บทที่ 614 เฉินเกอค้นพบ
เฉินเกอรู้นิสัยของหม่าเสี่ยวหนานดี เธอสามารถแก้ไขปัญหาได้ ด้วยตัวเอง ถึงแม้จะแก้ไขไม่ได้ ก็จะไม่ไปขอร้องคนอื่นอย่าง ง่ายๆ
ยิ่งไปกว่านั้น เงินก้อนที่ตัวเองให้เธอไปนั้น เธอก็รู้สึกละอาย ใจอยู่แล้ว
ดังนั้นเมื่อเกิดเรื่อง ยิ่งไม่มีทางที่จะไปหาหลี่เจิ้นถั่ว
เจ้าเด็กโง่คนนี้
เฉินเกอขับรถ พาหมาเสี่ยวหนานมาถึงโรงเรียนมัธยม จอดรถไว้หน้าประตู ทั้งสองคนได้เดินเข้าไป “สวัสดีค่ะคุณครูหม่า!”
และในเวลานี้ นักเรียนหญิงคนหนึ่งที่สะพายกระเป๋ายังไม่ได้ กลับบ้าน บังเอิญเจอกับหม่าเสี่ยวหนานเข้า
เธอน่าจะเป็นนักเรียนของหม่าเสี่ยวหนาน
สวมใส่ชุดนักเรียนที่สะอาดสะอ้าน มองออก สวยใช้ได้เลย เพียงแต่บนใบหน้านั้นไม่มีความมั่นใจเลย
สนทนากับผู้อื่น ยังไม่กล้าที่จะเงยหน้าขึ้น
อีกอย่างกระเป๋า สะพาย ค่อนข้างที่จะเก่า
“เมิงซี เธอยังไม่กลับบ้านเหรอ?” หมาเสียวหนานถามอย่างห่วงใย และเพิ่งซีนั้นยิ่งก้มหน้าลงไปอีก
“คุณครูคะ หนู……..หนูถูกครูใหญ่กักตัวไว้ค่ะ เมื่อวันก่อน คุณครูอยู่ที่โรงเรียน ไม่ได้จากไปไหนเลย พวกเขาบอกว่า มัน เป็นหลักฐานชิ้นหนึ่ง ขอโทษด้วยค่ะ หนูรู้ว่าเงินก้อนนั้นครูไม่ได้ เอาไปอย่างแน่นอน!
เพิ่งซีขอบตาแดง พูดถึงตอนสุดท้าย เสียงที่พูดเหมือนเสียง
กัดของยุง
หมาเสียวหนานยิ้มเล็กน้อยแล้วพูด: “ไม่เป็นไรเพิ่งที่เธอพูด มันเป็นความจริง ครูไม่โทษหนู ช่วงนี้ผลการเรียนของหนูไม่ค่อย คงที่ จะสอบเอ็นทรานซ์แล้ว เธอต้องปรับสภาพจิตใจให้ดี เอา พลังทั้งหมดมาทุ่มเทกับการสอบ เย็นมากแล้ว รีบกลับบ้าน เถอะ!”
หม่าเสี่ยวหนานลูบหัวของเธอ
เพิ่งพยักหน้า จากนั้นก็เดินออกไปจากโรงเรียน
และเวลานี้ เฉินเกอถอนสายตาออกจากร่างของเธอ เพียงแต่ ไม่มีคนสังเกตเห็น สายกตาของเฉินเกอเป็นประกายแวววาว
“เธอเป็นนักเรียนที่เรียบร้อยที่สุด ในห้อง และเป็นเด็กที่ตั้งใจ เรียนมาก เลิกเรียนแล้วฉันก็เลยอยู่ต่อเพื่อผิวให้เธอ เธอขยัน มาก เพียงแต่ว่าตั้งแต่เดือนที่แล้วเป็นต้นมา ดูเธอไม่ค่อยสบายใจเท่าไหร่ มีผลกระทบต่อการเรียนของเธอ
เวลานี้หม่าเสี่ยวหนานพูดด้วยความกังวลเล็กน้อย
“อันที่จริงเราไม่ควรที่จะสนใจแต่เรื่องการเรียนของเธอเท่านั้น หากเด็กนักเรียนคนนี้ไม่เลว คนที่เป็นครู ก็ต้องใส่ใจชีวิตความ เป็นอยู่ของเธอด้วย เช่นว่าเธออาจจะมีเรื่องที่ไม่สามารถที่จะพูด ได้? หรือทางบ้านเกิดเรื่องอะไรขึ้นหรือเปล่า?”
เฉินเกอมองไปที่เสี่ยวหนานแล้วพูดอย่างยิ้มๆ
“นายเคยทำวิจัยเกี่ยวกับอาชีพครูเหรอ?”
หมาเสียวหนานถามอย่างยิ้มๆ
“แน่นอน ฉันยังเคยเป็นครูสอนชีววิทยามาช่วงหนึ่ง เป็น ประเภทที่อ่านตามหนังสือ!
“ปัดโธ่เอ๊ย!”
หม่าเสี่ยวหนานถูกเขาจนขา
ทั้งสองคนก็ได้เดินมาถึงห้องครูใหญ่แล้ว
ยังไม่ได้เดินเข้าไป ก็ได้ยินเสียงผู้หญิงคนหนึ่งกำลังพูดกับครู
ใหญ่
“ต้องเป็นเธอแน่นอน คุณตำรวจ ฉันว่าพวกคุณไม่ต้องตรวจ สอบแล้ว ฉันกล้าใช้ตำแหน่งของฉันมารับประกัน นอกจากเธอ ไม่มีทางเป็นคนอื่น และตอนนี้ พยานบุคคลก็มีแล้ว และพยาน วัตถุ ก็คือบ้านที่เธอเพิ่งจะซื้อมาใหม่ ฉันถึงว่าล่ะ ก่อนหน้านั้นหมาหนานทำไมกล้าทุ่มเงินเยอะขนาดนี้แล้ว เธอจะวางแผนเงินสองแสนนานแผนการเธอวางอย่างละเอียด!
“พวกคุณไม่ต้องตรวจสอบแล้ว จับตัวไปโดยตรง สมควรโดน ขังเลย สมควรเป้ายิงเลย!
ครูหยางเยี่ยม ขอความกรุณาเงียบพวกหลักฐาน
เจ้าหน้าที่ตำรวจทั้งสองมองหยางเขียนและเวลานี้ เฉินกับหมาเสี่ยว
หยางเยี่ยนคนมองดูแล้วอายุประมาณยี่สิบกว่าฟังพร้อมกัน
เพียงแต่หม่าเสี่ยวหนานนั้นแต่หยางเขียนนั้น อาศัยบารมีของสามี ตอนเข้ามาใหม่ก็ได้รับความไว้วางใจไม่น้อย แต่
ดังนั้นหัวหน้าจึงยินดีจะมอบภารกิจที่สำคัญให้หมาเสียว หนานที่ความสามารถมากกว่า
จึงทำให้หยางเยี่ยนอิจฉาริษยาขึ้นมา
ยิ่งไปกว่านั้นเธอได้ยินมาว่า
ทางโรงเรียนมีการประกวดสาวงาม ผู้ชายในโรงเรียน ต่างเท คะแนน ให้หมาเสียวหนาน
ฟังถึงตรงนี้ เกือบจะเป็นบ้าแล้ว ก็รู้สึกว่าชีวิตของตัวเอง ขอ เพียงมีหมาเสียวหนานหนึ่งวัน ก็จะมืดมนไปหนึ่งวัน จะไม่มีวันได้ เห็นแสงสว่าง
“โอ๊ย มาเย็นปานนี้ ฉันนึกว่าเธอกลัวติดคุก ตกใจจนหนีไป เมื่อกลางดึกแล้ว? เห่อๆ ยังพาผู้ชายมาด้วยหนึ่งคน ทำไมเหรอ พามาข่มขู่คนเหรอ? ก็ไม่ดูเลยว่าพาผู้ชายแบบไหนมา ฮ่ม!”
หยางเยียนพูด
หมาเสียวหนานไม่ได้สนใจเธอ เดินเข้าไปเล่าเหตุการณ์ให้กับ คุณตำรวจและครูใหญ่
สุดท้ายก็ไม่ได้ผลสรุปอะไร ดูแล้วพรุ่งนี้ตำรวจคงจะมาอีก ทำให้หมาเสียวหนานต้องเตรียมพร้อมตลอดเวลา เรียกเมื่อไหร่ สามารถไปเมื่อนั้น
จากนั้นเจ้าหน้าที่ตำรวจก็จากไป
“ฮม เรื่องนี้ หากไม่มีข้อสรุป ก็ยังไม่นับว่าจบ ฉันจะบอกเธอ ให้นะหม่าเสี่ยวหนาน ก่อนหน้านั้นยังรู้สึกว่าเธอมีสง่าราศี ไม่คิด ว่าเธอจะจอมปลอมเพียงนี้ กล้าเอาแม้กระทั่งทุนการศึกษาของ นักเรียน จิตใจมีเมตตาเหรอ? ก็คือคนอย่างเธอเหรอ? ยังจะร่วมคัดเลือกครูดีเด่นอีก ถุย!”
หยางเยี่ยนก็ได้มองหน้าด่าหมาเสียวหนานอย่างเป็นซา
“เรื่องราวเป็นยังไงกันแน่? ใจเธอเองรู้ดีที่สุด เธอต้องระวัง หน่อยนะ สุดท้ายหากก้อนหินถูกยกขึ้นความจริงปรากฏ ระวังว่า มันจะทุบจนสมองตัวเองจนเละ!
และเฉินเกอ เวลานี้ได้มองหยางเยี่ยนแล้วยิ้มอย่างเย็นเยือก
ถูกสายตาของเฉินเกอจ้องมอง
จู่ๆหยางเยี่ยนก็กลืนน้ำลายลำบาก
หน้าซีดไปทันที
หมาเสียวหนานนั้นแปลกใจมากทำไมเงินเกอถึงพูดคำพูด แบบนี้ออกมาได้?
เฉินเกอสงสัยว่าหยางเยี่ยนขโมย จากนั้นก็ใส่ร้ายเธอเหรอ?
แต่ว่าไม่น่าจะเป็นไปได้ ช่วงก่อนหยางเยี่ยนออกไปสัมมนา ตลอด และเธอก็ไม่รู้ว่าเงินทุนการศึกษานั้นถูกตัวเองถอนออกมา แล้ว
เงินทุกการศึกษานั้นได้ถอนมาเมื่อไหร่ แม้กระทั่งแม่เธอยัง ไม่รู้ มีเพียงแต่เธอที่รู้คนเดียว
เกิดเรื่องแล้วหยางเยี่ยนถึงได้กัดตัวเองไม่ปล่อย
นายหมายความว่าไง? อะไรคือยกก้อน หินทุบเท้าตัวเอง ฉันจะบอกนายให้นะ เรื่องในวันนี้ หากนายไม่
นายนายนาย.…………พูดให้มันชัดเจน กูจะไม่ให้มั่งมีชีวิตออกไปจากประตูโรงเรียน
หยางเยี่ยนพูดอย่างลนลาน
“ความหมายของฉันเธอน่าจะเข้าใจดี รอพรุ่งนี้ ฉันจะเปิดเผย ความจริงทั้งหมด ถึงเวลานั้น หวังว่าจะไม่มีคนร้องไห้
พูดจบ เฉินเกอกพาหมาเสี่ยวหนาน จากไปโดยตรง
และสายตาของหยางเยี่ยนนั้นเต็มไปด้วยความเกลียดชัง
ก็วิ่งออกไปโทรศัพท์
“ที่รัก ฉันเจออุปสรรคแล้ว หม่าเสี่ยวหนานนั้นไม่รู้ไปเรียก หนุ่มน้อยที่ไหนมา มันมากัดฉันไม่ปล่อยแล้ว จะทำไงดี?
หยางเยี่ยนพูด
“วางใจเถอะ ผมจะเช็ดประวัติของนายนั่นตอนนี้เลย!
“อืม ครั้งนี้ต้องฝังหมาเสียวหนานให้ได้ ส่วนเด็กคนนั้น คุณ ช่วยคิดหาวิธี ให้เธอปิดปากให้เงียบ!
หยางเยี่ยนกล่าวอย่างชั่วร้าย “ทุกอย่างถูกควบคุมไว้ในกำมือ
พูดจบ หยางเยี่ยนก็วางสาย
หลังจากที่เฉินเกอพูดออกมาแล้ว ก็ขับรถแต่ไม่ได้มุ่งหน้าไป ทางไปบ้านของหมาเสียวหนาน
“เสี่ยวเกอ นายจะไปไหน?”
หมาเสียวหนานถาม
“ฉันก็กำลังจะถามเธออยู่ เด็กนักเรียนที่ชื่อเมิงบ้านเขาอยู่ ที่ไหน?”
เฉินเกอถาม
“เมิง? นายจะไปหาเพิ่งซี เขาเป็นเด็กที่ดี ถึงแม้เธอจะเป็น พยาน ก็พูดแต่สิ่งที่เป็นความจริงทั้งนั้น อีกอย่างฉันก็อยากให้ เขาพูดความจริงเหล่านี้ ไม่จำเป็นต้องแต่งเรื่องอะไรเพื่อฉัน อย่างนี้แล้ว ในใจเขาก็จะได้ไม่ต้องมีแรงกดดัน
หมาเสียวหนานกล่าว
“ฉันรู้ว่าเขาเป็นเด็กที่ดีคนหนึ่ง แต่ตอนนี้เขาประสบปัญหา เป็นเรื่องที่ยุ่งยากทีเดียว หากเขาก้าวไปข้างหน้าอีกก้าว อาจจะ ตกลงไปไหนเหว บ้านเขาอยู่ไหน?
เฉินเกอถาม
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ