บทที่ 541 แก้แค้นถึงหน้าประตู

ตระกูลเฉิน เฉินเกอกำลังเตรียมตัวที่จะเดินทางโดย เฮลิคอปเตอร์

“เวินโป๊?”

ในขณะที่กำลังคิดจะขึ้นเฮลิคอปเตอร์ กลับมองเห็นว่า เป็นโป กําลังประคองร่างของตนเองและเดินเข้ามาอย่างช้าๆ

ในเวลานี้ ท่าทางของเขาเงินโป๊ดูแปลก ๆ นัยน์ตาของเขาว่างเปล่า ท่าทางเฉื่อยชา ทั้งร่างที่กำลังเดินอยู่ ดูเหมือนกับศพเดินได้

นี่มันแปลกเกินไปแล้ว!

เฉินเกอขมวดคิ้ว เขายืนนิ่งไม่ขยับ

“เจ้าเงิน เสี่ยวเกอกำลังจะเดินทางไกลแล้ว พอดีเลย ให้เสียว เกอได้ทักทายกับคุณ….

เมื่อพูดถึงแล้ว เงินจื้อจ่ายและ เฉินจิ้นตงมีอายุเท่ากัน ในขณะ นี้เฉินจิ้นตงเอ่ยขึ้น

“เจ้าเงิน?”

อย่างไรก็ตาม เงินจื้อจ้ายกลับดูเหมือนว่าจะไม่ได้ยิน และยัง คงเดินช้าๆ เช่นเดิม
“จิ้นตง ถอย! ”

ในขณะนั้นเองเฉินเตี้ยนซางกลับมีท่าทางตื่นตัวขึ้นมาทันที

เขาจ้องไปที่เจ้าเป็น “คุณโอเคไหม? มีอะไรเกิดขึ้นหรือเปล่า? ทุกคนในตระกูลเฉินเองก็รวมตัวกันเข้ามาเพื่อดูสถานการณ์

“พรุด! ”

ทันใดนั้นเจ้าเงินก็กระอักเลือดออกมา ดวงตาทั้งสองข้าง ปาก และจมูก มีเลือดไหลออกมาจากทวารทั้งเจ็ด

ใบหน้านั้นแปรเปลี่ยนเป็นสีม่วงคล้ำ

และล้มลงไปที่พื้นทันที

“เจ้าเงิน!!!”

เฉินเตี้ยนชางตะโกน

“เจ้าเงิน!”

เฉินเกอเองก็รีบวิ่งเข้าไป

“เจ้าเงิน!”

เฉินเกอเอ่ยตะโกนเรียก

แต่เงินจื้อจ้ายกลับไร้ลมหายใจไปแล้ว

“ความแข็งแกร่งของเจ้าเงิน บนโลกนี้มีเพียงหยิบมือที่จะ ต่อกรกับเข้าได้ มีใครบางคนมาบนเกาะแล้ว!
สายตาของเฉินเทียนซางจ้องมองและเอ่ยพูดอย่างเยือกเย็น

“หา? เป็นใครกัน?

เฉินจิ้นตงเองก็แตกตื่นขึ้นมาแล้วเช่นกัน

“สมกับที่เป็นพี่เตี้ยนชาง ความตื่นตัวยังคงสูงไม่เปลี่ยนแปลง จากกันในวันนั้น ก็เป็นเวลานานกว่าสามสิบปีแล้ว! ไม่เจอกันตั้ง นาน!”

ในเวลานี้ มีชายชราคนหนึ่งเดินเข้ามา

ฝีเท้าของเขาเบาอย่างยิ่ง แต่น้ำเสียงกลับดังกังวานจนน่า ตกใจ

“คุณเป็นใคร? คุณเป็นคนฆ่าเงินโป๊หรือ?”

ดวงตาของแนเกอมีประกายความเกลียดชังพาดผ่านไป

พูดอย่างจริงจัง ถึงแม้ว่าเฉินเกอและเงินโป๊จะรู้จักกันเพียง

ครึ่งปี

แต่สำหรับเขาแล้ว เฉินเกอถือว่าเป็นโป๋เป็นปู่ของเขามานาน

แล้ว

ตามที่เคยบอก เงิน โป๊นั้นเป็นคนรับใช้ของตระกูลเฉินมา ตั้งแต่บรรพบุรุษ

เขาภักดีต่อตระกูลเฉินมาตั้งแต่หลายชั่วอายุคน เขาถูกคนฆ่าตาย เฉินเกอจะไม่โกรธได้อย่างไร
“เสี่ยวเกอถอยออกมา! ผู้นี้ไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็นโม่ซางหลง แห่งตระกูลโม่! ”

ความแข็งแกร่งของเฉินเตี้ยนซางนั้นไม่ธรรมดา ในขณะนี้เขา ลุกขึ้นเอ่ย

“หลานชายเฉินเกอมีพรสวรรค์อย่างที่คิดจริงๆ ฉันได้ยินฉาง คงบอกว่านายกลายเป็นปรมาจารย์ไปแล้ว ฉันยังไม่อยากจะเชื่อ เลยว่า ใครในโลกนี้จะมีใครที่สามารถใช้ประโยชน์จากเทียน จ้าวฮั่วและฝึกฝนจนเป็นปรมาจารย์รุ่นเยาว์ได้? ฉันไม่เชื่อ ดังนั้น จึงมาดู ไม่คิดเลยว่าจะเป็นเรื่องจริง! ”

โม่ซางหลงพยักหน้าซ้ำ ๆ

“แต่ว่าเมื่อดูจากลมหายใจของนาย ดูเหมือนว่าจะยังคงห่าง ไกลจากปรมาจารย์ตัวจริงอีกครึ่งก้าว จุ๊จุ๊ น่าเสียดายน่าเสียดาย หากไม่มีอะไรผิดพลาก นายสมควรจะเป็นปรมาจารย์รุ่นเยาว์คน ที่สองในประวัติศาสตร์! ช่างน่าเสียดาย!”

โม่ซางหลงกล่าวคำว่าน่าเสียดายออกมาติดๆ กันถึงสามครั้ง

“ช่างน่าเสียดายอะไร?ท่านพี่ซางหลงคุณมาที่นี่ คงไม่ใช่เพื่อ แสดงความยินดีกับหลานชายของฉันเท่านั้นหรอกมั้ง? อีกทั้งฉัน เห็นว่าแขนขวาของท่านพี่ก็พิการไปแล้ว ไม่ทราบว่ามีสาเหตุ อะไร?”

เฉินเตี้ยนชางถาม

“เรื่องแขนที่พอการไป อย่าได้พูดถึง ที่ฉันมาที่นี่ ง่ายดายอย่างยิ่ง ต้องการพาเฉินเกอไปก่อนหน้าฉันยังคิดหลัง จากแล้วและฆ่านัดหมายมนต์ศักดิ์สิทธิ์เสร็จ ตระกูลของฉันจะยังเป็น ตระกูล โม่พาเขาไป และว่าเขา กลายเป็นปรมาจารย์ได้อย่างไร”

ไม่ชางหลงเอ่ย

“ท่านพี่ซางหลงเอยเกินแล้วสามสิบปีก่อน พวกเรา เคยต่อสู้กัน ตอนนั้นคุณยังแขนครบต่อสู้ของฉันมาตอนนี้ พวกคิดจะหาหลายชายของไป เกรงว่าคงง่ายอย่างคิด”

เฉินเตี้ยนชางเตรียมปล่อยกำลังภายใน ในมืออย่างลับๆ

สามทางตะวันออกแม่น้ำ ของแม่น้ำ อย่างล้วนเปลี่ยนแปลงไม่แน่นอน ฉันเองจะรู้ ยังคงพ่ายแพ้ในมือนายหรือไม่!

โม่ชางยิ้มน้อยๆ

ทันใดนั้น บนตัวเขามีสายรุนแรงพัดผ่าน เสื้อผ้า

ดี ฉันแล้วว่าแล้ว”
เฉินเตี้ยนชางหัวเราะเสียงดัง

ทันใดนั้นก็เห็นได้ว่าพวกเขาเหยียบลงบนพื้นเบาๆ จากนั้นจึง

ลอยขึ้นไปบนอากาศ

สงครามของปรมาจารย์

การต่อสู้ของผู้ที่แข็งแกร่งระดับสุดยอด

เงินเกอหยุดดูอยู่ด้านหนึ่ง

แข็งแกร่ง แข็งแกร่งจริงๆ

สิ่งที่เฉินเกอไม่คาดคิดก็คือแม้ว่า ไม่ซางหลงจะมีแขนเพียง ข้างเดียว แต่ว่า เขากลับไม่ได้เสียเปรียบเลยสักนิด

ในพริบตา ทั้งคู่ก็ต่อสู้กันไปหลายร้อยรอบ

ทั้งสองคน ต่างไม่มีใครยอมอ่อนข้อให้กัน

“ท่านพี่ชางหลง เห็นสามสิบปีที่ผ่านคุณต้องทนกับความ อัปยศอดสูไม่น้อย คิดไม่ถึงว่า แขนขาดไปข้างหนึ่ง แต่กลับยังมี

ความแข็งแกร่งเช่นนี้ได้

เฉินเตี้ยนชางตระหนกอยู่บ้าง

“เกรงใจแล้ว! ”

โม่ชางหลงยิ้มอย่างขมขื่น

“แต่ให้ต่อเป็นแบบนี้ หากคิดจะจับเฉินเกอ ก็หาใช่เรื่องง่าย!”

เฉินเตี้ยนชางกล่าว
“แน่นอน ท่านเทียนซาง จากนี้ไปฉันจะใช้ไม้เด็ดของฉัน ไม่รู้ว่าคุณจะยังคงมีความสามารถในการจัดการกับมันหรือไม่?

โม่ซางหลงกล่าวด้วยรอยยิ้ม

“ไม้เด็ด?”

เฉินเตี้ยนซางขมวดคิ้ว

จากนั้น เขาก็เห็นว่าร่างกายของโม่ซางหลงจู่ๆ ก็เปลี่ยนไป คล้ายภาพลวงตา

จากนั้นจึงพุ่งเข้ามาที่เฉินเตียนซางอย่างรวดเร็ว

เฉินเตี้ยนชางรีบป้องกันตัวทันที

แต่ในเวลานี้เอง มือซ้ายของโม่ซางหลงจู่ๆ ก็มีกระจกสีขาว เพิ่มขึ้นมา

เมื่อกระจกสีขาวออกมา ไฟก็สว่างวาบ

แสงจ้าเกิดขึ้นในทันใด และกระทบลงบนที่หน้าอกของเฉิน

เตียนชาง

เฉินเตี้ยนชางเสียสมาธิในทันที

โม่ซางหลงฟาดด้วยมือเดียว เฉินเตี้ยนชางบินถอยหลังและ

ล้มลงกับพื้น

“ท่านปู่!”
เงินเกอเมื่อเห็นว่าปของตนพ่ายแพ้

เขาก็รีบพุ่งเข้าไปทันที

ไม่ซางหลงสะบัดมือ จากนั้นพลังอันแข็งแกร่งก็พุ่งออกมา

เงินเกอพยายามด้วยแรงทั้งหมดที่มี

แต่ก็ยังคงรู้สึกยากเกินกว่าจะต้านทานได้

เขาเป็นปรมาจารย์ครึ่งระดับ แต่ในตอนนี้เฉินเกอก็ตระหนัก ได้แล้วว่า ระยะห่างระหว่างปรมาจารย์ครึ่งระดับกับปรมาจารย์ ตัวจริงนั้นห่างไกลกันมากขนาดไหน!

พ่ายแพ้ในครั้งเดียว!

เลือดในตัวของเฉินเกอไหลวนอย่างบ้าคลั่ง และไหลพุ่งขึ้นมา อย่างรวดเร็ว จนต้องกระอักเลือดออกมาอย่างห้ามไม่อยู่

“เสี่ยวเกอถอยไป!”

เฉินเตี้ยนชางลุกขึ้นยืน

“กระจกวิเศษ! คิดไม่ถึงว่านายจะโหดร้ายได้ขนาดนี้ เพื่อที่จะ ควบคุมพลังของกระจกวิเศษ ถึงกับยอมตัดแขนขวาของตนเอง ลง!”

เฉินเตี้ยนชางรู้สึกหวั่นเกรงอยู่บ้าง

“ในที่สุดมันก็เป็นเจ้าสำนักจิต สายตาเหี้ยมโหด ใช้ บรรพบุรุษตระกูลโม่ มีเพียงไม่กี่คนที่สามารถควบคุมพลังของ กระจกวิเศษได้ แต่หนึ่งในนั้น ก็คือฉันคนนี้แล้ว สามสิบปีที่แล้วฉันถูกลูกนกอ่อนหัดอย่างแกทำให้พ่ายแพ้ อยู่อย่างน่าอัปยศ ทุกวันล้วนพยายามอย่างสุดชีวิตเพื่อเพิ่มพลังความแข็งแกร่ง ของตน ดังนั้นฉันเลยนึกถึงกระจกวิเศษ และเรียนรู้ความลึกลับ ของมัน จากนั้นฉันถึงได้รู้ว่า ฉันไม่อาจควบคุมพลังของกระจก วิเศษได้อย่างสมบูรณ์แบบ นี่เป็นวิธีเดียวที่ฉันต้องทำจึงค้นพบ หนทาง ตัดแขนขวา ฉันทำได้! ”

ไม่ซางหลงกล่าว

กระจกวิเศษ ก็เหมือนภาพสุริยันของตระกูลเฉิน เป็นอาวุธ วิเศษของตระกูลโม่

“พี่เตียนซาง ฉันในตอนนี้ ไม่ได้สนใจที่จะเอาชนะคุณแล้ว แต่ เป็นหลานชายของคุณต่างหาก ที่ทำให้ฉันหลงใหล ไม่แน่ว่า หากฉันศึกษาความลับบนตัวหลานของนายได้อย่างทะลุปรุโปร่ง ฉันอาจจะสามารถก้าวข้ามขึ้นไปยังอีกขั้นในชีวิต!

ไม่ชางหลงสายหัว

ในขณะที่กำลังเตรียมจะจับเฉินเกอ

“ฝันไปเถอะพลังมังกรคชสารของตระกูลเฉินเรา ไม่ใช่เรื่อง ง่ายอย่างที่คิด! ”

เฉินเตี้ยนชางโกรธจัด ทั้งร่างกายของเขาก็เต็มไปพลังอัน แข็งแกร่งสะท้อนออกมา

ทันใดนั้น ทั้งร่างก็ดูเหมือนจะปกคลุมไปด้วยแสงเรืองรอง หลากสีจากนั้นจึงพุ่งตรงไปที่ ไม่ซางหลง

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ