บทที่ 772 ไม่เก็บไว้เลยสักคน
“นายจะจบแล้ว ยังกล้าจองหองเช่นนี้
เด็กรับใช้คํารามด้วยความโกรธ
แต่ในวินาทีต่อมา เขาก็นิ่งอึ้งในทันที เพราะเขาเห็นเปลวไฟ ในดวงตาของเฉินเกอ และเปลวไฟนี้ เสมือนไม่อาจต้านทานได้ ลุกโชนจากฝ่าเท้าของตัวเองโดยตรง
“อ๊าก!”
เด็กรับใช้กรีดร้องโหยหวน กลายเป็นฝุ่นละอองในทันที
“ชีวิตของมดปลวกก็เล็กน้อยเช่นนี้
เฉินเกอสองมือไขว้หลัง สายหัวแล้วยิ้มอ่อนๆ จากนั้นร่างก็กลายเป็นลมกระโชก และกระจายหายไปในที่
เดิม
พุ่งไปที่ถ้ำใต้ดินโดยตรง
และก่อนถึงถ้ำใต้ดิน ก็มีคนเฝ้ายามไว้ แต่อย่างที่เฉินเกอพูด คนพวกนี้ดังมดปลวก ถูกกวาดล้างจน สะอาดในทันที
เฉินเกอไม่สนใจเลยว่า จะใช่คนของตระกูลเฉินนั่นหรือเปล่า แค่มีคนต้องการทําร้ายตัวเอง หรือมีความคิดที่ไม่ดีต่อตัวเอง
นั่นเขาก็ต้องตาย!
อีกๆๆ!
จุดศูนย์กลางของคุกใต้ดิน
ทุกคนต่างเฝ้าดูพวกยอดฝีมือในคุกใต้ดิน สูญสลายหายไป เช่นนี้ ด้วยความตกตะลึงยิ่งนัก
ในเวลานี้ พายุนี้กลายเป็นร่างหนึ่ง ยืนอยู่ต่อหน้านักโทษ ทั้งหมด ในคุกใต้ดิน
“เฉินเกอ!”
ว่านเสก็ต้องรู้จักเฉินเกออยู่แล้ว ตะโกนอย่างตื่นเต้นใน
ทันที
ทุกคนอาจไม่รู้ว่า สิ่งที่เกิดขึ้นในเมื่อได้ทำให้เธอหวาดกลัว
ยิ่งนัก
ในวินาทีนั้น เธอคิดจริงๆว่าตัวเอง ตัวเองอาจจะโดนอย่างนั้น แล้ว! ตอนนี้ ก็ถูกคนพวกนี้จับตัวมาอีก แค่คิดก็จะเห็นแล้วว่า
อารมณ์ของการได้เจอเฉินเกออีกครั้ง
“ไม่เป็นไรแล้ว!”
เฉินเกอพูดขึ้นเบาๆ
ดีดนิ้วดังขึ้น กุญแจโซ่ตรวน ในคุกใต้ดินก็เปิดออกทั้งหมด
ในคุกใต้ดินนี้ มีผู้สวมหน้ากากทั้งสาม ที่ช่วยว่านเสวไว้ใน เมื่อกี้
นอกจากนี้ยังมีผู้นำนักพรตกลุ่มหนึ่ง
สิ่งที่ทำให้เงินเกอไม่คาดคิดก็คือ ด้านในสุด มีผู้หญิงธรรมดา กลุ่มหนึ่ง ที่หวาดกลัวจนไม่กล้าส่งเสียง
ดูเหมือนว่า การหายตัวไปของหญิงสาวที่เป็นข่าวลือเมื่อ
หลายวันก่อน ก็คือฝีมือของพวกที่ปลอมตัวเป็นนักพรตเหล่านี้
พวกเขาเป็นคนของตระกูลเฉินจริงหรือ? ถึงกับสกปรกโสโครกและหยาบคายเช่นนี้
ในแววตาของเฉินเกอ มีความโกรธเคืองพาดผ่าน
ในไม่ช้า คนเหล่านี้ก็เดินออกจากด้านใน เหมือนได้รับการ อภัยโทษ
นักพรตชราที่เป็นผู้นำ ยิ่งได้โค้งคำนับ ให้เฉินเกอ แล้วพูดว่า
“ขอบคุณท่านมหาเทพที่ช่วยชีวิต ฉันขอขอบคุณท่านครับ!”
นักพรตชราผู้นี้ ซาบซึ้งใจจนน้ำตาไหลพราก
“ท่านนักพรตไม่ต้องเกรงใจ ฉันมาที่นี่ อยากถามหาคนคน หนึ่งกับท่านพอดี!”
“อ๊ะ มหาเทพ ท่านจะหาใคร?”
นักพรตชราถามขึ้น
“ท่านชมแสย เคยอาศัยอยู่ในภูเขาสวนหยาง แต่ในคุก ใต้ดินนี้ กลับไม่เห็นร่องรอยของท่านซินแสกุ่ย?”
เงินเกอถามอย่างสงสัย
“หัวหน้าอาราม หรือว่าท่านผู้นี้ก็คืออาจารย์เฉินเกอที่ท่าน ซินแสกุ่ยกล่าวถึง?”
ชายวัยกลางคนข้างๆนักพรตชรา มองไปที่นักพรตชราถาม
อย่างเคารพ
“ฉันก็คือเฉินเกอ!
เฉินเกอพยักหน้าอย่างยินดี
“เป็นไปตามคาดจริงๆ ท่านซินแสกุ้ยเคยกล่าวไว้ว่า ท่านอา จารย์เฉินเกอ เป็นยอดมนุษย์ไร้ที่ติ วันนี้ได้เจอ ช่างเป็นฝีมือดัง เทพเจ้าจริงๆ
อาจารย์เฉินเกอ ท่านซินแสกุ่ยได้อาศัยอยู่ในภูเขาสวนหยาง เพื่อหลบหนีการตามล่าของตระกูลเฉินพวกท่านจริงๆ แต่ไม่ คาดคิดว่า สุดท้ายก็ไม่สามารถหลบหนีการไล่ล่าของตระกูลเฉิน ได้ อาจารย์ได้ถูกเฉินห้าวเทียนจับตัวไปแล้ว ไม่ได้ขังด้วยกัน กับพวกเรา!”
นักพรตชรารีบพูดขึ้น
“พวกเขาตามล่าท่านซินแสกุ่ย เพื่ออะไร?”
เฉินเกอถาม
“เรื่องนี้ข้าก็ไม่ทราบนัก แต่ก่อนที่จะเกิดหายนะ ท่านอาจารย์ เคยฝากความหวังไว้กับคุณ ว่าเขาจะรอดพ้นจากหายนะนี้ได้ หรือไม่ ขึ้นอยู่กับเวลาช้าเร็วที่คุณตามมา
นักพรตชรารีบพูดขึ้น
“ได้ ฉันเข้าใจแล้ว!”
เฉินเกอพยักหน้าเบาๆ
“ขอบคุณสุภาพบุรุษท่านนี้ที่ยื่นมือช่วยเหลือ! ข้าน้อยหยุนเจ้า เทียน!”
และคนสวมหน้ากากสามคนที่อยู่ด้านหลังว่านเสวี ชายวัย กลางคนซึ่งเป็นผู้นำ ในตอนนี้ก็ได้เดินออกมากล่าวขอบคุณเช่น
กัน
“เห้าเทียนหลานรัก นายก็มาด้วยหรือ!”
และนักพรตก็กล่าวทักทายทันที เห็นได้ชัดว่าคนเหล่านี้รู้จักกัน
“ใช่แล้ว เราได้รับรายงานลับของท่าน บอกว่าภูเขาสวนหยาง มีภัย จึงรีบมาดำเนินการตรวจสอบทันที แต่ไม่คาดคิดว่า เฉิน ห้าวเทียนนั่น แค่ไม่ได้เจอกันเพียงไม่กี่สิบปี เขาถึงกับแข็งแกร่ง มากเพียงนี้ ฉันอยู่ตรงหน้าเขา ยากนักที่จะต้านทานได้ เว้นแต่ เขตหลงของฉัน จะส่งคนคนนั้นออกศึก มิฉะนั้นไม่สามารถ ต้านทานกับคนพวกนี้ได้เลย แต่วันนี้เพื่อช่วยหญิงสาวคนนี้ เลย พลาดโดยคนพวกนี้จับตัว!
หยุนเห่าเทียนพูดขึ้น
เขามองดูเฉินเกอมีบุคลิกไม่ธรรมดา และฝีมือก็ลึกซึ้งจนคาด เดาไม่ถูกเช่นนี้
ในใจก็รู้สึกแปลกประหลาดมากเหมือนกัน
ตัวเองดูเหมือนว่าจะไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับบุคคลผู้นี้มาก่อน แต่ว่าในใจ ก็มีความเคารพอย่างมาก กำลังจะคุยกับเฉินเก อเสียหน่อย
นักพรตน้อยที่วิ่งออกไปตรวจสอบสถานการณ์ รีบวิ่งเข้ามา อย่างเร่งรีบ
“อาจารย์เฉิน หัวหน้าอารามแย่แล้ว คนพวกนั้นล้อมเข้ามา หมดแล้ว!”
นักพรตน้อยพูดอย่างประหม่า
“อ๊าก!”
ส่วนพวกหญิงสาวที่ถูกจับตัวมา ต่างก็กอดกันอย่างหวาด
กลัว
เห็นได้ชัดว่า ได้สร้างความหวาดผวาในใจให้พวกเธอเป็น
อย่างมาก
“อย่าตื่นตระหนัก ออกไปกับฉัน!”
เฉินเกอพูดเบาๆ
แล้วได้เดินนําออกไปทันที
ส่วนด้านนอก ได้ถูกนักพรตน้อยใหญ่ล้อมรอบหนาแน่น จน แม้แต่น้ำหยดเดียวก็ผ่านเข้าไปไม่ได้
เฉินเกอเดินออกไป
ชายวัยกลางคนที่เป็นผู้นำอยู่ตรงข้าม เห็นได้เข้าก็สะดุ้งทันที จากนั้นสีหน้าระรื่น
“ฮ่าๆ ช่างจนรองเท้าเหล็กสึกไม่พบพาน ยามได้มากลับไม่
เสียเวลาเลย ปลาที่หลุดจากแหวนี้ ได้หาเจอแล้วจริงๆ
ชายวัยกลางคนหัวเราะ
เห็นได้ชัดว่า ทันทีที่เขาเห็นรูปลักษณ์ของเฉินเกอ ก็ได้จําตัว ตนของเขาได้แล้ว
“นายก็คือเงินเกอแห่งตระกูลเฉินในเมืองหนานหยางสินะ?” ชายวัยกลางคนกล่าว
“ฉันเอง คุณเป็นใคร?
เฉินเกอพยักหน้า
“หึมๆ พวกเราตามหานาย ตามหาจนยากลำบากยิ่งนัก นาย ว่านายซ่อนตัวไปอยู่ที่ไหน ใช้ภาพสุริยัน ก็ไม่สามารถค้นหาร่อง รอยของนายได้เลย จําไว้ว่า คนที่จับนายได้ชื่อว่าเฉินเหลียนหู่!”
เฉินเหลียนหู่!”
เฉินเหลียนหูหัวเราะเยาะ
“ภาพสุริยัน? ก่อนหน้านี้ฉันก็เคยสัมผัสมาก่อน มันยังมี ประโยชน์ในการค้นหาคนหรือ?”
เฉินเกอพูดขึ้น
“ย คนที่ช้าอย่างนาย ยังคู่ควรที่จะครอบครอ ครองภาพ สุริยันแท้จริง?”
เฉินเหลียน กล่าว
“ดูเหมือนว่าคนในครอบครัวของฉัน ถูกพวกคุณจับตัวไป จริงๆ แต่ฉันดันไม่เข้าใจเลยสักนิด ตามเบาะแสที่ฉันได้ ครอบครัวของเราทั้งสอง น่าจะเป็นตระกูลเดียวกัน? ทำไมต้อง ฆ่าฟันกันเองด้วย?”
เฉินเกอถามด้วยความสงสัยยิ่งนัก
พูดตามความจริง แม้กระทั่งจนถึงตอนนี้ เฉินเกอก็ยังรู้สึก เหลือเชื่อยิ่งนัก เพราะตามอารมณ์ตามเหตุผล นี่มันไม่สมเหตุ สมผลเลย
“เพราะว่า ดูเหมือนว่าเรื่องราวจะเบี่ยงเบนไปจากเส้นทางที่ เจ้านายกำหนดไว้ กำลังพัฒนาไปในทิศทางที่ไม่ดี ดังนั้นพวก นาย จึงไม่มีคุณค่าให้ใช้ประโยชน์อีกต่อไป ยังเก็บพวกนายไว้ อีก มีเพียงแต่จะทำให้เสียเรื่องเท่านั้น บางทีในไม่ช้าก็เร็ว อาจ จะทําลายแผนการที่ยิ่งใหญ่ทั้งหมดนี้!”
เฉินเหลียนหูหัวเราะเยาะ
“พูดเช่นนี้ คุณปูที่ฉันเคารพมาตลอด ก็คือมือมืดที่บงการอยู่เบื้องหลังเขาหลอกใช้พวกเรามาโดยตลอด?
เฉินเกอถาม
“ฮ่าๆๆ ฉันสามารถบอกได้ไหมว่า นี่เป็นเพียงประโยชน์เดียว คน ต้อยอย่างพวกนายดำรงอยู่? อีกอย่าง อย่าบอกว่าเป็น ตระกูลกันกับพวกเราอีก พวกเรารู้สึกอัปยศต่อพวกนายมาโดย ตลอด แต่ตอนนี้ดีเลย คนต่ำต้อยอย่างพวกนาย ต้องสูญสลาย เองในมือของพวกเรา!”
เฉินเหลียนหูหัวเราะอย่างดุร้าย
“แล้วครอบครัวของฉันล่ะ?”
แววตาของเฉินเกอมีไอสังหารพาดผ่าน แล้วถามขึ้น
“ฮ่าๆๆ ตอนที่ฉันออกมาทำภารกิจ คนที่ชื่อเฉินจิ้นตง ก็ถูก ทรมานจนหมดสภาพ ไม่รู้ว่าตอนนี้เป็นตายร้ายดียังไง!
จางเสี่ยวเหยียนหัวเราะเสียงดัง
“ดีมาก!”
เฉินเกอพยักหน้าอย่างเย็นชา
“ฮ่าๆ ฉันได้ยินไม่ผิดใช่ไหม นายถึงกับพูดว่าดี? นั่นคือพ่อ ของนายนะ!” เฉินเหลียนหมองเฉินเกอเหมือนมองคนโง่เง่า
“นายเข้าใจผิดแล้ว ดีที่ฉันพูดนั้น ไม่ใช่ว่าพวกนายปฏิบัติกับ พ่อของฉันยังไง แต่เป็นสิ่งที่นายพูดทั้งหมด ได้ขจัดความกังวล ทั้งหมดของฉันได้อย่างสมบูรณ์ เพราะตามเช่นนี้ ฉันจะฆ่าพวกนายทิ้งโดยไม่ลังเลเลย จะไม่เก็บไว้เลยสักคน!”
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ
