บทที่ 435 ท่านชนชั้นใหญ่มากันครบ
แน่นอนว่าเมื่อเสี่ยวเป้ยได้ยินเช่นนี้แล้วเธอไม่พอใจอย่างมาก และนี่ก็คือความตั้งใจของหยางเที่จะทำแบบนี้
เพราะอย่างไรก็ตามเพื่อนร่วมห้องของตนเองนั้น เธอเรียกมา เพราะต้องการแนะนำให้พี่ของเธอ ไม่ใช่ให้พวกเพื่อนฝูงของ หยางเป
“ไม่ได้ ไม่ต้องไปเดินกับพวกเขา ฉันพาพวกคุณเดินเล่นก็ พอ! ”
เสียวเปียกล่าวด้วยความโกรธ
และเมื่อเห็นเสี่ยวเป้ย โกรธ เพื่อนร่วมชั้นทั้งหลายต่างก็มุ่ย ปาก และไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากยอมแพ้
แล้วเดินตามเสี่ยวเป้ยเข้าไป และเมื่อทุกคนมาถึงสวนหลัง บ้าน
ในใจของเฉินเกอ ก็เข้าใจความหมายของที่เสี่ยวเปียกำลัง คิดอยู่
นั่นก็คืออยากจะแนะนำแฟนสาวให้ตัวเองหนึ่งคน
เหอะๆ เฉินเกอเข้าใจถึงความพยายามอย่างเต็มที่ของเสียว
เป้ย
เพียงแต่ว่า ตอนนี้ในใจของเฉินเกอไม่มีความรู้สึกที่อยากจะไปทำความรู้จักกับเพื่อนผู้หญิงเลยจริง ๆ
เพราะด้วยเรื่องแบบนี้ เมื่อก่อนเคยสร้างปัญหาไว้ค่อนข้าง เยอะมาก
และเหตุการณ์ของจ้าวยีฟาน ก็เป็นตัวอย่างที่ดีที่สุด
ดังนั้น ส่วนใหญ่ฐานะที่เป็นเกอเข้าใกล้สาวสวยเหล่านี้ นั่นก็ คือในฐานะพี่ชายคนโตคนหนึ่งเท่านั้น
แต่เห็นได้ชัดว่า สาวสวยพวกนี้ไม่สนใจตัวเอง และไม่ค่อยมี เจตนาอยากสนทนากับตัวเองมากเท่าไหร่
ดังนั้น บรรยากาศก็ค่อนข้างที่จะเบื่อหน่ายเล็กน้อย
“HI สาวสวยทั้งหลาย เราเจอกันอีกแล้ว? ” และในขณะนี้เพื่อนฝูงทั้งหลายของหยางเก็ได้เดินเล่นมา
ถึงที่นี่
และกล่าวทักทายกับสาวสวยทั้งหลาย
“ใช่ บังเอิญจัง!
สาวสวยทั้งหลายยิ้มและกล่าว
“แสดงว่าเรามีวาสนาต่อกันเป็นอย่างไร เพิ่มเพื่อนวีแชท หน่อยไหม และถ้าต่อไปมีที่เล่นสนุกๆ พวกเราจะแนะนำให้พวก คุณ! ”
ชายหนุ่มทั้งหลายยิ้มและกล่าว
จากนั้นหันไปมองเฉินเกอด้วยสายตาที่ดูถูก :
คนนี้พี่ชายใช่หรือเปล่า? คุณดูเค้กชิ้นเล็กที่คุณถือมาสมัน เล็กเกิน ทําให้สาวสวยทั้งหลายต่างก็ไม่พอแบ่ง และคุณไม่ สามารถซื้อเค้กที่มันชิ้นใหญ่กว่านี้สักหน่อยเหรอ!? ”
ชายหนุ่มหลายคนเริ่มพูดกระทบเฉินเกอ
ส่วนทางด้านพวกเขาทางนี้ ก็ได้เพิ่มเพื่อนวีแชทกับสาวสวย ทั้งหลายจนเสร็จเรียบร้อยแล้ว
และเมื่อเห็นหยางเสียวเป้ยมองพวกเขาด้วยสายตาที่ไม่เป็น มิตร พวกเขาก็ไม่ได้อยู่ต่อ และหลังจากที่กะพริบตา ให้กับสาว สวยทั้งหลายเสร็จพวกเขาก็เดินจากกันไป
“ต้องขอโทษด้วย ถ้าฉันรู้ล่วงหน้าว่าพวกคุณจะมา ฉันก็ เปลี่ยนเค้กให้ใหญ่กว่านี้แล้ว! เหอะๆ! ”
เฉินเกอกล่าวอย่างขมขื่น
ส่วนสาวสวยทั้งหลายนั้น ต่างก็เหลือบตามองบนอย่างไม่มี อะไรจะพูด และไม่สนใจคำพูดของเฉินเกอ
“เฮ้ เหม่ยเหม่ย เมื่อกี้พวกคุณเห็นหรือยัง หนุ่มหล่อหนึ่งใน ผู้ชายพวกนั้นคนหนึ่งเหมือนว่าเป็นหวางกุนแห่งบริษัทตระกูล หวางกรุ๊ปนะ? ”
“นั่นสิ ฉันดูแล้วเหมือนเขาจริง ๆ และอีกอย่าง อีกคนหนึ่งที่ หล่อเหลา ที่ใส่แว่นอยู่ เหมือนว่าเป็นจางหลินแห่งบริษัท เทคโนโลยีสารสนเทศเฟยเยว่ และบริษัทของตระกูลเขากำลังจะเปิดตัวในสาธาราณะแล้วด้วย!
“แม่เจ้า พวกเขาทั้งหลายได้มาอยู่ร่วมกัน แน่นอนว่าไม่ใช่ บุคคลธรรมดาอย่างแน่นอน ทางด้านครอบครัวของพวกเขาต่าง ก็ต้องมีพื้นฐานแน่นอน!
“ทำไมเหรอ? มีความรู้สึกกับหนุ่มหล่อคนไหนเหรอ?
เหม่ยเหม่ยพวกเธอคุยกัน
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อคุยกันเรื่องคุณค่าของพวกเขา พวก เธอก็ยิ่งกระตือรือร้นมากขึ้น
เสี่ยวเป้ยหายใจเข้าลึกๆ และมองไปที่เฉินเกอแล้วกล่าว
“พี่ ขอบคุณนะคะที่พี่ซื้อเค้กให้หนู และนี่ก็ตั้งแต่เล็กจนโต นอกจากคุณแม่แล้ว ยังมีพี่คนหนึ่งนี่แหละที่ตั้งใจฉลองวันเกิดให้ น้องอย่างจริงจัง ไปเถอะ เราไปหาสถานที่แบ่งเค้กกินกัน
เสี่ยวเปียจับมือของเฉินเกอไว้ และกล่าวด้วยความรู้สึกที่
ซาบซึ้ง
และในขณะนี้พ่อบ้านอะเชิงก็ตกอยู่ในสภาพที่ยุ่งมาก แน่นอนว่า เมื่อตระกูลหนึ่งมีสัญญาณที่จะลุกขึ้นอีกครั้ง ไม่ว่า คนที่รู้จักหรือไม่รู้จักต่างก็มากันทั้งหมดอย่างกับฝูงผึ้ง และตอนนี้ก็เป็นเช่นนั้น
และเมื่อนึกถึงเรื่องงานเลี้ยงฉลองวันเกิดอายุ80ปีที่เงียบเหงาของวันก่อน ก็ทำให้รู้สึกว่าโศกเศร้าจริง ๆ
เมื่อดูเวลาอีกที ก็จะสิบโมงครึ่งแล้ว
แขกผู้มีเกียรติส่วนใหญ่ก็มากันจนครบแล้ว และหยางเย่ก็ กลับมาต้อนรับที่ห้องโถงด้านหน้า
และอะเชิงก็ไปยืนอยู่ที่หน้าประตูแทน
และเมื่อไม่มีคนมาเพิ่มแล้ว อะเชิงก็เตรียมตัวจะเข้าไปด้านใน
“หืม? ”
ทันใดนั้นเอง จู่ ๆเขาก็เห็นขบวนรถแล่นมาจากระยะไม่ไกล มากนัก
“ยังมีแขกอีกเหรอ? ”
อะเชิงยืนตัวตรง
และเมื่อตอนที่เห็นขบวนรถแล่นเข้ามาใกล้ๆ
ในใจของอะเชิงก็ตกตะลึงอย่างมาก
มันเป็นขบวนรถหรูทุกคัน
และมันก็เจ๋งมากจริง ๆ !
คาดว่าแขกวีไอพีที่มาในวันนี้ รวมรถหรูของพวกเขาทั้งหมด คงจะมีร้อยกว่าคันได้ แต่ก็เทียบไม่ได้กับราคาของขบวนรถหรู สิบกว่าคันนี้เลย
แขกผู้มีเกียรติที่สูงสุด!
อะเชิงตกตะลึง
และในเวลานี้เอง ก็มีครอบครัวหนึ่งลงมาจากรถด้วยกัน คน
เป็นคู่สามีภรรยาคู่หนึ่ง และยังอุ้มลูกสาวตัวน้อยของพวกเขา ไว้ในอ้อมแขน
“สวัสดีครับ ขอบคุณที่มาร่วมงานเลี้ยงฉลองของตระกูลหยาง คุณ…….คุณคือประธานจาง?
ทันทีที่อะเชิงเห็นชายคนนี้ชัดเจนแล้ว ในใจของเขาก็ตกใจ! “สวัสดีครับ ฉันคือจางโปเหนียน!
“รู้จักครับ! รู้จัก ชื่อเสียงของประธานจาง โด่งดังเป็นตำนาน และคุณคือหนึ่งในสี่คนที่ร่ำรวยที่สุดในจีนเหมิน! ” อะเชิงตื่นเต้นจนมือของเขานั้นสั่นไปหมด
คนที่รวยที่สุดของจินเหมินก็มาแล้ว!
ต้องรู้ว่า ตระกูลหยางกับพวกเขา นั่นคืออยากประจบสอพลอ
ไม่สามารถประจบได้
แน่นอนว่าต้องตะลึงและดีใจอย่างมาก
จากนั้น ก็มีขบวนรถมาอีกหนึ่งขบวน และครั้งนี้ เป็นชายวัยกลางอายุ50กว่าพาครอบครัวของเขา
ยิ่งไปกว่านั้นดวงตาของอะเชิงแทบจะหลุดออกมา
“หยาง ? คุณเองเหรอ? ”
โอ้วพระเจ้า ประธานของเขต เยี่ยนจิงนะ! เขามาที่นี่? โอ้ว พระเจ้า! ! !
หลังจากนั้น ยังมีคนที่มีหน้ามีตาและมีชื่อเสียงมากมายมา ผู้ที่มีชื่อเสียงและร่ำรวยของมณฑลฉินตง และผู้ที่มีชื่อเสียง และร่ำรวยของเมืองฝั่งตะวันตกเหนือหลายคนต่างก็มากัน หมด!
รวมๆแล้วประมาณสิบกว่ายี่สิบคน และทุกคนต่างก็พา ครอบครัวมาด้วย
ถ้าไม่ใช่เพราะอะเชิงหยิกไปที่ต้นขาของตัวเองอย่างรุนแรง จนมีความรู้สึกเจ็บปวดที่ระเบิดออกมาบอกกับเขาว่าทั้งหมดนี้ คือความจริง ไม่ได้ฝันไป
และเขารู้สึกว่าตัวเองนั้นแทบจะเป็นลม
“เชิญทางนี้เลยครับ!
เอวของอะเชิง ไม่เคยยึดตรงขึ้นเลยตั้งแต่ต้นจนจบ
“ไม่ต้องรีบแล้วคุณพ่อบ้าน พวกเราไม่ได้มาร่วมงานฉลองของ ตระกูลหยาง!!
ในเวลานี้เอง จางโป๋เหนียนพูดขึ้นพร้อมกับกำลังโอ้ลูกสาวตัว น้อยของเขา
“ต๊ะ? ถ้าอย่างนั้นท่านประธานทั้งหลาย? ”
อะเชิงสงสัย
รบกวนสอบถามหน่อยว่าคุณหนูหยางเสียวเปียอยู่ที่ไหน พวกเรามาที่นี่เพื่อฉลองวันเกิดให้เธอ
“ต๊ะ? ฉลองวันเกิดให้คุณหนูเสี่ยวเป้ย? ”
อะเชิงตกตะลึงอย่างสิ้นเชิง
คุณหนูเสี่ยวเป้ยรู้จักกับท่านชนชั้นใหญ่ที่ร่ำรวยและยิ่งใหญ่ เยอะขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่!!!
แต่ว่าอะเชิงไม่กล้าถามเยอะ และไม่กล้าที่จะละเลยแม้แต่นิด
“คุณหนูเสี่ยวเป้ยอยู่สวนหลังบ้านครับ ฉันจะพาพวกคุณไป เดี๋ยวนี้!
อะเชิงก้มเอว และพาพวกเขามาถึงที่สวนหลังบ้าน และเมื่อเสี่ยวเป้ยเห็นท่านชนชั้นใหญ่เยอะขนาดนี้ พร้อมกับ
เพื่อนร่วมห้องของตัวเอง ทุกคนต่างก็ตกตะลึงกันหมด
“สวัสดีคุณหนูเสี่ยวเป้ย สุขสันต์วันเกิด พวกเรามาที่นี่เพื่อ ฉลองวันเกิดให้กับคุณ!
ทุกคนต่างก็ยิ้ม
เสี่ยวเปียตกตะลึงหนักมาก
ส่วนเหม่ยเหม่ยพวกเธอต่างก็ตกตะลึงกันทั้งหมดเช่นกัน
“พระเจ้า เกิดอะไรขึ้นเสี่ยวเปีย นั่นไม่ใช่ประธานจางแห่งจีนเห มินเหรอ? และนั่นไม่ใช่ครอบครัวประธานหยาง ของเยี่ยนจึง เขต “เราเหรอ? พระเจ้า เกิดอะไรขึ้นกันเนี่ย? ”
หญิงสาวหลายคนก็ไม่ได้พูดถึงชายหนุ่มอีกแล้ว เพราะใน
ขณะนี้พวกเธอต่างก็ตกตะลึงกันจนพูดอะไรไม่ออก “ฮ่าฮ่า คุณหนูเสี่ยวเป้ย พวกเรามาฉลองวันเกิดให้คุณตั้งไกล คงไม่ใช่ไม่ต้อนรับพวกเราหรอกมั้ง? แม่แต่ที่นั่งก็ไม่จัดให้เรา
เลยเหรอ? ”
จางโป๋เหนียนหัวเราะและกล่าวอย่างเบิกบานใจ
“ต๊ะ! จัด จัด ประธานจาง ประธานหยาง และ……..ฉันจะรีบ ไปจัดเตรียมเดี๋ยวนี้! ” เสี่ยวเป้ยทำอะไรไม่ถูก และเธอกำลังกินเค้กอยู่ไม่รู้ว่าจะไป
จัดเตรียมที่นั่งที่ไหน
เธอตกตะลึงจนใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยเหงื่อ
“ท่านประธานทั้งหลาย พวกคุณต่างก็เป็นแขกผู้มีเกียรติที่ ใหญ่ที่สุด จะจัดเตรียมที่นั่งให้พวกท่านที่สวนหลังบ้านได้ อย่างไร เชิญพวกท่านไปที่ห้องโถงด้านหน้ากับผมเถอะ? ”
อะเชิงกล่าวอย่างตื่นเต้น
“ไม่ละที่สวนหลังบ้านที่นี่ก็ดีน จัดเตรียมโต๊ะให้พวกเราสอง สามโต๊ะ และเสิร์ฟอาหารและไวน์ให้เรา เราดื่มและทานกัน หน่อย ฮ่าฮ่าฮ่า!
พูดจาง โปเหนียนหยิบกำไลหยกออกมา คุณหนูเสียว เป้ย คือของขวัญวันเกิดส่งคุณ หวังว่าธุรกิจใน อนาคตข้างหน้า คุณจะประคับประคองช่วยเหลือหน่อย”
แน่นอนว่า กำไลหยกราคาสูงมาก
แม้ว่าอะเชิงจะตื่นเต้นมาก ยังคงความเงียบสงบอยู่ และเมื่อเห็นท่านยอมไปห้องโถงด้านหน้า ก็รีบสั่งให้รับใช้ ทำตามงานเลี้ยงบริเวณใกล้เคียงนี้
ยิ่งไปกว่านั้นอะเชิงว่าหนูเป้ยตื่นเต้นจนทำอะไร ไม่ถูก และยังพอต้อนรับและดูแลอย่างระมัดระวังอยู่ด้านข้าง……..
บุคคลในนี้ไม่ว่า
สามารถยั่วยุ!
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ