บทที่ 506 กลับมา

เกาะดงหมิง

ถึงแม้จะผ่านฤดูหนาวไปแล้ว

แต่ที่นี่อากาศหนาวจัด หิมะตกสามวันสามคืนถึงจะหยุด อากาศหนาวเย็น ทำให้เกาะทั้งเกาะ ถูกปกคลุมด้วยหิมะ และบนเกาะ ด้านหน้าประตู

มีชายชุดดมากมาย ยืนเรียงรายกันอย่างเรียบร้อย

และพวกเขา ต่างก็เป็นยอดฝีมือของตำหนักวิญญาณ

“นับเวลาดู ก็ใกล้จะถึงเวลาแล้ว!”

ลุงเป็นกำลังสนทนากับหัวหน้าทั้งหลาย

ขณะที่สนทนานั้น

เกล็ดหิมะโปรยปรายอย่างหนัก ตกลงบนหน้าของทุกคน

จากนั้น

รวงดวงโวง!

ประตูหินที่หนักและหนาค่อยๆถูกเปิดออก

ทุกคนต่างมองมา

ได้เห็น ชายชรา ชายหนุ่มเดินออกมาพร้อมกัน
“ต้อนรับท่านประมุขเจ้าสำนักน้อยออกจากห้องฝึก!”

ทุกคนยืนอย่างเคร่งขรึม แล้วกล่าวพร้อมกัน

เงินเทียนชางหัวเราะ “เอาละ ไปเตรียมงานเลี้ยงสังสรรค์กัน ได้แล้ว วันนี้ข้ากลับตำหนัก ไม่เมาไม่เลิก!

เห็นได้ชัดว่าอารมณ์เขาดีมาก

ลงเงิน ขณะนั้นที่พยักหน้า ก็ได้เอาสายตาไปหยุดอยู่บนร่าง ของเฉินเกอ

เนื้อเกอในวันนี้ ไม่เหมือนกับเมื่อครึ่งปีที่แล้วเลยแม้แต่น้อย เสื้อผ้าบนร่างกายที่ฉีกขาด ร่างกายท่อนบนที่เปลือยเปล่า ร่างกายท่อนบน เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อที่แข็งแรง และผมของเขาที่ยุ่งเหยิง ใบหน้าที่เต็มไปด้วยหนวดเครา

แต่สายตาของลุงเงินเฉียบขาด เพราะเขาสังเกตเห็น หาก เกล็ดหิมะตกใส่ผิวหนังของพวกเขา ก็จะละลายไปทันที

แต่ว่า เมื่อตกลงบนร่างของเฉินเกอ กลับไม่มีความเปลี่ยนแป

ลงใดๆ

หนังตาของลุงเงินกระตุกอย่างแรง

ตัวเขานั้นก็เป็นคนของตระกูลเฉิน ติดตามเฉินเตี้ยนชางมา ยาวนาน

เมื่อก่อนตอนที่เฉินเตี้ยนชางออกจากถ้ำฝึกที่ทรหดนั้นเขาจสถานการณ์นั้นได้อย่างแม่นยำ

แต่ครั้งนี้เฉินเกอ ให้ความรู้สึกกับลุงเงินไม่เหมือนกัน

โดยเฉพาะดวงตาคู่นั้น ดูแล้วน่าเคารพเกรงขาม แฝงด้วย ความเยือกเย็นอันทรงพลังของนักฆ่า

ถึงกับทำให้ลุงเงินมีความรู้สึกเย็นวูบไปทั้งหลัง

“เสี่ยวเกอ หลังจากที่อาบน้ำเสร็จแล้ว ก็มาเลยนะ”

เฉินเทียนชางตบบ่าเฉินเกอเบาๆ

“อืม!”

เงินเกอพยักหน้า จากนั้นก็จากไป

ขณะที่เดินผ่าน หัวหน้าตำหนักวิญญาณก้มหัวแสดงความ

เคารพ

ห้องอาบน้ำที่กว้างใหญ่ เต็มไปด้วยไอน้ำอุ่น

ด้านข้าง หญิงสาวน้อยใหญ่สิบกว่าคน กำลังยุ่งอยู่รอบๆ เฉินเกอหลับตาลง ยกสองแขนพาดไว้บนอ่าง หญิงสาวหลายคน ได้ช่วยเฉินเกอนวดหลังคลายเส้น ตัดผม โกนหนวด!

โกนหนวดสะอาดแล้ว

หญิงสาวเหล่านี้ถึงได้รู้ว่า เจ้าสำนักน้อยคนนี้ หน้าตาหล่อ เหลามาก และบนร่างเต็มไปด้วยกลิ่นอายของผู้ชาย ทำให้หญิงสาวเหล่านี้ หน้าแดงอย่างช่วยไม่ได้

หลังจากที่อาบน้ำเสร็จ หญิงสาวเหล่านี้ได้ถือไดร์มา ช่วยเฉิน เกอเปาตัวให้แห้ง แล้วช่วยสวมเสื้อคลุม “เจ้าสำนักน้อย เสื้อผ้าได้เตรียมเสร็จแล้ว เป็นสูทที่คุณ

ต้องการ!”

หญิงสาวกล่าวอย่างเขินอาย

“เอาละ ออกไปก่อน

เฉินเกอกล่าวอย่างเรียบเฉย

เฉินเกอเปลี่ยนชุดเสร็จ ได้ถอนหายใจเฮือกใหญ่

ทรมานมันมาครึ่งปี ทุกข์ยากมาครึ่งปี วันนี้ ในที่สุดก็ผ่านไป

แล้ว

ขณะที่กำลังจะผูกเนคไทนั้น

“เจ้าสํานักน้อย ฉันช่วยคุณ

ข้างหู จู่ๆก็ดังขึ้นด้วยเสียงที่อ่อนหวาน

มือที่ผุดผ่องราวหยกค่อยๆได้ยื่นเข้ามา

ลูบไล้อยู่บนร่างของเฉินเกอเบาๆ

และเฉินเกอ หันหลังกลับมา ชำเลืองมองหญิงสาวที่มีเสน่ห์คน

จับที่คางของเธอเบาๆ
และหญิงสาวนั้น สิ่งที่ต้องการมากที่สุดคืออะไร หากว่าถูกเจ้า สํานักน้อยต้องตา นฐานะที่ตัวเองอยู่ในตำหนักวิญญาณนี้ ก็จะ ถูกยกให้สูงขึ้น

ท่ามกลางสาวงาม หน้าตา โดดเด่นกว่าใคร

“ออกไป!!!

แต่สิ่งที่เธอคาดไม่ถึงก็คือ เจ้าสำนักน้อย เยือกเย็นกว่าที่ตัว เองคิดเอาไว้

โดยเฉพาะคําว่าออกไป ทำให้หญิงสาวเหมือนโดนสายฟ้า ฟาด สั่นสะท้านไปทั่วร่าง

“ค่ะ เจ้าสํานักน้อย!” หญิงสาวถอยออกไปอย่างน่าสมเพช………. งานเลี้ยง ในตำหนักวิญญาณ จัดไปสามวัน เช้านี้ คนทั้งตำหนักวิญญาณได้รวมตัวกันที่สนามบนเกาะ

“เสี่ยวเกอ วันนี้แกได้ผ่านการฝึกฝนวิชานรกโลกันตร์อย่าง ราบรื่น ได้ผลลัพธ์ที่ดี ดีกว่าที่คาดการณ์ไว้สูงมาก เพียงแต่ว่า ถึงแม้จิตในใจพอที่ควบคุมได้ในระดับหนึ่ง แต่มันยังไม่มั่งคง เท่าที่ควร หากอยากให้พลังมังกรช้างสุดยอดกว่านี้ นอกเสียจาก แกจะดื่มเลือดของจิ้งจอกวิญญาณ มันสามารถจะช่วยควบคุมจิต ในใจแกได้ ครั้งนี้กลับไป จะให้ลุงเงินตามไปเป็นผู้ช่วยแก!”
“ผมรู้แล้วครับคุณปู่ แล้วเมื่อไหร่คุณถึงจะกลับไป อันที่จริง คุณพ่อผมก็คิดถึงมาก

เฉินเกอพูดอย่างเรียบเฉย

เฉินเตี้ยนชางพยักหน้า: รอโอกาสที่เหมาะสม จะกลับไป

เอง!”

ก็ได้ตบลงที่บ่าของเฉินเกอเบาๆ

เฉินเตียนซางฝากความหวังไว้ที่เฉินเกอ

เฮลิคอปเตอร์สามสิบกว่าลำได้ติดเครื่องรออยู่แล้ว

“คุณปรักษาตัวด้วย ผมไปแล้ว!

เฉินเกอมองคุณมองด้วยความห่วงใย

จากนั้นหันหลังจากไป

ลุงเงิน และยอดฝีมือสามร้อยคนจากบนเกาะ ได้ตามอยู่ด้าน หลังของเฉินเกอ

ดวงดวงดวง……….

เฮลิคอปเตอร์ได้บินขึ้นไปบนท้องฟ้า จากทิศเหนือบินไปทาง

ใต้

ฟ้าค่อยๆมืดมิด

เวลานี้ที่นอกเขตสามเหลี่ยมเทียนเฉิง

ผู้หญิงที่น่าสงสารคนหนึ่ง กำลังหอบแฟ้มเอกสารหนีอย่างเอาชีวิตรอด

สีหน้าของเธอซีดเซียว บนร่างมีบาดแผล

เห็นได้ชัดว่าแฟ้มเอกสารนั้นสำคัญมาก สำคัญกว่าชีวิตของ เธอเสียอีก

และด้านหลังของเธอ มีรถสิบกว่าคันขับตามเธออย่างช้าๆ คนเหล่านั้นได้ยื่นหัวออกมาจากหน้าต่างรถ ใช้ไฟฉายส่องไป ที่หญิงสาว

“ฮ่าๆ วิ่งสิ วิ่งเร็วๆเลย พวกเราจะตามเธอทันแล้ว!” คนเหล่านั้นตะโกนอย่างเสียงดัง อารมณ์ดีผิดปกติ ขณะที่หญิงสาววิ่งๆอยู่ ก็ได้ล้มลง เธอกัดฟัน แล้วลุกขึ้นวิ่งต่อ “จะตามทันแล้ว จะตามทันแล้ว!!

รถคันหนึ่งได้ขับมาถึงด้านหน้าของเธอ ใช้ไฟฉายในมือสอง

ไปที่ตาของเธอแล้วกล่าว

“ก็บอกเธอ ให้วิ่งไง หากให้ฉันเหวินเทาจับตัวได้ละก็ เธอ จบเห่แน่ ฮ่าๆๆๆๆ!”

“ใช้จ้า คุณชายของพวกเรานั้นยิ่งกว่าเดรัจฉานอีก

ทุกคนต่างหัวเราะครื้นเครง

ถึงแม้พวกเขากำลังกลั่นแกล้งหญิงสาวคนนี้
สุดท้าย หลังจากที่หกล้มอีกครั้ง หญิงสาวก็ลุกขึ้นไม่ไหว เขาฉีกแฟ้มเอกสารออกอย่างสุดชีวิต ต้องการกินเอกสารพวก นี้เข้าไปในท้อง

“แม่งเอ๊ย ไอ้ผู้หญิงสารเลว แกคิดว่าพวกเราไม่กล้าฆ่าแกเห

รอ!”

และเหวินเทาได้พาคนกระโดดลงจากรถ รีบร้อนขัดขวาง ผู้ชายปากกว้างคนหนึ่งก็ทุบตีหญิงสาวจนหมดสภาพ

เก็บแฟ้มเอกสารขึ้น

เหวินเทายิ้มอย่างเยือกเย็น: “จู่ๆๆ สวยขนาดนี้ มาตายแบบนี้ น่าเสียดายเกินไป พี่น้องเอ๋ย พาเธอกลับไป คืนนี้คุณชายอย่าง ฉันจะออกเจ! หลังจากที่ฉันสมอารมณ์หมายแล้ว ค่อยให้พวก แก!”

“ฮ่าฮ่าฮ่า ได้เลยคุณชายเหวิน!”

และหญิงสาวนั้น มองเหวินเทาด้วยความเกลียดชัง ขณะนั้นได้

หยิบมีดสั้นออกจากอก

เพื่อจะฆ่าตัวตาย

แต่ถูกเหวินเทาปัดทิ้งทันที

“อยากตายเหรอ? ฮ่าๆ ฉันก็จะไม่ให้เธอตาย ฉันจะค่อยๆ ทรมานเธอให้ตาย ฮ่าๆ!”

เหวินเทายิ้มอย่างดุร้าย
ในขณะที่หญิงสาวหลั่งน้ำตาด้วยความหมดหวังนั้น

ดวงดวงโลวง……….

ทันใดนั้นบนท้องฟ้า ดังด้วยเสียงของเฮลิคอปเตอร์

ราวๆสามสิบกว่าลำ ค่อยๆจอดลง ล้อมรอบเหวินเทาและพวก

ไว้

“นี่มันอะไรกัน?”

เหวินเทาตกตะลึง

รอจนกว่าเฮลิคอปเตอร์สอดสนิทแล้ว

บนรถ ชายชุดดาลงมาตั้งมากมาย มองพวกเขาอย่างเยือก

เย็น

“เฮ้ยเพื่อน พวกนายเป็นฝั่งไหน? เหมือนจะไม่เคยพบกันมา ก่อน พ่อผมคือเหวินเซินแห่งเทียนเฉิง!”

กลุ่มบอดี้การ์ดของเหวินเท่านั้นไม่ธรรมดา ขณะนั้นได้กล่าว อย่างรวดเร็ว

เวลานี้ เฮลิคอปเตอร์ที่อยู่ตรงกลางถูกลูกน้องคนหนึ่งเปิด ประตูออก

เหวินเทาตอนนี้ถึงได้มองเห็น

ข้างในห้องโดยสาร ผู้ชายที่สวมชุดสูทคนหนึ่ง กำลังนั่งจิบ ไวน์อยู่ข้างบน
แต่หญิงสาวที่มองเห็นชัดเจนแล้ว ก็ร้องไห้อย่างตื้นตัน

“คุณผู้ชาย ในที่สุดคุณก็กลับมาแล้ว!”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ