บทที่ 568 ผู้หญิงที่บาดเจ็บ
“ให้…. ให้!”
หัวใจของคุณปู่กำลังเลือดไหล แต่ว่าไม่มีทาง
อินแล้ว
“ไปเอาแผนที่ทางไปวังราชาสมุทรมา!”
เขาโบกมือ
ในไม่ช้า ก็ได้แผนที่ทางไปวังราชาสมุทรมา
“แล้วก็ยาสมุนไพรที่ฉันให้พวกเธอในวันนี้ ก็ เอามาด้วย!”
เฉินเกอพูดอีกครั้ง
“ครับ!”
คุณปู่พูดด้วยความเศร้า
ก็แค่ปล้นสองร้อยล้านบาทบวกกับยาสมุนไพร พวกนี้กับเขา คนคนนี้ กลับเอาทุกอย่างของตระกูลห มิงไป
ทุกคนในตระกูลหมิง สีหน้าต่างก็เต็มไปด้วย ความโกรธ แต่กลับไม่กล้าโมโหไม่กล้าพูดออกมา
เฉินเกอหยิบของไปเล็กน้อย จากนั้นหันหลัง แล้วจากไป
“ไอ้สารเลว แกคิดว่าแกเป็นใคร ไปตายเถอะ!” จู่ๆ ขณะนี้ ชายวัยรุ่นในตระกูลหมิงคนหนึ่งได้ ออกมา
เขาหยิบปืนออกมา แล้วเลงไปทางหลังศีรษะของเฉินเกือ จากนั้นก็เปิดยิง
ป้าบ!
แต่ว่า เสียงปืนดัง เฉินเกอไม่ได้ล้มลงพื้น
เพราะว่าเฉินเกอพลิกมือ แล้วรับกระสุนไว้
“อะไรเนี่ย?”
ทุกคนต่างก็ตกใจไปหมด
ดวงตาของชายวัยรุ่นคนนั้นยิ่งเบิกกว้างไป ใหญ่ สีหน้าเต็มไปด้วยความไม่อยากจะเชื่อ
หลังจากนั้น ก็เห็นมือของเฉินเกอสั่นเล็กน้อย
ป๋ง!
เสียงที่ทำเอาทุกคนตกใจได้ดังผ่านออกไป
เลือดพุ่งกระจายเต็มไปทั่ว บนหน้าผากของ
ชายวัยรุ่นคนนั้น ระเบิดออกแล้ว!
คนในตระกูลหมิงทั้งตกใจทั้งกลัว ตกใจมาก เฉินเกอไม่ได้พูดอะไร แล้วเดินไปข้างหน้าต่อ พวกอาจารย์ไม่กี่ท่านนั้น ก็ลอยอยู่บนอากาศ
ไม่กล้าขยับ
เฉินเกอก็เดินไปถึงข้างกายของอาจารย์วัย กลางคนคนหนึ่ง แล้วมองดูฝ่ามือของเขา
เมื่อกี้ เขาอยากจะนำฝ่ามือนี้ทุบลงบนศีรษะ ของตัวเองจากทางด้านข้างๆ
“นี่คือฝ่ามือทรายเหล็ก?”
เฉินเกอถามด้วยความแปลกใจ
“ครับ! อาจารย์
“ฝึกมานานเท่าไหร่แล้ว? ผลเป็นยังไงบ้าง?
เฉินเกอถาม “ฝึกอย่างพากเพียรมายี่สิบกว่าปี สามารถผ่า
ก้อนหินออกได้เ อาจารย์ท่านนั้นเหงื่อโชกไปทั้งศีรษะ จากนั้นก็
กลืนน้ำลาย
“ไม่เลว!”
เฉินเกอเผยรอยยิ้มที่ชื่นชม แล้วตบไหล่ของ เขา จากนั้นก็จากไปเลย….
พอเฉินเกอไป ทุกคนต่างก็ถอนหายใจยาว
ส่วนคุณปู่นั้น ก็น้ำตาไหล แล้วนั่งลงกับพื้น
“คุณปู่คะ!
หมิงจูก็กลัวมาก
“ป๊าบ!”
คุณปู่ยื่นมือไปตบหน้าหลานสาวที่ตัวเองรัก มากที่สุด
“เรื่องดีๆ ที่แกทำไว้ ให้ตระกูลหมิงของเรา ไป เป็นโทษกับสิ่งมีชีวิตแบบนั้น! อีกอย่าง เขามีเหตุผลมี หลักฐานเลยนะ!”
คุณปู่ร้องไห้แล้วพูด
“ถึงว่าล่ะ สามปีก่อนหน้านี้ท่านซินแสกุ่ย ทำนายว่า ตระกูลหมิงพวกเรา จะมีเคราะห์!
พูดถึงเฉินเกอ เขาเดินกลับไปทางบ้านตระกูล
หยาง
ตอนนี้ได้รับแผนที่ของวังราชาสมุทรแล้ว รอให้ กลุ่มคนของวงศ์ตระกูลมา ก็สามารถออกเดินทางได้ แล้ว
เรื่องของผู้หญิงชุดขาวกับเทพเจ้านายพลที่อยู่ ในสุสานโบราณ เชื่อว่าจะต้องสามารถไขปริศนาพวก นี้ได้แน่นอน!
แล้วก็ท่านซืนแสกุ่ยที่ถูกรือว่าเทพนั้น รอให้ได้ เจอพรุ่งนี้ เฉินเกอจะลองดูว่า จะเทพเหมือนกับที่รือ กันหรือเปล่า!
เฉินเกอมีความตื่นเต้นในใจ
ขณะที่เดิน
กลับได้ยินเสียง ที่ดังมาจากในป่า เป็นเสียงที่ อ่อนแอเสียงหนึ่ง
เหมือนว่าจะเป็นหญิงสาวคนหนึ่ง
“อืม?”
เฉินเกออดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว จากนั้นก็เดินไปทางนั้น
เป็นอย่างที่คิดไว้เลย มีผู้หญิงคนหนึ่งกำลัง นอนอยู่ในป่า เขาสวมชุดสีดำ
อีกอย่างตรงส่วนท้อง เหมือนว่าจะบาดเจ็บ สาหัส เลือดไหลไม่หยุด
สิ่งที่ทำให้เฉินเกอตกใจคือ ใบหน้าของเขา
ผิวของเขาขาวมาก หน้าตาสง่างาม ขณะนี้กำลังหลับตาอยู่ ดูแล้วมีความเงียบสงบ
สาวสวยตามหลักของฝั่งตะวันออก “คุณ….คุณไม่เป็นอะไรใช่ไหม?”
เฉินเกอถาม
วัดชีพจรของเธอแล้ว ดูเหมือนว่าจะเสียเลือด มากเกินไป ทำให้สลบไป หากเป็นแบบนี้ต่อไป งั้นก็เกิดเรื่องแล้ว โชคดีที่
เธอพบฉันนะ!
เฉินเกออุ้มเธอขึ้นมา แล้วมุ่งตรงไปทางบ้าน ตระกูลหยาง
พอถึงเช้าวันที่สอง
กู่หยูเซียวค่อยๆ ลืมตาขึ้น ระหว่างการหายใจ ทางจมูก ก็ได้กลิ่นหอมยาสมุนไพรล้อมรอบ หันมาใน สายตา เหมือนว่าจะอยู่ในห้องที่หรูหรา
“อ้า!”
แต่ว่าตอนที่กู่หยูเซียวค่อยๆ ลุกขึ้นมานั้น พึ่ง สังเกตเห็นว่าร่างกายของตัวเอง…..
ร่างกายส่วนบนของตัวเอง ถูกเปลี่ยนเป็นชุด นอนแล้ว อีกอย่างแผลตรงท้อง ก็ถูกพันไว้เรียบร้อย แล้ว
แล้วก็ตรงขา ต่างก็ถูกเปลี่ยนเป็นเสื้อผ้าใหม่ หมดแล้ว
ผู้หญิงไง ก็ต้องหวั่นไหวกับเรื่องแบบนี้เป็นพิเศษ
โดยเฉพาะ กุหยูเขียวที่เป็นคนดั้งเดิมหัว โบราณมาโดยตลอด
เขาบังคับให้ร่างกายของตัวเองลุกขึ้น เปิด ประตู จากนั้นก็เห็นสวนแห่งหนึ่ง
มีชายวัยรุ่นคนหนึ่ง กำลังมองของบางอย่างใน ราวตากผ้าข้างๆ ตากเสื้อผ้าของตัวเองอยู่
“เธอตื่นแล้ว?” ชายวัยรุ่นดีมชาไปด้วย ดูแผนที่ไปด้วย พูดไป
“นายเป็นคนเปลี่ยนเสื้อให้ฉัน?”
กู่หยูเซียวมองไปทางเฉินเกอด้วยความเย็นชา แล้วกัดริมฝีปากของตัวเอง
“อืม!”
เฉินเกอพยักหน้า
“แล้วนาย! ใครให้นายแตะต้องตัวฉัน!”
แววตาของกู่หยูเซียวเต็มไปด้วยความเยือก
เย็น
“ไม่แตะต้องตัวเธอ เธอก็ตายแล้ว! เมื่อคืนโชค ดีที่เธอพบฉัน ตอนนั้นเธอเหลือเพียงครึ่งชีวิตเท่านั้น แล้ว!”
เฉินเกอพูด
“ถ้าอย่างนั้นเสื้อผ้าและเสื้อซับในของฉัน……
“ไม่เปลี่ยนจะรักษาเธอยังไง!
“ไอ้สารเลว!”
เฉินเกอพึ่งพูดจบ ก็รู้สึกว่าข้างหลังของตัวเองมี ลมเย็นๆ พัดผ่านไป
มีแจกันดอกไม้ถูกโยนมา
เฉินเกอยื่นมือรับไว้
“ฉันพึ่งชงชาเสร็จ พักก่อนได้ไหม!”
เฉินเกอหมดคําจะพูด
ผู้หญิงคนนี้ถึงแม้หน้าตายจะสวยงาม ไม่ต่าง
กับพี่อ่าน แต่ว่า นิสัยโหดไปหน่อย
และในขณะนี้ ประตูทางเฉินเกอถูกเปิดออก สาวใช้ไม่กี่คนเดินเข้ามาติดต่อกัน
“คุณผู้ชาย ประธานหยางให้เชิญคุณไปที่ห้อง
ประชุมค่ะ!”
สาวใช้ไม่กี่คนพูดขึ้น
สถานที่ที่เฉินเกอพักอาศัย แน่นอนว่าเป็นสวน
อื่นที่หยางเว่ยจัดไว้ ไม่มีคนมารบกวน
เฉินเกอพูดไปว่ารู้แล้ว
จากนั้นสาวใช้ก็มองไปทางหญิงสาวแล้วพูดว่า
“อั๊ยยะ พี่สาว ทำไมถึงลงเตียงแล้วล่ะ พวกเรา พึ่งพันแผนให้คุณเสร็จ ยังไม่สามารถขยับได้ พวกสาวใช้พูด
“พวกเธอเป็นคนพันให้ฉัน แล้วเสื้อผ้าของฉันล่ะ?”
กู่หยูเซียวถาม
“แน่นอนว่าพวกเราเปลี่ยนให้คุณสิคะ เป็นคุณ
ผู้ชายที่ช่วยคุณกลับมาค่ะ!”
สาวใช้พูด
ถ้าพูดอย่างนี้ งั้นฉันก็เข้าใจเขาผิดแล้ว!
กู่หยูเซียวพูดในใจ แล้วอดไม่ได้ที่จะเหลือบไป มองเฉินเกอหนึ่งที
“ไม่ใช่นาย แล้วนายจะยอมรับทำไม?”
“ฉันไม่ได้ยอมรับ เธอคิดไปเอง!” เฉินเกอส่าย หัวแล้วยิ้ม
“พวกเธอเปลี่ยนยาให้เขาอีกครั้งหนึ่ง จำไว้ ผล ของยาตัวนี้ไม่สามารถเกินสามชั่วโมง เป้าหมายคือให้ อาการของเธอหายทั้งหมด แล้วตรงท้องจะไม่เหลือ แผลเป็นไว้!”
เฉินเกอยิ้ม
“ค่ะ คุณผู้ชาย!”
หลังจากนั้นเฉินเกอก็ยิ้มให้กู่หยูเซียว จากนั้นก็
จากไปเลย
“ทำไมฉันเจอคนนี้แล้ว มีความรู้สึกคุ้นเคยที่พูด ไม่ถูก หรือเป็นเพราะสาเหตุที่ว่าเขาช่วยชีวิตฉันไว้?”
มองดูเงาของเฉินเกอที่จากไป กู่หยูเซียวอดไม่ ได้ที่จะพูดในใจ
“พี่สาว พี่สวยมากๆ เลย เป็นผู้หญิงที่สวยที่สุด เท่าที่พวกเราเคยเจอมา!”
พวกสาวใช้พูดด้วยความอิจฉา
หยูเขียวเงยหน้าตอบรับเล็กน้อย บนใบหน้ามี ความแดงผ่านไป “ขอบคุณที่พวกเธอชมนะ! แล้วก็ ขอบคุณพวกน้องๆ ที่ช่วยฉันไว้!”
“จริงด้วยพี่สาว คุณบาดเจ็บได้ยังไงกัน? เมื่อ คืนคุณอาการหนักมาก อีกอย่างคุณผู้ชายพูดว่า ส่วน ท้องของคุณ เหมือนจะไม่ใช่แผลจากมืดทั่วไป
สาวใช้ไม่กี่คนพยุงเธอเข้าไป แล้วอดไม่ได้ที่จะ ถามขึ้นด้วยความสงสัย….
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ
