ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี!

บทที่ 548 ภาพจิตรกรรมฝาผนังลึกลับ



บทที่ 548 ภาพจิตรกรรมฝาผนังลึกลับ

“ใช่ไม่ใช่ พวกเราไปผลักดูก็รู้แล้ว! ”

เฉินเมิ่งเส กล่าว

“อืม! พวกเธอไปอยู่ด้านหลัง!!

เฉินเกอพยักหน้า

ได้ฟังคุณปู่บอกมามากมายเกี่ยวกับโลกใบนี้ เขาบอกว่า แต่ ไหนแต่ไร ที่ไหนที่มีสัตว์ประหลาดคอยปกป้อง ที่นั่นมีสมบัติ

ภาพสุริยันถูกค้นพบโดยบรรพบุรุษตระกูลเฉิน ในถ้ำป่าทึบ ใน เวลานั้นผู้คุ้มกัน เป็นลิงขาวกินคนตัวใหญ่ มีคนในตระกูลเสีย ชีวิตไปมากมาย ถึงหาภาพสุริยัน ในถ้ำลิงขาวเจอ จากนั้นมันจึง

กลายมาเป็นของตระกูลเฉิน”

ในเมื่อมาแล้ว ก็เข้าไปดูสักหน่อยไม่เสียหาย

ประตูหินดูหนักอย่างยิ่ง เฉินเกออยากจะใช้กำลังภายใน แต่ก็ เกรงว่าจะทำร้ายพวกฉินหยาได้ ดังนั้นจึงให้พวกเธอหลบไปด้าน

ข้าง

เขาคล่าไปที่ประตูหิน

เฉินเกอมองหาทิศทางที่ดี จากนั้นจึงส่งกำลังภายในออกมา

ตูม!
หินทรายกระจายขึ้น!

เกิดเป็นช่องว่างขนาดใหญ่

ดั่งที่คิด เป็นประตูหินจริงๆ

ตูม!!

เสียงดังขึ้น ประตูหินที่หมุนได้ก็ถูกผลักเปิด โดยเฉินเกอ ทางเดินสายหนึ่ง ปรากฏขึ้นต่อหน้าคนทั้งสาม “นี่ไม่ใช่สุสานโบราณใช่ไหม”

เฉินเมิ่งเสวตื่นเต้นอย่างยิ่ง เธอวิ่งเข้ามาที่ข้างๆ เฉินเกอและ เอ่ยถามเขาอย่างใกล้ชิด

เมื่อฉินหยาเห็นฉากตรงหน้า ในใจของเธอก็รู้สึกอึดอัดเล็ก

น้อย

“ดูแล้ว เหมือนเป็นสุสานโบราณ! ”

ฉินหยาเองก็เอ่ยขึ้น

“เข้าไปดูสักหน่อย พวกเธอตามมาที่ด้านหลัง

เฉินเกอเอ่ย

ส่วนจะเป็นสุสานโบราณหรือไม่ เฉินเกอไม่สนใจ มีสมบัติหรือ ไม่ เฉินเกอก็ไม่สนใจเช่นกัน

เนื่องจากท้ายที่สุดเขาไม่ได้ต้องการเงิน
ทั้งสามเดินเข้าไปอย่างระมัดระวัง

ภายในทางเดิน มีห้องโถงอยู่ด้านหนึ่ง

ห้องโถงนั้นว่างเปล่า มีเพียงแท่นหินถูกสร้างเอาไว้ตรงกลาง บนแท่นหินมีกล่องหินสี่เหลี่ยมตั้งอยู่

ไม่ใช่โลงศพ เฉินเกอไม่รู้เช่นกันว่ามันใช้ทำอะไร

บริเวณโดยรอบ มีภาพจิตรกรรมฝาผนังอยู่ทั่วบริเวณ มันถูก วาดขึ้นด้วยลวดลายแปลกตา

หลังจากใช้ไฟฉาย ก็เกิดเป็นแสงสลัวขึ้นมา

หลังจากจุดตะเกียงน้ำมันแล้วห้องโถงก็สว่างขึ้น

“ดูเหมือนว่า ที่นี่จะไม่ใช่สุสานโบราณ แต่ที่นี่หลังจากสร้าง เสร็จแล้วก็ถูกใช้เป็นที่เก็บของ

ในหนึ่งปีมานี้ฉินหยาเองก็ได้เดินทางขึ้นเหนือล่องใต้มาไม่ น้อย ดังนั้นจึงมีประสบการณ์อยู่บ้าง

เธอชี้ไปที่กล่องหิน

“อืม! ”

เฉินเกอเองก็พยักหน้าเห็นด้วย

“พี่เสวียนคุณรีบมาดู ภาพวาดจิตรกรรมฝาผนังเหล่านี้ ช่างน่า ลึกลับเสียจริงเลย!”

เฉินเมิ่งเสว่ร้องขึ้นมา
เมื่อเดินเข้าไปดู ก็พบว่ามันแปลกจริงๆ

ภาพจิตรกรรมฝาผนังเหล่านี้วาดชีวิตของผู้คนที่นี่ในเวลานั้น แต่ว่า กลับมีบางคนที่มีรูปร่างแปลก ๆ จะว่าอย่างไรดี เมื่อมองดูคร่าวๆ ภาพจิตรกรรมฝาผนังเหล่านี้

ดูเหมือนจะบรรยายเรื่องราวของสิ่งที่ซ่อนอยู่ในห้องศิลาแห่งนี้

ฉินหยาเองก็กำลังเพ่งสมาธิจ้องมองอย่างจริงจัง

เฉินเกอเอ่ยถาม “เสี่ยวหยา คุณเข้าใจหรือเปล่า? ”

“คุณ…คุณเรียกฉันว่าอะไร?”

ฉินหยาได้สติกลับมา และมองไปที่เฉินเกอ

“เอ่อ ผมได้ยินเมิ่งเสาเรียกคุณว่า เสี่ยวหยา ผม…ผมเองก็ยัง ไม่รู้ชื่อของคุณเหมือนกัน

“ฉันชอฉินหยา! ”

เมื่อครู่ฉินหยาอดไม่ได้ที่จะใจสั่นขึ้นมา

แต่ก็ยังคงกลับไปที่หัวข้อเดิม

“ภาพวาดเหล่านี้ ฉันเข้าใจอยู่บ้าง แต่ก็ช่างน่าแปลกจริงๆ ภาพจิตรกรรมฝาผนังชิ้นแรก ราวกับจะบอกว่าเมื่อหลายปีก่อนมี เรื่องแปลกประหลาดเกิดขึ้นที่นี่ นั่นคือมีศพประหลาดตกลงมา จากท้องฟ้า!”

“ศพเหล่านี้ซึ่งสวมเสื้อผ้าแปลกๆ ท่าทางก็ดูแปลกประหลาด อยู่บ้าง พวกเขาดูเหมือนจะเสียชีวิตอย่างน่าสังเวชและตกลงมาจากท้องฟ้า ในเวลานั้น ผู้คนเกิดความรู้สึกสะเทือนใจอย่างมาก คนในท้องถิ่นเชื่อว่า ศพเหล่านี้เป็นทหารสวรรค์ ดังนั้นจึงเตรียม ที่จะสร้างสุสาน! เพื่อพวกเขา

จินหยาอธิบาย

“เหลือเชื่อมาก จะมีซากศพตกลงมาจากท้องฟ้าได้อย่างไร คาดว่า พวกเขาจงใจฆ่า! ”

“ภาพที่สองนี้ พูดเกี่ยวกับทหารสวรรค์เหล่านี้ ด้วยดูเหมือนว่า จะเป็นทหารสวรรค์ที่ลึกลับอย่างยิ่งคนหนึ่งซึ่งแตกต่างจากศพ ของทหารสวรรค์คนอื่นๆ เขาดูเหมือนว่าจะได้รับการดูแลเป็น พิเศษ ศพของเขา ได้รับใช้ปฏิบัติต่อกษัตริย์เมื่อ ในขณะที่ เคลื่อนย้ายเขา ทุกคนตามถนนล้วนก้มลงคุกเข่า ราวกับว่า กำลังบูชาเทพเจ้าของพวกเขาอีกครั้ง!

“ยังบอกอีกด้วยว่า ศพของเขาถูกพบจากท้องฟ้าเหนือต้นไม้ ใหญ่ที่ล้มลง! ”

ฉินหยาเองก็รู้สึกเหลือเชื่ออย่างยิ่ง

“แต่ฉันว่า จะขนส่งยังไง ในเมื่อมีโลงสองโลง?” เฉินเมิ่งเสว่เอ่ยขึ้นมา

“ภาพที่สาม ดูเหมือนกำลังอธิบายเกี่ยวกับโลงศพอีกศพหนึ่ง ในนั้นสมควรฝังศพผู้ของหญิงในชุดขาวเอาไว้ เธองดงามอย่าง ยิ่ง ดังนั้นเมื่อผู้คนเห็นศพของเธอ ก็ล้วนต่างตกตะลึง เธอเสีย ชีวิตอย่างสงบ ก็เหมือนทหารสวรรค์ผู้ลึกลับคนนั้น ก็คือเธอตกมาจากท้องฟ้าและถูกพบต้นไม้ ผู้หญิงขาวนั้น

นอนอยู่บนทหารสวรรค์ลึกลับคนทั้งสมควรจะเป็นคู่กัน และถูกไว้ด้วยกัน” ในวันเพื่อ

เพลงอย่างยิ่งใหญ่”

“สําหรับภาพที่ด้านหลังกำลังบอกว่า ทหารสวรรค์ลึกลับถืออาวุธติดตัวเอาไว้ และถูกวางเอาอย่างเป็นพิเศษ และในท้ายสุด ว่าเพราะ เหตุใด ทหารสวรรค์ลึกลับและผู้หญิงในชุดขาวได้ถูกไว้ เพราะระหว่างทาง ขอชรามาขัดขวางพวกเอาหลังจากนั้น ทหารสวรรค์ลึกลับถูกลงศพเพราะมันเก็บในห้องแห่งความลับเกิดเหตุ ระหว่างกระบวนการขอทานชราเหมือนจะหัวเราะตลอดเวลา

จากนั้นล่ะ?”

เฉินเกอเองก็จนเพ้อด้วย

ด้านหลังฉันรู้เรื่องเขาเป็นปีศาจ หลังจากศพ หัวเราะสองสามครั้งแล้ว จู่ก็หายจากนั้น ราวกับมีวัตถุขนาดใหญ่ปรากฏขึ้น ปกคลุมเมืองหวางเฉิงเอาไว้ เหมือนเรือขนาดมหึมาตรง …ฉันเข้าใจเลย”
ฉินหยาส่ายหัว

เมื่อหลายพันปีก่อน จะมีเรือขนาดใหญ่ได้อย่างไร!

เฉินเมิ่งเสว่เองก็ส่ายหัว “ฉันเดา นี่คงเป็นจินตนาการของชาย ชรา อีกทั้งทหารสวรรค์ชายหญิงคู่นี้ สวมควรจะเป็นองค์ชายและ นางสนมของเขา คนสมัยก่อนวาดภาพเหล่านี้ ก็เพื่อระลึกถึง ความรักของพวกเขาในเวลานั้น แน่นอนว่า สถานะของเจ้าชาย นั้นสูงส่ง ดังนั้นทุกคนจึงคุกเข่าลงและกราบไหว้บูชา! ส่วนศพที่ ตกลงมาจากท้องฟ้า พวกเขาน่าจะเป็นทหารส่วนตัวขององค์ชาย ในเวลานั้น ภูมิภาคทางตะวันตกอยู่ในสงครามตลอดเวลา องค์ ชายผู้นี้ ไม่แน่ว่าอาจเป็นคนที่นำทหารเข้ามาสู่ความตาย…….

“พรูด!”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ฉินหยาก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา

“ถึงแม้ว่าความรักแบบที่เธอวิเคราะห์ออกมา แต่ก็รู้สึกได้ว่า มันมีเหตุผลอยู่บ้าง ฉันรู้สึกว่า นี่มีตรรกะอยู่บ้าง อาจจะเป็นจริง ก็ได้!”

ฉินหยาเอ่ย

“เพียงแต่เมื่อหลายพันปีก่อน คนสมัยก่อนสามารถวาดเรือ ขนาดมหึมาแบบนี้ได้ นี่ช่างเกินจินตนาการจริงๆ ” เฉินเกอพูดขึ้นมาประโยคหนึ่ง และไม่ได้คิดอะไรมาก

จากนั้นเขาก็มองไปที่แท่นหินตรงกลาง
“ว่าไปแล้ว สิ่งที่ซ่อนอยู่ในกล่องหิน สมควรจะเป็นอาวุธของ ทหารสวรรค์ลึกลับคนนั้น?

เงินเกอสัมผัสกล่องหิน

มือของเขาขยับ และเปิดกล่องหินออก!


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ