บทที่ 374 ผู้ช่วยที่หาจนเจอ

เรื่องนี้ ฟางเจียนนินจนปัญญาแล้วจริงๆ

ถึงแม้ว่าเธออยากจะช่วย แต่ว่า ไม่สามารถออกตัวในฐานะ ตระกูลฟางได้

หรือจะกลับไปที่เฉินเกอทางนั้น

เวลานี้ เมื่อเห็นคนกลุ่มใหญ่กรูกันเข้ามาในห้องเรียนรวม ส หยางหยางรู้สึกหวาดกลัวแทบตาย

บอกตามตรง ขนาดเฉินจุนเหวินตอนนี้ยังแอบใจหายนิด หน่อย

ดูเหมือนว่าเรื่องครั้งนี้ จะลุกลามไปกันใหญ่แล้ว

“ทำอย่างไรดีล่ะ? อาจารย์หัวหน้าภาควิชาคงจะยับยั้งพวก เขาไว้ได้ไม่นานแน่!”

สวีหยางหยางร้องไห้ออกมาด้วยความกลัว

ในที่สุด เฉินจุนเหวิน มองไปทาง หูฮุ่ยหมิน “ฮียหมิน คราว ก่อนหยางอยู่เฟยให้ช่องทางการติดต่อกับนายไว้ไม่ใช่หรือ? ถ้า ไม่ได้แล้วจริงๆ นายไปหาหยางอยู่เฟยเถอะ เขาเคยบอกไว้ว่าถ้า มีเรื่องอะไร ให้ไปหาเขาได้!”

หูฮุ่ยหมินกล่าวว่า : “แต่ว่าผมกลัวว่า ตอนแรกพี่อยู่เฟยก็แค่ อาจจะเกรงใจ เธออยู่ในสถานะอะไรล่ะ ทำไมเขาต้องมาสนใจพวกเราด้วย?”

เรื่องของหยางอยู่เฟย หูฮุ่ยหมินก็ไม่เคยนึกถึงมาก่อน

“เฮ้อ ตอนนี้อย่าเพิ่งสนใจเรื่องนั้นเลย ต่อไป พวกเรามีเพียง โอกาสเดียวคือหยางอยู่เฟยนี่แหละ!

เฉินจุนเหวินกล่าว

ส่วน หลี่เหวินเทากับ สหยางหยาง ต่างก็ฝากความหวัง

ทั้งหมดไว้ที่หูฮุ่ยหมิน

“เอาล่ะ ถ้างั้นผมจะลองดู!

หูฮุ่ยหมินพยักหน้า

จากนั้นจึงรีบร้อนหาทางติดต่อหยางอยู่เฟยตามวิธีที่เขาให้ไว้

ที่ทำให้หูฮุ่ยหมินคาดไม่ถึงก็คือ ที่โทรติดต่อไปหา หยางอยู่ เฟยรีบรับสายทันที

หูฮุ่ยหมินไม่ทันได้กล่าวทักทาย รีบแจ้งเรื่องราวที่เกิดขึ้น

“พี่อยู่เฟย ขอบคุณคุณมากเลยนะครับ ช่วยถามให้ผมหน่อยก็ ดีที่สุดแล้วครับ!”

ดูเหมือนว่า หยางอยู่เฟย ทางนั้นจะรับปากแล้ว หูฮุ่ยหมินกล่า วอย่างตื่นเต้น

หลังจากนั้นไม่นาน หยางอยู่เฟยก็โทรกลับมาหา

“ฮุ่ยหมิน เรื่องครั้งนี้ไม่เหมือนคราวก่อน พี่ช่วยถามให้แล้วคุณชายหวงออกหน้า แต่ว่าครั้งนี้ต้องทำอย่างไร พวกเธอไปหา ประธานจูเจียงแห่งเมืองอู่ชวน เมื่อเขาเข้าใจสถานการณ์ทั้งหมด แล้ว ถึงจะตัดสินใจว่าจะออกหน้าได้หรือไม่! เฮ้อ ฉันช่วยพวก เธอได้แค่นี้แหละ!”

หยางอยู่เฟยถอนหายใจ

แน่ล่ะ เมื่อครู่ตอนที่ตัวเองโทรหาคุณชายหวง คุณชายหนึ่ง รับปากแล้ว และสอบถามประธานจูเจียงแล้ว

คุณชายหวงเป็นน้องชายแท้ๆของคุณชายเฉิน ประธานจูเจียง คงไม่กล้าขัดใจอะไร ดังนั้น เรื่องนี้ต้องไปเข้าพบประธานจูเจียงด้วยตัวเองเสีย

หน่อย อย่างน้อยเขาก็ควรจะรับรู้เรื่องราวทั้งหมด

หลังจากวางสาย

หูฮุ่ยหมิ่นพวกเขารีบร้อนออกไปทันที “โชคดีจริงๆเลยนะเนี่ย อย่างน้อยก็มีคนช่วยพวกเขาได้!”

หวางเสี่ยวหัวรู้สึกไม่ชอบใจนัก

เฉินเกอส่ายหัวไปพลางฝืนยิ้ม

บอกว่าช่วย ตัวเองก็ต้องช่วยพวกเขาสิ

ที่จริงแล้วในบางครั้งเฉินเกอก็อยากจะเปิดเผยตัวตนต่อ สาธารณชน ถ้าเป็นเช่นนั้น อย่างน้อยตัวเขาก็จะมีปัญหาน้อยลง

แต่อย่างที่คุณพ่อเคยเตือนเอาไว้ เมื่อเปิดเผยตัวตนแล้วปัญหาอีกกองหนึ่งก็จะตามมา ไม่น้อยไปกว่าที่มีอยู่ตอนนี้เลย ดังนั้นเรื่องพวกนี้ ไม่มีทางแล้ว

อีกอย่างเพิ่งชวนก็หาตัวไม่เจอ ก็ไม่ควรทำให้นักเรียนคนอื่นๆ เดือดร้อนอีก

ได้เวลาเข้าเรียนแล้ว รอให้จบวิชาในตอนเช้าก่อน ตอนบ่ายก็ไม่มีอะไรแล้ว เฉินเกอก็เตรียมตัวกลับ

ช่วงเวลานั้นพอดี เฉินเธอได้รับโทรศัพท์สายหนึ่ง เป็น จูหมิง

โทรมา

“คุณชายเฉิน หลายวันนี้หลังจากพวกเราตรวจสอบกันข้ามวัน

ข้ามคืน เรื่องของฟางเมิ่งชิน ในที่สุดก็พบเบาะแสแล้วครับ!

จูหมิงพอรับสาย ก็กล่าวอย่างตื่นเต้น

“อ้อ? งั้นก็ดีแล้ว ตอนนี้ผมกำลัง

เฉินเกอก็ตื่นเต้นด้วยเช่นกัน

จะไปหาคุณอยู่!

ได้ยินปลายสาย ดูเหมือนจูหมิงทางนั้นกำลังยุ่งมาก

เฉินเกอจึงไม่พูดอะไรมาก วางสายลงไป

จากนั้น ขับรถตรงไปหาที่คฤหาสน์ขนาดใหญ่ของจูหมิง ตอนที่รอเฉินเกอมาถึง ข้างนอกวิลล่าของจูหมิง มีรถจอดอยู่ ไม่น้อย
ความสัมพันธ์ของคนอย่างจูหมิงซับซ้อนมาก คนที่มาหาเขามี มากมาย เฉินเกอก็ไม่ใช่ธรรมดา

ได้แต่จอดรถไว้ข้างๆ

หลังจากที่เดินเข้าไป จึงพบว่าจูหมิงกำลังยุ่งมากจริงๆ คน

ที่มาหาเขาต่อแถวยาวออกไปถึงข้างนอก

พอๆกันกับหลี่เจิ้นถั่วเลย

คนกลุ่มหนึ่งที่ยืนอยู่หน้าประตู ประเมินดูทีละคนๆ

เฉินเกอฝืนยิ้มให้

แล้วเดินตรงเข้าไปข้างใน

“พี่ฮุ่ยหมิน พวกเราต้องรอถึงเมื่อไหร่ครับ? คนเยอะแยะขนาด นี้ พ่อของฉันตอนนี้ยังไม่กลับมาเลย ฉันเป็นห่วงจะแย่แล้ว!”

ข้างๆ สหยางหยางและเพื่อนๆ ก็อยู่ที่นั่นด้วย

เวลานี้ กำลังรอคอยด้วยความกระวนกระวายใจ

“ใจเย็นๆก่อน อย่างที่พี่อยู่เฟยบอกไว้ ประธานจูเจียงต้องให้ พวกเราเข้าพบเพื่อทําความเข้าใจเรื่องนี้อย่างแน่นอน!!

หูฮุ่ยหมินกล่าว

“เฮ้อ จริงๆเลย ไม่รู้ว่าประธานจูเจียงมัวยุ่งเรื่องอะไรอยู่รอมา ตั้งสองชั่วโมงแล้วเนี่ยะ!”

มีคนบ่นขึ้นมา
ณ ตอนนี้ สายตาของหูชุ่ยหมินจับจ้องทันที ไปที่ชายหนุ่มคน หนึ่งซึ่งเดินเข้ามาจากด้านนอก

ความจริงแล้ว ตอนที่ชายหนุ่มเดินเข้ามา คนจํานวนมากก็มอง

ไปทางนั้น

ทุกคนที่มาที่นี่ ต่างก็มีจุดมุ่งหมายที่จะพูดคุยธุระกับประธาน เจียงกันทั้งนั้น

เกรงว่า ณ เวลานี้จะเจอคู่ต่อสู้เข้าแล้ว

พอเห็นเด็กหนุ่มขนดกเดินเข้ามา คนไม่จำนวนไม่น้อยมอง ด้วยสายตาดูถูก

คนแบบนี้นะหรือ จะมาเข้าพบประธานจูเจียง? ฮ่าๆ แต่หนุ่มคนนี้ ถ้าไม่ใช่เฉินเกอแล้วจะเป็นใครได้ล่ะ เฉินเกอย่อมมองเห็นหูฮุ่ยหมินกับ สหยางหยางแน่อยู่แล้ว เฉินเกอกลับไม่หลบเลี่ยงใดๆ

เพียงแต่คิดไม่ถึงว่า นานจนป่านนี้ พวกเขายังทนรออยู่อีก

เดินเข้าไปหา : “ยังรออยู่อีกหรือ?”

เฉินเกอกล่าว

“เออ เธอมาที่นี่ทําไม?”

หูฮุ่ยหมินมองหน้าเฉินเกอ แล้วนึกถึงเรื่องที่เฉินเกอตบหน้า เธอไปหลายครั้ง จากนั้นรู้สึกอึดอัดใจขึ้นมาทันที
ส่วนสวีหยางหยาง ไม่ต้องพูดถึง มองไปทางเฉินเกอด้วย สีหน้าโกรธแค้น

ถ้าไม่ใช่เขาแย่งการเป็นจุดสนใจของเหลียงเฟยไป ทำให้เหลื ยงเฟยเสียใจ ตัวเองพาลหงุดหงิดไปหลายวัน ถ้าไม่ใช่เมื่อวาน เขาหักหน้าตัวเธอ ทำไมตอนเย็นวันนั้นจะโมโหจนกินข้าวไม่ลง จากนั้นวันรุ่งขึ้นจึงควบคุมอารมณ์ไม่ได้จนก่อเรื่องทำร้ายคนเล่า พูดจริงๆ ต้นเหตุทั้งหมดก็คือ เฉินเกอ อย่างน้อยสหยางหยางก็รู้สึกแบบนั้น

“เขาจะมาทําอะไรได้ ก็มาเยาะเย้ยพวกเรานะสิ! คิดไม่ถึงเลย จริงๆว่าเธอจะเป็นคนแบบนี้นะเฉินเกอ น่ารังเกียจจริงๆ มันน่า โมโหนัก!”

สหยางหยางพูดอย่างไม่พอใจ

หูฮุ่ยหมินยิ่งรู้สึกรังเกียจ เห็นได้ชัดว่า หูฮุ่ยหมินก็เห็นด้วยกับ สิ่งที่ สวี่หยางหยางพูด : “เฉินเกอ ฉันรู้ว่าตอนนี้เธอเป็นคนรวย แต่เธออย่าเพิ่งพองตัวเอง มาถึงที่นี่เพื่อเยาะเย้ยกัน ฉันจะ บอกอะไรให้ คนอย่างฉันฮุ่ยหมินไม่ปล่อยให้คนอย่างเธอ สมหวังได้หรอก!”

หูฮุ่ยหมินรีบบอก

ฮ่าๆ…..เฉินเกอส่ายหน้าพลางฝืนยิ้ม

ความจริงแล้ว เมื่อตอนที่เฉินเกอมองพวกเขา ก็รู้สึกว่าก่อน หน้านี้ตัวเองมองเป็นเรื่องสนุกมากพอแล้ว อย่างไรก็ดีพวกเขาพบความสัมพันธ์ระหว่างเสี่ยวหวงและประธานจูเจียงแล้ว

ในแง่ของเพื่อนร่วมชั้นเรียนในอดีต เฉินเกอกลับไม่รังเกียจที่ จะให้ความเมตตากับหูฮุ่ยหมิน ช่วยเหลือเธอ

แต่ว่าตอนนี้ หูฮุ่ยหมินกลับไม่เห็นแก่ความเป็นเพื่อนร่วมชั้น เรียนกันมา ดูเหมือนไม่ว่าตัวเธอจะทำอะไร เขาก็ดูถูกเหยียด หยามตัวเองอยู่เสมอ

ดังนั้นเฉินเกอส่งยิ้มให้แบบช่วยไม่ได้ :

“พวกเธอเข้าใจผิดแล้วล่ะ ฉันไม่มีเวลา และไม่เสียแรงมัว สนใจพวกเธออยู่ทุกวันหรอก และไม่ได้ว่างขนาดกินอิ่มแล้ว ตามมาสมน้ำหน้าพวกเธอถึงที่นี่!”

เฉินเกอปรายตามองหูฮุ่ยหมินที่หนึ่ง

จากนั้นเอามือข้างหนึ่งล้วงกระเป๋า เดินตรงผ่านเข้าไปยัง ประตูของคฤหาสน์หลังใหญ่……..

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ