บทที่ 702 ทรยศ

เงินเกอเห็นคนเหล่านี้ อดไม่ได้ที่ยิ้มเจื่อนๆ พร้อมกันส่ายหัว

คิดๆแล้วมันก็เหมือนละคร หนึ่งปีก่อนนั้น หากตัวเองเห็นบอดี้ การ์ดที่มากมายอย่างนี้มาล้อมรอบตัวเอง ต่อให้ปกติจะใจเย็น แค่ไหน ก็ยังคงรู้สึกประหม่า

แต่ตอนนี้ ไม่ใช่เรื่องล้อเล่น เฉินเกอเพียงแค่ชี้นิ้วไปเรื่อย คน

สิบกว่าคนนี้ ตายแล้วยังไม่รู้ว่าตัวเองตายยังไงเลย

แต่เห็นได้ชัด ขณะที่คนคนหนึ่งมีพลังที่มากกว่าคนปกติแล้ว นั้น เมื่อต้องเผชิญหน้ากับเรื่องที่น่ากลัว ก็จะไม่รู้สึกอะไรเลยอีก เลย และก็ไม่ได้เก็บมาใส่ใจด้วย

ตอนนี้ เถียเฉิงและไปเสี่ยวเฟยได้กลับมารักษาตัวที่จินหลิง

แล้ว

แต่กลับหา จ่อเยียนไม่เจอ เฉินเกอทำได้เพียงถามหาข้อมูล

จากคนเหล่านี้

“พวกแกช้าก่อน!

และในเวลานี้ ตู้หนังสั่งคำเดียวให้หยุด

“คุณหนูใหญ่ มีเรื่องอะไรครับ

ชายวัยกลางคนถาม

“อาตำนายรู้สึกไหมว่า ชายหนุ่มคนนี้เหมือนใครคนหนึ่ง?
ตู้หนึ่งยืนกอดอก จ้องมองเฉินเกอแล้วพูดขึ้นกะทันหัน

เหมือนคนคนหนึ่ง เหมือนใคร?”

หลี่ตาถาม

“นายรู้สึกหรือเปล่า หน้าตาของเขาเหมือนอาจนคนใช้ที่ถูก ฉันทําร้ายจนเสียชีวิต?

ตู้หนึ่งเกิดความสนุกขึ้นมา เดินวนหนึ่งรอบ จ้องมองเฉินเกอ ยิ่งมอง เธอรู้สึกว่ายิ่งเหมือน

“คุณหนูใหญ่ เหมือนที่คุณหนูพูดเลย เหมือนคนใช้ของคุณหนู ที่ชื่ออาจูน!”

หลี่ตำพยักหน้าแล้วพูดเสริม

“ฮ่าๆๆ ฉันว่าละ มองนายคนนี้แล้วถึงได้รู้สึกคุ้นหน้าคุ้นตา เฮ้ย ตอนนั้นฉันพลั้งมือฆ่าอาจนตาย ถึงตอนนี้ยังรู้สึกละอายใจ อยู่เลย เอางี้ เรารับเขาไว้ เก็บเขาไว้เป็นลูกน้องข้างกายของฉัน ดูท่าทางของเขา เหมือนจะลำบากทีเดียว ประทานที่กินอยู่ให้เขา ดีกว่า!”

ตู้ยีหนิงกล่าว

เห่อๆ บำเพ็ญเพียรอยู่ในป่าสามวัน จริงดังว่า เสื้อผ้าของเฉิน เกอที่สวมใส่อยู่ดูน่าเวทนาทีเดียว

เพียงแต่ได้ยินคำพูดของตู้หนึ่ง ทำให้เป็นเกอยิ้มเจื่อนๆ ดีเหมือนกัน ไม่มีใครเคยกล้าพูดคำพูดแบบนี้กับตัวเองมาก่อน?

ตั้งแต่วันที่ตัวเองกลายเป็นคุณชายเฉิน

“คุณหนูใหญ่ ผมแค่ต้องการตามหาเพื่อนที่ถูกคุณพาไป เท่านั้น หากคุณรู้ว่าพวกเขาอยู่ตรงไหน ขอความกรุณาช่วยพา ฉันไปพบพวกเขาด้วย!”

เงินเกอยิ้มเล็กน้อยแล้วกล่าว

“บังอาจ คุณหนูใหญ่ให้แกมาเป็นคนใช้ ถือว่า ให้เกียรติแก แล้ว แกยังไม่รู้จักเจียมตัว?”

หลีตาสายตาเย็นชา

“อาตาถอยไปก่อน นายบอกว่านายจะตามหาเพื่อนใช่มั้ย? ได้ ฉันรับปากนาย แต่นายต้องตามฉันไปก่อน รอให้ฉันเสร็จธุระ แล้ว ฉันจะพานายไปเจอเพื่อนของนาย

และตู้หนึ่งได้กลอกตาเล็กน้อย ขยิบตาให้หลีแล้วกล่าว ด้วยรอยยิ้ม

เรื่องแค่นี้ จะพ้นสายตาของเฉินเกอได้อย่างไร

พูดตามตรง ในใจของตู้หนึ่งคิดอะไรอยู่เฉินเกอรู้เกือบหมด แล้ว เพียงแต่ในตัวเธอยังมีเบาะแสของพี่จื่อเยียนและคุณลุง แน่นอน เฉินเกอยังมีอีกทางเลือกหนึ่ง

ก็คือจัดการพวกเธอให้ราบคาบตรงนี้ บีบบังคับพวกเธอให้ พูดความจริง
เพียงแต่ว่า หากเป็นเพื่อนของคุณลุงจริง และคนเหล่านี้ทนรับ พลังของตัวเองไม่ไหว หากฆ่าผิดคน มันก็จะไม่ดี

คิดๆแล้ว เฉินเกอจึงตกลงรับปากเธอ ดูว่าเธอจะมาไม้ไหน แล้วค่อยว่ากันอีกที

“หากสามารถเจอกับเพื่อนของผมได้ ผมก็ตกลง!

เงินเกอกล่าว

“ฮ่าๆๆๆ ได้ ใช่แล้ว นายชื่ออะไร?”

ตู้ยีหนิงหัวเราะกล่าว

“เฉินเกอ!”

“ชื่อเหมือนผู้หญิงจัง เรียกนายว่าเฉินเกอเหมือนว่าฉันจะเสีย เปรียบนะ เอางี้ละกัน ฉันจะเรียกนายว่าเสียวเฉิน ตั้งแต่วันนี้ เป็นต้นไป นายก็ติดตามฉัน คุณหนูใหญ่อย่างฉันจะให้นายได้ เสวยสุขสวัสดิการในส่วนของอาจูน แต่ฉันไม่ทำร้ายนายอย่าง แน่นอน ฮ่าๆๆ!”

ตู้ยีหนิงหัวเราะกล่าว

เธอปรากฏตัววันนี้ เหมือนมีธุระต้องจัดการสักอย่าง ไม่นาน นัก เธอได้รวบรวมกำลังคน ทุกคนต่างมุ่งหน้าไปวิลล่าทางทิศ เหนือของเมือง

ระหว่างทาง เฉินเกอก็พอเข้าใจเรื่องราวหลักๆแล้ว

เปียโม่ทั้งเมือง ก่อนหน้านั้นหนึ่งเดือน เหมือนได้เกิดเรื่องราวประหลาด น

ตระกูลที่มีอำนาจไม่น้อยต่างทยอยกันมาที่นี่ มารวมตัวกันอยู่ ตรงนี้

ตระกูลก็เป็นหนึ่งในนั้น

ตู้ยีหนิงออกมาครั้งนี้ เป็นตัวแทนตระกูล เพื่อมาเจรจากับ เหลยเหลาหู สำหรับจะเจรจาเรื่องอะไรนั้นก็ไม่อาจจะรู้ได้

เฉินเกอไม่มีกะจิตกะใจสนใจเรื่องของพวกเขา

ไม่นานนัก ขบวนของรถและคนของตู้หนึ่งได้มาถึงด้านนอก วิลล่าตระกูลเหลย

ในวิลล่านั้น กระจัดกระจายด้วยบอดี้การ์ดของตระกูลเหลย

เหลยเหลาหูนั้นถือเป็นคนมีอำนาจในท้องที่ เปรียบเสมือน

มาเฟียที่มีอำนาจของถิ่น

เขาเป็นชายวัยกลางคน รูปร่างค่อนข้างที่จะอวบ มีดวงตาที่ เรียวเล็กเหมือนสระอิ

“คุณตู้ ผมนึกว่าการเจรจาครั้งนี้ ตระกูลของคุณจะไม่ออก หน้าเอง คิดไม่ถึง ครั้งนี้กลับเป็นคุณที่มาด้วยตนเอง ดี มีความ กล้าหาญ คุณตู้ช่างสมกับที่เป็นฮีโร่หญิงจริงๆ!”

ดวงตาคู่นั้นของเหลยเหลาหูกวาดมองตู้หนึ่งด้วยสายตาที่

เจ้าชู้แล้วกล่าว

“เหลยเหลาหู อย่าพูดไร้สาระ เรามาคุยกันตรงๆดีกว่า ฉันอยากจะถามว่า ข้อกำหนดอันเดิม ตระกูลทั้งสี่ตระกูลร่วมแรง ร่วมใจ ออกคนออกแรง แล้วร่วมกันแบ่งปันวัตถุโบราณที่ค้นพบ แต่ทําไมแกมาเปลี่ยนใจ ทำให้ส่วนของตระกูลตู้เหลือแค่นิด เดียว อย่างนี้แกหมายความว่ายังไง?

ตู้หนึ่งก็กล่าวอย่างเคร่งขรึม

“เห่อๆ คุณช่างตรงเหลือเกิน คุณพูดไม่ผิด เดิมทีพวกเราได้ วางแผนไว้ว่าจะแบ่งเท่ากัน แต่ว่าตระกูลสวออกแรงมากที่สุด และเป็นคนที่ค้นพบแหล่งที่ซากเทพคนแรก และบ้านตระกูล ไม่ได้ออกแรงอะไรมากมาย เพื่อความยุติธรรมอย่างแท้จริง ตระกูลที่เหลืออีกสองตระกูล ต่างได้ตกลงให้ตระกูลสวี ได้ส่วน แบ่งที่เยอะที่สุด!!

เหลยเหลาหูกล่าวอย่างยิ้มๆ

“อย่ามั่ว เหลยเหลาหูแกอย่าลืมนะ ตระกูลเป็นคนที่เปิด ประตูสถานที่ซากเทพนี้ หากไม่มีตระกูล บางทีพวกคุณทั้งสาม ตระกูลอาจจะยังยืนตากแดดอยู่ข้างนอกอยู่เลย?”

ตู้หนิงตอบโต้อย่างโมโห

เฉินเกอที่อยู่ด้านข้างถึงแม้จะไม่ได้ยินทั้งหมด แต่ก็ได้ยินพอ สมควร

แหล่งวัตถุโบราณ

“เฉินเกอคิดว่าคนกลุ่มนี้น่าจะค้นพบสถานที่ที่คล้ายกับสุสาน โบราณ เดิมทีร่วมมือกันทั้งสี่ตระกูล ดังนั้นจึงต้องแบ่งเท่ากัน แต่มาตอนหลังเห็นได้ชัดว่ามีคนอยากจะโกง!

“เหลยเหลาหู แกอย่าลืมนะว่าตอนแรกใครเป็นคนที่ช่วยชีวิต คุณ แกมันไอ้คนเนรคุณ!”

ตู้หนิงด่าด้วยความโมโห

“ฮ่ม! ตู้หนิง เห็นแก่มิตรภาพของเมื่อก่อน ฉันถึงได้เกรงใจ เธออย่างนี้ ยัยเด็กน้อย อย่าให้มันเกินไปนะ ดูท่าวันนี้หากฉันไม่ สั่งสอนเธอหน่อยละก็ เธอคงจะไม่เข้าใจสถานการณ์ตอนนี้!”

“ก็ดี ในเมื่อเธอมาโดนหาที่เอง ฉันก็ไม่ต้องไปตามจัดการให้ เสียเวลา!”

ขณะนั้น เหลยเหลาแค่โบกมือ ก็เห็นกลุ่มบอดี้การ์ดพุ่งเข้า มา หยิบอาวุธออกมา แล้วล้อมรอบกลุ่มของพวกเธอเอาไว้

“เหลยเหลาหู แกกล้าเหรอ!” ตู้หนึ่งกล่าวอย่างโกรธเคือง

พริบ!

และเหลยเหลาหู่ก็ได้เดินเข้ามาโดยตรง มาถึงก็ตบหน้าของ หนิงจนเสียงตบดังสะท้านที่ข้างหู

“ผู้หญิงเน่า ทำไมฉันจะไม่กล้า

“อาตา ฆ่าพวกมันซะ!”

และตู้ยีหนิงก็คิดไม่ถึง เหลยเหลาหู่กล้าที่จะลงมือตบตัวเอง
ขณะนั้นจึงได้พูดอย่างโกรธเคือง

“ฮ่าๆๆๆ! อาตานั้นเป็นยอดฝีมือที่หาตัวได้ยาก พูดตามตรง ฉันเกรงกลัวตระกูลอย่างพวกแก ทั้งหมดเป็นเพราะเห็นแก่อา ที่ ตำ ผู้สืบทอดฝ่ามือทรายเหล็กรุ่นที่หนึ่งร้อยแปด! มันน่ากลัวเสีย จริงๆ!”

เหลยเหลาหูหัวเราะพูดอย่างไม่สะทกสะท้าน

“อาต นายยังมั่วอึ้งอยู่ทำไม รีบฆ่ามันซะ!” ตู้หนึ่งคำรามใส่อาที่ยังอยู่โดยยอมไม่ขยับ

“เหย คุณหนูใหญ่ ผมบอกคุณหลายครั้งแล้ว ดีที่สุดให้อยู่ บ้านดีๆ สถานการณ์แบบนี้ ไม่ใช่เวลาที่คุณหนูจะมาเอาแต่ใจ แล้ว!!!

อาส่ายหัวแล้วยิ้มเจื่อนๆ

ขณะนั้นได้พาบอดี้การ์ดสิบกว่าคน ค่อยๆเดินไปด้านหลังของ เหลยเหลาหู: “สำหรับคุณ ประธานเหลยถือว่าได้ให้เกรงใจคุณ

มากแล้วนะคุณหนูใหญ่!

หลี่ตาสายหัวแล้วหัวเราะพูด

ไอ้คนทรยศ

ดวงตาของตู้หนึ่งเพิ่งกว้างอย่างไม่อยากจะเชื่อ หลี่ตากับบอดี้การ์ดของตระกูลรวมหัวกันทรยศ! มองดูบอดี้การ์ดที่อยู่รอบๆจ้องมองตัวเองเหมือนเสือที่ต้องเหยื่อ

ถึงแม้ตู้ยีหนิงจะมีวรยุทธ์ แต่เวลานี้ ก็กลัวจนต้องถอยหลังไป

หนึ่งก้าว……..

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ