บทที่ 326 คนเก็บลูกกอล์ฟ

เมื่อต้องเผชิญกับท่าทีที่หาเรื่องของหวงหยงหาว คนในตระกูล หลงก็ได้แต่เก็บอาการโกรธไว้ไม่กล้าพูดอะไร

“คุณลี่ จำเป็นต้องทำอย่างนี้ไหม? ขอร้องคุณตักเตือนคน

ของคุณด้วยครับ!

คนระดับสูงในบ้านตระกูลหลงกล่าว

หลี่เจิ้นถั่วยิ้ม “หยงหาว อย่าเสียมารยาท! ”

หวงหยงหาวหยุดก่อกวน

พูดขึ้นฝ่ายเฉินเกอ

ตอนนี้เฉินเกอมาถึงสนามกอล์ฟที่กว้างใหญ่หลังโรงแรมแล้ว

เห็นได้ชัดว่ากำลังรอคนอยู่

“เฮลิคอปเตอร์มาถึงหรือยัง? “เฉินเกอโทรศัพท์ไปถาม

“จะถึงแล้วครับคุณชายเฉิน!

บอดี้การ์ดเทียนหลงหูกล่าว

ตอนแรกวันนี้เฉินเกอไม่อยากจะใช้กลุ่มเฮลิคอปเตอร์ไปเรื่อย เปื่อย แต่หลี่เจิ้นกั๋วบอกว่าเมื่อต้องขู่ขวัญตระกูลหลงสักหน่อย

ดังนั้นจะไปแบบธรรมดาไม่ได้
โอเค ในเมื่อตัดสินใจจะต่อต้านตระกูลหลง เฉินเกอจึงไม่ สนใจอะไรมากมายอีก

ในระหว่างนี้เฉินเกอก็ถือโอกาสมองดูรอบๆของสนามกอล์ฟ ซึ่งในสนามมีคนทยอยกันมา กอล์ฟกันอย่างหนาแน่น

“ขออภัยทุกท่านด้วยนะค่ะ ทางเราจะทำกันเก็บข้าวของใน สนามนี้แล้วครับ เรียกเชิญทุกท่านออกไปด้วยค่ะ ขออภัยอย่าง สุดซึ้งค่ะ”

บัดนี้พนักงานหลายคนกำลังไปแจ้งให้นักกอล์ฟรับทราบ

“หา? ทำไมล่ะ? พวกเราเพิ่งที่ได้ไม่นานเอง!

“ใช่ ทำไมพวกคุณถึงทำเช่นนี้? ผมกำลังเล่นเป็นเพื่อนกับ ลูกค้าอยู่เลย เอาเบอร์ผู้จัดการของพวกคุณมา? ผมจะโทรหาผู้ จัดการของพวกคุณ

“ใช่ พวกเราจ่ายเงินไปแล้วตั้งเยอะ แต่ยังไม่มีสิทธิ์เล่น ไม่ไป

ไม่ไป ไม่ไปเด็ดขาด!

ลูกค้ามากมายกำลังเกิดข้อวิจารณ์กันใหญ่โต

“ใช่ ไม่ใช่ง่ายๆเลยที่พวกเราจะมีโอกาสมาเล่นกับคุณครู จางเยอ นี่จะให้พวกเราออกไปเสียแล้ว เป็นไปไม่ได้!

ผู้หญิงคนหนึ่งกล่าวด้วยความไม่พอใจ

“เฉินเซา หวังเสว่ พวกคุณว่าจริงไหม? ”

“อืมอืม ใช่ คนอื่นยังไม่ไปเลย พวกเราก็เล่นต่อได้! ”
เฉินเขาก็พูดด้วยคน

คนกลุ่มนี้มีทั้งหมดสามสี่คน มีทั้งชายและหญิง

“คุณครูจางเฃอ สามีครูสุดยอดไปเลยครับ ที่สามารถพาพวก เรามาที่แบบนี้ได้! แม้แต่นอนฝันหนูก็ยังอยากมาที่นี่เลยค่ะ!

ผู้หญิงคนนั้นกล่าว

“ฮาฮา วันนี้สามีของครูมาเป็นเพื่อนลูกค้าคนสำคัญคนหนึ่ง พวกเขามาตีกอล์ฟ ครูเห็นพวกเราก็ว่างจึงชวนมาด้วยกัน ถึงแม้ พวกหนูจะเป็นนักเรียนมัธยมต้นของครู แต่หลังจากที่ได้ติดต่อ กันมาในหลายปีนี้ ครูได้ถือพวกหนูเป็นเหมือนดั่งน้องชายน้อง สาวแล้วนะจ๊ะ!

จางเขอกล่าว

ส่วนพนักงานที่เข้าไปแจ้งแล้วแต่ไม่มีใครรับฟัง จึงได้เดินออกมา

เพราะพวกเขาก็ไม่ได้รับคำสั่งที่เข้มงวด ก็แค่บอกว่าไม่ต้อง ให้มีคนอยู่ในสนามเยอะเกิน แจ้งให้จัดการเตรียมสถานที่แค่นั้นเอง

ถ้าหากเป็นการเตรียมสนามอย่างจริงจัง คงไม่ส่งพวกเธอไป แจ้งบอกหรอก

“เชอะ พวกเธอไปได้เสียที น่ารำคาญมาก! ใช่สีหวังเส เฉินเชา พวกคุณใกล้จะแต่งงานกันแล้ว ถ้าตอนแต่งงานได้มา ถ่ายพรีเวดดิ้งที่นี่ก็คงจะได้เน้อะ คุณดูสิ ที่นี่สวยมากเลย อารมณ์ของผมเปลี่ยนมาแล้ว!

นักเรียนหญิงคนหนึ่งพูดอย่างตื่นเต้น

พลางพูดพลางเอามือถือมาถ่ายรูป

“ฉันจะเซลฟี่ ฮาฮา เซลฟี่! ”

ผู้หญิงกำลังถ่ายรูป ทันใดนั้นก็กรีดร้องเสียงดังลั่น

“โอ้โห! ”

จากนั้นก็จ้องมองรูปที่ถ่ายได้อย่างไม่คาดสายตา

“ทำไมเหรอเสี่ยว 2

ทั้งจางเขอและหวังเสวีเนินเขาต่างก็มองมาที่เกี่ยว

จากนั้นเสี่ยวลี่ก็พูดด้วยความประหลาดใจแล้วชี้ไปทาง หนึ่ง” “คุณครูจางเขอ เฉินเชาเสาเสพวกคุณดูสิ คนนั้น………ไม คนนั้นถึงเหมือนเฉินเกอจังเลย?

“เฉินเกอ? ”

ทุกคนตกตะลึงแล้วมองไปดูอย่างพร้อมเพรียงกัน

จริงๆด้วย

คนที่ยืนล้วงกระเป๋ากางเกงอยู่ที่อีกมุมหนึ่งของสนามกอล์ฟ ก็คือเฉินเกอ
“ทำไมถึงเป็นเขาล่ะ? ทำไมเขาถึงอยู่ที่นี่ได้? ” เสี่ยวถามด้วยความสงสัยและประหลาดใจ

“ใครจะไปรู้ เชอะ ได้ยินว่าเขารู้จักคนเยอะไม่น้อย น่าจะอยู่ที่ นี่…….ฮา เพื่อมาเก็บลูกกอล์ฟล่ะมั้ง? “จางเขอพูดขึ้นมาอย่าง กะทันหัน

“ฟุดฟุด ฉันดูแล้วก็น่าจะใช่ ในงานเลี้ยงลูกศิษย์ครั้งก่อน เขา ยังพูดว่าตัวเองจะตั้งตัวทำธุกิจ น่าขำจริงๆ “เสี่ยวพูดด้วยความ ดูถูก

พวกเธอคือพวกที่เรียนมัธยมต้นกับเฉินเกอด้วยกัน เฉินเกอจึง ได้เจอตอนกลับบ้านเกิดไปฉลองวันเกิด

วันนั้นเป็นวันเกิดของเฉินเชา เฉินเกอมาทราบภายหลังว่าคน

ที่ตัวเองเคยแอบชอบในสมัยมัธยมต้น ตอนนี้กำลังคบกับ

เฉินเชาอยู่

เป็นเพราะตอนนั้นไม่มีเรื่องที่จะคุยร่วมกันได้ และเฉินเกอก็รีบ จะไปฉลองวันเกิดด้วย

จึงไม่ได้อยู่ต่อที่นั่น

หลังจากที่เฉินเกอเดินออกจากงานวันเกิด พวกเฉินเขาคิดจะ ไปที่น้ำพุร้อน แต่หลังจากที่ทานอาหารเสร็จแล้วขับรถไปดู

ก็ได้เลิกงานกันแล้ว จึงไม่ได้เห็นอะไรเลย

ซึ่งในขณะนั้น
จางเขอก็พูดขึ้นว่า จะไปง่ายอะไร รอให้สามีของฉันได้เข้าพบ ลูกค้าเมื่อไหร่ ก็จะสามารถพาพวกเขาไปเที่ยวที่สนามกอล์ฟ ระดับห้าดาวได้แล้ว

จึงได้มีฉากในวันนี้

“แล้วคุณครูจางเยอล่ะค่ะ พวกเราจะไปหาเขาดีไหมค่ะ? 11

เสี่ยว ถาม

“ทำไมจะไม่ไปเจอล่ะ? ฮาฮา พวกคุณดูสิ เก็บลูกกอล์ฟ ให้คน อื่นจริงๆด้วย!

จางเขอเอามือปิดปากยิ้มแล้วให้คนอื่นดู

“ใครหนะ ไม่เห็น ช่วยพวกเราเก็บลูกกอล์ฟหน่อยเร็ว!

เมื่อสักครู่ ขณะที่เฉินเกอคุยโทรศัพท์เสร็จก็มีลูกกอล์ฟกลิ้งมา ข้างๆ

เป็นลูกกอล์ฟของผู้หญิงคนหนึ่งที่เพิ่งจะมาฝึกเล่น จึงตีเอียง ผิดทางมา

จากนั้นก็มีผู้ชายคนหนึ่งลูกกอล์ฟแล้วให้เฉินเกอเก็บไปให้

มันก็ไม่ใช่เรื่องอะไรใหญ่โต เฉินเกอจึงเดินไปเก็บลูกกอล์ฟ

ให้

“จริงๆเลย เป็นพนักงานภาษาอะไรเนี่ย!

ผู้ชายคนนั้นเหล่ตามองเฉินเกออย่างไม่พอใจ
“โธ่ที่รัก อย่า ผู้ชายคนนี้อย่างนี้สิค่ะ! เดี๋ยวเขาตกใจ

กลัว! ”

“คนอย่างนี้ต้องเรียกใช้งานและค่าบ่อยๆ ไม่งั้นเขาจะนั่ง เกียจทั้งวันเลย!

เมื่อเดินเกอได้ยินก็แค่ส่ายหัวแล้วยิ้มแห้งๆ ไม่จําเป็นต้องไปถือสาพวกเขา

จากนั้นก็เตรียมจะกลับไปยืนที่เดิมเพื่ออยู่เงียบๆสักพัก

“ฮาฮาฮา เฉินเกอ บังเอิญจังเลยนะ !

และในเวลานี้มีพวกเสี่ยวเดินเข้ามา

เมื่อกี้เฉินเกอช่วยคนอื่นเก็บลูกกอล์ฟ พวกเขาเห็นอย่าง ละเอียดพอดี ซึ่งยังเห็นว่าเก็บช้าแล้วโดนดูอีกด้วย

ฮาฮาฮา

ตอนแรกยังคิดว่าเฉินเนื้อมีหน้าที่การงานที่ไม่เลวแล้ว

ดังนั้นทุกคนจึงดีใจมาก

“หืม? ทำไมถึงเป็นพวกคุณได้?

เฉินเกอรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย

เป็นเพื่อนในสมัยเรียนมัธยมต้นนี่เอง แม้กระทั่งผู้หญิงที่แอบชอบอย่างหวังเสวก็อยู่ด้วย
“ทําไมเหรอ? กลัวพวกเราจะเห็นเหรอ? ฉันรู้ โม้ว่าตัวเองจะ ทำธุรกิจ ผลสุดท้ายเป็นอย่างไงล่ะ นี่ก็คือธุรกิจของคุณอย่างนั้น เหรอ? ฮาฮา เก็บลูกกอล์ฟให้คนอื่น!

จางเยอพูดเยาะเย้ย

ส่วนหวังเสว่ยิ่งมองเฉินเกอแล้วส่ายหัว

คนที่ไม่มีอนาคต ไม่ว่าจะเมื่อไหร่ก็ยังไม่มีอนาคตอยู่ดี!

“เสี่ยวเยอ ที่แท้พวกคุณอยู่ที่นี่เหรอ ผมกำลังหาพวกคุณอยู่ พอดีเลย! ”

เวลานี้มีชายคนหนึ่งที่ใส่ชุดสูทแล้วเดินเข้ามาพูดกับจางเธอ “ทำไมเหรอค่ะคุณสามี? ”

“ออ คืออย่างนี้ ตรงที่ผมเล่นขาดคนเก็บลูกกอล์ฟหนึ่งคน คุณช่วยไปติดต่อที่เคาน์เตอร์ให้หน่อยสิครับ ทำไมถึงเป็นแบบ

ผู้ชายวัยกลางคนที่ใส่สูทกล่าว

“ออ? ขาดคนเก็บลูกกอล์ฟเหรอค่ะ? ฮาฮา คุณสามีมาถูกที่ แล้วค่ะ ลูกศิษย์ที่ไม่ได้ดั่งใจของฉันตอนนี้ทำงานเก็บลูกกอล์ฟ อยู่ที่นี่ ให้เขาไปสิค่ะ…….

“เขา? ”

ผู้ชายวัยกลางคนพยักหน้า “ได้ นายตามฉันมาสิ! ”

เฉินเกอส่ายหัวอย่างไม่รู้จะทำอย่างไร อภัย ผมไม่มีเวลา……

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ