บทที่ 649 ในความลับ
“นาย!”
หวังเสี่ยวเหม่ย โมโหแทบกระอักเลือด คนคนนี้ ไม่มีเหตุผลสักนิด!
“ที่รักที่รัก! คุณไม่เป็นไรนะ?”
หวังเสี่ยวเหม่ยเหลือบมองเฉินเกอและหม่าเสี่ยวหนานด้วย สายตาตักเตือน แล้วรีบวิ่งไปหาชายวัยกลางคน
ปากของเขาเต็มไปด้วยเลือดในขณะนี้
แต่เฉินเกอลงมือไม่หนัก เขายังมีสติ
“โทรหาประธานหวู เร็วเข้า! อย่าให้ไอ้หมอนี่หนีไปได้! ฉันจะ ฆ่าเขา!”
ชายวัยกลางคนกล่าวอย่างโหดเหี้ยม
หวังเสี่ยวเหม่อมองไปที่หม่าเสี่ยวหนานและเฉินเกอด้วยความ
โกรธ: “พวกแกจบเห่แน่ อย่าคิดหนี!!
พูดจบก็เริ่มโทร
“คนที่ถูกต่อยคนนี้ คือประธานจางสินะ? ประธานจางของ บริษัทอสังหาริมทรัพย์ต้าหัว?”
ขณะนี้ ผู้คนโดยรอบกำลังซุบซิบพูดคุยกัน
“จะไม่ใช่ได้ยังไง ประธานจางเป็นคนเหี้ยมโหด มีส่วนร่วมใน การพัฒนาอสังหาริมทรัพย์ ทั้งทุจริตและสุจริต และประธานจาง ยังเป็นลูกพี่ลูกน้องของประธานหมู่ นี่ๆๆ ก็แค่นักเรียนจนๆ คน หนึ่ง ชายหนุ่มคนนี้คุ้มเหรอ กล้าลงมือกับประธานจาง?”
“เซรดแม่ จบเห่แล้ว คราวนี้ต้องรับผิดชอบถึงผลที่ตามมา จริงๆ แล้ว!”
ผู้คนรอบข้างต่างถอนหายใจ
บ้างมีความเห็นอกเห็นใจ บ้างก็มีความคิดที่จะรับชมความ สนุกตื่นเต้น
และในไม่ช้า การสนทนาโดยรอบก็เงียบลงมาก
เพราะคนวัยกลางคน กำลังเดินมุ่งตรงมาที่นี่พร้อมกับลูกน้อง
หลายคน
ทุกคนรู้จักชายวัยกลางคนคนนี้อยู่แล้ว เขาก็คือหนูต้าทรง
อสังหาริมทรัพย์รายใหญ่
“เกิดอะไรขึ้น?”
หลังจากหวูต้าโรงเดินมา ส่งเสียงเย็นชา
โดยเฉพาะเมื่อเห็นประธานจางกลายเป็นแบบนั้น ทำให้เขา อับอายขายขี้หน้า
ที่นี่ ยังมีคนที่ไม่ไว้หน้าตัวเองด้วยงั้นเหรอ?
รนหาที่ตาย!
หวังเสี่ยวเหมียรีบอธิบายเรื่องนี้อย่างเกินความจริง จากนั้นเธอก็กอดอกหัวเราะเยาะและเดินไปหาหมาเสียว หมาบ
“หม่าเสี่ยวหนาน เมื่อกี้เธอยังพูดอย่างชอบธรรมอยู่ไม่ใช่เห รอ? ดีนี่ ตอนนี้เธอโกรธให้ฉันดูอีกสิ ให้ฉันสัมผัสความเก่งกาจ ของเธอสิ?”
หวังเสี่ยวเหม่ยมองไปที่หมาเสี่ยวหนานอย่างได้ใจ
“ยังมีแกและแก พวกแกจบเห่แน่ ที่อยู่ของบ้านพวกแก สักพัก
ถูกตรวจสอบออกมาแล้ว จะทำให้ครอบครัวของพวกแกทั้งหมด
ตายรึเปล่ายังไม่รู้?”
หวังเสี่ยวเหม่ยกล่าวอย่างเย็นชา
ราวกับจะบอกทุกคนอีกครั้ง เห็นหรือยัง นี่คือชะตากรรมของ
การทําให้เธอขุ่นเคือง
ส่วนเด็กชายกลัวมากจนขาสั่น
โดยเฉพาะ หวังเสี่ยวเหมียที่ไม่เพียงแต่หาเรื่องเขา แม้แต่ ครอบครัวของเขาก็ยังไม่เว้น
จึงกลัวยิ่งขึ้นไปอีก
“โอเค กล้าทําร้ายคนในที่ของฉัน? เบื่อชีวิตแล้วรึไง!” และหวูต้าทรงได้ยินการสนทนาของผู้คนรอบข้าง ใบหน้าประกายความโกรธ
“เธอ นักเรียนของฉันก่อน!”
หมาเสี่ยวหนานตอบโต้อย่างรวดเร็ว
หวูต้าทรงคงไม่ฟังความจากหวังเสี่ยวเหมยข้างเดียวหรอก หน่า? ต่อหน้าคนเยอะขนาดนี้ เขาจะไม่พูดด้วยเหตุผลเลยเหรอ?
“ตีนักเรียน? นักเรียนคนไหน?”
หวูต้าทรงกล่าวอย่างเย็นชา
จากนั้นสายตาก็มองไปที่เด็กชายที่ถูกตี
เพียะ!
แต่สิ่งที่ทำให้ทุกคนคาดไม่ถึงก็คือ
หวูต้าทรงไม่เพียงแค่ไม่เข้าใจ ยังยกมือขึ้นยกมุมปากแล้วตบ เข้าที่หน้าของนักเรียนชายอย่างหนักหน่วง
คราวนี้ ตีหนักขึ้น ทำให้เด็กชายล้มลงกับพื้นทันที “ตีแบบนี้น่ะเหรอ?
หวูต้าทรงมองไปที่หม่าเสี่ยวหนานด้วยรอยยิ้มเย็นชาและถาม
“คุณ! คุณ!”
หม่าเสี่ยวหนานโกรธจนหน้าซีด
“หึ วันนี้ฉันเป็นเจ้าภาพจัดงาน ฉันก็ไม่รำคาญที่จะทำให้พวก แกอึดอัดใจ แต่พวกแกกล้าที่ใช้ความรุนแรงในที่ของฉัน ไม่ ปล่อยไปง่ายๆ แน่ เอาอย่างงี้ เรียกคนที่บ้านของพวกแกมาให้หมด คุกเข่าตรงหน้าน้องชายฉัน อ้อนวอนขออภัยจากเขา ฉันถึง จะปล่อยพวกแกไป” หวูต้าทรงกล่าวอย่างเย็นชา
“ประธานหวู่หวูต้าทรงนี้เป็นคนจอมเผด็จการจริงๆ เลย เมื่อ เกิดเรื่องขึ้น ไม่เคยพุ่งเป้าไปที่ตัวบุคคลคนหนึ่ง แต่พุ่งเข้าหาคน ทั้งครอบครัว โหดร้ายจริงๆ!
“คนพวกนี้ ต้องจบเห่แล้ว!”
ทุกคนกล่าว.
“คุณครู เราไปกันเถอะ!
ขณะนี้เด็กชายที่ถูกตบร้องไห้ด้วยความกลัว เดิมทางบ้านก็ ลำบากอยู่แล้ว พ่อแม่ทำงานอย่างยากลำบาก แต่ตอนนี้ ยังต้อง ลากพ่อแม่ให้มาคุกเข่า
ความรู้สึกไร้พลัง และความกลัวแล่นพล่านไปทั่วร่างกาย
ทําให้เด็กชายตัวสั่นเล็กน้อย
“ไป? ไม่ง่ายขนาดนั้นมั้ง? การประชุมจะเริ่มเร็วๆ นี้แล้ว ทางที่ ดีอย่างทำให้ฉันเสียเวลา อีกอย่าง ผู้นำของโรงเรียนพวกแก คน ที่บ้าน เรียกมาให้หมด ทำร้ายน้องชายของฉัน ก็ต้องมีข้อสรุป!
หวูต้าทรงรังแกคนอื่น ตั้งแต่ต้นไปจนถึงราก มาเป็นชุดๆ แม้แต่นักเรียนคนอื่นๆ ก็กลัวจนไม่กล้าหายใจ
เรื่องนี้ถือเป็นเรื่องใหญ่ซะแล้ว
“หม่าเสี่ยวหนาน ตอนนี้เธอเข้าใจรึยัง คนบางคนไม่ควรยั่วยุคนบางคนพวกเธอไม่สามารถยั่วยุได้เลย!
หวงเสี่ยวเหม่ยกอดอกกล่าวด้วยเสียงแหลม
“เอาเถอะ ถ้าคุณจะให้เรียกคนจริงๆ ก็เรียกคนในบ้านของผม มาก็พอ!”
และเฉินเกอมองเขาอย่างเย็นชา
เดิมที เฉินเกอไม่ต้องการทำให้เป็นเรื่อง ก็แค่ต้องการที่จะ สอนหวังเสี่ยวเหม่ยและชายวัยกลางคนคนนั้นให้เป็นบทเรียน
แต่ตอนนี้ ในเมื่อมีคนต้องการทำให้เป็นเรื่องใหญ่ ฉะนั้นเป็น เกอก็ไม่ถือสา
และมองไปยังสายตาที่ยั่วยุของเฉินเกอ หวูต้าทรงยิ้มอย่างเย็นชา: “โอเค งั้นนายก็เรียกมา ฉันจะคอย
ดู!”
พูดอยู่ เฉินเกอโทรออกไปยังเบอร์หนึ่ง
และหลังจากสิบนาที
ข้างนอกมีรถหรูจํานวนมาก แม้กระทั่งรถ ZF ก็มา แล้วคนที่มาเหล่านี้คือใครล่ะ?
ธุรกิจยักษ์ใหญ่เกือบทั้งหมดในจินหลิงมาแล้ว
“ประธานหลี่?”
หวูต้าทรงหน้าชาไปตั้งเลย และหวังเสี่ยวเหม่ยก็ตกใจเช่นกัน
คน……… คือใครกันแน่?
หวูต้าทรงกลืนน้ำลาย ถอนหายใจในใจ
“คนผมเรียกมาแล้ว คุณไปบอกกับพวกเขาเถอะ?”
เฉินเกอยิ้มอย่างเย็นชากลอกตาใส่หนูต้าทรง
“คุณชายเฉิน คนนี้ทำให้คุณขุ่นเคืองเหรอ?”
หลี่เจิ้นกั๋วเดินมาถาม
เมื่อได้ยินคำว่าคุณชายเฉิน หวูต้าทรงแทบฉี่ราดกางเกง
เชรดแม่ คุณชายเฉิน
ใช่แล้ว ก่อนหน้านี้คุณหมอหมาจิ้นเคยบอกว่าคุณชายเฉินอยู่
ที่นี่
ตัวเองยังพยายามอย่างหนักเพื่อเชื้อเชิญ แต่ตอนนี้ คนที่ตนหาเรื่อง กลับเป็นเงินต้าเช่า
นี่มัน………
หวูต้าทรงตกใจจนหายใจไม่ทั่วท้อง
แล้วผู้คนโดยรอบ ก็เดือดขึ้นอีกครั้ง
เดิมผู้คนจำนวนมากล้อมรอบที่นี่
แต่หลังจากได้ยินเกี่ยวกับตัวตนของเฉินเกอ ก็ก้าวออกไปเปิดทางกว้างให้ด้วยความเคารพ
เงินเกอพาหมาเสียวหนานและกลุ่มนักเรียน มาทีที่นั่งเดิมและ นั่งลง
“ที่จริงแล้วเขาเป็นคุณชายเฉิน หม่าเสี่ยวหนานมีที่พึ่งระดับนี้ เลยเหรอ!”
หวังเสี่ยวเหม่ยก็ตกใจแทบแย่
เพียะ!
และหวต้าทรงก็ยกมือตบส่งเสียงดังกังวาน
“แม่งเอ๊ย นังบ้าน คราวนี้เธอทำร้ายฉันฟังอย่างอนาถแล้ว!!
หวูต้าทรงโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ
มีแม้กระทั่งความคิดอยากจะฆ่าหวังเสี่ยวเหม่ย
นี่เป็นเพียงเรื่องผิดพลาดเล็กน้อย
หวูต้า รงรอผลที่ตามจะเป็นแบบไหน เขารู้อยู่แก่ใจ และการบรรยาย แม้ว่าเจ้าภาพจะโง่ไปแล้ว แต่ยังคงดำเนิน ต่อไป
ในไม่ช้า สองชั่วโมงก็ผ่านไป หม่าจิ้นได้ฟังเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อครู่ รีบวิ่งไปหาเฉินเกอ “คุณชายเฉิน ขอโทษจริงๆ เกือบทำให้คุณลำบากใจแล้ว!” หม่าจิ้นกล่าว: “หวูต้าทรงคนนี้ สมควรตายจริงๆ!
“พอแล้ว ผ่านไปแล้ว ใช่แล้ว ทางฝั่งอาจารย์หนึ่งหย่วนนัด เป็นอย่างไรแล้วบ้าง?
เงินเกอถาม
“อาจารย์หนึ่งหย่วน รอคุณชายเงินอยู่ที่ห้องนั่งเล่นแล้ว เชิญคุณชายเฉินไป!” ผมมา
หมาจิ้นกล่าว
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ
