ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี!

บทที่ 615 ความทุกข์ในใจ



บทที่ 615 ความทุกข์ในใจ

เฉินเกอเชี่ยวชาญในการอ่านใจคน

ขอเพียงคนที่มีศีลต่ำกว่าตัวเองมากๆ เพียงแค่พริบตาเดียว เฉินเกอก็จะรู้ได้ว่าในใจเขาคิดอะไรอยู่

และเมื่อกี้ที่เจอกับเพิ่งซีอันที่จริงเฉินเกอก็รู้เรื่องราวทั้งหมด แล้ว

และคนที่จิตใจอำมหิตอย่างหยางเยี่ยน บ้ามากจริงๆ ความ อิจฉาริษยาในใจของผู้หญิงหากเกิดขึ้นแล้ว มันถึงกับเอาชีวิตคน เลยทีเดียว

เงินเกือกลัวว่าเด็กสาวที่ชื่อเพิ่งที่อาจจะเกิดเรื่อง ดังนั้นจึงได้ พาหมาเสียวหนานไปตามหา

เนื่องจากเรื่องราวกระบวนการของเหตุการณ์นี้ง่ายมาก

ประมาณเมื่อสัปดาห์ก่อน ก็เป็นช่วงนี้หยางเขียนออกไปเรียน รู้นอกสถานที

หยางเยี่ยนได้ไปหาเพิ่งที่บ้านเธอโดยตรง เรียกเธอออกมา เพื่อจะให้เขาทำเรื่องให้หยางเขียนเรื่องหนึ่ง

ก็คือให้เขาสะกดรอยตามหมาเสียวหนาน และคิดหาวิธีขโมย ทุนการศึกษาของเธอ

จากนั้นก็สร้างเรื่องใส่ร้ายเธอ
ระหว่างนี้ เธอก็จะให้สามีของเธอช่วยเหลือเธออย่างลับๆ

หากเพิ่งตกลง ขโมยเงินสองแสน เงินทั้งหมดก็จะเป็นของ เพิ่งซี มีเงินก้อนนี้แล้ว เพิ่งซีก็จะสามารถนำเงินไปเป็นค่ารักษา พยาบาลของแม่

เพราะครึ่งเดือนก่อนหน้านี้ แม้ของเพิ่งป่วยเป็นโรคร้ายแรง

ฐานนะทางบ้านเธจน และเธอก็ไม่มีพ่อ

แต่เรื่องขโมยเงินแบบนี้ ไม่ว่ายังไงเพิ่งซีก็ไม่กล้าที่จะทำ

จนกระทั่งหยางเยี่ยนมาขู่เธออีกครั้ง หากไม่ทำ เธอจะทำทุก ทาง เพื่อตัดทุนการศึกษาของเพิ่งซีถึงขั้นทำให้เพิ่งที่ไม่สามารถ ไปสอบเอ็นทรานซ์

ประกาศนียบัตรของมัธยมปลายก็จะไม่ได้เช่นกัน ความหวังสูงสุดของแม่ ก็คืออยากเห็นเพิ่งสอบเข้า มหาวิทยาลัย

เพิ่งกลัวมาก กลางคืนก็นอนไม่หลับ ทุกเวลาทุกนาที ได้ถาม ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีท่ามกลางความสับสนในใจ

จนกระทั่งหยางเยี่ยนได้เริ่มดำเนินการสร้างสายสัมพันธ์ เตรียมการเพื่อจะทำให้เพิ่งออกจากโรงเรียนนั้น

เพิ่งซีจึงได้ยอมตกลงอย่างใจ

ช่วงเวลานั้น เมิ่งซีจึงได้เริ่มสะกดรอยตามหม่าเสี่ยวหนาน จน กระทั่งเธอกดเงินแล้ว จากนั้นในคืนคืนหนึ่ง เพิ่งซีก็ได้นำกุญแจสํารอง แอบเข้าไปในห้องบัญชี

และกล้องวงจรปิดนั้น ก็ได้ถูกครูหยางเยี่ยนจัดคนตัดสายไป นานแล้ว

จึงได้มีเรื่องที่หม่าเสี่ยวหนานขโมยเงินเกิดขึ้น

ตอนแรกที่เฉินเกอเห็นเพิ่งนั้น ภายในใจของเธอนั้นไม่ซับ

ช้อน

จะอ่านความคิดในใจเธอทั้งหมดนั้น ไม่ใช่เรื่องยากอะไร

ก็เป็นเพราะเห็นว่าเธอก็เป็นผู้เสียหายคนหนึ่ง และมันก็ บังเอิญด้วย หนึ่งคือเฉินเกอนั้นก็จะมาช่วยตรวจสอบความจริง ให้หมาเสียวหนาน

สองก็คือมาช่วยเธอ

หากเธอนำเงินสองแสนนี้ไปจ่ายค่ารักษาพยาบาล เธอก็จะไม่ สามารถที่จะสอบเอ็น อาจจะต้องไปติดคุกติดตะราง ชีวิตของเธอ ก็จะถูกทำลายไปแบบนี้ แม่ของเธอก็ต้องตายทั้งเป็น บ้านแตก สาแหลกขาด

ดังนั้นเฉินเกอรู้สึกว่าหยางเยี่ยนนั้นช่างโหดร้ายเกินไป ขณะนั้นที่อยู่ในห้องครูใหญ่ เฉินกอมีความคิดที่อยากจะมีเธอ

ให้ตาย

หลังจากที่ฟังเฉินเกอพูด

หมาเสียวหนานกลัวจนเอามือกุมปากตัวเอง
เธอเชื่อสิ่งที่เฉินเกอเล่าทั้งหมด เพียงแต่ไม่กล้าเชื่อ ถึงแม้ หยางเยี่ยน ต้องการเล่นงานตัวเอง แต่ก็ไม่จำเป็นต้องทำขนาดนี้ มั้ง?

ใจคนน่ากลัวมาก ทำให้หมาเสียวหนานสั่นไปทั้งตัว

“แล้วเมิงซีล่ะ? หากเป็นเรื่องจริง อนาคตของเมิงก็จะถูก ทำลาย เธอขยันเพียงนี้

หม่าเสี่ยวหนานถามด้วยความเป็นห่วง

“ตอนนี้ยังไม่สาย แต่ผมเดาว่า หยางเยี่ยนก็น่าจะจัดคนมา คอยจับตามองเมิ่ง ดังนั้นเราต้องไปให้เร็วกว่าพวกเขา!”

เฉินเกอขับรถเร็วมาก

ไม่นานนัก ก็ได้มาชุมชนเล็กๆชุมชนหนึ่งในชานเมืองจีนหลัง มองไกลๆ เห็นหน้าประตูบ้านของเพิ่งซี

เพิ่งที่กำลังถือปืนโต ดูก็รู้ว่าเพิ่งจะทำกับข้าวเสร็จ เตรียมตัวจะ ส่งไปให้แม่ เธอกำลังจะล็อกประตู

เพียงแต่วเวลานี้ รถเก๋งสีดำสองคนได้จอดลงเสียก่อน

ชายร่างใหญ่ห้าหกคนลงจากรถ พวกเขาห้าหกคน ไว้ผมสกิน เฮด ในคอได้ใส่สร้อยคอทองคำไว้ แถมยังหนีบกระเป๋าไว้ใต้ รักแร้ ทุกคนต่างคีบบุหรี่ไว้ในมือ ขวางเพิ่งเอาไว้

“สาวน้อย รีบร้อนไปส่งข้าวขนาดนี้เลยเหรอ?”

หัวหน้าชายร่างใหญ่หัวเราะเยาะ
“ทำไม…งเป็นพวกคุณอีก ฉันก็ได้ทำตามที่พวกคุณสั่ง แล้ว ทำไมยังมาตอแยฉันอีก?”

เพิ่งซีกลัวจนถอยหลังไปหนึ่งก้าว ถือปืนโตอย่างแน่นๆ

แฮ่ๆ ไม่ต้องกลัว ที่จริงพวกเรามา ไม่มีอะไรหรอก สิ่งสำคัญ คือ จะมาเตือนเธอห้ามแพร่งพรายเรื่องนั้นออกไปเด็ดขาด คิดไป คิดมา พวกเราจึงคิดได้วิธีหนึ่ง นั่นก็คือ จะถ่ายคลิปของเธอไว้ ขอเพียงเธอไม่พูด คลิปนี้ก็จะถูกเก็บไว้ในแฟลชไดร์อย่างดี ถ้า เกิดวันหนึ่งเธอเกิดพูดมันออกมา คลิปนี้ ก็จะถูกปล่อยลงบนโซ เชียล เธอก็จะดังไปทั้งประเทศ

ชายร่างใหญ่หัวเราะเสียงดัง

ได้นําDVออกมาแล้ว

“วางใจเถอะน้องสาว พวกเราเร็วกันอยู่แล้ว อย่าดื้อนะ ดีไม่ ดิฉันถูกใจ ยังจะให้เงินเธอก้อนหนึ่ง เธอก็เอาเงินก้อนนี้ไปช่วย ชีวิตแม่เธอ!”

ขณะที่หัวหน้าร่างใหญ่นั้นพูดอยู่ ก็ได้ดึงเพิ่งเข้ามา

ปิ่นโตใส่อาหารซุปได้ตกลงไปบนพื้น

ด้านในมีกับข้าวที่เพิ่งทำให้แม่ ได้หกออกมาหมดเลย กระจายไปทั่วพื้น

และปากของเพิ่งได้ถูกชายร่างใหญ่ปิดไว้ และดึงตัวเธอเข้าไปในรถ
ชายร่างใหญ่ที่เหลือ ยืนอยู่ด้านข้างมองอย่างอารมณ์ดี

และในเวลานี้

หนึ่งในชายร่างใหญ่เหล่านั้น ถูกมือข้างหนึ่งกระชากหูอย่าง

รุนแรง

“อ้า!”

เขาร้องด้วยความเจ็บปวด

เสียงหูขาดตามมาอย่างกระชั้นชิด

หูทั้งหู ถูกกระชากหลุดลงมา ชั่วขณะนั้น หน้าครึ่งหน้าเลอะไป ด้วยเลือด

เฉินเกอได้เอาหูของเธอโยนไปด้านข้าง โดยไม่แยแส

ในมือยังได้ถือแท่งเหล็กที่เก็บมาจากด้านข้าง

ได้ฟาดลงที่หัวของเขาอีกหนึ่งที่ชายคนนี้หัวแตก

อ้วกเป็นฟองสีขาวจากนั้นก็ล้มลงบนพื้น

และเป็นเพราะภาพนี้ ทำให้ชายที่เหลือห้าคนสะดุ้งตกใจ

หัวหน้าใหญ่ได้คลานลงมาจากบนรถ

ทันใดนั้นใบหน้าเต็มไปด้วยความดุร้าย

“แม่งเอ้ย เจ้าหนุ่มน้อย กล้ามายุ่งเรื่องของฉัน แกอยากตาย ใช่มั้ย!”
หัวหน้าใหญ่หน้าตาโหดเหี้ยม ได้ดึงมีดสั้นออกจากเอวมาหนึ่งเล่ม

และมีคนคนหนึ่ง ได้ถือมีดสั้นไว้นานแล้ว พุ่งเข้ามาแทงเฉิน

เกอ

เพียงแต่ท่าทางของเฉินเกอนั้นว่องไวมาก

ได้ยื่นมือออกไป จับใบหูของอีกคนไว้ได้อีกแล้ว ใช้แรง

กระชาก

“อ้า!”

เขาร้องอย่างเจ็บปวด

เสียงหูขาด!

หูก็ถูกเฉินเกือกระชากหลุดลงมา โยนไปด้านข้าง

ฟาดตามด้วยแท่งเหล็ก หัวของชายคนนี้ถูกแท่งเหล็กตีจน แบน กระเด็นออกไปโดยตรง

“ไอ้สารเลว ลุยพร้อมกัน!”

หัวหน้าใหญ่หนังตากระตุกอย่างแรง

ท่าทางของเขาว่องไวที่สุด ถึงแม้จะหนักร้อยจะกว่ากิโลกรัม แต่ท่าทางคล่องแคล่วทีเดียว

เขาฉลาดมาก

เขาวิ่งเข้ามากระโดดเตะที่หัวของเฉินเกอโดยตรง
เงินเกอใจเย็นมาก

ถือท่อนเหล็กไว้ในมือ ฟาดลงไปที่ขาของเขาอย่างเต็มกำลัง

“อ้า!”

หน้าแข้งของเขา งอพับไปที่ขาหน้าโดยตรง ปลายเท้าโดน เข้าขาหน้าด้านบนของตัวเอง

น่าสหยดสยอง

เขาร้องเหมือนหมูถูกเชือด

คลานอยู่ด้านหน้าของเฉินเกอร่างกายชักกระตุก

“ฉันขี้เกียจใช้หมัดกับพวกแก แต่ละคนสารเลวทั้งนั้น!

เฉินเกอกล่าวอย่างเยือกเย็น

จับหูของชายร่างใหญ่ไว้ กระชากหูจนหลุดแล้วโยนไปด้าน ข้างโดยตรง

ชายร่างใหญ่ใบหน้าเต็มไปด้วยเลือด เจ็บจนจะสลบแล้ว

ชายร่างใหญ่ที่เหลือ เพิ่งรู้ว่า ชายคนนี้เก่งกาจมาก พวกเขา ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา ขนาดหัวหน้าใหญ่ยังโดนยำจนเละอย่างนี้ และการกระชากหูแบบนี้ ช่างโหดร้ายเกินไป

ขณะนั้นได้ทิ้งมีดสั้นแล้วจะหนี

แต่จะหนีไปได้อย่างไรล่ะ
เงินเกอวิ่งตามไป ฟาดด้วยแท่งเหล็ก ไม่นานนั้นก็ฟาดจนพวก เขาล้มลงบนพื้น แล้วสุ่มดึงหูของพวกเขาหนึ่งคน กระ กระชากหูแล้ว โยนให้หมาเร่ร่อนกิน……….


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ