บทที่ 628 ที่นั่งใหม่

ชายก่าย่าหลายคนเหล่านั้น ทันใด เมื่อยืนล้อมเงินเกอไว้แล้ว ก็

อยากที่จะลงมือเลย คล้ายราวกับว่า เรื่องอื่น ๆ ที่เป็นเรื่องทำนองเดียวกันนี้ ก็

ลงมือกับคนอื่นมาเยอะ

และผู้หญิงคนนั้น ก็เลยอยากจะใช้โอกาสที่พวกเขานั้นจับเฉิน เกอไว้ แล้วตัวเองก็จะเข้าไปตบปากเขาสักสองสามที เพื่อระบาย อารมณ์ หน่อย

แต่กลับคิดไม่ถึงว่า ชายกว่าที่เป็นหัวหน้านั้น เมื่อจู่โจม

เข้าไป

เงินเกือยกเท้าขึ้นข้างหนึ่ง แล้วถีบที่ไปท้องของเขาอย่าง

รวดเร็ว

และเขาคนนั้น มีรูปร่างสูงใหญ่ น้ำหนักหนึ่งร้อยกิโลกรัม เห็นจะได้

และกระเด็นลอยไปไกล เกือบยี่สิบกว่าเมตร

ตกกระทบลงยังรถแฮมเมอร์เข้าอย่างจัง ดังขึ้นสนั่น จนกระจกรถแฮมเมอร์นั่น แตกกระจายเต็มพื้น

“อะไรกัน”

ผู้หญิงคนนั้นตกใจมาก เลยไม่ได้ที่จะร้องกรี๊ดขึ้น
และชายวัยกลางคนที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ก็รู้สึกตกใจไม่แพ้กัน

รู้เพียงว่าเขานั้น เหมือนกับคนจน ๆ คนหนึ่ง แต่กลับคิดไม่

ถึงว่า เขาจะมีฝีมือที่เก่งกาจขนาดนี้ ส่วนคนอื่น ๆ ที่เหลือ ยืนนิ่ง ๆ และไม่กล้าที่จะบุกเข้าไป

เพราะว่าเมื่อครูที่เขาขยับนั้น ทำเอาคนที่บุกเข้าไปคนแรกนั้น ถึงกลับนอนตัวขด และที่ปากก็มีน้ำลายไหลฟูมออกมา แค่เท้า เดียว เกือบจะทำให้คนคนหนึ่งถึงแก่ความตาย

มีใครกล้าอีกไหม

เฉินเกอดูเวลา ตั้งแต่ที่รถเกิดอุบัติเหตุถึงตอนนี้ และรวมกับ สภาพรถติดบนท้องถนนด้วย และตอนนี้ก็เก้าโมงสี่สิบนาทีแล้ว ซึ่งเลยเวลานัดมานานแล้วด้วย

เฉินหนานคงจะรอนานมากแล้วล่ะ

สิ่งที่ผู้หญิงไม่ชอบมากที่สุดคือ ผู้ชายที่มาไม่ตรงกับเวลานัด

ซึ่งเมื่อวานไปเสี่ยวเฟยก็ได้บอกไว้แล้ว

และก็ทำให้เงินเกอคิดถึงวันนั้น วันที่ซูมหานรอตัวเองอยู่นาน และสุดท้ายตัวเองก็ไม่ได้ไปตามนัด

หากว่าไปไม่ทัน ความรู้สึกที่ดี ๆ ที่ได้ทำให้เธอนั้นประทับใจ

ก็จะคงมลายลงสิ้นไป

เฉินเกอดูเป็นกังวลเอามาก

ไม่ได้ ต้องไปให้ได้
สายของเฉินเกอ เริ่มดูมีการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้น จากนั้น ก็มองไปยังชายวัยกลางคนที่ยืนนิ่งด้วยอาการตกใจ แล้วก็ยกโทรศัพท์ขึ้น และได้โทรไปหาหลี่เฉินกั๋ว

“ประธานหลี่ ตอนนี้คุณช่วยให้คนส่งเฮลิคอปเตอร์มารับ หน่อย ฉันต้องไปร่วมงานเลี้ยงวันเกิด ตอนนี้หากไม่มีมัน ฉันเดิน ทางไปไม่สะดวก อ๋อ ใช่แล้ว ตอนนี้นะ

หลังจากที่พูดจบ เฉินเกอวางสายในทันที

รถติดขนาดนี้ ตัวเองคงรอต่อไปไม่ได้แล้ว

หากว่าใช้วิชาล่องหน เฉินเกองไปถึงนานแล้ว

แต่ว่า ตอนนี้ไม่สามารถที่จะใช้วิชาเหล่านั้นในที่โจ่งแจ้งได้

เท่าไร

หากว่าเดินไป อย่างไรก็คงสายอยู่ดี

ไม่มีทางอื่นแล้ว เฉินเกอจึงจะต้องนั่งเฮลิคอปเตอร์ไปเท่านั้น

“เฮลิคอปเตอร์หรอ”

และคนที่เดินผ่านไปผ่านมาข้างถนน ต่างก็ได้ยินในสิ่งที่เฉินเก

อพูดในโทรศัพท์

พวกเขาเองก็กลัวในฝีมือของเฉินเกอ จึงไม่กล้าพูดกันเสียงดัง เท่าไร

แต่ก็เอามือกุมปากไว้แล้วคุยซุบซิบกัน แล้วมองเฉินเทออย่างกับเป็นคนโง่คนหนึ่ง

“ไอ้คนนี้มันบ้าไปแล้วหรอ แถมยังจะให้ใครส่งเฮลิคอปเตอร์

มาให้อีก “หรือว่าฝีมือเก่งขนาดนี้ แล้วฝึกวิชา จนตัวเองนั้นบ้าไปแล้ว

คนเหล่านั้นก็ได้หัวเราะขึ้น

ส่วนชายวัยกลางคน เมื่อได้สติกลับมาแล้ว

แม่ง ตัวเองใช้ชีวิตในวงการนี้ก็นานหลายปี แล้วจะมาโดนไอ้ เด็กเมื่อวานซืนทำให้กลัวอย่างนั้นหรือ

เป็นไปไม่ได้

ชายวัยกลางคนส่งสัญญาณผ่านสายตา

ในตอนที่เฉินเกอนั้น กำลังโทรศัพท์อยู่

ให้ลูกน้องที่เหลืออยู่ ยืนล้อมเขาเอาไว้

และในมือต่างก็มีมีดพกที่ทั้งแหลมและคมถืออยู่

เตรียมที่จะแทงเฉินเกออยู่ทุกเมื่อ

และจากนั้น ก็รอฟังชายวัยกลางคนออกคำสั่ง แล้วทั้งสี่คนถึง จะได้จู่โจมเข้าไป

ตอนนี้ พวกเขาต่างพร้อมที่จะปะทะเข้าไปแล้ว

ชายวัยกลางคนโกรธจนตามีอาการแดง และในขณะที่กำลัง จะออกคําสั่งนั้น
อื่น ๆ ๆ !

ในทันใดนั้น ข้าง ๆ หู ก็มีเสียงของเฮลิคอปเตอร์ที่บินมาดัง

ราวกับเวทมนตร์ ทำเอาคนที่อยู่ตรงนั้น มีอาการตัวสั่นไปตาม

ๆ กัน

เมื่อล็อคสถานที่ที่จะจอดได้แล้ว

“เป็นเฮลิคอปเตอร์จริงเหรอนี่”

คนที่อยู่ข้าง ๆ ถนนเหล่านั้นได้พูดขึ้น

และบนท้องถนน ก็มีผู้คนจำนวนมากได้ลงมาจากรถ แล้วเงย หน้ามองขึ้นไปยังท้องฟ้า เฮลิคอปเตอร์ลำนี้ มันช่างเหมือนกับ เหยี่ยวนักล่าที่มีลำตัวขนาดใหญ่ ที่มาพร้อมกับเสียงที่ดังสนั่น จากนั้นก็เตรียมลงจอด

และลมที่พัดหมุนอยู่บริเวณรอบ ๆ นั้น แทบจะทำให้ริมฝีปาก

ของคนนั้น กระพือได้

และเฮลิคอปเตอร์ที่มีลักษณะดั่งเหยี่ยวสีดำลำนี้ ก็เริ่มส่องหา พิกัดตำแหน่งของเฉินเกอ

ยิ่งไปกว่านั้น มันลงจอดที่ตำแหน่งด้านบนของรถที่เฉินเกอได้ เจอไว้

โอ้ว!

ชายวัยกลางคนและผู้หญิงคนนั้น ต่างก็มีสภาพที่ยืนอึ้งจนตาค้าง

เพราะว่าเฮลิคอปเตอร์ลำนี้ ได้เขียนตัวหนังสือขนาดใหญ่ไว้ ว่า บริษัทการค้าจินหลิง กรุ๊ป

เขาเป็นคนของบริษัทการค้าจินหลิง กรุ๊ป และก็คงจะมี ตำแหน่งที่สูงด้วย

เขีย!

โหดสุด ๆ !

ชายวัยกลางคนเหงื่อไหลออกมาไม่หยุด

“คุณเฉินครับ”

ด้านบนของเฮลิคอปเตอร์ มีหนุ่มคนหนึ่งส่งเสียงเรียกลงมา

แล้วก็ยกตำแหน่งที่นั่งขับให้อย่างนอบน้อม “อืม นายขับรถกลับไปด้วย ส่วนพวกนั้น ไปสืบมาว่าพวกมัน เป็นใคร จะได้สั่งสอนพวกมันสักหน่อย

เฉินเกอวางโทรศัพท์ลง แล้วก็ได้สั่งการขึ้น

“ไม่ต้องห่วงครับ คุณเฉิน”

หนุ่มคนนั้นพยักหน้า

และในขณะที่เฉินเกอกำลังจะไปนั้น

ก็มองไปเห็นชายที่กำลังถือมีดอยู่ในมือ ซึ่งมีดด้ามนั้นก็ กําลังจะมาประชิดกับเอวของตัวเองแล้ว
เงินเกอเหลือบไปมอง เหงื่อของเขาก็ไหลออกมาเป็นสาย แทบไม่กล้าที่จะขยับ

สีหน้าของเขานั้น ดูเปื้อน ๆ แล้วพูดขึ้นว่า “คุณ……เฉิน”

เผียะ!

เฉินเกอตบไปที่บ้องหูเขาหนึ่งดอก ทำให้เขานั้นลอยกระเด็น ไปไกลมาก

“โตขนาดนี้แล้ว พกมีดเล่มเล็ก ๆ ไว้ขู่ใครหรอ”

เฉินเกอแทบไม่ต้องพูดอะไรแล้ว

ส่วนเรื่องที่เหลือนั้น ลูกน้องของเขาก็จะจัดการเอง

เฉินเกอขับเฮลิคอปเตอร์จากไปอย่างสง่าผ่าเผย

หลงเหลือแค่คนอื่นซึ่งมีอารมณ์กังวลตื้นเต้นร้อนใจ เดินไป เดินมาอยู่นั้น ร้องโศกเศร้าอย่างไม่หยุด

ภาพที่ มันช่าง สุดๆไปเลย!

เมื่อเฉินเกอขับเฮลิคอปเตอร์ไป แน่นอนเลยว่าไม่มีอุปสรรค

ใด ๆ จะมากีดขวางได้

ไม่นาน ก็ถึงยังโรงแรมหลงเถิง

เพียงแต่ว่า เฉินเกอไม่ได้นำเฮลิคอปเตอร์จอดไว้ด้านล่าง แต่ เขานั้น น่าเฮลิคอปเตอร์ไปจอดที่ชั้นดาดฟ้าของโรงแรม

จากนั้น ก็ได้วิ่งตามทางหนีไฟลงมายังด้านล่าง
แล้วก็โทรศัพท์หาเงินหนาน และจึงได้รู้ว่าเฉินหนานนั้น กำลัง รอตัวเองอยู่ที่ประตูด้านหน้าโรงแรม

“เฉินเกอ นายออกมาจากด้านในได้อย่างไรกัน

หลังจากที่เฉินเกอได้วิ่งมาแล้วนั้น เฉินหนานก็ได้เห็นว่าเป็นเก อเขา ได้วิ่งออกมาจากด้านในของโรงแรม จึงอดไม่ได้ที่จะถาม ขึ้นด้วยอาการแปลกใจ

“อืม ๆ ฉันออกมาจากด้านหลัง 7

เฉินเกอจึงได้อธิบายให้พอเสร็จ ๆ ไป

เฉินหนานเองก็เข้าใจ เขาคงกลัวว่าประตูของโรงแรมส่วน หน้านั้นจะมีแขกพิเศษจำนวนมาก ดังนั้น เขาอาจจะรู้สึกไม่ดีได้ ตัวเขาเองเลยต้องเข้ามาทางประตูหลังของโรงแรม

“เขาหรอ”

หวางกุ้ยฟางเมื่อเห็นเฉินเกอ ก็มีสีหน้าที่รู้สึกไม่ค่อยพอใจ ในเวลานี้ เธอเองก็กำลังบ่นลูกสาวอยู่ ซึ่งก็ยังบ่นไม่เสร็จด้วยนะ

หากตามความต้องการของเธอแล้ว คนคนนี้จะเป็นคนที่ช่วย ลูกสาวของตัวเองไว้หรือไม่ มันไม่ใช่ประเด็นสำคัญอย่างมาก ถ้าครอบครัวของตนผ่านวิกฤตทางธุรกิจครั้งนี้ไปได้ แล้วค่อย เอาเงินให้เขาก็ได้

และก็ไม่เห็นว่าจะต้องติดค้างบุญคุณอะไรกัน
ให้เขามาร่วมงานวันเกิดของลูกสาวตัวเอง แล้วมัน หมายความว่าอย่างไร

หวางเพิ่งมองเฉินเกอด้วยสีหน้าที่โกรธจัด

แท้ที่จริงแล้ว คนที่หนานหนานกำลังรออยู่นั้น ก็คือไอ้หมอ นี่เองเหรอ

เธอไม่ใช่แค่ได้ชิญตัวเองมา แถมยังเชิญเขามาอีกด้วย

ไม่ว่าอย่างไร ตอนนี้ เฉินเกอก็ได้กลายเป็นศัตรูทางหัวใจของ หวางเผิงแล้ว

และเมื่อคิดถึงท่าทีและสายตาของเฉินหนานที่กำลังมองหา เฉินเกอนั้น หวางเผิงก็ยิ่งปวดใจแทบจะบ้า

เพราะว่า ตัวเองนั้นเก่งและโดดเด่นขนาดนี้ และเงินก็มีตั้ง มากมาย ยังไม่อยู่ในสายตาของเฉินหนานอีกเหรอ

“นายมาก็ดีแล้ว นี่มันใกล้จะสิบโมงแล้ว พวกเรารีบเข้าไปกันเถอะ”

เฉินหนานมองที่เฉินเกอแล้วพูดขึ้น พร้อมกับรอยยิ้ม

“ให้ใครเข้าไปนะ ให้เขาเข้าไปเหรอ หนานหนาน สมองแกมี ปัญหาแล้วเหรอนี่”

หวางกุ้ยฟางด่าขึ้นอย่างไม่เกรงใจใครครอบครัวตระกูลเฉินของเราจะทำอย่างไรล่ะ นี่มันเป็นการเสีย โอกาสในการฟื้นตัวได้เลยนะ

แต่จะทำอย่างไรได้ล่ะ ในเมื่อเงินหนานได้พาเฉินเกอเข้าไป

ในงานแล้ว

หวางกุ้ยฟางรีบเดินตามไปอย่างรวดเร็ว

เหลือแค่หวางเผิงคนเดียวที่กำลังรู้สึกโกรธอยู่

“ได้ แก สามารถทำให้เงินหนานทำอย่างนี้กับแกได้ ฉันตาม จีบเธอมาเกือบครึ่งปี แม้แต่จะคุยกันดี ๆ กับฉันเธอก็ยังไม่เคย เลย แต่ตอนนี้ พวกเธอเพิ่งรู้จักกันแค่สองวัน

มันช่างเป็นการดูถูกกันมากเสียจริง ๆ

หวางเผิงกัดฟันแน่น จากนั้น ก็หยิบโทรศัพท์ออกมา……..

นี่มันไม่ใช่เป็นการกระตุ้นให้หวางเพิ่งรู้สึกโกรธหรอกเหรอ หากว่าหวางเผิงไม่พอใจในเรื่องนี้ แล้วไม่สนใจเธอ แล้ว

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ