปด ร้อยแล้ว
ส่วนฉันเฉินเกอ ก็มีนิสัยอย่างหนึ่ง นั่นก็คือ พูดได้ทำได้มา
ตลอด คนที่ฉันบอกว่าจะฆ่าทิ้ง เขาก็ต้องตาย!
เฉินเกอยิ้มเยาะ
ในขณะนี้ ก็ได้เห็นเฉินเกอทำท่าประสานมือกระบี่ ทันใดนั้น รัศมีแสงสีทองก็ปกคลุมไปทั่ว
ฉับ!
พื้นที่ตรงหน้าปั่นป่วนไปหมด
รัศมีแสงสีทองพุ่งยิงออกมา
ทะลุคอของจูหยุนเฟยทันที
เสมือนดั่ง ใบมีด
เห็นเพียงดวงตาของจูหยุนเฟย เปิดกว้างไว้ ใช้เวลาไม่นาน ก็ หลุดออกมาต่อหน้าต่อตาเลย
“หยุนเฟย!!!”
จูเป่าชิ่งเบิกตากว้าง
ทั้งดวงตาเปลี่ยนเป็นสีแดงทันที
เพราะการโจมตีที่ทรงพลังเมื่อกี้ ตัวเองไม่สามารถขัดขวางได้
เลย
“นายฆ่าหลานฉัน!!!”
จูเป่าซึ่งคำรามด้วยความโกรธ
“เขาแค่ทําความผิดเล็กน้อยเท่านั้น นายก็ฆ่าเขาเลย!” จูเป่าซึ่งคาดคิดไม่ถึงเลย คนตรงหน้า ถึงกับโหดเหี้ยมขนาดนี้
“คำพูดของฉัน ในเมื่อกี้ พูดได้ชัดเจนมากแล้ว ทั้งๆที่เขาไม่ ต้องตาย เพียงแค่คลานลอดไปเท่านั้น แต่คุณให้เขาลุกขึ้น ถ้า อย่างนั้นเขาก็ต้องชดใช้!”
เฉินเกอเรียบเฉย
“นายสารเลว หรือว่า นายไม่ได้เห็น สำนักหวอยู่ในสายตาเลย?”
จูเปาชิ่งเจ็บใจยิ่งนัก
คนที่เหลือต่างก็หวาดกลัวตกตะลึง แล้วกลืนน้ำลายลงคอ
“สำนักหว? ฉันไม่เคยได้ยินมาก่อน!
เงินเกอส่ายหัวยิ้มเยาะ
ไอ้สารเลว ฉันสู้ตายกับนาย!”
ในขณะนี้ จูเป่าซึ่งเต็มไปด้วยไอสังหาร พุ่งเข้าหาเงินเกอ ทันที……
ในเวลาเดียวกัน
ห้องทํางานของหัวหน้าฐาน
“หัวหน้าหลง แย่แล้ว เรื่องแย่มากแล้ว?”
ครูฝึกคนหนึ่ง วิ่งมากกระเจิดกระเจิง “อืม? เรื่องอะไรร้อนรนขนาดนี้?”
หัวหน้าหลงกำลังฝึกคัดอักษรพู่กันจีน เลยขมวดคิ้วขึ้นทันที
“คือทางโรงอาหาร ได้ต่อสู้กันแล้ว!”
“นี่มีอะไร? รีบส่งคนไปจัดการด่วน!!
หัวหน้าหลงพูดอย่างจนใจ
“ไม่ใช่ๆ คือจูหยุนเฟยกับคุณเฉิน หัวหน้าครูฝึกคนใหม่ต่อสู้ กัน จูหยุนเฟยยั่วโมโหคุณเฉิน แล้วโดนคุณเฉินตัดหัวทิ้งทันที!
“ตอนนี้ หัวหน้าได้ต่อสู้กับคุณเฉินแล้ว!”
“อะไรนะ?”
พู่กันร่วงลงพื้นทันที
หัวหน้าหลงรีบถามขึ้น “ใช่แล้ว คุณเฉินคนนั้นเป็นใคร?” “ก็คือครูฝึกหนุ่ม หัวหน้าหยุนรับเชิญมา
“รีบไปดูหน่อย!”
ในระหว่างที่พูด หัวหน้าหลงก็ได้นำคนเดินเข้ามาแล้ว เห็นเพียงพื้นที่ภายนอกทั้งหมด รายล้อมไปด้วยผู้คน
แต่สิ่งที่ทำให้รู้สึกน่าแปลกใจเล็กน้อยก็คือ ทุกคนต่างไม่พูด คุยกัน ในเหตุการณ์นั้นเงียบจนน่ากลัว
และหัวหน้าทีมสาม ยืนงุนงงอยู่ข้างๆ ก็ไม่รู้ว่าเขาได้เห็นอะไร
ทั้งคนอยู่ในสภาพแข็งทื่อ ราวกับโง่ไปแล้ว
“หัวหน้าทีมสาม สถานการณ์เป็นยังไงบ้าง?
หัวหน้าหลงถามอย่างเคร่งขรึม
หลุนหวาง!”
หัวหน้าทีมสาม พูดด้วยแววตาล่องลอย
“นายพูดอะไร?” หัวหน้าหลงถามด้วยเสียงต่ำอีกครั้ง
“เหนือขอบเขตนักพรต ขอบเขตหลุนหวาง พระเจ้า วันนี้ได้เจอกับหลุนหวางที่แท้จริงแล้ว!”
หัวหน้าทีมสาม ตื่นเต้นจนแทบจะร้องไห้
“นายว่าอะไรนะ? หลุนหวาง?”
หัวหน้าหลงได้ยินชัดเจนแล้ว ดวงตาเบิกกว้างทันที ทั้ง ร่างกาย สั่นสะเทือนในทันที!!!
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ
