บทที่ 725 การร่ำลา (1)

เมื่อเดินเกอพูดจบ ทุกคนก็ต้องอึ้งทิ้งไปตามๆกัน

ไม่รู้ว่าประโยคนี้เป็นคำพูดที่โรแมนติกหรืออย่างไร แต่ทำให้ ทั้งห้องเรียน โกลาหลไปหมด

แม้กระทั่งมีคนเอามือถือออกมาถ่ายรูป

ใบหน้าของซูมู่หานจึงแดงเหมือนแอปเปิ้ลที่สุกเต็มที่แล้ว ส่วนเฉินเกอพูดเสร็จก็หันหลังเดินออกไปนอกห้องเรียน

ซูมู่หานมองแผ่นหลังของเขาแล้วเกิดความรู้สึกที่แปลก ประหลาดบางอย่างขึ้น

เธอไม่รู้ว่าความรู้สึกแปลกประหลาดนี้มาจากไหน

แน่นอน หลังจากที่เลิกเรียนแล้ว เรื่องนี้ก็โด่งดังไปทั่วทั้ง มหาวิทยาลัย เพราะว่าภาพคนยากจนตามจีบเทพธิดาอย่างนี้ คงจะมีให้เห็น

แต่ในละครโทรทัศน์

สิ่งที่เป็นแรงกระตุ้นให้บรรดาผู้ชายทั้งหลาย จากที่แอบชอบ ซูมู่หานแล้วไม่กล้าสารภาพรักกับเธอ ตอนนี้กลับมีความมั่นใจ ในตัวเองขึ้นมา จึงมีคนเขียนจดหมายรักส่งให้ซูมู่หานเป็นแถว ยาวเหยียดเลย

“หึม ซูมู่หาน คุณมีอะไรให้หลงใหลเหรอ ไม่เข้าใจพวกผู้ชายเปรียบคุณดั่งเทพธิดาจริงๆ พวกเขาคงจะตาบอดแล้วล่ะมั้ง!

เวลาเลิกเรียน ซูมหานไม่อยากอยู่ในห้องเรียนต่อแล้ว กำลัง คิดจะออกไปพร้อมกับเพื่อนสนิทอยู่เลย

เวลานี้มีเพื่อนร่วมห้องคนหนึ่งที่มีหน้าตาสวยงามมากๆเธอได้ จ้องมองซูมู่หานและบ่นพึมพำอย่างไม่พอใจ

เธอ อสวีเหมยเหม่ย เป็นตัวเด่นในสาขาวิชาวิทยุกระจาย เสียงคนหนึ่ง

แน่นอนผู้หญิงยิ่งเก่งกล้าเพียงใดก็ยิ่งมีความอิจฉาริษยามาก เท่านั้น เพราะเธอเคยชินกับการถูกสายตาผู้คนแวดล้อมแล้ว แต่ เมื่อเกิดการเปลี่ยนแปลงจุดสนใจไปที่อื่น จึงทำให้เธอรู้สึกไม่สบ อารมณ์เท่าไหร่นัก

“สวีเหมยเหม่ย ผู้ชายเค้ายินดีจะเปรียบมู่หานเหมือนดั่ง เทพธิดา จะไปเหมือนคุณได้อย่างไรกัน มีผู้ชายสักกี่คนที่มาชอบ คุณล่ะ? ”

เพราะสวีเหมยเหม่อมีอคติกับซูมู่หานมาโดยตลอด ดังนั้น เพื่อนสนิทของซูมู่หานจึงพลอยขัดแย้งกับสวีเหมยเหม่ยไปด้วย

“ไม่มีผู้ชายชอบฉัน? คิกคิก ช่างน่าขำสิ้นดี ฉันขอบอกคุณไว้ เลยนะ ผู้ชายที่จีบฉันมีมากจนนับไม่ถ้วน และเป็นลูกผู้ดีมีเงิน ทองมากมายอีกด้วย ไม่เหมือนกับซูมหานที่มีคนยากจนมาจีบ เธอ ฉันไม่เห็นอยากจะเป็นแบบนี้เลย!

สวีเหมยเหม่ยกล่าว
“ฉันรู้สวีเหมยเหม่ย คุณก็แค่อิจฉาที่ตอนนี้มีความพูดถึงมู่หาน มากกว่าคุณ อิจฉาก็ยอมรับมาดีๆ ไม่จำเป็นต้องทำสีหน้าอย่าง นี้ใส่หรอกมั้ง?

เพื่อนสนิท โต้กลับอย่างตาต่อตาฟันต่อฟันเลยทีเดียว

“ระดับการพูดถึงงั้นเหรอ อีกสามวันจะเป็นวันเฉลิมฉลองครบ รอบก่อตั้งมหาวิทยาลัย 50 ปี ฉันเป็นพิธีตัวเต็ง ส่วนเธอซูมหาน ก็เป็นได้แค่พิธีกรตัวสำรอง พอถึงเวลานั้น ใครเป็นดอกบัว ใคร เป็นกงจักรก็จะได้รู้กันแน่ พวกคุณคอยดูแล้วกัน ! ”

เห็นท่าจะทะเลาะกันแล้ว

ซูมู่หานรีบดึงตัวเพื่อนๆออกไปด้านนอก

เธอจะไม่ไปเสียน้ำลายกับเรื่องพวกนี้หรอก

“คอยดูแล้วกัน มู่หาน

สวีเหมยเหม่ยจ้องเขมือบไปที่แผ่นหลังของซูมหานอย่างดุดัน จากนั้นก็เอามือถือขึ้นมาหาเบอร์ของพ่อบุญธรรม แล้วโทรออก ไปทันที!

พูดถึงฝั่งเฉินเกอบ้าง หลังจากที่เขาออกจากห้องเรียนสาขา วิชาวิทยุกระจายเสียงแล้ว

ก็มุ่งตรงไปที่ร้านเสื้อผ้าแบรนด์เนมเพื่อซื้อมาสวมใส่ทันที

ถึงเวลานี้เขาไม่อยากจะได้ยินอื่นเอ่ยปากก็ว่าไอ้คนยากไร้ ปิดปากก็ว่าไอ้คนยากได้อีกต่อไป
การกลับมาในครั้งนี้สามารถพบเจอกับมู่หานอีกครั้ง ถือว่า เป็นความโชคดีเกินคาดเลยทีเดียว

และการรื้อฟื้นการรับรู้วิถีแห่งฟ้าเป็นสิ่งสำคัญที่ตัวเองควรจะ

ใส่ใจเป็นอย่างมาก

นอกจากเวลาว่างแล้วไปดูลู่หานแวบหนึ่ง นอกนั้นเป็นเกอจะ รอคอยอยู่ที่คฤหาสน์หยุนติ่งเมาท์เทนตลอดเวลา

สําหรับเรื่องการเปลี่ยนไปของตนทำให้เพื่อนๆต่างตื่น ตระหนกตกใจ เฉินเกอก็ไม่ได้เห็นความสำคัญอีกต่อไป

เพราะเขาได้เปิดเผยตัวตนแล้วว่าเป็นทายาทเศรษฐีตัวท็อป

บัดนี้เป็นเรื่องที่ฮือฮามากในมหาวิทยาลัย จึงทำให้มีสาวสวย จํานวนไม่น้อยต่างเสนอหน้ามาให้เห็น

แต่ล้วนถูกเฉินเกอปฏิเสธไปทุกราย

แน่นอน นอกจากเรื่องนี้แล้วยังมีอีกเรื่องหนึ่ง

นั่นก็คือเฉินเกอได้เพิ่มระดับความระมัดระวังขึ้นมาสูงมาก แม้ กระทั่งตอนนอนพักผ่อนอยู่ที่หอพักก็ยังหลับครึ่งตื่น

เป็นอย่างที่ลุงสองพูดไม่มีผิด

นอกจากท่านแล้วก็ยังมีอีกคนหนึ่งที่แอบสังเกตตนอยู่ลับๆ

ตัวเองสามารถรับรู้ได้อย่างชัดเจนถึงการมีตัวตนอยู่ของคนผู้

และอยู่ไม่ห่างจากตนมากนัก ตอนแรกเขาแค่มาแอบมองแค่บางช่วงเวลา แต่ตอนนี้ตนได้เปิดเผยสถานะของตัวเองมาเป็นวัน ที่สามแล้ว

เฉินเกอสังเกตเห็นว่าเขาได้เพิ่มเวลาติดตามมากขึ้นกว่าเดิม

ตอนนี้เงินกอกำลังเดินอยู่บนถนนของมหาวิทยาลัย เมื่อเปิด จิตสำนึกวิญญาณขึ้นมาดูก็พบว่ามีคนสะกดรอยตามเขามาสอง คนเป็นเวลานานแล้ว

ซึ่งหนึ่งในนั้นเป็นผู้ลี้ลับคนหนึ่ง ส่วนอีกคนก็คือลุงสอง

“จะเป็นคนนี้หรือเปล่าที่ได้ทำลายพลังพื้นฐานของตน? ใช่ แล้ว พอพูดถึงความใกล้ชิด ตนก็คงหนีไม่พ้นกับเขาคนนี้เป็น

แต่เขาจะเป็นใครกันแน่?

อยากจะรู้ว่าเขาเป็นใครนั้น ตอนนี้เป็นโอกาสที่ดีที่สุด

แต่เฉินเกอกังวลใจว่าตอนนี้ตนไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา หวังว่าตอนที่ผมรื้อฟื้นพลังพื้นฐานได้แล้ว คุณยังคงสะกดรอย ตามผมอยู่ ผมจะดูว่าคุณเป็นใครกันแน่!

เฉินเกอแอบพูดอยู่ในใจ

วันนี้เป็นวันเฉลิมฉลองครบรอบการก่อตั้งมหาวิทยาลัย

เฉินเกอยังจําได้ว่าตอนที่จัดงานฉลองวันครบรอบการก่อตั้ง มหาวิทยาลัยนั้น มู่หานเหมือนจะเป็นหนึ่งในพิธีกรของงาน เพียง แต่ตอนนั้นเฉินเกอแค่รู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้สวยงามมาก คิดไม่ถึงว่าจะเป็นแฟนสาวของเธอในภายหลัง?

บัดนี้เขาเดินเข้าไปในงานฉลองของมหาวิทยาลัย

บัดนี้ในงานฉลองของมหาวิทยาลัยมีผู้คนอย่างคับคั่ง

ฝ่ายจัดงานยิ่งยุ่งอย่างมีความสุข “นักศึกษามหาน มีเรื่องหนึ่งที่อาจารย์ต้องบอกกับหนูก่อน

ครูฝ่ายปกครองอายุกลางคนคนหนึ่งเรียกมหานไปอีกด้าน หนึ่ง

ตอนนี้ซูมู่หานกำลังท่องสคริปต์อยู่

“มีอะไรเหรอคะหัวหน้าหยาง

เธอถามอย่างประหลาดใจ

“เกรงว่าวันนี้หนูคงจะขึ้นเวทีไม่ได้แล้ว!

หัวหน้าหยาางกล่าว

“หา? เกิดอะไรขึ้นคะ? ” ซูมหานตกใจอย่างอดไม่ได้

“หนูก็รู้ว่าสองวันมานี้มีคนวิพากษ์วิจารณ์เรื่องของหนูเป็น จำนวนมาก มีผู้ชายคนหนึ่งมาสารภาพรักกับหนูใช่ไหม ทาง โรงเรียนจึงคิดว่าหากให้หนูขึ้นเวทีเกรงว่าจะส่งผลต่อภาพ ลักษณ์ได้นะครับ ดังนั้นหนูก็เข้าใจด้วยนะครับ!

“แต่ว่าหนู…….”
ซูมู่หานรู้สึกสลดใจ

“แต่ว่าอะไร ถูกคนอย่างนี้สารภาพรักแล้วยังมีหน้ามาอยู่ที่นี่ อีก จริงๆเลย! หรือคุณอยากจะให้พวกเราพลอยขายหน้าไป ด้วย? ”

บัดนี้สวีเหมยเหม่ยเดินมาพูดเสียงเย็นชา

แววตาของเธอได้ฉายความพึงพอใจเป็นอย่างมาก เรื่องนี้เป็น ฝีมือของสวีเหมยเหม่ยเอง พ่อบุญธรรมของเธอเป็นนักธุรกิจที่ มีชื่อเสียงคนหนึ่ง และเป็นคนใหญ่คนโตในละแวกนี้ด้วย

เธอขอร้องให้พ่อบุญธรรมเข้าช่วยเรื่องนี้จึงไม่มีปัญหาอะไร อีกทั้งวันนี้เขายังมาดูเธอด้วยตัวเอง

มีคนหนุนหลังอยู่ สวีเหมยเหม่ยจึงเป็นจุดศูนย์รวมของวันนี้

“สวีเหมยเหม่ย ฉันรู้ว่าเป็นฝีมือของคุณ คุณมันต่ำช้าสิ้นดี!

อดไม่ได้ที่ซูมู่หานจะพูดอย่างโมโห

“คุณอย่าได้โทษฉันเลย ถ้าจะโทษก็โทษที่ฉันมีพ่อบุญธรรมที่ ประเสริฐเช่นนี้ แต่คุณล่ะมีอะไรบ้าง

สวีเหมยเหม่ยเห็นซูมู่หานมีท่าที่ผิดหวังและสลดใจ ตัวเธอจึง รู้สึกภาคภูมิใจเป็นอย่างมาก

“พ่อบุญธรรมของฉันคอยให้กำลังใจฉันอยู่ด้านล่าง ฉันจะไม่ เสียเวลาคุยกับคุณแล้ว บ๊ายบาย คุณลงไปเป็นผู้ชมที่ดีเถอะ! ”

สวีเหมยเหม่ยพูดพลางเดินออกไป
ถึงแม้ซูมู่หานจะรู้สึกโมโห แต่ตนก็ไม่สามารถทำอะไรได้ ได้แต่โยนสคลิปทิ้ง จากนั้นก็เดินออกไปทางด้านหลัง แต่ว่าเมื่อเห็นภาพตรงหน้า สวีเหมยเหม่ยกับซูมหานต่างต้อง ตกตะลึง…….

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ