บทที่ 393 กลางคืนมืดและมีลมพัดแรง

จากนั้น ก็มีคนหลายคนกระโดดลงมาจากรถอย่างเชี่ยวชาญ พวกเขาเข้ามาจับซูเฉียงเวยเอาไว้และคิดจะลากเธอเข้าไปใน

รถ

“เฉียงเวย! เฉียงเวย!”

และน้าฟางที่อยู่ด้านหนึ่ง เมื่อเห็นรถพุ่งเข้ามาเธอก็เอ่ยร้อง ตะโกนเตือนเสียงดัง

จากนั้นจึงรีบวิ่งตรงเข้าไปอย่างบ้าคลั่ง

ซูเฉียงเวยเองก็พยายามดิ้นรนให้หลุดพ้นออกมา ในขณะที่กำลังชุลมุน เธอก็กัดลงไปที่แขนอย่างแรง “อ๊ะ!”

ชายสวมหน้ากากตะโกนร้องด้วยความเจ็บปวด เขาผลักซูเฉียงเวยออกไปอย่างรุนแรง

ซูเฉียงเวยล้มลงกับพื้นอย่างแรงจากการพละกำลังของคนๆ

ศีรษะด้านหลังของเธอกระแทกเข้าให้กับขอบถนน จนทำให้เฉียงเวยเป็นลมไปทันที
ฟางเมิ่งขึ้นรีบพุ่งเขามา และเห็นว่ากลุ่มคนเหล่านั้นยังคง พยายามที่จะพาซูเฉียงเวยที่สลบไปแล้วไปด้วย

ฟางเมิ่ง นพยายามสุดชีวิต

แต่ท้ายที่สุด ฟางเพิ่งซินก็เป็นเพียงผู้หญิงคนหนึ่ง

ไหนเลยจะสู้กับแรงของกลุ่มคนเหล่านี้ได้

และท่ามกลางความสิ้นหวังของ ฟางเพิ่งซิน

จู่ๆ เงาคนผู้หนึ่งก็ปรากฏตัวขึ้นมา

จากนั้น โจรผู้หนึ่งเมื่อเห็นเข้าก็ตัวสั่นเทา และแข็งค้างอยู่กับที่ ไปทันที

ในขณะที่ชายสวมหน้ากากคนอื่นๆ ยังคิดจะลงมือต่อ แต่ไหนเลยจะเป็นคู่ต่อสู้ของชายหนุ่ม

“ถอย รีบถอย!”

มีคนตะโกนร้องออกมา

ฟางเมิ่งซินเองก็ร้อนรนเช่นกัน เธอใช้แรงที่มีทั้งหมด พุ่ง เข้าไปใส่คนที่อยู่ข้างคนขับรถและทุ่มแรงที่มีอยู่ในการดึง หน้ากากของเขาออกมา

คนๆนั้นตื่นตระหนกขึ้นมาทันทีและรีบยกมือขึ้นมาปิดบัง ใบหน้าของตน

จากนั้นจึงรีบขับรถออกไปด้วยความโกรธเกรี้ยว
เดิมชายหนุ่มยังคิดจะตามไปต่อ แต่เมื่อเห็นว่า เฉียงเวยบาด เจ็บไม่น้อย ดังนั้นจึงไม่สนใจพวกเขาอีกต่อไป

“ขอบคุณ ขอบคุณมาก!”

ฟางเม็งซินด้านหนึ่งกอดซูเฉียงเวยเอาไว้ในขณะที่เอ่ย ขอบคุณชายหนุ่ม

“น้าฟางคุณไม่ต้องขอบคุณ เดิมทีผมก็คือคนที่คุณชายเฉินส่ง มาเพื่อปกป้องคุณหนูซูเฉียงเวยอย่างลับๆ นี่เป็นความรับผิด ชอบของผม! ผมไม่คาดคิดเลยว่าจะมีคนกล้าลงมือในตอนกลาง วันแสกๆ แบบนี้!

ชายหนุ่มตำหนิตัวเอง

ใบหน้าของ ซูเฉียงเวยซีดขาว และหมดสติไปแล้ว เสียงรถ พยาบาลดังขึ้นจากไม่ไกล

ชายหนุ่มคนนี้ไม่ใช่คนแปลกหน้าที่ไหน แต่เป็น หู

เทียนหลงหูสองพี่น้องมีหน้าที่รับผิดชอบต่อความปลอดภัย ของเฉินเกอ

แต่ก่อนที่จะมายังเมืองชวน เฉินเกอคิดว่ามีเทียนหลงเพียง คนเดียวก็น่าจะพอแล้ว ไม่จำเป็นต้องพาทั้งสองพี่น้องไปกับตน

ดังนั้นตี้หูจึงถูกสั่งให้มาปกป้อง ซูเฉียงเวยอย่างลับๆ แทน

เนื่องจากก่อนหน้านี้มีหลายคนรอบๆ ตัวเฉินเกือถูกลักพาตัว ไป ดังนั้นเฉินเกอจึงต้องจับตาดูเอาไว้อย่างเสียไม่ได้
แต่ว่า ซูเฉียงเวยจะมีเรื่องอะไรขึ้นมาได้กัน ดังนั้น ในยามปกติ จึงว่างงานอย่างยิ่ง แต่คิดไม่ถึงเลยว่า ผ่านเครื่องมือสังเกตการณ์ในวันนี้ ถึงได้ พบว่า ซูเจียงเวยถูกคนคอยจับตาดูอยู่

เขารีบมาทันที แต่ก็ยังช้าไปก้าวหนึ่ง

ส่วนเฉินเกอรู้ข่าวแล้ว ในทันที

จากนั้นเขาก็รีบไปโรงพยาบาล

“รู้หรือยังว่าใครเป็นคนทำ?

ซูเฉียงเวยยังคงอยู่ในอาการสลบลึก เฉินเกอตัวสั่นไหวด้วย ความโกรธ

ส่วน ฟางเพิ่งซินได้ร้องไห้จนน้ำตาแห้งไปนานแล้ว

“ผมติดต่อกับประธาน เพื่อตรวจสอบแล้ว คนๆ นั้น ไม่ใช่ คนในพื้นที่ ดังนั้นจึงไม่มีเบาะแส แต่ว่าคุณชายเฉิน ในนั้นมีคนๆ หนึ่ง ผมคิดว่าคุณคงสนใจมากแน่

เทียนหลงก็มาด้วยเช่นกัน และกล่าวขึ้น

จากนั้น ฟางเมิ่งซินก็เปิดรูปคนที่ถูกกระชากหน้ากากออกให้ เฉินเกอดู

เมื่อเฉินเกอเห็นคนๆ นั้น

เปลือกตาของเขาก็กระตุกเล็กน้อย
“หลงเช่าหยุน? เป็นเขาได้ยังไง?

เฉินเกอประหลาดใจ

แม้ว่าภาพจะเลือนรางไปบ้าง แต่เงินเกอก็มั่นใจว่าต้องเป็น หลงเช่าหยุนอย่างแน่นอน

เนื่องจากตนเองเคยเกือบพลั้งตกอยู่ในมือเขามาแล้ว

“ไม่ผิด เป็นเขา จากการตรวจสอบของพวกเรา ไม่กี่วันก่อน หน้านี้เขามาที่เมืองเมืองชวนแล้ว คุณชายเฉินก่อนหน้านี้มี ความแค้นกับเขา แต่การที่หลงเช่าหยุนถึงกับลงทุนลงแรงมาถึง เมืองเมืองชวนเพื่อแก้แค้น ผมยังไม่ค่อยเข้าใจ

เทียนหลงขมวดคิ้ว

ปัง!

เฉินเกอซก าแพงอย่างแรง

“ฉันไม่สนใจว่าเขาเป็นใคร และไม่สนใจว่าเขาต้องการจะทํ อะไร แต่เฉียงเวยทำอะไรผิด เป็นเพราะฉัน จึงทำให้เฉียงเวย เกือบจะต้องตาย! เทียนหลง ตอนนี้หลงเช่าหยุนคงยังไม่ได้ ออกจากเมืองอู่ชวน พวกนายไปรวมตัวกับจูหมิงและจะต้องจับ เขามาให้ได้! ไม่ว่าพวกนายจะต้องใช้วิธีอะไร แต่จะต้องไม่ให้ เขาออกไปจากเมืองอู่ชวนได้เป็นอันขาด!

เขายืนอยู่นอกประตู มองไปยังซูเฉียงเวยที่ยังคงสลบอยู่ใน ห้อง เฉินเกอพูดด้วยความโกรธ
“ขอรับ! คุณชายเฉิน!!

เทียนหลงหรับคำสั่งทันที

ในเวลาเดียวกัน ท่ามกลางวิลล่าอันลึกลับส่วนตัว

“รีบรีบรับ! เก็บของ! อีกสองนาทีพวกเราจะไปจากที่นี่!”

“หา? คุณชายหลงทําไมถึงไปเร็วขนาดนี้ ไม่บอกซื้อหยาง หน่อยหรือ?”

คนขับรถคนสนิทของ หลงเช่าหยุนเอ่ย

“บอกน้องสาวแกน่ะสิ ฉันกลัวว่าถ้าสายไปกว่านี้ ต่อให้พวก เราคิดจะไปก็ไปไม่ได้แล้ว! เร็วเข้า รีบสั่งการให้คนกลุ่มนั้นออก ไป!”

หลงเช่าหยุนเอ่ยอย่างเร่งรีบ

แผนลักพาตัวในวันนี้ เขากับตระกูลซื่อถวางแผนเอาไว้แล้ว เมื่อสามวันก่อน

คนข้างกายเฉินเกอ มีเพียงแค่ซูเฉียงเวย

อีกทั้งเฉินเกอและซูเฉียงเวยยังมีความสัมพันธ์ลึกไม่ ธรรมดา

ดังนั้นก็เลยเป็นแบบนี้ หลงเช่าหยุนเตรียมการลักพาตัวซูเฉียง เวยจากนั้นจึงค่อยวางกับดักล่อให้เงินเกอมาจากนั้นค่อยจัดการ

กับเขา

หลังจากจัดการเรียบร้อยแล้วก็ค่อยให้คนกลุ่มนี้ตายไปพร้อมกับเฉินเกอ

ยังไงเสียเช่าหยุน ก็อยู่เบื้องหลังมาตลอด ดังนั้นจึงไม่จำเป็น ต้องหวาดกลัวอะไร

แต่ตอนนี้ไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว จากเฉินเกอตรวจสอบ จะต้อง

ตรวจสอบจนมาถึงตนเองได้

อีกทั้งยังต้องส่งคนมาฆ่าเขาแน่

เดิมที่เขาต้องการยืมมือซื้อหยางในการฆ่าเฉินเกอ แต่ว่า ความคิดก็เป็นได้แค่ความคิด เขาประเมินความสามารถในการ ป้องกันตัวของเฉินเกอเกินไป

หลงเช่าหยุนที่กำลังอยู่ในสถานการณ์อ่อนไหว รีบเก็บข้าว ของทันที

“คุณชายหลงทุกอย่างถูกจัดเตรียมไว้แล้ว ตามคำสั่งของคุณ ผมหารถข้ามประเทศมาแล้ว แต่เมื่อคำนวณระยะทางแล้วหาก ต้องการออกจากเมืองอู่ชวน ยังไงก็ยังต้องรอฟ้ามืด!”

“ได้ อย่างนั้นก็รีบไป! นอกจากนี้ ให้คนมารับพวกเราที่เมือง

ชิงชื่อ!”

หลงเช่าหยุนพูดจบก็กระเป๋าเดินทางของตน สวมแว่นกันแดด และเขารีบจากไปอย่างรีบร้อน

ตอนนี้ยังคงสว่างอยู่

ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเมือง เช่นกัน
บนถนน รถหรูทุกชนิดกำลังเร่งเครื่องอย่างดุเดือด ดูไม่สิ้นสุดและถูกกระจายออกไปยังทุกทิศทาง “แม่เจ้าโว้ย เกิดอะไรขึ้น?

รถเหล่านั้นรวมๆ แล้วมีมากกว่า 500 คัน

“มีเรื่องน่าดู?”

“หรือว่าจะมีเรื่องอะไรเกิดขึ้น?”

“บนข่าวก็ไม่มีนี่ แต่การที่รถหรูๆ มารวมตัวกันมากขนาดนี้? มันมีอะไรแอบแฝงกันแน่?

ผู้คนจำนวนมากกำลังแตกตื่น ก็ยังมีผู้สัญจรผ่านไปมาไม่น้อย

ส่วนชานเมืองอู่ตู

ในเวลานี้ ท้องฟ้าก็ส่งเสียงคำรามดัง

ผู้คนที่สัญจรไปมากันขึ้นไปมองทีละคน

“โอ้โห เฮลิคอปเตอร์มากขนาดนี้?”

“คุณพระ นี่มันเกิดอะไรขึ้น?

ผู้สัญจรไปมาทั้งหมดกำลังถ่ายรูป

อีกทั้งยังตกตะลึงจนอ้าปากกว้าง
นั่นเพราะหลังจากเฮลิคอปเตอร์เกือบร้อยล่าบินขึ้นไป แต่ละ ล่าก็กระจายออกไปคนละทาง

หนึ่งร้อยกว่า บินขึ้นในเวลาเดียวกัน สามารถจินตนการได้ เลยว่ามันจะอลังการมากขนาดไหน

ด้วยวิธีนี้ ค้นหาผ่านทั้งทางบกและทางอากาศตลอดทั้งวัน

จึงค่อยยืนยันเป้าหมายสุดท้ายได้

ตอนนี้เป้าหมายอยู่บนถนนสายหนึ่งระหว่างเมืองซึ่งชื่อและ

ในเวลานี้ ท้องฟ้ามืดสนิทลง สายลมยามค่ำคืนที่พัดผ่าน หน้าต่างรถของหลงเช่าหยุนไปราวกับวิญญาณกระซิบ…

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ