บทที่ 443 ตัดรากถอนโคน

“คุณแม่มันแรงไปไหม เฉินเกอไม่ธรรมดาเลยนะ คงจะทำอะไร ไม่ได้ง่ายๆหรอก โดยเฉพาะเฉินเสี่ยว ถ้าถูกเปิดโปง แล้วพวก

ในห้อง

หยางเย่กำลังพูดอย่างเป็นกังวลกับโกวหรู

โกวหรูพูดว่า “จะอยู่เฉยๆไม่ได้ ไม่มีทางเลือกแล้ว ในเมื่อ ตัดสินใจจะแย่งสิทธิ์การเป็นทายาทของตระกูลหยาง ไม่ถูกพวก เสี่ยวเป้ยเหยียบย่ำ ดังนั้นจึงไม่มีทางเลือกจริงๆ ขอแค่เฉินเกอ ตาย พวกเราก็จะไม่มีคู่แข่งที่น่ากลัวแล้ว

“ยิ่งไปกว่านั้น ไม่แน่ว่าทรัพย์สินที่ตระกูลเฉินให้กับหยาง

เสี่ยวเปียที่ภาคเหนือจะค่อยๆตกเป็นของเราก็ได้!!

โกวหรูกล่าว

“ตอนนี้หวังว่าอะเชิงจะไม่ทำให้พวกเราผิดหวังนะ เฉินเกอเชื่อ

ใจอะเชิงมาก! ”

“ถ้าหากตรวจเจอจะทำยังไง?

“วางใจเถอะ ยาพิษนี้ไม่มีสีไม่มีกลิ่นใดๆ ถึงจะตรวจเจออะเชิง ก็จะเป็นผู้ต้องหา พอถึงเวลานั้นอะเชิงยังสามารถเปิดปากพูดได้ ไหม?
โกวหรูหรี่ตาเล็กน้อยพลางพูดอย่างร้ายกาจ

“ผมเข้าใจแล้ว!

ทันใดนั้น

เสียงดัง ปัง

ประตูถูกคนแตะจนพัง

มีฝูงคนใส่เสื้อสีดำวิ่งเข้ามา

“พวกนายมาทําอะไร? ”

โกวหรูกับหยางเย่ต่างตกใจ ไม่มีโอกาสพวกเขาพูดก็ถูกคลุมหัวด้วยถุงสีดำแล้วลากออก

และพวก โหผิงมีกลเม็ด ในการทรมานคนมากมาย หยางเย่กับโกวหรูยืดเวลาได้ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงก็ตกใจกลัวแล้ว

จึงได้สารภาพเรื่องราวตั้งแต่ต้นทั้งห งหมด

“เฉินเกอ ไม่เกี่ยวกับพวกเรา คนที่จะทำร้ายหลานก็คือหลง ชาวเหลย เขาเป็นคนวางแผนทั้งหมดนี้ และตอนนี้เสียวเปียก็อยู่ ในมือของเขา ไม่มีทางเลือก ถ้าพวกเราไม่ทําตามที่เขาบอก เขา จะฆ่าพวกเรา!

โกวหรูตกใจกลัวรีบพูดออกมา

ใช่แล้ว เธอดูถูกวิธีที่โหดร้ายของเฉินเกอไปแล้ว
ตอนแรกคิดว่า เฉินเกอไม่มีหลักฐานที่แน่ชัด นิสัยคนอย่างเขา คงจะไม่ทําอะไร ซัวหรอก

แต่เฉินเกอสงสัยตัวเองกับสองแม่ลูกมานานแล้ว

“คุณน้าสะใภ้ใหญ่ อย่าคิดว่าปัดความรับผิดชอบให้หลงข่าว เหลยแล้วพวกน้าสะใภ้จะไม่เป็นอะไรนะ ผมจะบอกให้คุณยาย ทราบ คุณยายรู้ว่าควรจะลงโทษพวกน้าสะใภ้ยังไงดี

“สำหรับตระกูลหลงผมยิ่งไม่ปล่อยพวกเขาไปแน่! ”

เฉินเกอพูดอย่างเย็นชา

“หลงชาวเหลยเอาเสี่ยวเปียซ่อนไว้ที่ไหน?

เงินเกอถามคำถามสุดท้าย……..

“ยัยบ้า ตกลงคุณจะเซ็นหรือไม่เซ็น? ”

และในโรงงานที่ร้างแห่งหนึ่ง

แสงไฟอ่อนๆ มีแต่ความมืดมิด

ตอนนี้หลงข่าวเหลยกำลังมัดหยางเสียวเปียแน่นๆไว้บนเก้าอี้

ตัวหนึ่ง

ด้านข้างมีคนของเขาคอยปกป้องดูแล

“คนแซ่หลง คุณตายใจได้เลย? ” หยางเสียวเปียตะโกนด้วยความโกรธ

เพียะ!
หลงชาวเหลยตบหน้าหยางเสียวเย

“หยางเสี่ยวเป้ย ความอดทนของคนเรามีขีดจำกัดนะ หากคุณ ไม่มีประโยชน์ต่อผมแล้ว ตอนนั้นก็จะเป็นวันตายของคุณ

หลงชาวเหลยเตือนอย่างดุร้าย

“ฉันไม่ได้โง่นะ ถ้าฉันเซ็นนายจะปล่อยฉันไปเหรอ? ” หยางเสียวเปียยิ้มเยาะเย้ย สายตาหลงชาวเหลยเยือกเย็น สัญญาฉบับนี้เป็นสัญญาเพื่อเอาทรัพย์สินของหยางเสียวเ ยมา

แน่นอน เป็นอย่างที่หยางเสี่ยวเป้ยพูด หากเธอเซ็นต์สัญญา นั้นเมื่อไหร่ หลงชาวเหลยก็จะไม่ให้เธอมีชีวิตอยู่อีกต่อไป

“ดูเหมือนว่าต้องใช้ความรุนแรงกับคุณสักหน่อยแล้ว เรียก พวกพี่สองขึ้นมาจัดการสิ! คิกคิก ก่อนที่พวกเขาจะลงมือก อนุญาตให้พวกเขาเชยชมเธอก่อนได้ เพราะหยางเสียวเปียก ถือว่าเป็นสาวสวยคนหนึ่ง

หลงชาวเหลยพูดอย่างเย็นชา

“ครับ คุณชายเหลย!

ลูกน้องต่างหัวเราะชอบใจ

จากนั้นก็คว้าวิทยุสื่อสารออกมา “ขึ้นมาได้!”
ผลปรากฏว่าไม่มีเสียงตอบรับใดๆทั้งสิ้น คนคนนี้ก็ตะโกนเรียกคนอื่นที่เฝ้าอยู่ชั้นล่าง

ก็ยังไม่มีเสียงตอบรับ

“เกิดอะไรขึ้น? ลงไปดูสิ! ” หลงชาวเหลยสั่งการ

คนหลายคนจึงเดินลงไป

หลังจากที่ลงไปแล้วก็ยังไม่มีเสียงอะไรอีก

หลงชาวเหลยถึงรับรู้ว่ามันแปลกๆ

“นายเฝ้าอยู่ที่นี่ ส่วนพวกนายตามผมลงไปข้างล่าง หลงชาวเหลยสั่งการลูกน้อง

จากนั้นก็พาลูกน้องลงไป

พอเพิ่งเดินลงมาจากบันได

ก็ถูกคลุมที่หัวจนมืดไปหมด จากนั้นก็ถูกตีจนไม่รู้เรื่องอะไร

เลย!

ในกลางดึก

เฉินเกอมองเสี่ยวเป้ยที่เหนื่อยล้านอนพักผ่อนแล้ว แล้วห่มผ้าห่มให้เธอ จากนั้นก็เดินออกจากห้องของเสียวเปีย ด้านนอกห้องมีบอร์ดี้การ์ดใส่เสื้อดำยืนเฝ้าอยู่กลุ่มหนึ่ง
ผลปรากฏว่าไม่มีเสียงตอบรับใดๆทั้งสิ้น คนคนนี้ก็ตะโกนเรียกคนอื่นที่เฝ้าอยู่ชั้นล่าง

ก็ยังไม่มีเสียงตอบรับ

“เกิดอะไรขึ้น? ลงไปดูสิ! ” หลงชาวเหลยสั่งการ

คนหลายคนจึงเดินลงไป

หลังจากที่ลงไปแล้วก็ยังไม่มีเสียงอะไรอีก

หลงชาวเหลยถึงรับรู้ว่ามันแปลกๆ

“นายเฝ้าอยู่ที่นี่ ส่วนพวกนายตามผมลงไปข้างล่าง หลงชาวเหลยสั่งการลูกน้อง

จากนั้นก็พาลูกน้องลงไป

พอเพิ่งเดินลงมาจากบันได

ก็ถูกคลุมที่หัวจนมืดไปหมด จากนั้นก็ถูกตีจนไม่รู้เรื่องอะไร

เลย!

ในกลางดึก

เฉินเกอมองเสี่ยวเป้ยที่เหนื่อยล้านอนพักผ่อนแล้ว แล้วห่มผ้าห่มให้เธอ จากนั้นก็เดินออกจากห้องของเสียวเปีย ด้านนอกห้องมีบอร์ดี้การ์ดใส่เสื้อดำยืนเฝ้าอยู่กลุ่มหนึ่ง
“ไม่เจอครับ! ท่าน! ”

“แต่น่าจะเป็นคนบ้านตระกูลหยางทําครับ เพราะเมื่อคืนมีคน มาช่วยหยางเสี่ยวเป้ยออกไปได้แล้วครับ แต่พวกผมไปแอบสืบที่ บ้านตระกูลหยางก็ไม่พบเบาะแสอะไรเลยครับ!

คนที่มีลักษณะคล้อยหัวหน้าพ่อบ้านกล่าว

“หม ตระกูลหยางไม่มีน้ำยาขนาดนั้น พวกเขายังไม่กล้าเป็น ศัตรูกับตระกูลบ้านเรา น่าจะเป็นน้องชายของเฉินเสี่ยวที่ชื่อเฉิน เกือมากกว่า!

ท่านปูหรี่ตาพูด

“เฉินเกอ? ”

หัวหน้าพ่อบ้านหยุดชะงัก

“กระผมได้ยินชื่อนี้มาหลายครั้งแล้วครับ และตอนที่อยู่ใน เมืองจินหลิง เขายังเคยมีเรื่องกับคุณชายสามตระกูลหลงด้วย ครับ! ”

“และยิ่งไปกว่านั้น ตอนที่คุณชายสามตระกูลหลงหายตัวที่ เมืองฝั่งตะวันตกเฉียงใต้ เฉินเกอก็อยู่ที่นั่นด้วยครับ!

หัวหน้าพ่อบ้านกล่าว

ท่านปูกระทืบไม้เท้า

“พี่น้องตระกูลเฉินจงใจจะเป็นศัตรูกับตระกูลหลง สงสัยเช่า หยุนจังเลย จนป่านนี้ยังหาเบาะแสอะไรไม่ได้เลย แต่อย่าเรียกตระกูลเฉินสองพี่น้องเลย เฉินเกอ! เฉินเสี่ยว! ”

สายตาท่านปู่เยือกเย็น

“ดูเหมือนว่าจะถึงเวลาที่ต้องไปเจอสองพี่น้องนั่นด้วยตัวเอง แล้ว! ถ้าพวกเขาเป็นผู้ร้ายที่ทำให้เช่าหยุนกับชาวเหลยหายตัว ไป ฉันจะไม่สนว่าสองพี่น้องนั้นมีใครเป็นคนหนุนหลังอยู่ จะให้ พวกเขาตายอย่างไร้ที่ฝังศพเลยทีเดียว!

“ท่านปู่ คนของตระกูลฉินมาแล้วครับ!

ในขณะที่ในใจท่านกำลังเกิดความเกลียดอยู่นั้น มีคนรับใช้ คนหนึ่งเดินมาบอก

ท่านปู่พยักหน้า รีบเชิญเข้ามา! ”

สีหน้าของท่านปู่ยิ้มแย้ม

ตอนนี้ตระกูลหลงอยากจะสู้กับตระกูลเฉินพวกเฉินเกอ สองพี่น้องนั้น ลำพังอำนาจของตระกูลหลงยังไม่เพียงพอ ตอนนี้ ทำได้แต่เพียงรวบรวมอำนาจจากทั่วสารทิศให้เป็นหนึ่งเดียว เท่านั้น!

“เสี่ยวหยาเสียวหยา หรือพวกเราไม่ต้องเข้าไปแล้ว? ” หน้าประตูบ้านตระกูลหลง

มีผู้หญิงหลายคนพูดด้วยคนกังวล

“กลัวอะไรกัน ฉันก็ไม่ได้ยินดีอะไรหรอก แต่พวกตระกูลหลง มาเชิญตระกูลฉินบ้านฉัน ฉันจึงต้องมาเป็นตัวแทนของคุณพ่อฉันยังเคยมีเรื่องกับพวกเขามาก่อน ฉันยังไม่กลัวเลย พวกคุณ กลัวอะไรกันล่ะ!

ฉินหยามองเพิ่งซ่านและเพื่อนๆของเมิ่งซ่านแล้วพูด

“ไม่ใช่นะ ตระกูลหลงเป็นถึงผู้มีอำนาจมากสุดในเมืองเยี่ยน จิงเชียวนะ เข้าไปบ้านคนอย่างนี้ ฉันตื่นเต้นมากเลย! เสียว หยาดูสิ แขกที่มาในบ้านตระกูลต่างก็เป็นผู้หลักผู้ใหญ่กันทั้งนั้น เลย! ”

เพิ่งซ่านพูดอย่างไม่มีความมั่นใจ

“พอแล้ว ไม่ใช่ยังมีฉันอยู่ทั้งคนเหรอ เมื่อก่อนฉันไปเป็นเพื่อน คุณเป็นประจำเลย วันนี้คุณต้องไปเป็นเพื่อนฉันแล้วแหละ

ฉินหยากล่าว

“ก็ได้ก็ได้ งั้นพวกเราเข้าไปเป็นเพื่อนคุณก็ได้

เพิ่งซ่านแลบลิ้นแล้วพูด

“หืม? เพิ่งซ่านเสี่ยวหยา พวกคุณดูสิ เป็นขบวนรถที่หรูหรา มากเลย! ”

ขณะนี้ ผู้หญิงอีกคนหนึ่งจู่ๆก็ชี้ไปยังขบวนรถหรูที่มุ่งหน้ามายัง บ้านตระกูลหลงด้วยน้ำเสียงที่ตกตะลึง……..

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ