บทที่ 383 ตามหา

“เช่าหยุน ไม่ได้เจอกันนานจริงๆ นายไม่รู้หรอกว่าตอนที่บอกว่า จะมาฉันดีใจแค่ไหน!

เมื่อเห็นหลงเช่าหยุน ซือหยางก็ยิ้มแล้วพูดขึ้น

“ใช่สิ แล้วลุงหลงกับคนอื่นๆ ที่บ้านสบายดีหรือเปล่า? ก่อน หน้านี้พ่อของฉันยังพูดถึงอยู่พอสมควรว่าให้ฉันหาเวลาไป

เยี่ยนจิงและไปเยี่ยมลุงหลง!”

“ขอบคุณมากพี่หยาง ทุกอย่างโอเคดี! ”

หลงเช่าหยุนพูด

ซื้อถูหยางเชิญให้หลงเช่าหยุนนั่งลง “มีอะไรเหรอ เมื่อไม่นาน มานี้ฉันได้ยินมาว่านายถูกลุงหลงสั่งสอน ถูกขังไว้ครึ่งเดือน?

“เหอะๆ อย่าพูดถึงเรื่องนั้นเลย พูดแล้วก็โกรธขึ้นมา ใช่สิ พี่ หยางมาคุยเรื่องของพี่กันดีกว่า ผมพาคนมาให้แล้ว และพี่ก็ได้ เจอพวกเขาแล้ว คนเหล่านี้มาจากแอฟริกาเหนือเป็นคนฝีมือดี ทั้งหมด!”

“ฉันเจอแล้ว เช่าหยุนคนที่นายหามาให้ฉัน ฉันวางใจ

“ดีล่ะ ถ้าอย่างนั้นผมก็ขอให้ภารกิจของในวันพรุ่งนี้เราประสบ ความสําเร็จ!”
วันรุ่งขึ้น

พวกหวางเสี่ยวหัวมากันหมดแล้ว

เพราะเมื่อคืนเงินเกอจัดการไว้แล้วว่าให้หวางเสี่ยวหัวเรียก ผู้ชายที่เชื่อใจได้สักสี่ห้าคนมา

ปกติแล้วหวางเสี่ยวหัวไม่กล้าประมาท

ดังนั้นจึงจัดให้เพื่อนคนอื่นเป็นผู้นำทัวร์และพวกเขาอีกสี่ห้า คนเดินตามเฉินเกอ

ส่วนฟางเจียนนันกับฟางหยี ชัดเจนว่าได้หารือกันไว้ล่วงหน้า ก่อนแล้ว

เพราะวันนี้พวกเธอสองคนก็ยังเหมือนเดิม พวกเธอไม่ได้คุย

กับเฉินเกอแถมยังมีท่าที่เย็นชา

สหยางหยางวันนี้ก็มาที่นี่เช่นกัน เมื่อเทียบกับเมื่อก่อนเธอ เปลี่ยนไปไม่น้อยเลยทีเดียว

อย่างแรกเธอไม่ได้ไปกวนใจเหลียงเฟยเหมือนแต่ก่อนแต่ กลับมองเฉินเกอด้วยใบหน้าแดงระเรื่ออยู่บ่อยๆ

ไม่รู้ว่าครั้งที่แล้วเฉินเกอคุยอะไรกับหูฮียหมินและสหยาง หยาง ถึงทำให้เธอเป็นแบบนี้

แต่เห็นได้ชัดว่าความสนใจของเฉินเกอไม่ได้อยู่ที่เธอ ทักทาย กับหวางเสี่ยวหัวแล้ว พวกเขาสี่ห้าคนก็เตรียมจะแยกกับเพื่อนร่วมชั้น และมุ่งหน้าไปยังสถานที่ที่เรียกว่าหมู่บ้างซึ่งด้วย

“หยุดนะ หวางเสี่ยวหัว เฉินเกอ พวกนายทั้งหมดจะไปไหน? ทําไมพวกนายไม่มากับพวกเรา”

เมื่อเงินกอกำลังจะขับรถก็มีผู้หญิงคนหนึ่งวิ่งตามพวกเขาไป

สีหน้าเต็มไปด้วยความไม่เข้าใจ

“หลินเซิ่งหนาน เธอยุ่งมากเกินไปหรือเปล่า พวกเราจะไปไหน ต้องรายงานเธอด้วยไหม?”

หวางเสี่ยวหัวพูดขึ้น

“เหอะ ตั้งแต่ขึ้นรถมาฉันแอบดูพวกนายทำลับๆล่อๆ ที่แท้ พวกนายจะไปที่อื่นจริงๆ มีอะไรสนุกๆ แล้วไม่พาพวกเราไปเที่ยว เหรอ?”

หลินเซิ่งหนานพูดขึ้นด้วยความโกรธ

ในขณะเดียวกัน เธอก็แอบเหลือบมองเฉินเกอ

ต้องการดูว่าเฉินเกอมองมาที่ตัวเธอเองหรือเปล่า

สุดท้ายเฉินเกอแค่ล้วงมือเข้าไปในกระเป๋าของเขาและยืนพิง รถเบนซ์คันหรู สายตาของเขามองไปที่อื่นตั้งนานแล้ว

หลินเซิ่งหนานอดที่จะรู้สึกผิดหวังเล็กน้อยไม่ได้ บางครั้งความรู้สึกของคนเราก็แปลก ทั้งคลุมเครือและไม่อาจ คาดเดาได้
ในตอนแรกหลินเซิ่งหนานกับสหยางหยางก็เหมือนกัน ไม่ได้ เห็นเฉินเกออยู่ในสายตา แล้วจะคิดว่าคุณเป็นอะไร?

ถ้าเฉินเกอไม่ได้ผิดใจกับสหยางหยาง แล้วตัวเองไประบาย ความโกรธกับเขาแทนสหยางหยาง ถ้ามีเหตุผลจะไม่ทำอย่าง แน่นอน

แต่ตอนหลังมีหลายเรื่องเกิดขึ้นในภายหลัง ทำให้พิสูจน์ให้ เห็นว่าเฉินเกอร่ำรวยมาก และมีมนุษยสัมพันธ์ดี แบบนี้ทำให้ คนอื่นรู้สึกถึงความแตกต่าง

เฉินเกอก็ยังคงเป็นเงินเกอ แต่ก่อนหน้านี้เขาไม่ได้สนใจเธอ แม้แต่น้อย แต่ตอนนี้ถ้าเขาไม่สนใจเธอ หลินเซิงหนานก็รู้สึก แปลกๆไม่สบายใจ

เหมือนกับว่าชีวิตของมีปมด้อย มีอะไรขาดหายไปไม่สมบูรณ์ เมื่อเช้านี้กับเพื่อนร่วมชั้นที่มาก็เหมือนกัน เฉินเกอทักทายเพื่อนร่วมชั้นหลายคน

แต่ไม่ได้รักเธอคนเดียว

ดังนั้นหลินเชิงหนานจึงตามพวกเขามา ต้องถาม หวางเสียว

หัวให้ได้ว่าพวกเขากำลังจะทําอะไรกัน!

หวังว่าจะดึงดูดความสนใจของเฉินเกอ

แต่เห็นได้ชัดว่าเธอคิดผิด

“ทำไมเราไม่พาพวกเธอไปด้วย พวกเรามีเรื่องสำคัญที่ต้องระหว่างที่เที่ยวไปด้วย!”

หวางเสี่ยวหัว ตอนนี้เทียบไม่ได้กับเมื่อก่อนเลย เมื่อก่อนตอน เจอหลินเหิ่งหนานเขารู้สึกด้อยกว่าและกลัวเธอ

แต่ตอนนี้แข็งแกร่งขึ้นเยอะแล้ว

ระหว่างที่พูดเขาก็สูบบุหรี่ไปด้วย

“ใช่น่ะสิ พวกเราจะรีบไปเที่ยวแล้ว พวกเธอไปเถอะ ไม่ต้อง ถามแล้ว!”

ผู้ชายอีกหลายคนก็ส่งเสียงเห็นด้วยขึ้นมา

“พวกนาย… ทำไมพวกนายถึงพูดแบบนี้! เฉินเกอ! นายไม่รู้ จักสั่งสอนพวกเขาบ้างเหรอ นายดน้ำเสียงของพวกเขาตอนนี้ เป็นยังไง!”

หลินเซิ่งหนานมองไปที่เฉินเกอด้วยความโมโห

เฉินเกอหันมาพูดว่า “เอาล่ะ ตาอ้วนหวังไม่ต้องพูดแล้ว พวก เราไปกันเถอะ!

“ได้ เฉินเกอ!

หวางเสี่ยวหัวพยักหน้าอย่างรีบร้อน จากนั้นหลายคนก็ขึ้นรถ ดังนั้นเฉินเกอเลยไม่มีทางเลือกนอกจากต้องขับรถเบนซ์ไปทำ

หวางเสี่ยวหัวยังไม่ได้สอบใบขับขี่ธุระครั้งนี้ด้วยตัวเอง

และหลินเซิ่งหนานยังแสดงความโกรธออกมา

เมื่อเห็นว่าเป็นเกยยังคงไม่สนใจเธอ เธอเลยวิ่งไปที่นั่งข้างคน ขับ แล้วเปิดประตูรถและขึ้นไปนั่งบนรถ

“ฉันจะไป นายจะทำไม?”

เฉินเกอคิดว่าเกิดอะไรขึ้นกับหลินเซิงหนาน?

ท่าไมวันนี้ซวยขนาดนี้เนี่ย

เธอไม่ใช่ว่าชอบที่จะไปเที่ยวกับพวกเหลียงเฟยเหรอ ทำไมถึง ต้องมาวิ่งตามเรียกร้องความสนใจ?

พูดแล้วก็ไม่ใช่แค่เรื่องนี้เรื่องเดียว

มันเริ่มมาตั้งแต่การแข่งขันเทควันโด ในชั้นเรียน ถูกแบ่งเป็น

สองฝ่ายอัตโนมัติ

ฝ่ายหนึ่งคือเหลียงเฟยกับเพื่อนเก่าของเขาแบ่งเป็นกลุ่มเล็ก และฝ่ายเป็นกลุ่มใหญ่ที่นำโดยเฉินเกอและหวางเสี่ยวหัว

และหลินเซิ่งหนานอยู่กลุ่มเล็กๆของเหลียงเฟย

ตอนนี้นึกไม่ถึงเลยว่าตัวเองจะวิ่งขึ้นรถไปจริงๆ

“เธออยากจะรักษาหน้าตัวเองอยู่ไหม หลินเพิ่งหนาน เธอขึ้น รถมาทําอะไร?”

“ใช่ ทำตัวหน้าด้านๆแบบนี้ ฉันไม่เคยเห็นเธอเป็นแบบนี้มาก่อน!”

หวางเสี่ยวหัวพูดออกมาตรงๆ

และหลินเพิ่งหนานที่มีความโกรธอยู่แล้วก่อนหน้านี้ พอดีกับที่ เฉินเกอทำให้เธออับอาย เธอก็ระเบิดออกมาทันที

เธออดไม่ได้ที่จะดวงตาจะแดงและสุดท้ายน้ำตาก็ไหลออก

มา

“ทำไมพวกนายถึงพูดกับฉันแบบนี้ ฉันจะไปเที่ยวด้วย พาฉัน ไปด้วยแล้วจะทำไม? ทำไม?”

จากนั้นก็หันไปมองเฉินเกอ “แล้วก็เฉินเกอ ทำไมนายไม่สนใจ ฉัน ฉันทักทายนาย นายไม่มองฉันเลย ตอนที่ฉันเจอนายในโรง อาหารนายก็ไม่สนใจฉัน ฉันรู้ว่าฉันตอนที่นายเพิ่งมาฉันทำกับ นายไม่ดี แต่ก่อนหน้านี้ฉันขอโทษนายแล้ว! นายก็บอกว่าไม่ เป็นไร!”

“เอ๊ะ? อย่างงั้นเหรอ? ”

เฉินเกอรู้สึกงง

“ใช่ สองสามวันที่ผ่านมามีหลายครั้งแล้ว นายไม่ทักฉัน! และ

ไม่สนใจฉัน!”

หลินเซิ่งหนานพูด

เฉินเกอเกาหัวอย่างงงๆ “งั้นฉันอาจจะลืมไปแล้ว!” ช่วงนี้เฉิน เกอมีเรื่องมากมายอยู่ในใจ เขาจะมีเวลามาสนใจได้ยังไง”
แต่หลินเชิงหนานก็เป็นผู้หญิงชอบบังคับ ชอบเอาชนะเกินไป การจัดการกับผู้หญิงแบบนี้ ควรใช้วิธีหลอกให้ตายใจแล้ว ค่อยจัดการ ยิ่งไม่สนใจเธอ เธอก็ยิ่งอยากให้สนใจเธอมากขึ้น

แน่นอนเฉินเกอไม่ได้คิดมากขนาดนี้

เห็นหลินเพิ่งหนานร้องไห้ออกมา

เฉินเกอยังรู้สึกผิดเล็กน้อย เพราะที่จริงแล้วเขาไม่ได้โกรธ อะไรเธอเลย

เขาพยักหน้า “เอาล่ะ เพิ่มมาอีกคนก็ไม่ได้เยอะ เธออยากจะมา ด้วยก็มาเถอะ!” ครั้งนี้หลินเซิ่งหนานหยุดร้องไห้ “ก็ได้ ฉันไปซื้อน้ำซื้อเครื่อง

ดื่มให้พวกคุณได้นะ!”

และหวางเสี่ยวหัวที่อยู่ข้างหลัง เมื่อเห็นท่าทีของหลินเพิ่ง หนานก็แทบจะขนลุกขนพองขึ้นมาทันที

ให้ตายเถอะ ท่าทีของเธอเปลี่ยนไปเร็วเกินไปแล้ว เฉินเกอออกเดินทาง

ส่วนฟางเงี่ยนนันกับฟางหยี ก็หันมามองหน้ากันแล้วขับรถ ออกไป

เพียงรอให้รถของฟางเจียนนั้นกับฟางหยี ขยับ

ที่ข้างทาง รถหรูเจ็ดแปดคันก็พุ่งออกไปทีละคน ตามรถของ ฟางเจี่ยนกันไป……

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ