บทที่ 584 สํานึกผิด

เซ่งน้อย กองอยู่บนพื้น ราวกับว่านึกถึงบางสิ่งที่ไม่เจ็บปวด ทรมานอย่างไม่สามารถบรรยายได้

“นาย…….ยังเกลียดผู้หญิงหรือ?” เฉินเกออดไม่ได้ที่จะมองเขา อย่างเย็นชา

“ฉันพูดไป นายอาจจะไม่เชื่อ เพราะมองจากภายนอก ฉันเกิด มา ก็เป็นเซ่งจูน้อย แห่งลัทธิศาสนา ที่สูงศักดิ์ คนมากมายที่ อิจฉา แต่ฉันบอกได้ไหม ตลอดเวลาที่ผ่านมา ฉันมีชีวิตอย่าง ไม่มีความสุขเลย! อีกอย่าง ฉันเกลียดเธอตั้งแต่เด็ก ดังนั้นถึง ทำให้ฉันเกลียดผู้หญิงทุกคนไปด้วย!”

เซ่งจูน้อยพูดต่อ

“ผู้หญิงคนนั้น คือแม่ของฉัน!

หนังตาของเฉินเกอ อดไม่ได้ที่จะกระตุกเล็กน้อย

ในโลกนี้ ทุกคนล้วนรักแม่ของตัวเอง เฉินเกอไม่เคยได้ยิน จริงๆว่า จะเกลียดแม่ของตัวเองได้มากถึงขนาดนี้

และดูจากแววตาของเซ่งจูน้อยผู้นี้ เฉินเกอได้เห็นความเจ็บ ปวดที่รุนแรงของเขา

หรือว่าคนที่จิตใจโฉดชั่วเสมือนหมาป่านี้ ยังจะมีเหตุผลอะไร?
“ทําไมนายถึงเกลียดแม่ตัวเอง”

“เมื่ออายุสามขวบ ฉันเพิ่งเริ่มจำเรื่องราวสิ่งต่างๆ ฉันก็ได้เห็น กับตา แม่ของฉันฆ่าพ่อของฉัน และมันยังอยู่ต่อหน้าฉันด้วย!

เซ่งจูน้อยพูดด้วยความเจ็บปวด

“จนตอนนี้ ฉันยังจำรูปลักษณ์ของพ่อได้ ก่อนจะเสียชีวิต เขา อยากจับมือฉัน แต่ว่า ตอนนั้นฉันกลัวแทบตาย! ส่วนเธอ ไม่มี จิตใจในการสำนึกผิดเลยสักนิด! ยิ่งไม่ได้สนใจไยดีฉันเลย ตลอดเวลาที่ผ่านมา ภาพในตอนนั้น ราวกับเป็นคำสาป ทรมานฉันมาตลอด!”

“ส่วนคุณย่า เธอก็รังเกียจฉัน ว่าฉันว่าเป็นมารหัวขน! ฉันเชื่อ ว่า หากฉันไม่ใช่ลูกคนเดียวของตระกูลเดีย ฉันจะต้องถูกแม่ ของย่าทุบตีจนตายแน่นอน ฉันใช้นามสกุลตามพวกเธอ เป็นคน ของตระกูลเถีย ในลัทธิอก น่าสงสาร จนถึงตอนนี้ ฉันยังไม่รู้ นามสกุลพ่อเลยด้วยซ้ำ!

เซ่งน้อยเงยหน้าขึ้น “ฉันรู้ว่านายต้องคิดว่าความสัมพันธ์ใน ตระกูลของฉันวุ่นวายมาก เหอะๆ พ่อของฉันเป็นการแต่งงานเข้า บ้านฝ่ายหญิง ฉันใช้นามสกุลของแม่ ย่าของฉัน ที่จริงก็คือยาย ของฉัน!”

“ตั้งแต่เด็ก ฉันก็รู้สึกว่าผู้หญิงเป็นสิ่งชั่วร้าย แต่ว่า ฉันก็รู้ว่า หญิงสาวที่ถูกฉันทำร้ายพวกนั้น พวกเธอบริสุทธิ์ทั้งหมด จริงๆนะ ทุกครั้งที่ทำร้ายเสร็จ ฉันก็จะสำนึกผิดเป็นเวลานาน และยัง ต้องการชดเชยพวกเธอ แต่ว่าในฐานะเชิงน้อยฉันทำไม่ได้ ฉันจะต้องทำตามคำสั่งของย่า เราเป็นลัทธิศาสนา สูงศักดิ์เหนือกว่า คนอื่น การปฏิบัติต่อคนอื่น ต้องฆ่าอย่างเด็ดเดี่ยว สมควรฆ่าก็ ต้องฆ่า!”

“แต่ว่าฉันทำไม่ได้ ทำไม่ได้จริงๆ! แต่ฆ่าฉันจะให้ฉัน ฝึกการ ฆ่าคน!”

“และคืนก่อนที่ฉันจะออกหนี ตอนอายุแปดขวบ นั่นคือจุดเริ่ม ต้นของการเดินทางสู่ความชั่วร้ายของฉัน

“เพราะตอนนั้นฉันกำลังเรียนอยู่ชั้นประถมศึกษาปีที่หนึ่ง ได้ รู้จักเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง ที่มีจิตใจดีมาก เธอชื่อเสียว โหล หลี่เสี่ยว โหล คือเธอที่ทำให้ฉันเริ่มหวั่นไหว จริงๆแล้วในโลกนี้ ก็ยังมีผู้ หญิงที่ดี แม้ว่าตอนแรกฉันจะต่อต้านเธอ แต่ต่อมา ความเป็น มิตรความเมตตาของเธอ ก็ค่อยๆ โน้มน้าวใจฉัน เราสองคนก็ เริ่มเรียนและเล่นเกมด้วยกัน เหอะๆ……

จู่ๆเขาก็ยิ้มอย่างขมขื่น “เราถึงกับได้สัญญากันไว้ว่าโตขึ้นจะ แต่งงานกัน ฉันจำได้ชัดเจน วันนั้นระหว่างทางที่กลับจาก โรงเรียน เธอพูดประโยคนี้กับฉัน แล้วฉันก็ถามเธอว่า นั้นต่อไป เธอจะฆ่าฉันไหม? เสี่ยวโหลหัวเราะคิกคักตลอดทาง ในตอน นั้น ไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับความรัก! เป็นแค่เล่นด้วยกัน แต่ตั้งแต่ คืนนั้นไป ฉันก็ไม่เคยเห็นเสี่ยวโหลอีกเลย เธอถูกฆ่าแล้ว ต่อมา ฉันจึงรู้ว่า ฆาตกรคือย่าของฉัน!”

เมื่อพูดถึงตรงนี้ เซ่งน้อยก็ร้องไห้น้ำตาอาบหน้า มือจับดิน บนพื้นไว้แน่น
“ฉันบอกกับตัวเองว่าฉันจะหนี ฉันจะหนีไปไกลจากสองคนนี้ ดังนั้นฉันจึงพายเรือตามลำพัง พาอัฐิของเสียว โหลไปด้วย ขับ เคลื่อนในท้องทะเลอันกว้างใหญ่ เสี่ยวโหลเคยบอกว่า เธอชอบ นั่งในเรือมากที่สุด มองพระอาทิตย์ตกดิน ฉันจะช่วยเธอสมหวัง กับความปรารถนานี้!”

“ไม่รู้ว่าพายเรือมานานแค่ไหน และมองไม่เห็นทางกลับเลย พระอาทิตย์กำลังจะลับขอบฟ้าแล้ว ฉันคิดว่า ฉันจะอดตายใน ทะเลแล้ว

และในเวลานี้เอง ฉันได้พบกับพี่นางฟ้า เธอสวยมาก และ อ่อนโยนมาก นิสัยเหมือนกับเสี่ยวโหลเลย เธอสวมชุดสีขาว ยืนอยู่บนเรือไม้ กำลังเป่าขลุ่ย เหมือนอย่างกับนางฟ้า

ได้ยินถึงตรงนี้ เฉินเกอร็อดไม่ได้ที่จะตั้งสมาธิมากขึ้น

เพราะเงินเกอเคยถูกลุงฉันถ่ายทอดวิชาอ่านใจ เพียงแค่มี ความสามมากอ่อนกว่าตัวเอง ก็ไม่สามารถหลบจากสายตาตัว เองได้

เห็นได้ชัดว่า เซ่งจูน้อยผู้นี้ ในขณะนี้ไม่ได้โกหก โดยเฉพาะ ในตอนนี้ที่พูดถึงหญิงสาวชุดขาว

ได้ดึงความสนใจของเฉินเกอ

ตามสภาพแวดล้อมที่เซ่งน้อย พูดถึง ในเวลาแบบนั้นแล้ว ใครจะเล่นขลุ่ยบนเรือไม้ ในมหาสมุทรอันกว้างใหญ่?”

หญิงสาวชุดขาวคนนี้ ต้องไม่ธรรมดาแน่นอน!
เงินเกอคาดเดา

“คือเธอที่ช่วยฉันไว้ และยังสอนวิชาเหล่านี้ให้ฉัน วิชาหดตัว กลยุทธจักจั่นลอกคราบและกุยซีกุง บอกให้ฉันแอบฝึกอย่าง ลับๆ อย่าให้คนอื่นรู้ หลังจากนั้น ก็จะสามารถควบคุมโชคชะตา ด้วยตัวเองแล้ว!”

เกียเจ๋ง พูดจบ เช็ดนํ้าตาออก

“ใกล้จะตาย บอกทุกอย่างออกมา ความรู้สึกแบบนี้ช่างดี จริงๆ ฉันไม่ต้องแบกรับภาระหนักนี้อีกต่อไปแล้ว ขอบคุณท่าน ฟังเรื่องเล่าของฉันจนจบ แต่ก่อนจะตาย ฉันอยากขอให้คุณช่วย เป็นครั้งสุดท้าย!”

เถียเฉิง พูดขึ้น

“ช่วยอะไร?”

เฉินเกอถาม

“ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ฉันเคยทำร้ายผู้หญิงไปทั้งหมดเจ็ด คน ก่อนจะตาย ฉันอยากจะขออโหสิกรรมจากพวกเธอ เช่นนี้ ฉัน ก็จะตายตาหลับอย่างสมบูรณ์แล้ว ฉันก็จะได้มีหน้าไปเจอเสี่ยว โหลด้วย!”

เถียเฉิงพูด

น้ำเสียงจริงใจมาก

เฉินเกอพยักหน้า ไม่พูดอะไร
ถือเป็นการตกลงแล้ว

ดูเหมือนเสียเฉิง คนนี้ ยังคงมีความสำนึกผิดอยู่บ้าง

อยู่บ้านของหญิงสาวทุกคน เขาจําได้หมด

“อืม!”

ตรงหน้าประตูของชาวนา เถียเจ๋งที่สีหน้าขาวซีด ได้คุกเข่าลง ต่อหน้าครอบครัวธรรมดาทั้งสามคน นี่คือลูกสาวของเขาได้

ถูกทำร้าย

“เซ่ง…………………….นี่มบังควร

และครอบครัวทั้งสามนั้น ตกใจกลัวไม่น้อย

“ฉันอยากจะขออโหสิกรรมจากพวกคุณ ฉันรู้ว่าความผิดที่ฉัน ทำไปได้ ไม่สามารถชดเชยได้ แต่ฉันสามารถทำทุกอย่างเพื่อ พวกคุณ แม้ว่าจะต้องใช้ชีวิตของฉันก็ตาม!

เซ่งจูน้อยกล่าว

“ไม่ๆๆๆๆ ไม่ต้อง!”

หญิงสาวแค่เห็นเขาก็รู้สึกหวาดกลัว ในเวลานี้ได้หลบตัวด้าน หลังพ่อแม่แล้ว ส่ายหัวเรื่อยๆ

“ได้โปรด ให้ฉันทำอะไรหน่อยเถอะ!”

เถียเฉิงคุกเข่าขอร้อง

“พวกคุณสามารถให้เขาทำอะไรก็ได้ แม้กระทั่งให้เขาตายดังนั้น เลือกอย่างหนึ่งเถอะ……….

เงินเกอยืนอยู่ข้างๆ พูดกับครอบครัวทั้งสามคน

“ไม่ๆ ไม่ต้องตาย ถ้าเซ่งจูน้อย คุณ…….. คุณต้องทำจริงๆ

…….นก็ช่วยเราตักน้ำในถังให้เต็ม!

แม่ท่านนั้นไปที่ถังน้ำ

“หา?” เถียเฉิงซะงัก

จากนั้นก็รีบพยักหน้าโดยเร็ว เดินมาที่บ่อน้ำ แล้วตักน้ำจน เต็มถังอย่างรวดเร็ว

“แค่นี้ก็ได้แล้ว!”

คนเขาพูดอย่างหวาดกลัว ในเวลาเดียวกัน ได้เห็นเข่งน้อย ในตอนนี้ ที่หมดความน่าเกรงขาม ก็ทำให้ทั้งครอบครัวรู้สึก รู้สึกสบาย ใจเกินครึ่ง

“นี่คือหนึ่งล้าน ฉันไม่ได้มีเงินสะสมมาก ให้พวกคุณ!

สุดท้าย เถียเฉิงก็ได้เอาเงินออกมา ชดเชยให้คนอื่น

เป็นดังเช่นนี้ทั้งหมด

เฉินเกอพาเถียเฉิงตระเวนไปทั่วทั้งเจ็ดบ้านบนเกาะไม่เต่า

ในที่สุด…….

เสียงคุกเข่าลง!

ก็มาถึงบ้านพักที่เฉินเกออาศัยอยู่ เถียเฉิงก็คุกเข่าให้กับฟางเจียนนันอีกครั้ง

“อ๊ะ! เสี่ยวเกอ!”

เมื่อฟางเงี่ยนนั้นเห็นเขา ก็หลบที่หลังของเฉินเกอทันที

“คุณฟาง แม้ว่าฉันจะไม่ได้ทำร้ายคุณ แต่ก็ได้ทำร้ายคุณ ฟางและคนในครอบครัวของคุณ พวกเขาเกือบตายเพราะฉัน ได้ โปรดคุณฟางยกโทษให้ฉันด้วย!