บทที่ 428 ความน้อยใจของ เสี่ยวเปีย
ของขวัญยังไม่เพียงเท่านี้
ทำให้คนของตระกูลหยางรวมถึงคุณนายท่านดูจนตาลาย ซึ่งใช้คำว่าสมบัติล้ำค่าบรรยาย ก็ไม่มากเกินไป ของขวัญทุกชิ้น ล้วนมีพื้นหลังที่ยิ่งใหญ่ มีมูลค่าสูงยิ่งนัก คุณนายหยางสีหน้าดูตื่นเต้น
ได้ใช้ชีวิตมาแล้วทั้งชีวิต แม้แต่เธอ ก็ไม่เคยเห็นสถานการณ์ เช่นนี้มาก่อน
“คุณนายหยาง นี่คือรายการของขวัญ เชิญคุณตรวจดู!”
ชายหนุ่มผู้เป็นหัวหน้า ส่งรายการของขวัญด้วยความเคารพ
“ไม่ต้องดูแล้วๆ ขอบคุณคุณชายเฉินสำหรับของขวัญอวยพร แต่ของขวัญเหล่านี้มีมูลค่ามากไปจริงๆ! ใช่แล้ว ฉันยังไม่เคย เห็นคุณชายเฉินเลย และไม่ได้ได้รู้จักกับตระกูลเฉิน ไม่ทราบว่า เจ้านายของคุณคือ?
คุณนายหยาง พูดด้วยรอยยิ้ม
ความทุกข์ที่ถูกคนทำให้งานเงียบเหงา ในเมื่อครู สลายไป หมด
“คุณนายท่าน ถ้าไม่มีเรื่องอื่น พวกเราก็ขอตัวก่อน!”
เห็นได้ชัดว่า คนเหล่านี้ไม่อยากที่จะพูดมากกว่านี้
“พักดื่มเหล้าสักแก้วเถอะไหม?”
คุณนายท่านพูดขึ้น
“ขอบคุณ ไม่ต้องแล้ว!”
หลังจากที่ชายหนุ่มพูดจบ คนทั้งหมดก็กลับไปในรถ แล้วขับ ออกทางโดยตรง
“ช่วงใจป้ามากจริงๆ!
“แม้แต่พวกบอดี้การ์ด ก็ยังใจสุขุมสง่าเช่นนี้ ตระกูลเฉินนี้ เป็นตระกูลแบบไหนกันแน่?
พวกคนตระกูลหยาง ต่างมองอย่างตกตะลึง
“แม่ คุณชายเฉินแห่งตระกลูเฉิน พวกเราไม่เคยรู้จักมาก่อน ทำไมถึงให้ของขวัญล้ำค่าเช่นนี้กับเรา ฉันคำนวณคร่าวๆแล้ว มูลค่ารวมของของขวัญเหล่านี้ ราคาประมาณหนึ่งพันล้าน” หยางยู่ถึงตื่นเต้นจนมือสั่น!”
“ใช่เลย ยิ่งกว่าหนึ่งพันล้านอีก คุณชายเฉินแห่งตระกูลเฉินใจ ป่าจริงๆ แต่ว่า ตระกลูหยางของเราไม่เคยคบค้าสมาคมกับตระ กูลเฉินเลย ฉันอยู่มานานขนาดนี้ ไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับตระกูล เฉินเลย หรือว่า เป็นเพื่อนที่พวกนายคนรุ่นหลังได้รู้จักหรือเป็น เพื่อนเรียนของพวกนาย?”
คุณนายหยางพูดด้วยความเหลือเชื่อ
คนรุ่นหลังทั้งหลายต่างมองหน้ากันไปมา
ต่อให้เป็นเพื่อนเรียนที่ดีที่สุด ก็ไม่ให้ของขวัญวันเกิดที่มี มูลค่ามากกว่าหนึ่งพันล้านหยวน แน่นอนว่าเหตุผลนี้เป็นไปไม่ ค่อยได้
“แม่ อย่าพึ่งไปสนว่าใครมอบให้เลย ในเมื่อคนเขาเต็มใจจะ ให้ นั้นสิ่งเหล่านี้ก็เป็นของเราแล้ว เอาออกมาขายชิ้นใดชิ้นหนึ่ง ก็ช่วยแก้วิกฤตเศรษฐกิจของตระกูลเราได้แล้ว!”
โกวหรู กลอกตาแล้วพูดกะทันหัน
“หุบปาก เหลวไหลจริงๆ นี่เป็นของขวัญวันเกิดที่ตระกูลเฉินม อบให้ล้ำค่าเช่นนี้เธอกล้าขายได้ยังไง อย่างน้อย ก่อนที่ฉันยัง ไม่รู้ตัวตนของคุณชายเฉินแห่งตระกลูเฉิน ของเหล่านี้ ใครก็ห้าม แตะต้อง ถ้าใครกล้าที่จะคิดไม่ซื่อกับของขวัญวันเกิดเหล่านี้ ฉัน จะขับไล่มันออกจากตระกูล!”
คุณนายหยาง พูดขึ้น
ในขณะเดียวกันก็ดูขบวนรถที่จากไปออกครุ่นคิดเล็กน้อย
“แม่ แม่มองอะไรอยู่?
เมื่อหยางยู่ถึงเห็นว่า ไม่สามารถคิดทำอะไรกับของขวัญวัน เกิดเหล่านี้ได้ เลยเข้าไปถาม
“ฉันกำลังดูพวกคนที่ลงจากรถเมื่อกี้ ถึง นายดูไม่ออกหรือ คนใช้เหล่านั้นล้วนได้รับการฝึกฝนมาเป็นอย่างดี ตระกูลใหญ่ ธรรมดา ก็ไม่สามารถรับสั่งคนรับใช้แบบนี้ได้ สามารถพูดได้ว่าเบื้องหลังของพวกเขา น่าจะเป็นตระกูลที่ยิ่งใหญ่มาก!
“ดังนั้น เราต้องค้นหาตัวตนของคุณชายเฉินคนนี้โดยเร็วที่สุด ได้รับทางติดต่อ พยายามให้เขาช่วยเราผ่านวิกฤต ในครั้งนี้ให้ ได้!”
คุณนายหยางพูดอย่างคิดการณ์ไกล
“ครับ แม่!”
“อืม ยังมีความเป็นไปได้อีกอย่างหนึ่ง!
ในเวลานี้ป้าสองพูดขึ้นกะทันหัน
“หืม? ความเป็นไปได้อะไร?”
“หรือว่าคุณชายเฉินคนนั้น ถูกใจลูกสาวคนไหนในตระกูล หยางของเรา นี่เพื่อที่จะสู่ขอในภายหลัง เลยมอบ อบของขวัญให้ ล่วงหน้า?”
ป้าสองพูดด้วยรอยยิ้ม
บรรดาทุกคน ลูกสาวของป้าสอง หยางเหยียนสวยที่สุด บุคลิก โดดเด่นที่สุด
เมื่อเธอพูดแบบนี้ ก็แค่อยากจะบอกทุกคนว่า หรือคุณชายเฉิน คนนี้ จะถูกใจลูกสาวของเธอ?”
“เหอะๆ น้องสอง เธอนี่สามารถคิดได้จริงๆ! ส่วนโกวหรู เมื่อได้ยินคำพูดนี้ ก็ไม่พอใจแล้ว
เพราะยังไงแล้ว ในบรรดาคนรุ่นที่สามของตระกูลหยาง หยาง เย่ ลูกชายของเธอ คือแกนหลักในอนาคตของตระกูล
ตอนนี้คำพูดเช่นนี้ของน้องสอง ก็กำลังยุยงคุณนายท่านอยู่ ไม่ใช่หรือ
แม้ว่าโดยปกติแล้วจะเป็นกลุ่มเป็นพวกเดียวกัน แต่เมื่อถึง ปัญหาทางผลประโยชน์ของตัวเองแล้ว ก็หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะมี ความขัดแย้ง
“อืม? แต่สิ่งที่บ้านน้องสองพูด ก็ไม่ใช่ว่าจะไร้เหตุผล คุณชาย ใหญ่ของตระกูลยิ่งใหญ่ที่แท้จริงปฏิบัติงาน จะไม่มีวันยุ่งยาก และจะไม่พูดอย่างชัดเจน เป็นไปได้จริงๆ ที่คุณชายเฉินคนนี้ ถูกใจลูกสาวของตระกูลหยางเรา!
“หยางเหยียน ช่วงหลายปีมานี้เธอทั้งไปเรียนที่ต่างประเทศ แล้วกลับมาในบริษัท ได้พบเจอผู้คนคนมากมาย ได้ออกงานไม่ น้อย จำได้ว่ามีคุณชายที่ยอดเยี่ยมเช่นนี้หรือไม่?”
คุณนายหยางถามขึ้น เธอก็รู้ดี หยางเหยียนสวยที่สุดจริงๆ หยางเสียวเปียก็ถือว่าโดดเด่นเช่นกัน แต่หยางเสียวเปียไม่เคย ได้เจอสังคมที่ใหญ่โตอะไร คุณนายท่านก็เลยไม่นึกถึงเธอ โดย ธรรมดา
หยางเหยียนครุ่นคิดสักพัก แล้วพูดว่า “ดูเหมือนว่าจะมีนะคะ คุณย่า!
“อืม ถ้าเป็นเช่นนี้จริงๆ นั้นก็เป็นบุญวาสนาของตระกูลหยาง เราแล้ว หยางเหยียน ต่อไปขาดอะไร หรืออยากได้อะไร พูดกับย่าได้เลย!”
คุณนายหยางพูด
“ขอบคุณค่ะ คุณย่า!”
หยางเหยียน พูดอย่างตื่นเต้น
คำพูดเหล่านี้บ่งบอกว่า ตัวเองได้มีโอกาสที่จะชิงตำแหน่งแล้ว
คุณย่าจูงมือของหยางเหยียนไว้ แล้วเดินเข้าไปข้างใน
และในขณะนี้เอง หยางยู่ถึง ก็ได้รับสายกะทันหัน
“คุณพูดว่าอะไรนะ? คุณพูดกับฉันอีกครั้ง?”
สีหน้าของหยางยู่ถึงเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน
จากนั้นก็ได้วางสายโทรศัพท์
สีหน้าทั้งใบ ก็ขาวซีดลงทันที
“แม่!”
หยางยู่ถึงมาถึงตรงหน้าของ คุณนายหยาง เหมือนร่างไร้
วิญญาณ
“เกิดอะไรขึ้น?”
“ทางบริษัทเกิดเรื่องแล้ว!”
“เรื่องอะไร?”
สีหน้าของคุณนายท่านเปลี่ยนไปทันที
หยางยู่ถึง กลืนน้ำลายลงคอ ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา เงินทุน ของบริษัทน่าเป็นห่วง ฉันไม่ได้ทำตามขั้นตอนปกติ ผ่านช่อง ทางการกู้ยืม แต่ไม่คาดคิดว่าเมื่อกี้ลูกน้องของฉันโทรมา เงินกู้มี ปัญหาแล้ว ธนาคารจะไม่ให้ยืมชั่วคราว”
“อะไรนะ?”
คุณนายท่านไม่คาดคิดว่าจะเป็นแบบนี้
“แล้วนายเอาอะไรไปจำนองไว้บ้าง
คุณนายท่านถาม
“ฉันจํานองที่ดินของตระกูลหยางที่ใช้สำหรับโครงการผืนนั้น เมื่อก่อนทำแบบนี้ ก็มั่นใจมาโดยตลอด แต่ตอนนี้ ธนาคารบอก ว่าพวกเขาไม่สามารถปล่อยกู้ได้ เจรจาก็ไร้ประโยชน์”
“คือตระกูลหลง ต้องเป็นตระกูลหลงแน่นอน!! หยางยู่ถึงสีหน้าขาวซีด
ที่แท้ ช่องทางที่สามที่หยางถึงใช้ ก็คือตระกูลหลงนั่นเอง ยังเป็นผู้บริหารระดับสูงของตระกูลหลง ที่มาคุยกับตัวเอง เป็นการส่วนตัว
ไม่คาดคิดว่า นี่คือหลุมพรางที่ตระกูลหลงจงใจขุดให้ตัวเอง พวกเขาก็อยากได้ที่ดินผืนนั้นเหมือนกัน หยางยู่ถึง เพิ่งมารู้ตัวในภายหลัง
คุณนายหยาง เพราะโกรธจัด จึงตบหน้า หยางยู่ถึงอย่างเต็ม
แรง
ตระกูลหลงและตระกลูหยาง เดิมทีก็มีเป็นคู่แข่งอยู่แล้ว หยาง ถึงต้องการใช้เงินจนบ้าไปแล้วมั้ง ถึงกล้าที่จะร่วมมือกับ ตระกูลหลงแบบนี้
อำนาจของตระกูลหลงทรงพลังมาก จัดการกับธนาคารแห่ง หนึ่ง ไม่ใช่ปัญหาอะไรเลย
“นายนะนาย อยากจะทำให้ฉันโกรธแทบตายจริงๆ!
คุณนายหยางไม้เท้าไว้แล้วพูดขึ้น
“แม่ จะทำยังไงดี? โครงการของเราดำเนินได้ครึ่งทางแล้ว ตระกูลหลงอยากจะมาเก็บของสำเร็จรูปหรือไง?”
หยางยู่ถึงพูดด้วยใบหน้าเศร้า
เพียะ!
“ตัวไร้ประโยชน์ อย่ามาถามฉัน!
คุณนายหยางตบหน้าไปอีกครั้ง ในตอนนี้ โกรธมากจนวัน เกิดก็ไม่อยากจัดแล้ว ออกจากงานโดยตรงเลย!
“เสี่ยวเป้ยเธอไม่เป็นไรใช่ไหม?
หยางเสียวเป้ย วิ่งร้องไห้กลับมาแล้ว
เฉินเกอก็กลับมากับเธอด้วย
คิดไม่ถึงว่า เสี่ยวเปียวิ่งตรงไปที่ห้องของน้าห้า จับมือน้าห้าไว้ หญิงสาวตัวคนเดียว ร้องไห้อย่างน้อยใจ…….
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ
