ที่แท้....ฉันเป็นลูกเศรษฐี!

บทที่ 235 เฉินเกออวดรวยเป็นครั้งแรก



บทที่ 235 เฉินเกออวดรวยเป็นครั้งแรก

นี่คือรถที่เธอเช่ามาหรอ?

หลังจากที่เฉินเกอขึ้นรถ มองดูแล้ว นี่มันเป็นรถเบนซ์จ็บของ ตัวเองที่ให้พี่สาวของเสี่ยวเฉียงที่ชื่อหวางเสี่ยวจางเช่าไม่ใช่หรอ

คิดในใจว่ามันจะบังเอิญไปมั้ย

“ฮี ถึงแม้นายจะรู้จักเศรษฐีเหล่านั้น แต่ฉันก็มองออก เศรษฐี เหล่านั้นคงไม่พานายไปเที่ยวด้วยหรอก นายเองก็คงไม่เคยนั่ง รถที่หรูหราขนาดนี้ใช่ปะ?”

เฉินหลินภูมิใจไม่น้อย

ขับคล่องมือจัง

“รถคันนี้ราคาสองล้านหยวนเต็มๆเลยนะ ยังเป็นรถใหม่อยู่ เลย นายรู้ไหมว่าค่าเช่าต่อวันเท่าไหร่กัน แค่มัดจำพวกเราก็วาง ไปหนึ่งแสนหยวนแล้ว เอาเงินในบัญชีทั้งหมดของเราสองคนไป วางมัดจําเลย!”

เพื่อนของเฉินหลินก็พูดอย่างภูมิใจ

ยังไม่ลืมที่จะใช้โทรศัพท์ถ่ายภาพถ่ายวิดีโอด้วย

“หลินหลิน เปิดซันรูฟ ให้หน่อย ฉันจะยื่นตัวออกไปถ่ายรูป!” เวลานี้เพื่อนรักของเธอพูดอย่างตื่นเต้น
“ได้สิ เดี่ยวเปิดให้นะ! แต่เธอต้องระวังหน่อยนะ แค่มีรอยนิด เดียว ก็จะถูกหักมัดจำเลยนะ!!

เฉินหลินพูดกำชับไป พลางใช้มือเตรียมที่จะกดปุ่มออโต้เพื่อ เปิดซันรูฟ “ไอ้หยา ปุ่มออโต้มันคืออันไหนกันเนี่ย? อันนี้มันเปิดได้ทั้ง

สองด้านเลยนะ เปิดไม่เป็นเลยอะ!”

ขณะนี้เฉินหลินพูดอย่างร้อนใจ

เพราะเป็นรถที่เพิ่งเช่ามา มีหลายอย่างที่ยังไม่เข้าใจก็เป็น เรื่องปกติ

เฉินเกอที่นั่งอยู่ด้านหลัง เห็นเล็บที่ยาวของเฉินหลินกำลังกด ปุ่มในรถของตัวเองมั่วไปเรื่อย ก็รู้สึกปวดใจขึ้นมา

เฉินเกออดไม่ได้ที่จะบอกปุ่มเปิดให้กับเธอ

เธอทดลองเปิดดู

สรุปว่าได้

“แม่ง เฉินเกอนายนี้แน่วะ รถรุ่นนี้นายยังรู้วิธีใช้ของมันเสีย ด้วย!”

เฉินหลินพูดขึ้น: “ก็ใช่น้อ ช่วงที่เรียนม.ปลายนายก็ชอบรถ มากอยู่แล้ว ดูท่านายคงได้ไปศึกษาค้นคว้ามาแน่เลย!”

เฉินเกอพยักหน้าพร้อมกับยิ้มแหยๆ จากนั้นน เพื่อนรักของเฉินหลินก็ยื่นตัวออกไปถ่ายรูป
ต่อมาพวกเฉินหลินก็พาเฉินเกอไปร้านตัดผมก่อน เพื่อเปลี่ยน ทรงผมใหม่ให้เฉินเกอ

จากนั้นก็ให้เฉินเกอเปลี่ยนใส่ชุดสูท เสื้อสีขาวรองเท้าหนัง

อะไรพวกนี้

ไม่พูดไม่ได้แล้ว การแต่งตัวแบบนี้ ทำให้เป็นเกอหล่อขึ้นเป็นก องเลย

ทำให้เฉินหลินผู้หญิงที่ทะเยอทะยานฝ่ายสูงยังอดไม่ได้ที่จะ มองเลย

“ตอนนี้พวกเราจะไปไหนกัน?”

เวลานี้เฉินเกอได้ถามขึ้น

“ไปร้านกาแฟที่อยู่ข้างๆโรงแรมจินหลิง! ใช่แล้วเฉินเกอ ฉัน ยังมีเรื่องที่ต้องกำชับนายอีกหลายเรื่อง นายรู้จักกับคุณชายไปก็ ถือว่าได้เคยสัมผัสกับพวกคุณชายที่ร่ำรวยมาแล้ว แต่วันนี้บทที่ นายจะแสดงจะไม่เหมือนกับพวกเขา นายเป็นพวกที่ร่ำรวย โดย ชั่วข้ามคืน ดังนั้นนายจึงต้องแสดงออกอย่างอวดดีดื้อรั้น ท่าทาง ที่เอาแต่ใจของคนที่เพิ่งมีเงิน อย่างนี้ถึงจะทำให้ตั้งห้าวสนใจได้ ความรู้สึกและพฤติกรรมของพวกเศรษฐีใหม่นายเข้าใจป่ะ?”

เฉินหลินกล่าว

“ห้า? ถึงแม้จะรวยโดยชั่วข้ามคืนก็ไม่ต้องขนาดนี้มั้ง?” เฉินเก อยิ้มแหยๆแล้วพูด

เฉินเกอคิดในใจ หากตัวเองเป็นแบบนั้นจริง เธอเฉินหลินตอนนี้ก็คงจะไม่ทำทุกวิถีทางเพื่อจะจีบดึงห้าวแล้วล่ะ

“ไอ้หยา ยังไงก็แล้วแต่นายทำตามที่บอกละกัน ยังต้องฟังเหว่ ยเฉวด้วย! เธอจะช่วยนายปูพื้นก่อน!”

เหว่ยเฉวก็คือเพื่อนรักของเฉินหลิน

เฉินเกอยังจะพูดอะไรได้อีก ทำได้เพียงพยักหน้าอย่างจำยอม

ไปถึงยังร้านกาแฟ

เฉินหลินก็ได้เริ่มแสดงแล้ว

ขณะนี้เธอได้ควงแขนของเฉินเธอไว้อย่างอ่อนโยน พิงไปที่อก ของเฉินเกอ แล้วก็เดินเข้าไปด้วยกัน

หลังจากที่เข้าไปแล้ว เฉินเกอก็ได้เห็น ในมุมหนึ่งของร้าน

กาแฟ ตึงห้าวและหลี่ซื้อหานได้นั่งดื่มกาแฟกันอยู่จริง

เฉินเกอรู้สึกชื่นชมเฉินหลินขึ้นมาทันที สายสืบทำงานได้ดีที เดียว แม่นยำามากด้วย

หลังจากนั้น เฉินหลินก็ควงเฉินเกอเดินไปนั่งโต๊ะข้างๆของถึง ห้าวและหลี่ซื่อหาน

เวลานี้ หลี่ซื้อหานเงยหน้าขึ้น ก็เห็นภาพนี้เข้าพอดี

ทำให้อึ้งไปเล็กน้อย

“ท่านทั้งสอง จะรับเครื่องดื่มอะไรดีครับ?”

เวลานี้บริกรได้เดินเข้ามาอย่างนอบน้อม เห็นเฉินเกอและเฉินหลินที่แต่งตัวทางการ ก็แสดงความเคารพพร้อมรอยยิ้ม

“กาแฟที่แพงที่สุดของที่นี่คืออะไรล่ะ? วันนี้ก็ดื่มอันที่แพงที่สุด

นั่นแหละ!” เขาทำตามพฤติกรรมความรู้สึกของเศรษฐีใหม่อย่างที่เป็น

หลินกําชับไว้

เฉินเกอนั่งลงเอาเท้าไขว่ห้างแล้วพูดขึ้น

“เออ? ที่แพงที่สุด? คุณผู้ชายครับ กาแฟที่แพงที่สุดของที่นี่ แก้วละสามร้อยหยวนนะ…..

บริกรแปลกใจเล็กน้อย

“สามร้อยหยวนก็สามร้อยหยวน ก็ไม่ถือว่าแพงมาก! เอาสอง แก้ว!”

“ได้ครับคุณผู้ชาย รอสักครู่ครับ!”

บริกรโค้งคำนับเล็กน้อยแล้วจากไป

และเฉินหลินนั้น มองดูท่าทางของเฉินเกอที่อวดรวยจนน่าเตะ แถมยังทำท่าขยับนาฬิกาเป็นระยะๆ ทั้งตลกทั้งยิ่ง ไม่คิดว่าเฉิน เกอก็หล่อไม่เบานะเนี่ย!

เวลานี้ ยิ่งห้าวน่าจะสังเกตเห็นเฉินเกอและเฉินหลินที่อยู่ข้างๆ แล้ว

ขณะนี้ ยิ่งห้าวได้ยินเฉินเกอสั่งกาแฟแก้วละสามหยวน สีหน้า เขาดูไม่ดีเสียเลย
โดยเฉพาะที่เฉินหลิน ทําตัวใกล้ชิดสนิทสนมกับเฉินเกอ ขนาดนั้น

ทําให้ติงห้าวไม่พอใจเป็นอย่างมาก

ใช่ไง เมื่อก่อนมีสาวสวยคนหนึ่งจะคอยหมุนอยู่รอบตัวเขาทุก วัน เขาสนุกและมีความสุขกับทุกสิ่งที่เธอทำให้กับเขา

ถึงแม้จะไม่ได้คบกับเธอ เธอก็ยังรักเขา เป็นใครก็ต้องรู้สึก หลงใหลได้ปลื้มกับมัน

แต่ไม่คิดว่า เฉินหลินจะเปลี่ยนใจได้เร็วขนาดนี้

และยังเป็นเฉินเกอที่ตัวเองไม่ชอบอีกด้วย

ป้าง!

ขณะนั้นยิ่งห้าวได้วางแก้วกาแฟลงบนโต๊ะ พูดอย่างเย็นชา

“ฮี มาแกล้งทําเป็นรวยทำไมกัน เบ่งอะไรนักหนา นายเป็นยัง ไงฉันยังไม่รู้อีกหรอ อย่ามาอวดหน่อยเลย!!

หลี่ซื่อหานก็ได้เหลือบมองเฉินเกอและเฉินหลิน แล้วก็ห้าม ปรามตึงห้าว

“เอ่อ เฉินเกอ นายเพิ่งซื้อรถใหม่มา เดี๋ยวจะพาฉันไปเที่ยว ไหนหรอ? ไปเดินถนนการค้าจินหลิงกันดีปะ? ฉันถูกใจซื้ออยู่ หนึ่งตัว เดี๋ยวนายพาฉันไปซื้อได้มั้ยอะ? แค่สามพันกว่าหยวน เองนะ! ขอร้องนายละ!”

เฉินหลินกุมมือเฉินเกอแล้วพูด
“ไปห่างๆเลย ดูท่าทางที่โลว์ของเธอสิ เสื้อสามพันหยวน ใส่ เข้าไปได้ไง ถ้าต่ำกว่าหกพันหยาวน ไม่ต้องมาคุยกับฉัน เธอ มันน่าขายหน้าเสียจริง!”

เฉินเกอ ใช้แรงแกะมือของเฉินหลิน แถมด่าให้ด้วย

เฉินหลินคิดไม่ถึงว่า บทบาทเศรษฐีใหม่ที่เฉินเกอแสดงนั้น ช่างหล่อบาดใจเหลือเกิน

พยักหน้ารับด้วยท่าทางที่น่ารักอ้อนแอ้น “ฮี โอ้อวดอะไรกัน ก็เป็นแค่เบรับใช้คนอื่นไม่ใช่หรอ!”

เห็นที่เฉินเกอค่าเฉินหลินขนาดนั้นแล้ว เฉินหลินยังไปเข้าใกล้ เฉินเกออีก ยิ่งทำให้เขาโมโหเข้าไปใหญ่

แม่งเอ๊ย เฉินเกอคนนี้มีดีอะไรหรอ? เขามีอะไรที่เทียบตัวเอง

ได้บ้าง?

“พอแล้วถึงห้าว คนบางคนก็ชอบโอ้อวดแบบนี้แหละ เอาลูก ขนไก่ไปแทนลูกศร อย่าไปสนใจพวกเขาเลย!

ขณะนี้หลี่ซื้อหานอดไม่ได้จนต้องเอ่ยปากพูด

“เฮ้ย เฉินเกอ ช่วงก่อนฉันยังนึกว่านายเป็นเบให้กับคุณชาย พวกนั้นเสียอีก ดูท่าฉันคงเข้าใจนายผิดไปแน่เลย นายก็แค่ไป อาศัยบุญบารมีของพวกคุณชายเหล่านั้นนั่นเอง ฮ่าๆ และฉันก็ไม่ คิดว่านายจะถูกหวยตั้งมากมายขนาดนี้!”

เห็นแผนที่วางไว้สัมฤทธิผลตามที่ต้องการ ขณะนั้นเธอก็จับมือเฉินเกอไว้ พูดอย่างบูชา

“อะไรนะ? ถูกหวยหรอ?”

คำพูดประโยคนี้ดึงดูดความสนใจของตึงห้าวเป็นอย่างมาก

“เฉินเกอ นายถูกหวยเท่าไหร่?

และหลี่ซื้อหานนั้น ก็จับจ้องไปที่เฉินเกอแล้วถามอย่างคาดคั้น

หากถูกแค่ล้านสองล้าน คงจะไม่สามารถทำให้ผู้หญิงที่ ทะเยอทะยานอย่างเฉินหลินมาสยบต่อเฉินเกอได้

น่าจะเป็นตัวเลขที่มากทีเดียว

และดูท่าทางของเฉินเกอตอนนี้สิ ฟุ่มเฟือยแค่ไหน

หรือหากกลัวว่าหากเฉินเกอเหนือกว่ายิ่งห้าวจริง ถ้าเป็น แบบนี้คนที่จะเสียใจก็คือเธอ ถึงได้ตื่นเต้นขนาดนี้

“มันเป็นโชคจริงๆ ฉันก็ไม่คิดว่าโชคชะตาของฉันจะเปลี่ยน ชั่วพริบตาก็มีเงินมากมายขนาดนี้ ยอดเงินเท่าไหร่นั้น ฉันก็คงไม่ สะดวกที่จะบอกพวกเธอ! ไม่สะดวกจริงๆ ขอโทษด้วย!”

เฉินเกอมองหลี่ซื้อหานแล้วยิ้มๆ ขณะนี้เฉินเกอได้ยื่นมือเข้าไปล้วงมือถือในกระเป๋ากางเกง

ด้วยความที่ไม่ระวัง กุญแจรถก็หล่นออกมา

และตึงห้าวและหลี่ซื้อหานต่างก็เห็นเข้า ทั้งสองต่างเพิ่งตาก

ว้าง
“กุญแจรถเบนซ์ G500!?”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ